1 Makar të duroni pakëzë marrësinë time; po edhe më duroni.
2 Sepse u kam zëli juve me zëli Perëndie; sepse u mbëlova juve me një burr, që t’u nxier përpara Krishtit vërgjireshë të pastrët
3 Po kam frikë mbase, sikundrë gjarpëri gënjeu Evënë me dinakërin’ e ti, kështu do të prishetë mëndëja juaj nga mituria që keni mbë Krishtinë.
4 Sepse ay që vien ndë u leçittë një tiatërë Jisu, që s’e kemi leçiturë, a merrni një tiatërë frymë, që s’e keni marrë, a një tiatër’ ungjill, që s’e keni priturë, mirë do t’e duronit’ atë .
5 Po mendonem, se s’mbes prapa mbë ndonjë punë nga apostojt’ e mëdhenj.
6 Edhe ndonëse jam njeriu i trashë mbë fialët, po jo edhe mbë mënt; po më çdo farë pune u shpërfaqëm mbë të gjitha te ju.
7 Apo bëra faj, tuke unjurë vetëhenë time, që të lartoneni ju, sepse u ngjillëzuam juve ungjillin’e Perëndisë dhurëti?
8 Të tiera qisha i ropa, sepse mora pagë që të bënj punënë tuaj.
9 Edhe kur qesh’ afërë jush e pata të shterë, s’u rëndova asndonjë; sepse të shterëtë tim e mbushnë vëllezëritë që erthnë nga Maqedhonia; edhe mbë çdo punë ruajta vetëhenë time, edhe do ta ruanj, që të mos bënem barrë te ju.
10 E vërteta e Krishtit është tek unë, se sd’do të më mbylletë goja për këta të mburrurë mbë vëndet t’ Ahaise.
11 Përse? Sepse s’u dua juve? Perëndia e di.
12 Po atë që bënj, edhe gjithënjë do ta bënj, që të pres shkakun’e atyreve që duanë shkak, që të gjëndenë sikundër neve mb’atë punë që mburrenë.
13 Sepse të tillëtë njerës jan’ apostoj të rrem, punëtorë kobimtarë, ndërruarë formënë mbë apostoj të Krishtit.
14 Edhe s’është për të çuditurë; sepse ay Satanaj vetë ndërron formënë mbë ëngjëll drite.
15 S’është pun’ e madhe pra, ndë ndërrofshinë formën’ edhe punëtorët’ e ati mbë punëtorë drejtërie; të cilëvet e pastajmeja do të jetë pas punëvet atyre.
16 Përsëri them: Asndonjë le të mos më kujtonjë se jam i marrë; po ndë mos, pak së paku më prisni si të marrë, që të mburrem edhe unë pakëzë.
17 Atë që flas, nuk’ e flas pas Zotit, po si i marrë mbë këtë punë të mburrurit.
18 Sepse shumë vetë mburrenë pas mishit, do të mburrem edhe unë.
19 Sepse tuke qënë ju të mënçim, duroni me t’ëmbëlë të marrëtë;
20 Sepse duroni, ndë u bëftë juve shërbëtorë ndonjë, ndë u hangërtë ndonjë, ndë u marrtë juve ndonjë tuajatë , ndë u mbajtë mbë të math ndonjë, ndë u rrahtë juve faqenë ndonjë.
21 E them këtë për turpëri, sikurse neve ishim të dobë; po mbë çdo punë ndë kuxoftë ndonjë (po kuvëndonj si i marrë), kuxonj edhe unë.
22 Evrej janë? Edhe unë; Israilitë janë? Edhe unë. Far’e Avramit janë?
23 Edhe unë; shërbëtorë të Krishtit janë? (flas jashtë mënç), më tepër’ unë; mbë më tepërë mundime, mbë plagë fort më shumë, ndë burgje më tepërë, shumë herë ndë vdekëje.
24 Prej Judhenjsh pesë herë mora dyzet plagë pa një.
25 Tri herë u rrahçë me shkop, një herë kodiçë me gurë, tri herë u mbyçë ndë det, një natë e një ditë kam bërë ndë funtt të detit ;
26 shumë herë ndë udhë, ndë rrëziqe lumërash, ndë rrëziqe viedhësash, ndë rrëziqe prej farësë sime, ndë rrëziqe nga kombetë, ndë rrëziqe ndë qytet, ndë rrëziqe ndë shkretëtirë, ndë rrëziqe ndë det, ndë rrëziqe ndër vëllezër të rrem.
27 Ndë mundim e ndë të vuarë, shumë herë ndë të pafjetura, ndë uri e ndë et, shumë herë ndë agjërime, ndë të ftohët’ e ndë të sveshurë.
28 Përveç të përjashtëmëvet, ajo që është vënë përmbi mua përditë, kujdesi i qishavet.
29 Kush ësht’ i dobë, e unë s’jam i dobë? Kush skandhalisetë, e unë s’digjem?
30 Ndë gjan të mburrem, do të mburrem për ato punët’ e dobësirësë sime.
31 Perëndia edhe Ati i Zotit tënë Jisu Krishtit, i cili ësht’ i bekuarë ndë jetët të jetëvet , e di se nukë gënjenj.
32 Ndë Dhamaskë i pari kombit i mbëretit Aretë ruante rrotullë qytetin’ e Dhamasqinëvet, sepse donte të më zinte.
33 Edhe u varçë ndë shportë nga një parathirë prej murit, edhe shpëtova nga duart’ e ati.
Krie e njëmbëdhjetëtë
1 Makar të më durojëtë mua një çikëzë për marrëzi, ma do të më duroni.
2 Sepse unë jam ziliar mbë juvet, për zili të Perndisë, sepse u martova juvet për të nxjerë përpara mbë një burrë, vashëzë të pastruarë mbë Krishtinë.
