1 Edhe u duk një shenjë e madhe ndë qiell; një grua veshurë diellinë, edhe hëna ishte përposh këmbëvet asaj, edhe mbi kryet t’asaj një kurorë dy-mbë-dhietë yjesh.
2 Edhe passi ishte me barrë, bërtiste nga të dhëmburat’ e barkut, e mundonej për të piellë.
3 Edhe u duk një tietërë shenjë ndë qiellt, edhe ja një drangua i math e i kuq, që kishte shtatë krerë e dhietë brirë; edhe mbi krerët t’ati shtatë kurora.
4 Edhe bishti ati hiqte të tretën’ e yjevet qiellit, edhe i hodhi ndë dhet. Edhe drangoj ndenji përpara gruasë që kishte për të piellë, që të hanjë të birin’ e asaj, kur të piellë.
5 Edhe polli një dialë mashkull, i cili ka për të kulloturë gjithë kombetë me shkop të hekurtë; edhe diali i asaj u rrëmbye te Perëndia edhe te froni ati.
6 Edhe gruaja iku ndë shkretëtirët, atie ku ishte bërë gati vëndi prej Perëndisë, që të ushqenjënë atie një milë e dy qint e gjashtë-dhietë dit.
7 Edhe u bë luftë ndë qiellt; Mihaili edhe ëngjëjt’ e ati lëftuanë kundrë drangojt, edhe drangoj lëftoj, edhe ëngjëjt’ e ati.
8 Edhe nukë muntnë, as vënt s’u gjënt më për ata ndë qiell.
9 Edhe u hoth poshtë drangoj i math, gjarpëri i moçëm që kluhetë diall, edhe Satanaj, ay që kobon gjithë botënë, u hoth poshtë ndë dhet, edhe ëngjëjt’ e ati bashkë me atë u hothnë poshtë .
10 Edhe dëgjova një zë të math që thoshte ndë qiellt: “Tashi u bë shpëtimi edhe fuqia edhe mbëretëria e Perëndisë tënë, edhe pushteti i Krishtit ati; sepse u hoth poshtë ay që përflet vëllezërit tënë, ay që përflet ata përpara Perëndisë tënë nat’ e ditë.
11 Edhe ata e muntnë atë me anë të gjakut Qëngjit, edhe për fialën’ e martirisë tyre; edhe nuk’ e deshnë jetën’ e tyre gjer mbë vdekëje.
12 Përandaj gëzonuni, ju qiejetë, edhe ata që rrinë nd’ ata. Mjer (ata që rrinë) mbë dhet edhe ndë det, se sbriti dialli te ju, tuke pasurë zemërim të math, sepse e di se ka pak kohë.”
13 Edhe kur pa drangoj se u hoth poshtë ndë dhet, ndoqi gruanë që polli mashkullinë.
14 Edhe iu dhanë gruasë dy fletë të shqiponjësë madhe, që të fluturonjë ndë shkretëtirët ndë vënt të saj, atie ku ushqenetë kohë edhe kohëra edhe gjysëm kohe, lark nga faqeja e gjarpërit.
15 Edhe gjarpëri lëshoj prapa gruasë nga goja e ti ujë posi lum, që ta bënjë atë ta marrë lumi.
16 Edhe dheu i ndihu gruasë, edhe dheu hapi gojën’ e ti, edhe përpiu luminë që lëshoj drangoj nga goj’ e ti.
17 Edhe drangoj u zemërua mbi gruanë, edhe vate të bënjë luftë bashkë me të tierët’ e farës’ asaj që ruanjënë porosit’ e Perëndisë, edhe që kanë martirin’ e Jisu (Krishtit).
KAPTINA XII.
1 Edhe u duk nji shenj’ e madhe ndë qiellt: nji grue veshunë diellinë, edhe hana ishte përposh kambëvet asai, edhe mbi kryet t’asai nji kunorë dy-mbë-dhetë yjesh.
2 Edhe mbassi ishte me barrë, bërtiste prei të dhimtunit e prei mundimit qi të pielli.
3 Edhe u duk nji tietër shenjë ndë qiellt, edhe nje nji dreq i math e i kuq, qi kishte shtatë krenë edhe dhetë brina, edhe mbi krenët të vet shtatë kunora.
4 Edhe bishti i ati tërhiqte të tretën’ e yjevet qiellit, edhe i hodhi mbë dhet. Edhe dreqi ndenji përpara gruesë qi kishte për me piellë, qi të hajë dialin’ e asai, kur të pielli,
5 edhe puell nji dial mashkullë, qi ai kishte për me kullotunë gjithë kombetë me shkop të hekurtë; edhe diali i asai u rrëmbye te Hyji, edhe te shkambi i ati.
6 Edhe grueja iku ndë shkretinë, atie ku ka vend bamë gati prei Hyjit, qi ta ushqejën’ atie nji mijë e dy qind e gjashtë-dhetë ditt.
7 Edhe u ba luftë ndë qiellt: Mihaili edhe engjujt’ e ati luftuenë kundrë dreqit, edhe dreqi luftoi edhe engjujt’ e ati.
8 Edhe nukë muftnë, as vend s’u gjet për ata ma ndë qiellt.
9 Edhe u hoth poshtë dreqi i math, gjarpëni i moçim qi quhetë Diall, edhe Satanai, ai qi gënjen gjithë botënë, u hoth poshtë mbë dhet; edhe engjujt’ e ati bashkë me atë u hothnë poshtë .
10 Edhe ndëgjova nji za të math qi thoshte ndë qiell: Tashi u ba shpëtimi edhe fuqia edhe regjënia e Hyjit t’ynë, edhe pushteti i Krishtit ati, sepse u hoth poshtë ai qi përflet vëllazënitë t’anë, ai qi përfliste ata përpara Hyjit t’ynë dit’ e natë.
11 Edhe ata e mundën me anë të gjakut Qengjit, edhe për fjalën’ e deshmisë vet, edhe nuk’ e deshnë jetën’ e vet qysh mbë vdekë.
12 Përandai gëzohi ju qijetë, edhe ata qi rrinë mb’ata; mier ata qi rrinë mbë dhet edhe ndë det, se sdripi Dialli te ju, ai qi ka zemërim të math, sepse e di se ka pak kohë.
13 Edhe kur pa dreqi se u hoth poshtë ndë dhet, ndoqi gruenë qi puell mashkullinë.
14 Edhe iu dhanë gruesë dy fletë të shqipesë madhe, për me fluturuem ndë shkretinë ndë vend të vet, atie ku ushqehetë kohë edhe kohëna edhe gjymës kohe, lark prei faqesë gjarpënit.
15 Edhe gjarpëni lishoi mbrapa kryesë prei gojësë vet ujë porsi lum, qi ta bajë me e marrë lumi.
16 Edhe dheu i ndifi gruesë, edhe dheu hapi gojën’ e vet, edhe piu luminë qi lishoi dreqi prei gojësë vet.
17 Edhe dreqi u zemërue mbi gruenë, edhe vote me bamë luftë bashkë me të tierët e farës’ asai, qi ruejënë porosit’ e Hyjit, edhe qi kanë deshmin’ e Iesu Krishtit.