1 Shikoni të mos bëni elejmosinënë tuaj përpara njerëzish, që të shiheni nga ata, sepse ndë qoftë, nukë keni pagë nga Ati juaj që është ndë qiejet.
2 Kur të bënjç pra elejmosinënë, mos vërshëllenjç përpara teje, sikundrë bënjën’ ipokritëritë ndëpër sinagogjit’ e ndëpër udhët, që të lavduronenë nga njerëzitë; me të vërtetë po u them juve, se ata e kanë marrë pagën’ e tyre.
3 Po ti kur të bënjç elejmosinënë, le të mos e marrë vesh e mëngjëra jote se ç’bën e djathta jote;
4 Që të jetë elejmosina jote fshehurazi; edhe yt’ Atë që sheh fshehurazi, ay do të ta shpaguanjë tyj faqeza.
5 Edhe kur të falesh, mos ij posi ipokritëritë; sepse ata duanë të falenë tuke ndenjurë ndëpër sinagogjit e ndëpër cepet të rrugavet, që të dukenë nga njerëzitë; me të vërtetë po u them’ juve se ata e kanë marrë pagën e tyre.
6 Po ti, kur të faleç, hyrë ndë dhomët tënde, edhe mbyll derënë tënde, e iu fal tyt Et që është fshehurazi, edhe yt Atë që sheh fshehurazi, do ta paguanjë tyj faqeza.
7 Edhe kur të faleni, mos thoni fialë të tepëra, posi gjëntarëtë; sepse ata kujtonjënë, se me fialët’ e shuma të tyre do të dëgjonenë.
8 Mos u gjani pra atyre, sepse Ati juaj e di për ç’gjë keni nevojë, përpara se të lypni prej ati.
9 Po ju fali kështu:
Ati ynë që je ndë qiejet, u shënjtëroft’ emëri yt;
10 Arthtë mbëretëria jote; u bëftë dashurimi yt, si ndë qiell, edhe mbë dhet.
11 Bukënë tonë të përditëshmen’ ep-na neve sot.
12 Edhe fal-na fajetë tona, sikundrë edhe neve ua falmë fajtorëvet tanë.
13 Edhe mos na shtjerë ndë ngasie, po shpëto-na nga i ligu; sepse jotia është mbëretëria e fuqia e lavdia ndë jetët të jetëvet . Amin.
14 Sepse nd’ ua falçi njerëzvet fajet’ e atyre, do t’ua falë edhe juve Ati juaj qiellori.
15 Po ndë mos ua falçi njerëzëvet fajet’ e atyre, as Ati juaj nukë do të falë fajetë tuaja.
16 Edhe kur t’ agjëroni, mos bëhi të vrërëtë, posi ipokritëritë; sepse ata prishnjënë faqet’ e tyre, që të dukenë ndër njerëzit se agjëronjënë. Me të vërtetë po u them juve, se ata e kanë marrë pagën’e tyre.
17 Po ti kur të agjëronjç, lyej kryetë tat, edhe laj faqet e tua;
18 Që të mos dukeç te njerëzit se agjëron, po tek yt Atë, që është fshehurazi; edhe yt Atë që shesh fshehurazi, do ta paguanjë tyj faqeza.
19 Mos mbëlithni thesarë mbë dhet për ju, atie ku krymbi edhe ndryshku i prish, edhe atie ku viedhësitë rëmonjën’ edhe viedhënë,
20 Po mbëlithni thesarë ndë qiell për ju, atie ku nuk’ i prish as krymp as ndryshk, edhe atie ku viedhësitë nukë rëmojn’ as viedhënë.
21 Sepse tek është thesari juaj, atie do të jetë edhe zemëra juaj.
22 Kandil’ i trupit është syri; ndë qoftë pra se syri yt ësht’ i këthiellëtë, gjithë trupi yt do të jetë i ndriçim;
23 Po ndë qoftë se syri yt ësht’ i lik, gjithë trupi yt do të jet’ i errëtë. Ndë qoftë pra se drita që gjëndetë te ti ësht’ errësirë, errësira sa e madhedo të jetë ?
