1 Pavli, apostoli i Jisu Krishtit, pas urdhërit Perëndisë, shpëtimtarit tënë, edhe Zotit Jisu Krisht, shpëresësë sonë,
2 Mbë Timothenë, të thieshtinë dialë ndë besët, qoftë hirë, përdëllim, paqtim, prej Perëndisë, Atit tënë, edhe prej Jisu Krishtit, Zotit tënë.
3 Sikundrë t’uluçë, kur venjam ndë Maqedhoni, të preç ndë Efesë, që të porosiç ca vetë të mos mësonjënë mësime të tiera,
4 As të mos u vënë vesh përrallavet e brezavet që s’kanë të mbaruarë, të cilatë bienë qarta më tepërë se të ndërtuarët’ e Perëndisë ndë besët; bën kështu.
5 Edhe fundi i porosisë është dashuri prej zemrësë këthiellëtë, edhe prej ndërgjegjëjesë mirë, edhe prej bese pa ipokrisi;
6 Nga këto ca vetë passi duallë prej udhësë, u kthyenë ndë fialë të kota,
7 Tuke dashurë të jenë nom-mësonjësa, pa kupëtuar’ as ato që thonë, as ato që i bënjënë për të vërteta.
8 Edhe e dimë, se nomi ësht’ i mirë, ndë qoftë se e përndor atë njeriu me udhë,
9 Tuke diturë këtë, se nomi nuk’ është vënë për të drejtinë, po për të paudhët’ e për të padinduritë, për ata që s’druanjënë Zotinë e për fajtorët, për të shtrembëtit e për të ndyrët, për ata që rrahënë tanë e rrahënë t’ëmënë, për ata që vrasënë njerës,
10 Për kurvarë, për ata që bienë me meshkuj, për ata që shesënë njerës, për gënjeshtarë, për ata që betonenë rrem, edhe për çdo tiatrë gjë që i del kundrë mësimit shëndoshë,
11 Pas ungjillit lavdisë të lumurit Perëndi, që m’u zu besë.
12 Edhe i falem ndersë Zotit tënë Jisu Krishtit, Zotit tënë, që më dha fuqi, se më gjukoj për besëtar, e më vuri ndë shërbesët, mua ,
13 Që përpara ishnjam vllasfimiar, e ndiekës e shaharak; po u përdëllyeshë, sepse pa ditur’ i bëra ndë pabesëri;
14 Po edhe hiri i Zotit tënë teproj tek unë me besë e me dashuri që është mbë Jisu Krishtinë.
15 Për të zënë besë është fiala, edhe e vëjyerë për të priturë, se Jisu Krishti erdhi ndë botët që të shpëtonjë fajtorë, që nga ata jam un’ i pari;
16 Po përandaj u përdëllyeshë, që Jisu Krishti të dëftenjë përpara tek unë gjithë zemërën’ e gjërë, për shëmbëllim atyreve që i kanë për të besuarë për jetë të pasosurë.
17 Edhe mbë mbëretin’ e jetëvet, të paprishurinë, të paparinë, të vetëminë (të diturinë) Perëndi, qoftë nder edhe lavdi ndë jetët të jetëvet. Amin.
18 Këtë porosi po të lë ndë dorë tyj, o bir Timothe, pas profitiash që kanë qënë përpara për tyj, të lëftonjç me ato luftën’ e mirë,
19 Tuke pasurë besë edhe ndërgjegjëje të mirë, të cilënë ca vetë passi e hothnë tejë, qitnë lundrënë mbë cekë nga besa;
20 Nga ata ësht’ Ymenaju edhe Aleksandhri, të cilët’ i kam dhënë ndë dorë të Satanajt, që të mësonenë të mos vllasfimisnjënë.
Krie e parë
1 Pavllua Apostolli i Iisu Hristoit, sikundr’ është urdhëri i Perndisë që sosi nevet, e Zotit Krisht, shpëresësë sonë.
2 Mbë Timotheonë djalën’ e dashurë mbë besë, dhurëti, e lejmosin, e paq nga Perndia Babai inë, edhe nga Krishti Iisui Zoti inë.
3 Sikundrë t’u luçë tij, të prese nd’Efeso, kur vejë unë ndë Maqedhoni, që të porsitje dicavet të mos dhidhaksnë dhidhaskalira të tjera.
4 As të mos venë pas prallavet e gjeneallogjivet që nukë kanë të sosurë, që ato bienë qartëra më shumë se dër(t)im Perndie, që bënenë mbë besë.
5 Më e pastajmea e porsisë adha është dashuria nga zëmëra e qëruarë, e nga fiqiri i mirë, edhe nga besa që s’ka gënjeshtrë.
6 Nga ato punëra dica si u mërguanë, ranë ndë fjalë të humbura.
7 Tuke dashurë të bëjnë si dhaskalë të nomit, pa kupëtuarë as ato që thoshnë, as ato që epnë për të vërteta.
8 Ndashti e dimë që nomi ësht’ i mirë, ndë punoftë njeri sikundr’ është nomi.
9 E di këtë, që nuk’ është bërë nomi për të drejtinë, po për të shtrëmbëritë, e të pabinduritë, për të pabesëtë, e të pëgërëtë, për ata që rrahënë babanë, e për ata që rrahënë mëmmënë, e për gjakëcorë.
10 Për ku(r)vjarë, a për fajëtorë të fajit së ndierë, për kusarë njerëz(e)t, për të rrem, e për ata që betonenë rrem, e nd’është ndonjë jetërë që është kondrë dhidhaskalisë shëndoshë.
11 Ajo është sikundrë thotë Ungjilli i nderçim i lumurit Perndisë që m’është dhënë mua.
12 E ap lëvdim atij që më ka bërë të fortë mbë Hristonë Iisunë Zonë tonë, sepse më llogjiasi të besësë, tuke vënë mua ndë punë.
13 Mua që përpara qeshë vllasfimjar, e ndjekës, e shahëraq, po u ndëjieçë, sepse nga të padijturitë e bëra, tuke qënë i pabesë.
14 Ma buroi shumë dhurëtia e Zotit sonë me besë e me dashuri, që është mbë Hristonë Iisunë.
15 Fjala ësht’ e besuarë, e e zonja që ta dheksjë cilido, që Iisu Hristoi erdhi ndë këtë jetë për të shpëtu(a)rë fajëtorë, që nga ata i pari jam unë.
16 Ma andaj gjeçë ndëjesë, që të dëftojë mbë mua përpara Iisu Hristoi gjithë dashurinë, për ksomblë ature që duajnë të besoijnë mbë të për jetë të pasosurë.
17 E mbë Mbretnë e jetëvet të pavdekurë, të padukurinë, mbë vetëmë sofonë Perndi nder e lëvdim ndë jetë pas jetet. Kështu qoftë!
18 Këtë porsi të bëj ti, o biri im Timotheo, që sikundrë janë profititë që qëndruanë përpara për tij, të bëneç trim mbë to, ndë trimëri të mirë.
19 Tuke pasurë besë e fiqir të mirë, që atë si nuk’ e deshnë dica, e thienë karavnë mb’anë të besësë.
20 Nga nemuri i së tillëvet ësht’ Imeneoi edhe Aleksandhroi. Ata i dhaçë unë nde Satanai, që të mpsonenë të mos vllasfimisjënë.