1 Pavli apostoli (jo prej njerëzish, as me anë të ndonjë njeriu, po me anë të Jisu Krishtit, edhe Perëndisë Atit që ngjalli atë prej së vdekurish).
2 Edhe gjithë vëllezëritë që janë bashkë me mua, mbë qishat të Gallatisë;
3 Hirë qoftë mbë ju edhe paqtim nga Perëndia Ati, edhe nga Zoti ynë Jisu Krishti,
4 Që dha vetëhen’ e ti për fajetë tëna, që të na shpëtonjë nga këjo jetë e ligë e sotshime, pas dashurimit Perëndisë edhe Atit tënë,
5 Mb’ atë qoftë lavdia ndë jetët të jetëvet. Amin.
6 Çuditem se kaqë shpejt lini atë që u thirri juve ndë të hirë të Krishti, e shkoni pas tiatër’ ungjilli;
7 I cili s’është tiatërë, po janë ca vetë, që u trazonjënë juve, edhe duanë të përmbysën’ ungjillin’ e Krishtit.
8 Po edhe neve, a ëngjëll nga qielli ndë u leçittë juve tiatër’ ungjill, përveç ati ungjillit që u leçitëm juve, qoftë mallëkuarë.
9 Sikundrë thamë më përpara, edhe ndashti përsëri them: Ndë u leçittë ndonjë njeri tiatër’ ungjill, përveç ati që keni marrë, qoftë mallëkuarë.
10 Sepse ndashti njerëzëvet u mbush mëndëjen’ unë apo Perëndisë? Apo kërkonj të pëlqehem te njerëzitë? Sepse ndë pëlqeheshe më të njerëzitë, s’do të ishnjam shërbëtori i Krishtit.
11 Po u bënj ta dini ju, o vëllezër, se ungjilli që u leçit prej meje s’është pas njeriu;
12 Sepse as unë s’e mora prej njeriu, as u mësuaçë prej njeriu , po prej sbulesësë Jisu Krishtit.
13 Sepse ju e keni dëgjuarë, se qysh shkonjam njëherë ndë Judhaismë, se fort tepërë ndiqnjam qishën’ e Perëndisë, edhe e prishnjam atë.
14 Edhe vejem mbarë ndë Judhaismë më tepërë se shumë moshatarët’ e mi ndë komp tim, sepse ishnjam më tepërë zëlitar për porosit që kishinë lënë atërit’ e mi.
15 Po kur i pëlqeu Perëndisë që më ndau veç që nga barku i mëmësë, edhe më thirri me anë të hirit ti,
16 Që të sbulonjë birin’ e ti tek unë, që të ungjillëzonj atë ndër kombet, përnjëherë s’mora këshillë nga mishi e nga gjaku.
17 As nukë hipa ndë Jerusalim tek apostojtë që qenë përpara meje, po vajta nd’Aravi, edhe përsëri u kthyeshë ndë Dhamaskë.
18 Pastaj pas tre vieç hipa ndë Jerusalim, për të parë Pietrinë; edhe mbeta përanë ati pesë-mbë-dhietë dit.
19 Edhe s’pashë tiatërë nga apostojtë, veç Jakovinë të vëllan’e Zotit.
20 Edhe sa u shkruanj juve, ja te po rrëfenj përpara Perëndisë, se s’gënjenj.
21 Pastaj erdha ndë vëndet të Syrisë edhe të Qiliqisë.
22 Edhe nuk’ ishnjam njohurë me faqe me qishat’ e Judhesë që janë mbë Krishtinë;
23 Po vetëmë kishinë dëgjuarë, se ay që na ndiqte njëherë, ndashti po ungjillëzon atë besënë që prishte njëherë. Edhe lavdoninë Perëndinë për punë time.
Krie e parë
1 Pavllua i bërë Apostoll (jo prej njerëzet, as prej anet ndonjë njeriut, po prej Iisu Hristoit, e prej Perndisë babait që ngjalli atë nga të vdekuritë).
2 Edhe gjithë vëllazëritë që janë bashkë me mua, mbë Qishëra të Gallatiësë.
3 Dhurëti mbë juvet e paq nga Perndia babai, edhe nga Zoti inë Iisu Hristoi.
4 Nga ai që dha vetëvetëhenë për faje tona, të na nxjerë nevet nga këjo jetë e sorme e ligë, sikundr’ është thelim’ e Perndisë, e Babait sonë.
5 Atij lëvdim ndë jetë të jetëvet. Kështu qoftë.
6 Çuditem qish kaqë shpejt shkoni nga ai që u thirri juvet ndë dhurëti të Krishtit mbë tjetërë Ungjill.
7 Ndonëse s’është gjë jetërë, përveçe që janë dica që u trubullojnë juvet e duanë ta kthejnë përmbis Ungjill’ e Krishtit.
8 Ma (si)kur edhe nevet a Ëngjëll nga Qielli t’u vangjelisjë juvet, përveçe asaj që u kemi vangjelisurë na juvet, qoftë anathema.
9 Sikundrë tham më përpara, edhe ndashti pa thom, ndë do ndonjë t’u vangjelisjë përveçe ature që kini mpsuarë, qoftë anathema.
10 Sepse ditën’ e sorme njerëz dhidhaks unë (të besoni) a Perndinë? Kërkoj unë mbase të pëlqej njerëzet? Të keshë pëlqierë njerëzet, nukë jeshë ropi i Krishtit.
11 Ndashti u bëj të njihni, o vëllazër, se Ungjilli që është vangjelisurë nga meje, s’është pun’ e njerëzet.
12 Sepse as unë e mora atë nga njeri, as e kam mpsuarë nga ndonjë njeri, po nga të zbuluaritë e Iisu Hristoit.
13 Sepse juvet kini digjuarë të thonë qish bireshë një njeri ndë Iudhaismo, që jashtë nga udha ndjekë unë qishënë e Perndisë e e prishjë atë.
14 E vejë mbarë ndë Iudhaismo mbi shumë të tjerë që qenë ndë një vërsë me mua ndë shkallë time, sepse jeshë shumë ziliar ndë të paradhosura të baballarëvet së mi.
15 Ma atëherë kur i pëlqeu Perndisë, që më pat zgjedhurë që nga barku i mëmësë sime, e që më thirri për dhurëti të tij.
16 Të zbulon tek unë të bir’ e tij, që ta dhidhaksjë un’ atë ndë filira të tjera, atë çast me të shpejta nukë mora kshill nga mishtë e nga gjaku.
17 As vajta nd’Ierusalim mb’ata që qenë apostoj përpara meje, po vajta mb’Arapi, e përsëri u kthieçë ndë Dhamasko.
18 Pasandaj pas tri vjeç u kthieçë nd’Ierusalim të shohë Petronë, e qëndrova mbanë tij pesëmbëdhjetë dit.
19 E tjatër nga apostojtë nukë paçë, përvetëmë Iakovonë vëllan’ e Zotit.
20 E ato që u shkruaj juvet, ja që bie Perndinë martir, që nukë thom gënjeshtra.
21 E pastaje arçë ndë vënde të Siriësë e të Qiliqiësë.
22 E unë nukë jeshë njohurë me të parë ndë qishëra të Krishtit që janë ndë Iudheë.
23 Po vetëmë kishnë digjuarë, që ai që na ndiq nevet njëherë, ndashti vangjelis atë besënë që e prishte njëherë.
24 E për sebep tim, lëvdoijnë Perndinë.