1 Edhe si punëtorë bashkë me atë, u lutemi juve të mos e prisni hirin’ e Perëndisë mbë të kotë;
2 (Sepse thotë: “Ndë kohë të pëlqyerë të dëgjova tyj, edhe ndë ditë të shpëtimit të ndiha tyj”, ja ndashti tek është koh’ e pëlqyerë; ja ndashti tek është dit’ e shpëtimit).
3 Asndonjërit s’i apëmë pengesë, që të flitetë për të keq shërbesa jonë;
4 Po mbë cilinëdo ndorëzojmë vetëhenë tonë si punëtorët’ e Perëndisë, ndë shumë durim, ndë shtrëngime, ndë nevoja, ndë acarime,
5 Ndë të rrahura, ndë burgje, ndë të paqëndruara, ndë mundime, ndë të pafjetura, ndë agjërime;
6 Ndë pastrim, ndë mënt, ndë zemërë të gjërë, ndë të mirë, ndë Frymë të Shënjtëruarë, ndë dashuri pa ipokrisi;
7 Ndë fialë të së vërtetësë, ndë fuqi të Perëndisë; me armët’ e drejtërisë mbë të diathtë e mbë të mëngjërë;
8 Me lavdi e pa nderë, me të zënë n’ gojë për të mirë e me të zënë n’ gojë për të lik; posi gënjeshtarë, po të vërtetë;
9 Posi të panjohurë, po të njohurë mirë; posi të vdekurë, po ja te rrojmë; posi të munduarë, po jo të vrarë;
10 Posi të hidhëruarë, po gjithënjë të gëzuarë; posi të vobeq, po shumë vetë bëjmë të pasurë; posi papasurë gjë, po të gjitha i kemi n’ dorë.
11 Goja jonë u hap mbë ju, o Korinthianë, zemëra jonë u sgjerua.
12 Nukë keni shtrëngim mbë neve, po keni shtrëngim ndë zorrët tuaja..
13 Tuke shpaguarë pra një për një, (posi dielmvet flas), sgjerohi edhe ju.
14 Mos hyni mbë një sgjedhë me të pabesëtë; sepse ç’piesë ka drejtëria me panominë? edhe ç’shoqëri ka drita me errësirënë?
15 Edhe ç’të bashkuarë ka Krishti me Velialinë? A ç’piesë ka besëtari me të pabesinë?
16 Edhe ç’të ndrequrë ka tempulli i Perëndisë me idhujt? Sepse ju jeni tempulli i Perëndisë gjallë, sikundrë tha Perëndia: “Se do të rri brënda ndër ata, edhe do të ecënj; edhe do të jeni Perëndia i atyreve, edhe ata do të jenë llauzi im”.
17 Përandaj “delni nga mezi i atyreve, edhe ndahi nga ata ,” thotë Zoti, “edhe mos ziri me dorë gjë të pëgërë;” edhe “unë do t’ u pres juve përbrënda,
18 Edhe do të jem Ati juaj, edhe ju do të jeni bijt’ e mi edhe bijat’ e mia ,” thotë Zoti Gjithë-pushtetësi.
KAPTINA VI.
1 Edhe si punëtorë bashkë me ate u lutemi juve të mos e pritni hirin’ e Perëndisë mbë të kotë,
2 (sepse thotë: “Ndë kohë të pëlqyeshime të ndëgjova, edhe ndë ditë të shpëtimit të ndimova”; qe tashti tek ashtë kohë e pëlqyeshime, qe tashti tek ashtë dit’ e shpëtimit);
3 askuit s’i apim’ as ndonji shkak për mos me u folunë për të keq shërbesa jonë;
4 por mbë gjithë qish rakumandoimë vetëhenë t’onë si shërbëtorët’ e Perëndisë, ndë shumë durim, ndë shtrëngime, ndë nevoja, ndë acarime,
5 ndë të rrafuna, ndë burgje, ndë të paqindrueme, ndë mundime, ndë të pafjetuna, ndë agjinime;
6 me pastrim, me mend, me zemërë të gjanë, me të mirë, me shpirt të shenjtënueshim, me dashuni pa hipokrisi,
7 me fjalë të së vërtetëve, me fuqi të Perëndisë, me armët e dreitënisë mbë të diathtët e mbë të rrëmaktët,
8 me laft e panderëni, me të zanë n’gojë për të mirë, e me të zanë n’gojë për të keq; porsi gënjeshtarë, por të vërtetë;
9 porsi të pangjofunë, por të ngjofunë mirë; porsi të vdekunë, por qe te rroimë; porsi të munduem, por jo të vramë;
10 porsi të helmuem, por gjithënji të gëzuem; porsi të vobegë, por shumë vetë bam të pasunë; porsi pa pasunë gja, por të gjitha i kemi n’dorë.
11 Goja jonë u çel mbë ju, o Korinthianë, zemëra jonë u sgjanue.
12 S’keni shtrëngim mbë ne, por keni shtrëngim ndë zorrët tueja.
13 Tue shpaguem pra nji për nji (porsi mbë dielmt flas), sgjanohi edhe ju.
14 Mos hyni mbë nji sgjedhë me të pabesët, sepse qish piesë ka dreitënia me të shtrembënë? Edhe qish shoqëni ka drita me errësinënë?
15 Edhe qish të bashkuem ka Krishti me Belialinë? A qish piesë ka besëtari me të pa-besinë;
16 edhe qish të ndrequnë ka tempulli i Perëndisë me idhujt? Sepse ju jeni tempulli i Perëndisë gjallë, sikurse tha Perëndia: “Se kam me ndenjunë ndër ata, edhe kam me ecunë; edhe kam me qenunë Perëndia i atyneve, edhe ata kanë me qenunë populli em”.
17 Përandai “dilni prei miedizit atyneve, edhe dahi prei atyneve ”, thotë Zoti, “edhe mos përkitni gja të ndytë”, edhe “unë kam me u pritunë përmbrenda,
18 edhe kam me qenun’ at’ i juei, edhe ju keni me qenunë bijt’ e mi edhe bijat’ e mia ”, thotë Zoti gjithë-pushtetësi.