1 Edhe pas këtyre Pavli si iku nga Athina, erdhi ndë Korinthë;
2 Edhe gjeti një farë Judheu që qjuhej Aqyllë, lindurë ndë Pont, e ardhurë rishtazi nga Italia, me gruan’ e ti Prisqillënë (sepse Kllavdhiu kishte urdhëruarë të ikënjënë gjithë Judhenjtë nga Roma), edhe erdhi tek ata.
3 Edhe sepse kishinë të dy një mieshtëri, mbeti përanë atyreve edhe punonte; sepse e kishinë mieshtërinë të bënjënë tenda.
4 Edhe fliste ndë sinagogjit çdo të shëtunë, edhe u mbushte mëndëjenë Judhenjet edhe Grekëvet.
5 Edhe Sila e Timotheu kur sbritnë nga Maqedhonia, Pavlit i shtëngonej shpirti, e epte martiri te Judhenjtë, se Jisuj është Krishti.
6 Po ata passi i dilninë kundrë edhe vllasfimisninë, shkundi rrobet’ e tia, e u tha atyre: “Gjaku juaj qoftë mbi krye tuaj; unë jam i kulluarë; që tashti e tutje do të vete ndëpër kombet.”
7 Edhe si iku së andejmi, erdhi ndë shtëpi të një farë njeriu që qjuhej Just, i cili druante Perëndinë, edhe shtëpia e ati ishte ngjiturë për krahë me sinagogjinë.
8 Edhe Krispi i pari sinagogjisë i besoj Zotit me gjithë shtëpin’ e ti; edhe shumë vetë nga Korinthianëtë tuke dëgjuarë besonin’ edhe pagëzoneshinë.
9 Edhe Zoti i tha Pavlit natënë nd’ ëndërrë: “Mos u frikëso, po folë, edhe mos pusho;
10 Sepse unë jam bashkë me tyj, edhe asndonjë nukë do të vërë dorë mbi tyj, që të të bënjë keq; sepse kam shumë llaus ndë këtë qytet.”
11 Edhe ndenji atie një vit e gjashtë muaj, tuke mësuar’ atyre fialën’ e Perëndisë.
12 Edhe Gallioni kur ishte prokonsull i Ahajsë, Judhenjt’ u ngritnë me një zemërë kundrë Pavlit, edhe e prunë ndë gjykatë,
13 Tuke thënë se: “Ay u mbush mëndëjenë njerëzet t’i lutenë Perëndinë kundrë nomit.”
14 Edhe Pavli kur do të hapte gojënë, Gallioni u tha Judhenjet: “Nd’ ishte ndonjë punë pa udhë a ndonjë pun’ e ligë, o Judhenj, do t’u dëgjonjam juve me udhë.
15 Po ndë qoftë ndonjë të kërkuarë për fialë e për emëra e për nomnë tuaj; vështroni ju; sepse unë s’dua të bënem gjyqtar i këtyre punërave .”
16 Edhe i sboi nga gjykata.
17 Edhe gjithë Grekëtë zunë Sostheninë, të parin’ e sinagogjisë, edhe e rrihninë, përpara gjykatësë. Edhe Gallioni s’kishte kujdes as për ndonjë nga këto.
18 Edhe Pavli, passi priti edhe ca dit mjaft, u la shëndet vëllezëret, edhe lundroj për Syri, edhe bashkë me atë Prisqilla edhe Aqylla, passi rroj kryetë ndë Qenhre; sepse e kishte folurë.
19 Edhe erdhi nd’ Efesë, edhe la ata aty, po ay vetë hyri ndë singagogjit, e fliste me Judhenjtë.
20 Edhe iu lutnë të mbesë më shumë kohë përanë atyreve, po ay nukë desh.
21 Po u la shëndet atyre, e tha: “Pa fialë duhetë të bënj të kremtenë që vien ndë Jerusalim, edhe do të këthenem përsëri te ju, ndë dashtë Perëndia.” Edhe lundroj prej Efesësë.
22 Edhe si dolli mbë tokë ndë Qesari, hipi ndë Jerusalim , edhe si përshëndeti qishënë, sbriti ndë Antiohi.
23 Edhe passi ndenji ca kohë atie, dolli e shkonte me radhë ndëpër gjithë vëndin’ e Gallatisë edhe të Frygjisë, tuke forcuarë gjithë nxënësitë.
24 Edhe një farë Judheu që qjuhej Apollo, lindurë nd’Aleksandhri, i cili ishte njeri i ditur’ edhe i fortë ndë shkronjatë, erdhi ndë Efesë.
25 Kyj ishte mësuarë nd’ udhë të Zotit, edhe i nxehej shpirti, e fliste e mësonte punërat’ e Zotit shtrënguarshim, tuke njohurë vetëmë pagëzimin’ e Joannit.
26 Edhe kyj zuri të flasë me sy hapurë ndë sinagogjit. Edhe Aqylla e Prisqilla; kur e dëgjuan’ atë, e muarnë me vetëhe, e i dëftyen’ udhën’ e Perëndisë më shtrënguarshim.
27 Edhe ay passi donte të shkonjë nd’ Ahai, vëllezërit’ u shkruanë nxënëset e i shtyninë ta presënë; i cili, kur erdhi, u ndihu shumë atyreve që kishinë besuarë me anë të hirit.
28 Sepse me shumë fuqi ua sbulonte Judhenjet ndër sy të botësë, tuke dëftyerë me anë të shkronjavet, se Jisuj është Krishti.
