1 Edhe Jisuj plot me Frymë të Shënjtëruarë u kthye nga Jordhani; edhe u pru nga Fryma ndë shkretëtirët,
2 Tuke u ngarë nga dialli dyzet dit. Edhe nukë hëngri gjë fare nd’ ato dit; edhe si u mblushnë ato, pastaj i erdhi uri.
3 Edhe dialli i tha: “Ndë je i bir’ i Perëndisë, thuaj këti guri të bënetë bukë.”
4 Edhe Jisuj iu përgjeq tuke thënë: “Është shkruarë, “Se njeriu nukë do të rronjë vetëmë me bukë, po me çdo fialë të Perëndisë.”
5 — Edhe dialli e hipi mbë një mal të lartë, e i dëfteu gjithë mbëretërit’ e botësë për një grimë here.
6 Edhe dialli i tha: “Do t’ ap gjithë këtë pushtet, edhe lavdin’ e atyreve; sepse është dhënë ndë dorët time, edhe ia ap kujt të dua.
7 Ti pra ndë m’u falç, këto të gjitha do të jenë të tuatë.”
8 Po Jisuj u përgjeq e i tha: [Shporru prapa meje, Satana, sepse), është shkruarë: “Do t’i falesh Zotit Perëndisë tënt, edhe ati vetëmë do t’i lutesh.”
9 — Edhe ay e pruri ndë Jerusalim, edhe e qëndroj mbi fletëzët të hieroresë, edhe i tha: “Ndë je i bir’ i Perëndisë, hith vetëhenë tënde poshtë së këtejmi; sepse është shkruarë:
10 “Se do t’ urdhëronjë ëngjëjt’ e ti për tyj, që të të ruanjënë”;
11 Edhe: “Se do të të ngrenë mbi duart, që të mos përpjekç këmbënë tënde mbë gur.”
12 Edhe Jisuj u përgjeq e i tha, se është thënë: “Nukë ke për të ngarë Zonë Perëndinë tënt.”
13 Edhe dialli passi mbaroj çdo ngasëje, u largua prej ati për disa kohë.
14 Edhe Jisuj u këthye me fuqin’ e Frymësë ndë Galilet; edhe dolli zë për atë mbë gjith’ atë vënt rrotullë.
15 Edhe ay mësonte ndëpër sinagogjit t’atyreve, tuke lavduarë prej së gjithësh.
16 Edhe erdhi ndë Nazaret, atie ku ishte rriturë; edhe pas zakonit ti hyri ndë sinagogjit ditën’ e shëtunë, edhe u ngrit të këndonjë.
17 Edhe ata i dhanë vivlin’ e profitit Isai; edhe si hapi vivlinë, gjeti atë vëndinë, që ishte shkruarë:
18 “Frym’ e Zotit është mbi mua; përandaj më leu me vaj ; më dërgoj t’u ap zën’ e mirë të vobeqvet, të shëronj ata që kanë thyerë zëmrënë, të leçis dëlirie skllevet, edhe të verburet të hapurit e syvet, të dërgonj të shtrënguarëtë ndë dëlirie.
19 Të leçis mot të pëlqyerë të Zoti.”
20 Edhe si mbylli vivlinë, ia dha shërbëtorit, edhe ndenji; edhe të gjith’ ata që ishinë ndë sinagogjit kishinë shtyrë sytë mbi atë.
21 Edhe zuri t’u thoshte atyre, se: “Sot u mblush këjo shkronjë ndë veshët tuaj.”
22 Edhe të gjithë martirisinë mb’atë, edhe çuditeshinë për fialët’e hirit që delinë prej gojës’ ati, edhe thoshinë: “Nuk’ është kyj i bir’ i Josifit?”
23 Edhe ay u tha atyre: “Vërtet do të më thoni këtë paravoli: Mjekës, shëro vetëhenë tënde; sa ndigjuam që janë bërë ndë Kapernaum, bën edhe këtu ndë dhet tënt.”
24 Po ay tha: “Vërtet po u them juve, se asndonjë profit nuk’ ësht’ i pëlqyerë ndë dhet të ti.
25 Edhe me të vërtetë po u them juve: Shumë gra të va ishinë ndë Israil ndë dit të Iliut, kur u mbyll qielli tre viet e gjashtë muaj, kur u bë një zi e madhe mbë gjithë dhenë.
26 Po as te ndonjëra nga ato nuk’ u dërgua Iliu, përveç te gruaja e ve ndë Sareptë të Sidhonësë.
27 Edhe shumë të krromosur’ ishinë ndë Israil ndë dit të profitit Elisse; po asndonjë nga ata nuk’ u qërua, përveç Neeman Syriani.”
28 Edhe gjith’ ata që ishinë ndë sinagogjit, kur ndigjuanë këto, u mblushnë me zemërim.
29 Edhe u ngritnë edhe e nxuarrë jashtë qytetit; edhe e prunë gjer ndë buzët të malit, atie ku ish ndërtuarë qytet’ i atyreve, që t’e rrëzoninë përposh.