3 Ma unë trëmbem, mos sikundrë gënjeu gjarpëri Evënë me dinakëri të tijtë, ashtu u prishenë mëntë tuaj, nga zëmër’ e hapurë që kini mbë Krishtinë.
4 Sepse ndë ai që vjen dhidhaks jetërë Iisu, që nukë dhidhaksm nevet, a ndë mirri tjatër Shpirt, që s’patë marrë, a Ungjill tjatër që s’patë marrë, mirë bëjëtë ta durojëtë.
5 Unë pa mendonem që nukë mbetem prapa ndë ndonjë farë punë nga Apsotojt’ e mëdhinj.
6 Sepse ndonëse jam i trashë ndë fjalë, po jo ndër mënd, ma jemi njohurë fort mirë ndë çdo punë ndë juvet.
7 Mbase fëjeva, që unja vetëhenë time, që të ngrihi juvet lart? Sepse u dhidhaksa juvet Ungjill’ e Perndisë dhuratë?
8 Të tjera qishëra ropa, e hoqa pagjene, për shërbesë tuaj. E kur gjëndeshë afër jush, ndonëse jeshë mbë shtrëngim, nukë desha të rëndojë ndonjë.
9 Sepse atë që më lipsej mua ma sosnë vëllazëritë, që erdhë nga Maqedhonia. E ndë çdo punë u ruajtiçë që të mos para u rëndoj juvet, edhe do të ruhem.
10 E vërteta e Krishtit është mbë mua, që do të mos më mbilletë goja mbi këta të mburturë ndë vënd t’Ahaisë.
11 E për çfarë punë? Sepse (mbase) nuk’ u dua juvet? Le ta dijë Perndia.
12 Ma atë që të bëj unë, edhe gjithënjë do të bëj, për të prerë aformin’ e ature që një aformi dëshërojënë të gjëndenë për atë punë që mburrenë si edhe nevet.
13 Sepse këta të tillëtë Apostoj të rrem, janë punëtorë me di faqe e këmbenenë mb’Apostoj të Krishtit.
14 E s’është çudi, sepse edhe ai Satanai këmbenetë nd’Ëngjëll të dritësë.
15 S’është pun’ e madhe adha ndë këmbenenë edhe shërbëtorët’ e tij, të dukenë si shërbëtorët’ e së drejtësë. E e pastajmea e ture do të jetë sikundrë kanë punuarë.
16 Ua thom përsëri, mos më ketë njeri për të marrë. E ndë mos, dheksmëni edhe për të marrë, që të lëvdonem edhe unë një çikë.
17 E atë që thom, nuk’ e thom si do Zoti, po si i marrë, ndë këtë punë të mburrë(c)isë.
18 Sepse shumë mburrenë si do kurmi, dua të mburrem edhe unë.
19 Sepse si jeni juvet të mënçurë, duroni me t’ëmblë të marrëtë.
20 Sepse juvet duroni atë që u skllavos, atë që u ha, atë që u vjedh, atë që mbahetë mbë të madh, atë që u rreh juvet faqenë.
21 E thom këtë sa për të ksenderuarë, sikur qem të pakë nevet mbë këtë anë, ma ndë çdofarë punë që guxon njeri (kuvëndoj si i marrë), guxoj edhe unë.
22 Çifut janë? Edhe unë. Israilit janë? Edhe unë. Nga far’ e Avraamit jan’ ata? Ateje edhe unë.
23 Shërbëtorë të Krishtit jan’ ata? (Jashtë nga mëntë flas). Më tepër jam unë se ata. Ndë mundime më tepërë, ndë të rrahurë fort më shumë, ndë hapsana më tepërë, shumë herë ndë mes të vdekëjavet.
24 Nga Çifutë u rrahçë e mora pesë herë nga dizet shkopinj para një.
25 Tri herë u rrahçë me shufra, një herë më goditnë me gurë, tri herë u mbitçë ndë det, një ditë e një natë bëra ndë fund të detit.
26 Shumë herë nd’udhëra, ndë rriziko të lumëravet, ndë rriziko të kusarëvet, ndë rriziko të filisë sonë, ndë rriziko të filivet së tjera, ndë rriziko të qutetevet, ndë rriziko të erimivet, ndë rriziko të detit, ndë rriziko të vëllazëret së rremet.
27 Ndë mundim, edhe ndë shtrëngim, ndë të pafleturë shumë herë, ndë u e ndë et, ndë t’agjëruarë shumë herë, ndë së ftohëtë e të cveshurë.
28 Përveçe ature që vijënë përjashtazet, silloit’ e çdo ditësë që më vijënë sipër, spudhi e gjithë Qishëvet.
29 Kush ësht’ i sëmurë, që të mos jem unë i sëmurë? Kush skandalisetë, që unë nukë digjem?
30 Nd’është për të mburturë, do të mburrem për ato punëra që vështrojënë smundëjënë time.
31 Perndia e babai i Zotit sonë Iisu Hristoit, që është i bekuarë ndë jetë pas jetet, e di që unë nukë flas të rreme.
32 Ndë Dhamasko ai që qivernis filinë nd’ëmër të mbretit Arethësë kish vënë të ruan rrotullë qutetit Dhamaskosë, për të zënë mua.
33 E u varçë ndë shportë nga një penxhere që qe ndë mes të murit, e shpëtova nga duart’ e tij.