KAPTINA XVIII.
1 Edhe mbaskëndai Pauli si iku prei Athinësë, erdhi ndë Korinthë;
2 edhe gjeti nji farë Iudeu qi quhei Akuilë, lemë ndë Pont, e ardhunë rishtas prei Italisë, me gruen’ e vet Priskilënë (sepse Klaudiu kishte urdhënuem me ikunë gjithë Iudeitë prei Romësë), edhe erdhi për-an’ atyneve;
3 edhe sepse kishinë të dy nji mieshtri, mbeti për-an’ atyneve edhe punonte, sepse e kishinë mieshtrinë me bamë tenda.
4 Edhe fliste ndë synagogët çdo të shëtunë, edhe u mbushte mendienë Iudevet e Grekëvet.
5 Edhe Sila e Timotheu kur sdrypnë prei Makedonisë, Paulit i shtrëngohei shpirti, e epte deshmi te Iudeit, se Iesui ashtë Krishti.
6 Edhe ata mbassi i delinë kundrë edhe vlasfimojinë, shkundi petkatë, e u tha atyne: Gjaku juei qoftë mbi kryet tuei; unë jam i këthiellëtë; çë tashti e mbaskëndai kam me votunë ndëpër kombet.
7 Edhe si sdrypi prei andej, erdhi ndë shtëpi të nji farë nieriu qi quhei Iust, i cilli dronte Perëndinë, edhe shtëpia e ati ishte ngjitunë për krahash me synagogënë.
8 Edhe Krispi i pari i synagogës’ i besoi Zotit bashkë me gjithë shtëpin’ e vet; edhe shumë vetë prei Korinthianëvet tue ndëgjuem, besojin’ edhe pagëzoheshinë.
9 Edhe Zoti i tha Paulit natënë nd’andërrë: Mos u friko, por fol, edhe mos pushojsh;
10 sepse unë jam bashkë me tyi, edhe askushi s’ka me vumë dorë mbi tyi, për me të bamë keq, sepse kam shumë popull ndë këte qytet.
11 Edhe ndenji atie nji vit e gjashtë muej, tue u mësuem atyne fjalën’ e Perëndisë.
12 Edhe Gallioni kur ishte prokonsull i Ahaisë, gjithë Iudeit’ u ngritnë me nji zemërë kundrë Paulit, edhe e prunë ndë gjykatë,
13 tue thanë, se: Kyi u mbush mendienë nierëzëvet me iu lutunë Perëndisë kundrë ligjësë.
14 Edhe Pauli kur ishte për me hapunë gojënë, Gallioni u tha Iudevet: Ndë ishte ndonji punë pa udhë, a ndonji punë e keqe, o Iude, kishiem me u ndëgjuem juve me udhë,
15 por ndë qoftë ndonji kërkim për fjalë e për emëna e për ligjënë tuei, venia ore ju; sepse unë s’due me u bamë gjyqtar i këtyneve punëve .
16 Edhe i përzuni prei gjykatësë.
17 Edhe gjithë Grekëtë zunë Sostheninë të parën’ e synagogësë, edhe e rrifinë përpara gjykatësë; edhe Gallioni s’kishte gaile as për ndonji prei kësosh.
18 Edhe Pauli mbassi priti mëjaft ditt, u la shëndet vëllazënavet, edhe lundroi për Syri; edhe bashkë me atë Priskulla edhe Akuila, mbassi rroi kryetë ndë Kegkrea, sepse e kishte bamë kusht.
19 Edhe erdhi ndë Efesë, edhe la ata aty, por ai vetë hyni ndë synagogët, e fliste me Iudeit.
20 Edhe iu lutnë me mbetunë ma shumë kohë për-an’ atyneve, por ai nukë desh;
21 por u la shëndet atyne, e tha: Pa fjalë duhetë të baj festënë qi vien ndë Ierusalem, edhe kam me u këthyem për-së-ri te ju, ndë dashtë Perëndia. Edhe lundroi prei Efesësë.
22 Edhe si duel mbë tokë ndë Kaisari, hypi ndë Ierusalem , edhe përshëndeti kishënë, edhe sdrypi ndë Andiohi.
23 Edhe mbassi ndenji disa kohë atie , duel, e shkonte me rresht ndëpër gjithë vendin’ e Galatisë edhe të Frygisë, tue forcuem gjithë dishepujtë.
24 Edhe nji farë Iudeu qi quhei Apollos, lemë ndë Aleksandri, nieri i ditshim, edhe i fortë ndë shkronjat, erdhi ndë Efesë.
25 Kyi ishte mësuem ndë udhë të Zotit; edhe i nxehei shpirti, e fliste, e mësonte punët’ e Zotit shtrëngueshim, tue ngjofunë veç pagëzimin’ e Gjionnit.
26 Edhe kyi filloi me folunë me sy çelë ndë synagogë; edhe Akuila e Priskilla kur ndëgjuen’ ate, e muernë me vetëhe, edhe i diftuen’ udhën’ e Perëndisë ma shtrëngueshim.
27 Edhe ai mbassi donte me shkuem ndë Ahai, vëllazënit’ u shkruenë dishepujvet, e i shtyjinë me e pritunë, i cilli kur erdhi, u ndimoi shumë atyneve qi kishinë besuem me anë të hirit,
28 sepse me shumë fuqi ua sbulonte Iudevet ndër sy të botësë, tue diftuem me anë të shkronjavet, se Iesui ashtë Krishti.