30 Po ay shkoj për mes t’atyreve, edhe iku.
31 Edhe sbriti ndë Kapernaum, qytetn’ e Galilesë; edhe ishte tuke mësuar’ ata për të shëtuna.
32 Edhe maniteshinë për të mësuarët’ e ti; sepse fial’ e ati ishte me pushtet.
33 Edhe ndë sinagogjit ishte një njeri që kishte frymë dialli të ndyrë, edhe bërtiti me zë të math, tuke thënë:
34 “Mier! Ç’ke me ne edhe ti, Jisu Nazarinas? Erdhe të na humbaç? Të njoh se cili je, Shënjti i Perëndisë.”
35 Po Jisuj e qërtoj, tuke thënë: “Mbëlith gojënë, edhe dil prej ati pa i bërë dëm fare.” Edhe dialli si e hodhi ndë mest, dolli prej ati, pa i bërë dëm fare.
36 Edhe të gjith’ u habitnë, edhe flisinë njëri me jatrinë, tuke thënë: “Ç’është këjo fialë, që urdhëron frymat’ e ndyra me pushtet e me fuqi, edhe dalënë?
37 Edhe dilte zë për atë kudo qark ati vëndi.
38 Edhe ay u ngrit prej sinagogjisë, e hyri ndë shtëpit të Simonit; edhe kishinë zënë ethe të mëdha të viehërrën’ e Simonit; edhe iu lutnë për atë.
39 Edhe ay si ndenji sipër’ asaj, qërtoj ethetë, edhe e lanë; edhe ajo përnjëherë u ngrit e i shërbente.
40 Edhe kur po perëndonte dielli, gjithë sa kishinë të sëmurë prej çdo farë lëngatash, i prunë tek ay; edhe ay, si vuri duartë siprë mbi cilinëdo, i shëroj.
41 Edhe prej shumësh delinë edhe diaj tuke klithur’ e tuke thënë, se: “Ti je Krishti, i bir’ i Perëndisë.” Edhe ay tuke qërtuarë s’i linte të flisninë, sepse e njihinë se ay ish Kristi.
42 Edhe si u bë ditë, dolli e vate ndë një vënt të shkretë; edhe gjëndëja e kërkoninë, edhe erdhë gjer aty; edhe e mbaninë, për të mos ikë prej asish.
43 Po ay u tha atyre se: “Duhetë të ap zën’ e mirë për mbëretërin’ e Perëndisë edhe ndëpër të tierët qytete, sepse për këtë punë jam dërguarë.”
44 Edhe ishte tuke leçiturë ndëpër sinagogjit të Galilesë.
Krie e katërtë
1 E Iisui plot nga Shënjti Shpirt u kthie nga Iordhani, e shpirej prej Shpirtit nd’erimi.
2 E për dizet dit gucitej nga i paudhi; e s’hangri fare gjë mb’ato dit. E si u sosnë ato dit, pastaj i erdhi u.
3 E i thot’ atij i paudhi: Ndë je i biri i Perndisë, thuaj këtij gurit të bënetë bukë.
4 E ju përgjegj atij Iisui, e i tha: Është shkruarë, që nukë rron me bukë vetëmë njeriu, po me çdo fjalë të Perndisë.
5 E si e hipi atë i paudhi ndë një mal të lartë, i dëftoi atij sa të përpjekç sinë gjithë mbretërit’ e jetësë.
6 E i thot’ atij i paudhi: Ti do të ta ap gjithë këtë urdhër, edhe nderet’ e ture, se mua më është dhënë, e kujt të dua unë ja ap atë.
7 Ti adha ndë u unjëç përpara meje të më faleç, do të jenë gjithë të tuatë.
8 E ju përgjegj atij, e i thotë Iisui: Ikë nga meje satana, se është shkruarë: T’i faleç Zotit Perndisë sate, e atij vetëmë t’i bëç lëvdim, e llatri.
9 E e pru atë ndë Ierusalim, e e vuri mbi kulm të Ieroit, e i tha atij: Ndë je i biri i Perndisë gremis vetëhenë këteje përposh mbë dhe.
10 Se është shkruarë: Se do të porsitjë Ëngjëjt’ e tij për ti, që të ruajnë.
11 Edhe se do të të ngrënë ti mbë duar, që të mos përpjekç këmbënë tënde mbë gur.
12 E ju përgjegj, e i thot’ atij Iisui, se: është thënë pameta, të mos guciç Zotnë Perndinë tënde.
13 E si sosi i paudhi gjithë gucitë, iku prej si ngjera mbë tjetër kohë.
14 E u kthie Iisui me fuqi të Shpirtit ndë Galileë, e zëri dolli për të ndë gjith’ ato vënde rrotullë.
15 E ai dhidhaks ndë sinagoje të ture, e nderonej nga gjithë.
16 E erdhi ndë Nazaret tek pat qënë rriturë, e hiri sikundrë qe mpsuarë, ndë sinaguaj të shëtunë, e u ngre të dhiavas.
17 E ju dha atij mbë dorë një kartë e profitit Isaiut, e si e hapi kartënë, gjeti vëndnë tek qe shkruarë:
18 Shpirt’ i Zotit mbi mua, pra andaj më hrisi; të vangjelis të varfëritë më ka dërguarë, të shëroj ata që kanë zëmërënë copa-copa, të dëftej skllevet shpëtimn’ e ture, e të verbëret që t’u hapenë sitë, e të lefteros ata që janë ndë shtrëngim.