24 Asnjë s’munt t’u shërbenjë dy zotërinjve, sepse a njërit do t’i ketë mëri, edhe tiatrinë do ta dojë; a njërit do t’i ngjitetë prapa, edhe tiatërit do t’i këthenjë krahëtë. Nukë munt t’i shërbeni Perëndisë edhe Mammonajt.
25 Përandaj po u them juve: Mos mendoni për jetënë tuaj, ç’të hani a ç’të pini; as për trupinë tuaj, ç’të vishni: a nuk’ është jeta më e nderçime se ushqimi, edhe trupi se të veshuritë?
26 Vështroni shpesët’e qiellit, se nukë mbiellënë, as nukë korrënë, as nukë mbëledhënë ndë grunarë, edhe Ati juaj qiellori i ushqen; a nukë ndani ju më tepërë se ata?
27 Po cili nga ju tuke pasurë kujdes, munt të shtonjë një kut ndë shtat të ti?
28 Edhe ç’mendoni për të veshuritë? Vështroni lulet’e arësë, si rritenë; as mundonenë, as dredhënë.
29 Po u them juve, se as Sollomoni me gjithë lavdin’e ti nukë qe veshurë posi një nga këto.
30 Po ndë qoftë se barin’e arësë, që sot është, e nesërë hidhetë ndë furrë, Perëndia e vesh kështu, nukë do t’u veshë juve shumë më tepërë, o besë-pakë?
31 Mos mendohi pra, tuke thënë: Ç’të hamë a ç’të pimë a ç’të veshmë?
32 Sepse gjithë këto i kërkonjënë kombetë; sepse Ati juaj qiellori e di, se keni nevojë për gjithë këto. Po kërkoni më përpara mbëretërin’ e Perëndisë, edhe drejtërin’e ati; edhe këto të gjitha do t’u shtonenë juve.
33 Mos mendohi pra për të nesërmenë, sepse e nesërmja do të ketë mendim për punët’e saja; mjaft është mbë ditën’ e keqeja e asaj.
Krie e gjashtëtë
1 Vështoni të mos bëji eleimosinë tuaj përpara njerëzet, për të dukurë nd’ata, se ndë bëfçi ashtu nukë keni ndonjë pagë nga jati juaj i Qiellvet.
2 Po kur të bëç eleimosinë, mos digjoneç përpara vetëhesë, sikundrë bëjënë Ipokritetë brënda ndë Sinagoje, edhe mb’udhëra, që të mburenë nga njerëzitë. Vërtet u thom juvet, se ata e humbasënë pagën’ e ture.
3 Po ti kur të bëç eleimosin, le të mos njohë dora ite e mëngjëra, atë që bën e djathëta.
4 Që të bënetë eleimosini it fshehura, e jati it që sheh ndë të fshehurë, ai do të ta apë ti faqeza.
5 Edhe kur do të faleç, të mos bëç si Ipokritetë - se ata kanë zakon të rrinë e të falenë ndë të mbjedhura e ndëpër anë t’udhëravet, që të shohënë njerëzitë; me të vërteta u thom juvet, se ata e humbasënë pagën’ e ture.
6 Po ti kur të faleç, hirë brënda ndë shtëpi tënde të vogëlënë, e si të mbillç derënë tënde falu te jati it, që rri mbë të fshehurë, e jati it që sheh ndë të fshehurë do të ta paguajë ti faqeza.
7 Edhe kur të faleni, mos thoi fjalë të tepëra, sikundrë bëjënë Ethnikotë, se ature u duketë, se kur të thonë shumë fjalë do të digjonenë.
8 Po juvet mos u gjani ature, sepse jati juaj i di se ç’u duhetë, pa kërkuarë akoma juvet prej sij.
9 Faluni adha juvet kështu: Jati inë që je mbë qiell, qoftë shëntëruarë ëmëri it.
10 Artë mbretëria jote. U bëftë urdhëri it, sikundrë bënetë ndë Qiell ashtu edhe mbë dhe.
11 Epna navet bukën’ e sorme që na duhetë për fis tënë.
12 Edhe ndëlena fajetë tona, sikundrë ndëlejemë edhe na ata që fëlejënë ndë nevet.
13 Edhe mos na lëshoç nevet ndë ndonjë pirasmo, po shpëtona navet nga i ligu, se jotja është mbretëria, edhe fuqia, edhe lëvdimi ndë jetë të pasosurë. Vërtet.
