1 Edhe ditën’ e parë të javësë vien Maria Magdhalini te varri ndë mëngjest, tuke qënë po errëtë, edhe sheh gurinë ngriturë nga varri.
2 Ecën me vrap pra, edhe vien te Simon Pietri, edhe tek ay nxënësi tiatrë që donte Jisuj, edhe u thot’ atyre: “E ngritnë Zotinë nga varri, edhe nukë dimë se ku e kanë vënë.”
3 Dolli pra Pietri edhe nxënësi tiatërë, edhe vininë te varri.
4 Edhe të dy bashkë ecëninë me vrap; edhe ay nxënësi tiatërë nxitoj përpara më shpejt se Pietri, edhe erdhi më përpara ndë varrt.
5 Edhe si u kurrus, sheh pëlhuratë tek ishinë, po nukë hyri brënda .
6 Vien pra Simon Pietri tuke ardhurë pas ati, edhe hyri ndë varrt, edhe vë re pëlhuratë që ishinë.
7 Edhe riza që ishte mbi kryet t’ati nuk’ u gjënt bashkë me pëlhuratë, po ishte pështiellë veç mbë një vënt.
8 Atëhere pra hyri edhe ay nxënësi tiatërë, që erdhi më përpara ndë varrt, edhe pa, edhe besoj;
9 Sepse edhe s’e kupëtoninë shkronjënë, se ay duhetë të ngjalletë prej së vdekurish.
10 Nxënësitë pra vanë përsëri ndëpër shtëpiat të tyre.
11 Po Maria rrinte përanë varrit tuke qjarë përjashta; edhe tek po qjante, u kurrus ndë varrt;
12 Edhe vë re dy ëngjëj me rroba të bardha tuke ndenjurë njeri prej kresë, e tiatëri prej këmbëvet, atie ku qe trupi Jisujt.
13 Edhe ata i thonë asaj: “Grua, përse qjan?” U thot’ atyre: “Sepse ngritnë tem Zot, edhe nukë di ku e kanë vënë.”
14 Edhe ajo si tha këto, u këthye prapa, edhe vë re Jisunë tuke ndenjurë, edhe nuk’ e dinte se është Jisuj.
15 Jisuj i thot’ asaj: “Grua, përse qjan? Cilinë kërkon?” Po ajo kujtoj, se është kopështari, e i thotë: “Zot, ndë e ngrite ti, thuamë ku e ke vënë, edhe unë do ta ngre.”
16 Jisuj i thot’ asaj: “Mari!” Ajo këthehet’ e i thotë: “Ravvuni!” Që do me thënë Mësonjës.
17 Jisuj i thot’ asaj: “Mos më piq, sepse edhe s’kam hipurë tek im Atë; po shko te vëllezërit’ e mi, edhe u thuaj atyre: Po hipënj tek im Atë edhe tek Ati juaj, edhe te Perëndia im edhe te Perëndia juaj.”
18 Vien Maria Magdhalini, e u ep zë nxënëset, se pa Zotinë, edhe se i tha asaj këto fialë .
19 Nd’atë ditë pra, të parënë ditën’ e javësë, si u ngrys, edhe dyert’ ishinë mbyllur’ atie ku ishinë mbëledhurë nxënësitë nga frik’ e Judhenjvet, erdhi Jisuj, edhe ndenji ndë mest, edhe u thot’ atyre: “Paqtim mbë ju.”
20 Edhe si tha këtë, u dëfteu atyre duart’ edhe brinjën’ e ti. U gëzuanë pra nxënësitë, kur panë Zonë.
21 Edhe Jisuj u tha atyre përsëri: “Paqtim mbë ju; sikundrë më dërgoj Ati, edhe un’ u dërgonj juve.”
22 Edhe si tha këtë, fryjti, edhe u thot’ atyre:
23 “Merrni Frymë të Shënjtëruarë. Kujve t’u falni fajetë, u janë falur’ atyre; kujve t’ua mbani, u janë mbajtur’ atyre.
24 Po Thomaj, një nga të dy-mbë-dhietëtë, që thuhetë Binjak, nuk’ ishte bashkë me ata, kur erdhi Jisuj.
25 Nxënësit’ e tierë pra i thoshinë: “Pam Zotinë.” Po ay u tha atyre: “Ndë mos pafsha ndë duart t’ati shenjën’ e peronavet, edhe të vë gjishtinë tim ndë shenjët të peronavet, edhe të vë dorënë time ndë brinjët t’ati, s’kam për të besuarë.”
26 Edhe pas tetë diç përsëri ishinë brënda nxënësit’ e ati, edhe Thomaj me ata, Vien Jisuj, ndonëse dyert’ ishinë mbyllurë, edhe ndenji ndë mest, edhe tha: “Paqtim mbë ju.”
27 Pastaj i thotë Thomajt: “Bierë gishtinë tënt këtu, edhe shih duart’ e mia; edhe bierë dorënë tënde, edhe vëre ndë brinjët time, edhe mos u bëj i pabesë, po besëtar.”
28 Edhe Thomaj u përgjeq, e i tha: “Zoti im, edhe Perëndia im.”
29 Jisuj i thotë: “Sepse më pe (o Thoma), besove; lum ata që nukë panë, edhe besuanë.”
30 Edhe shumë çudira të tiera bëri Jisuj përpara nxënëset të ti, të cilatë nukë janë shkruarë ndë këtë vivli.
31 Po këto u shkruanë, që të besoni se Jisuj është Krishti, i Bir’ i Perëndisë, edhe tuke besuarë të keni jetë mb’emërit t’ati.