1 Pavli, apostoli i Jisu Krishtit prej dashurimit të Perëndisë, edhe Timotheu vëllaj,
2 Mbë shënjtorët edhe mbë vëllezërit besëtarë mbë Krishtinë që janë ndë Kollossë; hirë edhe paqtim qoftë mbë ju prej Perëndisë, Atit tënë, edhe prej Zotit Jisu Krisht.
3 I falemi ndersë Perëndisë edhe Atit të Zotit tënë Jisu Krishtit, tuke falurë përherë për ju.
4 Kur dëgjuam për besënë tuaj që keni mbë Krishtinë, edhe për dashurinë që keni mbë gjithë shënjtorëtë,
5 Për shpëresënë që ruhetë për ju ndë qiejet, të cilën’ e keni dëgjuarë që përpara ndë fialët të së vërtetësë ungjillit,
6 Që erdhi mbë ju, sikundrë edhe mbë gjithë botënë; edhe bën pemë, sikundrë edhe mbë ju, që mb’ atë ditë që dëgjuat’ edhe njohtë hirin’ e Perëndisë me të vërtetë;
7 Edhe sikundrë që e mësuatë nga Epafraj, i dashuri shërbëttuar shoku ynë, i cili është për ju shërbëtuar besëtar i Krishtit,
8 Edhe ay na dëfteu dashurinë tuaj ndë Frymët.
9 Përandaj edhe neve, që mb’ atë ditë që dëgjuam, nukë pushojmë tuke falurë për ju, edhe tuke luturë që të mbusheni prej të njohurit dashurimit ati me çdo dituri e me urtësi shpirtërishte;
10 Që të ecëni sikundrë vëjen për Zotinë mbë çdo pëlqim, tuke bërë pemë ndë çdo farë pune të mirë, edhe tuke rriturë ndë të njohurit të Perëndisë;
11 Tuke marrë fuqi me çdo farë fuqie, pas pushtetit lavdisë ati, mbë çdo durim e zemërë të gjerë bashkë me gëzim;
12 Tuke i falurë ndersë Atit, që na bëri të zotëritë ndë piesët të shortësë shënjtorëvet ndë dritët;
13 I cili na shpëtoj nga pushteti errësirësë, edhe na pruri ndë mbëretërit të Birit dashurisë ti;
14 Mb’ atë kemi shpërbliminë me anë të gjakut ati, ndëjesën’ e fajevet;
15 I cili është shëmbëlles’ e të paparit Perëndi, i paralinduri i gjithë kriesësë;
16 Sepse prej ati u kriuanë të gjitha, sa janë mbi qiejet, edhe sa janë mbë dhet, sa shihen edhe sa nukë shihenë, a frone, a zotërinj, a urdhëra, a pushtete, të gjitha janë kriuarë me anë t’ati edhe për atë;
17 Edhe ay është përpara të gjithave, edhe të gjitha qëndronjënë mb’ atë;
18 Edhe ay është kryet’ e trupit, qishësë; ay është të nisuritë, paralindurë prej së vdekurish, që të bënet’ ay i parë mbë të gjitha.
19 Sepse Ati pëlqeu që të rrijë çdo të mbushurë nd’atë,
20 Edhe me anë t’ati të paqtonjë të gjitha mbë vetëhen’ e ti, sepse bëri paqtim me anë të gjakut kryqit ati, me anë t’ati, a sa janë mbë dhet, a sa janë ndë qiejet.
21 Edhe ju, që ishitë njëherë të huajë edhe arëmiq nga mëndëja me punërat’ e liga,
22 Po ndashti u paqton juve me trupin’ mishit ati, me anë të vdekëjesë, që t’u nxierrë juve përpara vetëhesë ti shënjtorë e faqë-bardhë e të pazënë mbë faj,
23 Ndë qëndrofshi ndë besët themelosur’ e ngulurë, e të mos luani vëndit nga shpëresa e ungjillit që dëgjuatë, se u leçit mbë gjithë kriesënë që është ndënë qiellt; të cilit ungjill u bëshë shërbëtuar unë Pavli.
24 Ndashti gëzonem ndë pësimet të mia për ju, edhe mbush të mbeturat’ e shtrëngimevet Krishtit ndë misht tim për trupin’ e ati, që është qisha;
25 Të cilësë u bësh’ unë shërbëtuar pas kujdesit Perëndisë që m’u dha për ju, të mbush fialën’ e Perëndisë,
26 Fshehësirënë që ishte fshehurë nga jetët’ e nga brezatë, edhe ndashti u shpërfaq mbë shënjtorët’ t’ati;
27 Atyre Perëndia deshi t’u dëftenjë cila është pasëja e lavdisë kësaj fshehësire mbë kombet, i cili është Krishti mbë ju, shpëresa e lavdisë;
28 Të cilinë neve leçisëmë tuke porositurë çdo njeri, edhe tuke mësuarë çdo njeri me çdo dituri, që të nxierrëmë përpara Jisu Krishtit çdo njeri të kulluarë.
29 Për këtë punë edhe mundonem, tuke luftuarë pas vepërimit ati që vepëron tek unë me fuqi.