1 Pavli edhe Silluani edhe Timotheu, te qisha e Thessallonikasvet mbë Perëndinë, Atinë, edhe mbë Zotinë Jisu Krisht; hirë qoftë mbë ju edhe paqtim prej Perëndisë, Atit tënë, edhe prej Zotit Jisu Krisht.
2 I falemi ndersë përherë Perëndisë për gjithë ju, edhe u përmëntmë juve ndë të falurat tona,
3 Tuke kujtuarë pa pushim punën’ e besësë suaj, edhe mundimin’ e dashurisë, edhe durimin’e shpëresësë mbë Zotinë tënë Jisu Krishtinë, përpara Perëndisë edhe Atit tënë;
4 Tuke diturë, o vëllezër të dashurë prej Perëndisë, të sgjedhuritë tuaj.
5 Sepse ungjilli ynë nuk’ u bë te ju me fialë vetëmë, po edhe me fuqi, edhe me Frymë të Shënjtëruarë, edhe me shumë të mbushurë mëndëjesë, sikundrë e dini çfarë qemë ndërmest tuaj për ju.
6 Edhe ju bëtë sikundrë bëm neve edhe Zoti, sepse prittë fialënë ndër shumë shtrëngim, me gëzimin’ e Frymësë Shënjtëruarë;
7 Kaqë sa u bëtë shëmbëllesë mbë gjith’ ata që besonjënë ndë Maqedhoni e ndë Ahaj.
8 Sepse prej jush u përhap fiala e Zotit, jo vetëmë ndë Maqedhoni e ndë Ahai, po edhe mbë çdo vënt harriu zëri i besësë tuaj mbë Perëndinë; kaqë sa neve s’kemi nevojë të flasëmë gjë;
9 Sepse ata tregonjënë për ne, çfarë të hyri gjetëm te ju, edhe qysh u këthyetë te Perëndia nga idhujtë, që t’i shërbeni Perëndisë gjallë edhe të vërtetit,
10 Edhe të prisni Birin’ e ti nga qiejet, të cilin’ e ngjalli prej së vdekurish, Jisunë, që na shpëton nga zemërimi që vien.
Krie e parë
1 Pavllua, e Silluanoi, e Timotheoi mbë Qishë të Seleniqotet, mbë Babanë Perndinë, e mbë Zonë Iisu Hristonë, le të jetë dhurëti mbë jush, e paq nga Perndia Babai inë, edhe nga Zoti Iisu Hristoi.
2 Bëjmë lëvdim Perndisë kurdo për gjithë juvet, tuke kujtuarë juvet mbë të falurë tonë.
3 Kurdo kujtonemi punën’ e besësë suaj, e mundimn’ e dashurisë, e durimn’ e shpëresësë të Zotit sonë Iisu Hristoit, përpara Perndisë e Babait sonë.
4 Si ata që njohëmë nga Perndia, vëllazër të dashurë, të cgjedhuritë tuaj.
5 Sepse Ungjilli inë nuk’ u bë mbanë jush me fjalë vetëmë, po edhe ndë fuqi, e ndë Shpirtinë Shënjt, e ndë të mbushurë të shumë, sikundr’ e diji çfarë lloi qem nevet ndë mes tuaj për të mirë tuaj.
6 E juvet u bëtë gjarë nevet edhe Zotit, tuke dheksurë fjalënë me shumë pikëllim, me gëzim të Shënjtit Shpirt.
7 Kaqë që jini bërë juvet ksomblë mbë gjith’ ata që besuanë ndë Maqedhoni e nd’Ahai.
8 Sepse prej jush u përhap fjala e Zotit, jo vetëmë ndëpër Maqedhoni e ndëpër Ahai, po edhe mbë çdo vënd arrijti besa juaj që kini mbë Perndinë, kështu që nukë duhetë që të flasëmë na gjë.
9 Sepse ata për nevet rrëfejënë çfarë lloi qe të hiritë tanë ndër ju, e qish nga Idhollatë kthejtitë vetëhenë tuaj mbë Perndinë, për të punuarë Perndin’ e gjallë e të vërtetënë.
10 E për të priturë të birit së tij nga Qielltë, atë që ngjalli ai nga të vdekuritë, Iisunë që na shpëtoi nevet nga urgjia që duan të vinte.