1 Pavli, shërbëtori i Perëndisë, edhe apostoli i Jisu Krishtit, pas besësë të sgjedhurëvet të Perëndisë, edhe pas të njohurësë së vërtetësë që është pas besësë mirë,
2 Për shpëresën’ e jetësë pasosurë, që ka zotuarë Perëndia që s’gënjen përpara motevet pasosurë,
3 Edhe çfaqi ndë kohëra të urdhëruara fialën’ e ti me anë të leçiturit, që m’u besua pas porosisë Perëndisë Shpëtimtarit tënë;
4 Mbë Titonë, të thieshtinë dialë pas besësë që kemi së bashku, qoftë hirë (përdëllim), paqtim prej Perëndisë Atit, edhe prej Zotit Jisu Krishtit, Shpëtimtarit tënë.
5 Përandaj të lashë ndë Kritë, që të ndreqç të mbeturatë, edhe të vëç pleq qytet mbë qytet pleq, sikundrë të kam urdhëruar unë;
6 Kush të jetë i pahequrë për faj, burr i një gruaje, që ka bij besëtarë, që të mos u ketë dalë zëri për plank-prishësa, a për të pabindurë.
7 Sepse episkopi duhetë të jetë i pahequrë për faj, posi kujdestar i Perëndisë; jo kryelartë, jo zemërak, jo pianec, jo rrahës, jo asi që lakëmon mbë fitim të lik;
8 Po derë-hapëtë, miku i së mirësë, i urtë, i drejtë, shënjt, asi që përmban vetëhen e ti;
9 Tuke qëndruarë ndë fialë të vërtetë pas mësimit, që të muntnjë të ngusnjë të tierë me mësimin’ e shëndoshë, edhe të qërtonjë ata që flasënë kundrë.
10 Sepse janë shumë të pabindur’ edhe që flasënë kot e prishnjënë mëndëjenë, më fort ata që janë nga rrethpresëja;
11 Atyreve duhetë t’u mbëçelmë gojënë; të cilëtë këthenjënë përmbys shtëpira të tëra, tuke mësuarë sa s’duhenë, për fitim të ndyrë.
12 Një nga ata tha, vetë profiti i atyreve: “Kritasitë janë kurdo gënjeshtarë, bisha të liga, barqe të ngeshim.’’
13 Këjo martiri ësht’ e vërtetë; për atë punë qërtoi ata fort, që të jenë të shëndoshë ndë besët;
14 Edhe të mos u vënë vesh përrallavet Judhenjet, edhe porsivet njerëzet që i këthenjënë kurrizinë së vërtetësë.
15 Të gjitha janë të qëruarë të të qëruaritë; po te të ndyrët’ e te të pabesët’ asndonjë gjë s’ësht’ e qëruara, po edhe mëndëja e atyreve edhe ndërgjegjëja janë të pëgëra.
16 Rrëfenjënë me gojë se njohënë Perëndi, po me punë e mohonjënë, sepse janë të ndyrë edhe të pabindurë, edhe të paprovuarshim mbë çdo farë pune të mirë.
KAPTINA I.
1 Pauli shërbëtor’ i Perëndisë, edhe apostull’ i Iesu Krishtit, mbas besësë të sgjedhunivet Perëndisë, edhe mbas së ngjofëmesë të vërtetësë qi ashtë mbas besësë mirë.
2 Për Shpirtin’ e jetësë pasosëme, qi ka zotuem i parrenësi Perëndi para motevet pa-sosunë.
3 Edhe nxuer për faqe ndë kohëna të urdhënueme fjalën’ e vet me anë të predikimit qi i kam zanë besë unë mbas porosisë Perëndisë t’onë Shëlbuesit;
4 mbë Titonë të thieshtinë dialë mbas besësë rëndomshime, qoftë hir, përdëllimt’, paqtim, prei Perëndisë Atit, edhe prei Zotit Iesu Krisht, Shëlbuesit t’ynë.
5 Përandai të lashë ndë Kretë, qi të ndreqish të mangunatë, edhe të veshë pleq qytet mbë qytet,
6 sikurse të kam urdhënuem kur të jet’ i patërhiekunë për faj, burr i nji gruejë, qi ka bij besëratë, qi të mos u ketë dalunë zani për plank-prishës, a për të pabindunë.
7 Sepse episkopi duhetë me qenun’ i patërhiekunë për faj, porsi guvernuer i Perëndisë, jo krye-naltë, jo zemërak, jo pianec, jo rrafës, jo asi qi lakëmon mbë fitim të keq,
8 por derë-çelë mbë të huejt, miku i së mirësë, i urtë, i dreitë, shenjt, asi qi përmba vetëhenë,
9 ngjitunë mbrapa mbas fjalësë zanë besë të mësimit, qi të mundetë me ngutunë të tierëtë me mësimin’ e shëndoshë, edhe të qartojë ata qi flasinë kundrë.
10 Sepse janë shumë të pabindunë, fjalë-kotë e mend-marrës, ma fort ata qi janë prei rreth-presëjesë. Atyneve duhetë me u mbëçelunë gojënë,
11 të cillëtë këthejënë përmbys shtëpia të tana tue mësuem sa s’duhetë, për fitim të ndytë.
12 Nji prei atyneve tha, vetë profeti i atyneve: “Kretasitë janë kurdo rrenësa, bisha të këqia, barqe të përtueshim”.
13 Ajo deshmi asht’ e vërtetë, për ate punë qartoi ata fort, qi të shëndoshenë ndë besët,
14 edhe të mos u venë vesh përrallavet Iudejvet, edhe porosivet nierëzëvet qi i këthejënë shpinënë të vërtetësë.
15 Të gjitha janë të qirueme mbë të qiruemit, por mbë të ndyemit e mbë të pabesët asgja s’asht’ e qirueme, por edhe mendia e atyneve edhe ndërgjegjëja asht’ e ndyeme.
16 Rrëfejënë me gojë se ngjofinë Perëndi, por me punë e mohojënë, sepse janë të ndyem, edhe të pabindunë, edhe të paprovueshim mbë qish do farë pune të mirë.