19 Për të dhidhaksurë vitn’ e dëshëruarë të Zotit, e ditën’ e shpëtimit.
20 E si mbilli kartënë, e ja dha kopilit, ndënji mbë dhe. E sit’ e gjithë sinagojit qenë kthierë, e vështroijnë mbë të.
21 E nisi t’u thoshte ature, se sot digjuatë të vërtetën’ e kësaj kartet me veshë tuaj.
22 E gjithë thoshnë se kështu është, e çuditejnë për fjalë t’ëmbla, që dilë nga goj’ e tij, e thoshnë: Nuk’ është kij i biri i Iosifit?
23 E u thot’ ature: Vërtet do të më thoi këtë paravoli: Jatro, shëro vetëhenë tënde. Gjith’ ato punëra që digjuam, që u bënë ndë Kapernaum, bëni edhe këtu ndë patridhë tënde.
24 E u tha: Me të vërteta u thom juvet, se ndonjë profit nuk’ ësht’ i pëlqierë ndë patridhë të tij.
25 E u thom juvet: Me të vërteta, shumë gra të va qenë mbë dit të Iliut ndë Israil, kur u mbill Qielli tri vjet edhe gjashtë muaj, sa u bë u e madhe mbë gjithë dhe.
26 E mbë ndonjë nga ato nuk’ u dërgua Iliu, përveçme ndë Sarepta, vënd të Sidhonësë, mbë gruan’ e ve.
27 Edhe shumë të leprosurë qenë ndë kohë të profitit Elisseut ndë Israil, e ndonjë nga ata nuk’ u qërua, përveçme Neemanit Sirosë.
28 E si digjuanë këto gjithë sa qenë ndë sinaguaj, u frinë gjithë me të zëmëruarë.
29 E u ngrenë e e krienë atë përjashta qutetit, e e prunë ndë buzë të malit, tek qe vënë binaja e qutetit së ture, që ta gremisnë atë.
30 E ai shkoi ndëpërmes të ture, e iku.
31 E zbriti ndë Kapernaum, qutet të Galileësë; e dhidhakste ata të shëtunatë.
32 E çuditejnë për dhidhahi të tij që u bën, sepse dhidhahi e tij ish me eksusi, e me urdhër.
33 E ishte ndë sinaguaj një njeri që kish Shpirt të dhemonit së pëgërë, e briti me zë të madh.
34 E thoshte: Lena, ç’kemi na të bëjëmë me ti, Iisu Nazarino? A erdhe të na priç nevet? Unë të di cili je tij, Shënjti i Perndisë.
35 E e qërtoi atë Iisui, e i tha: Pusho, e dil nga ai. E si e shtiu atë mbë dhe i paudhi, dolli nga ai pa bërë ndonjë të keq.
36 E tromaksnë të gjithë, e kuvëndoijnë njeri me jatërinë, e thoshnë: Ç’është këjo fjalë, që me urdhër, e me fuqi porsit Shpirtëret’ e pëgëra, e dalënë?
37 E zër’ i tij vej tuke përhapurë mbë çdo vënd, mbë çdo anë.
38 E si u ngre nga sinagoji, hiri ndë shtëpi të Simonit. E vjehëra e Simonit mbahej nga një ethe e keqe, e i lutejn’ atij për atë.
39 E si u qas mbi të, e porsiti ethenë, e e la atë atë çast, e ajo u ngre, e u shërben ature.
40 E si perëndoi Dielli, gjithë sa kishnë të sëmurë, me çdofarë sëmundëra, i bijn’ ata tek ai, e ai si vij duartë mbi çdonjë nga ata, i shëron ata.
41 Edhe dhemonëtë dilë nga shumë, e thërrisnë, e thoshnë, se ti je Krishti i biri i Perndisë, e i qërton, e nuk’ i lijte ata të thoshnë, sikundr’ e dijnë, që ai është Krishti.
42 E si u kdhi, dolli e vate ndë vënd erimi, e turmët’ e kërkoijn’ atë, e erdhë ngjera tek qe ai, e e mbaijn’ atë, që të mos ikën nga ata.
43 E ai u tha ature, që: Duhetë të vangjelis mbretërin’ e Perndisë, edhe ndë të tjeratë qutete, se për këtë jam dërguarë.
44 E dhidhakste ndë sinagoje të Galileësë.