1 U lutem juve pra, o vëllezër, për përdëllim të Perëndisë, të nxirni përpara trupratë tuaj kurban të gjallë të shënjtëruarë, të pëlqyerë te Perëndia, që është lutëja juaj me mëndëje.
2 Edhe mos bëhi me një formë me këtë jetë; po ndërroni formënë tuaj me anë të përtëriturit mëndëjesë tuaj, që të provoni cili ësht’ i miri, i pëlqyeri edhe i sosuri dashurim i Perëndisë.
3 Sepse them, me anë t’ ati hirit që më është dhënë, mbë gjithësecilinë prej jush, të mos mendonjë më tepërë se sa gjan të mendonjë, po të mendonjë, që të bënet’ i urtë, pas masësë besësë që i ndau Perëndia gjithësecilit.
4 Sepse sikundrë ndë një trup kemi shum’ anë, edhe gjith’ anëtë nukë kanë vetëmë një punë;
5 Kështu edhe neve të shumëtë jemi një trup mbi Krishtinë, edhe gjithësecili prej nesh jemi anët’ e njërit tiatrit.
6 Edhe kemi gjithë çfarë dhurëtiash pas hirit që na u dha; kush ka profiti, le të profitepsnjë pas piesësë besësë.
7 Kush ka shërbesë, le t’i bierë prapa shërbesësë; kush të ketë për të mësuarë, le t’i bierë prapa mësimit.
8 Kush ka për të dhënë ngushëllim, le t’ apë ngushëllim; ay që ep nga e tia, le t’ apë me zemërë të miturë; ay që ësht’ i parë, le të jetë me kujdes; ay që përdëllen, le ta bënjë me buzë tuke qeshurë.
9 Dashuria mos jetë me dy faqe; kini mëri së ligësë, e iu ngjitni së mirësë.
10 Doni fort njëri tiatrinë me dashuri vëllazërie; ja shkoni me nderë njëri tiatrit.
11 Mos ini të përtuarshim mbë nxitim të punëvet ; bëhi të nxehëtë ndë shpirt; i shërbeni Zotit.
12 Gëzohi ndë shpëresët; duroni ndë shtrëngimt; prisni ndë të falurit.
13 Epni nga të tuajatë ndë nevojat të shënjtorëvet; ndiqni miqësin’ e të huajit.
14 Bekoni ata që u ndiekënë juve; bekoni e mos mallëkoni.
15 Gëzohi me ata që gëzonenë, edhe qjani me ata që qjanjënë.
16 Kini një mëndëje njëri mbë tiatrinë; mos mendoni të lartatë, po unji bashkë me të përunjuritë; mos kujtoni vetëhenë tuaj për të mënçim.
17 Asnjeriu mos i shpaguani të keqe ndë vënt të keqesë; vështroni për punë të mira përpara gjithë njerëzish.
18 Ndë muntni, sa prej anësë tuaj, të keni paqtim me gjithë njerëzit.
19 Mos merrni shpagim për vetëhenë tuaj, o të dashurë, po bëni udhë zemëratësë; sepse është shkruarë: “Unë kam për të marrë shpagim, unë kam për të paguarë, thotë Zoti.”
20 Ndë i arthtë uri pra arëmikut tënt, epi bukë të hajë; ndë i arthtë et, epi ujë të pijë; sepse kur të bënç këtë, do të grumbullonjç thëngjij të ndezurë mbi kryet t’ ati.
21 Mos u munt prej së ligësë, po munt të ligënë me të mirënë.
KAPTINA XII.
1 U lutem juve pra, o vëllazën, për përdëllimet e Perëndisë, të nxirrni përpara korpënitë tuei kurban të gjallë, shenjt të pëlqyeshim te Perëndia, qi ashtë lutëja juei me arrësye.
2 Edhe mos bahi me nji formë me këtë jetë, por ndërroni formënë tuei me anë të përtëritëmesë mendiesë tuei, qi të provoni cilli asht’ i miri, i pëlqyeshimi, edhe i kulluti dashunim i Perëndisë.
3 Sepse thom, me anë t’ati hirit qi m’u dha mue, mbë gjithë-se-cillinë prei jush, mos me u menduem ma tepërë se sa duhetë me u menduem, por me u menduem për me u bam’ i urtë, mbas masësë besësë qi dau Perëndia mbë gjithë-se-cillinë.
4 Sepse sikurse ndë nji korp kemi shumë anë, edhe gjith’ anëtë nukë kanë nji farë pune,
5 kështu edhe na të shumëtë jemi nji korp mbë Krishtinë, edhe gjithë-secilli prei nesh jemi anët’ e njianit tietërit;
6 edhe kemi gjithë çë farë dhunëtiash mbas hirit qi na u dha: kush të ketë profezi, le të profetizojë mbas piesësë besësë;
7 kush të ketë për me shërbyem, le t’i bierë mbrapa shërbesësë; kush te ketë për me mësuem,
8 le t’i bierë mbrapa mësimit; kush të ketë me dhanë ngushullin, le t’api ngushullim; ai qi ep prei së vetësë, le t’i api me zemërë të mitunë; ai qi asht’ i parë, le të jetë me kujdes; ai qi përdëllen, le të përdëllejë me buzë me gas.
9 Dashunia mos jetë me dy faqe; këthehi prei së keqesë, e iu ngjitni së mirësë;
10 doni fort njiani tietërinë me dashuni vëllazënie; shkonia me nder njiani tietërit;
11 mos ini të përtueshim mbë nxitim të punëvet ; bahi të nxetë ndë shpirtit; i shërbeni Zotit;
12 gëzohi ndë shpëresët; duroni ndë shtrëngim; pritni ndë të lutunit;
13 ipni prei së tuejash ndë nevojat të shenjtënavet; ndiqni miqësin’ e të huejit,
14 Bekoni ata qi u ndiekinë juve; bekoni, e mos mallëkoni.
15 Gëzohi me ata qi gëzohenë, edhe qjani me ata qi qjainë.
16 Kini nji mend njiani mbë tietërinë; mos mendoni të naltatë, por uli bashkë me të përungjëtit; mos kujtoni vetëhenë tuei për të mentshim.
17 As ndonjianit mos i shpagueni të keq ndë vend të së keqesë; vështroni për punë të mira përpara gjithë nierëzish.
18 Ndë mundëshi, sa prei anësë tuei, të keni paqtim me gjithë nierëzit.
19 Mos i mirrni shpagim vetiut, o të dashunë, por bani udhë zemërimit, sepse ashtë shkruem: “Unë kam me marrë shpagim, unë kam me shpaguem, thotë Zoti”.
20 Ndë i arthtë uni pra anëmikut t’yt, epi bukë me ngranë; ndë i ardhtë et, epi ujë me pimë, sepse kur të bajsh këte, ke më grumbulluem thëngjij të ndezunë mbi kryet t’ati.
21 Mos u mund prei së keqesë, por mund të keqenë me të mirënë.