14 Sepse ndë ndëlefi njerëzet fajet’ e ture, edhe jati juaj i qiellvet do t’u ndëlejë juvet.
15 Ma ndë mos ndëjefi njerëzëvet fajet’ e ture, as jati juaj do të ndëjejë fajetë tuaj.
16 E kur agjëroni, mos vari buzënë tuaj, sikundrë bëjënë Ipokritetë, se ata ligëjënë faqet’ e ture, që të dukenë ndë njerëz se agjërojënë. Me të vërteta u thom juvet, se ata e humbasënë pagën’ e ture.
17 Po ti kur do t’agjëroç, liej krietë tat, edhe laj faqet’ e tua.
18 Që të mos dukeç ndë njerëz se agjëron, po nde jati it që është ndë të fshehurë, e jati it që sheh edhe ndë të fshehurë, do të ta paguajë ti faqeza.
19 Mos mbëjidhi ju gjë shumë mbë dhe, atje që edhe krimbi edhe kopica e prish, edhe atje që shpojënë kusarëtë, e vjedhënë.
20 Po mbëjidhi gjë për vetëhe tuaj ndë qiell, atje që as krimbi, as kopica e prish, e atje që kusarëtë nukë shpojënë, e nuk’ e vjedhënë.
21 Sepse atje që është gjëri juaj, atje do të jetë edhe zëmëra juaj.
22 Drit’ e kurmit është siu, e ndë qoftë siu it i pastruarë, gjithë kurmi it do të jetë i ndriturë.
23 Ma ndë qoftë siu it i lig, gjithë kurmi it do të jetë i erëtë. E nd’është që drita jote ësht’ erësirë, sa më tepër është erësira?
24 S’mun njeri të punojë di zotërinj, se ja njerinë do të urrejë, e tjatërinë do të dojë, ja njerinë do të ndërojë, e tjatërinë do të ksendërojë. Nukë mundni të punoni ndë një kohë Perndinë, edhe Mamonanë.
25 Pra andaj u thom juvet, mos mëndoneni ndë shpirt tuaj, ç’do të hai, edhe ç’do të pii, edhe ndë kurm tuaj ç’do të vishni; mos nuk’ është shpirti më i ndërçurë nga të ngrënëtë, edhe kurmi nga të veshuritë?
26 Vështoni ndë zogj të qiellit, që as mbjellënë as kuarjënë, as mbëjedhënë nd’ambarë, e jati juaj i qiellit i ushqen ata; e qish juvet nukë bëni fark më tepër se ata?
27 Cili nga juvet me shumë silloi mund të madhojë një kut shtatn’ e tij?
28 Edhe për të veshurë pse mëndoneni, vështoni lulet’ e aravet, qish madhonenë; as mundohenë as tjerënë.
29 E u thom juvet, që as Sollomoni mbë gjithë të madh të tij s’mund të vishej si një nga këto.
30 E nd’është që vesh Perndia kështu barëratë e aravet, që sot janë, e nesër vihenë ndë furë, shumë më tepër juvet, besëpakë.
31 Mos u mëndoni shumë e thoi: Ç’do të hamë, e ç’do të pimë, edhe ç’do të veshjëmë?
32 Sepse gjithë këto Ethnikotë i kërkojënë, e jati juaj i qiellit e di se ju duhenë gjithë këto.
33 Po kërkoni më përpara mbretërin’ e Perndisë, edhe të drejtën e tij, e gjithë këto do t’u ipenë juvet.
34 Mos u mendoni dha për të nesërmenë, se e nesërmeja do të bjerë të sajtënë. E me aft ndë çdo ditë të këqiat’ e saj.