1 Sa shërbëtorë janë ndënë sgjedhë, le t’i kujtonjënë të zotërit’ e tyre të vëjyerë për çdo farë nderie, që të mos vllasfimiset’ emëri i Perëndisë edhe mësimi.
2 Edhe ata që kanë zotërinj besëtarë, le të mos i hedhënë poshtë, sepse janë vëllezër; po më shumë le t’u punonjënë, sepse ata që fitonjënë punën’ e mirë janë besëtarë edhe të dashurë. Këto mëso edhe porosit.
3 Ndë mësoftë ndonjë mësime të tiera, edhe ndë mos vaftë prapa fialëvet shëndosha të Zotit tënë Jisu Krishtit, edhe mësimit që është pas besësë mirë,
4 Kyj mban vetëhen e ti mbë të math, edhe nukë di gjë, po është i sëmurë për të zëna e për të ngrëna me fialë, nga të cilatë del cmir, qartë, vllasfimia, mendime të liga,
5 Fialë të kota njerëzish të prishurë mënç, edhe që u shteret’ e vërteta, sepse ata kujtonjënë, se bes’ e mirë është për fitim. Mërgohu nga të tillëtë.
6 Po bes’ e mirë me mbastiminë mbë të pakët është fitim i math.
7 Sepse as gjë s’kemi prurë ndë botët; edhe e kupëtojmë fort mirë se as nukë munt të marëmë gjë jashtë me vetëhe.
8 Po kur kemi të ngrëna e të mbuluara, le të na mbastonjënë këto.
9 Po ata që duanë të bënenë të pasurë, bienë ndë ngasëje edhe ndë lak, edhe ndër shumë dëshërime që janë të marra e dëmtore, të cilatë kredhënë njerëzitë ndë prishëje e ndë humbëje.
10 Sepse rrënja e gjithë të ligavet është dashuria e argjëndit; ca që i pëlqyen’ asaj duallnë jasht udhësë besësë, edhe depërtuanë vetëhen’ e tyre me shumë të dhëmbura.
11 Po ti, o njeriu i Perëndisë, ik nga këto; edhe ndiq drejtëri, besë të mirë, besë, dashuri, butësirë.
12 Lëfto luftën’ e mirë të besësë, rrok jetën’ e pasosurë, që edhe u thirre mb’ atë, edhe rrëfeve rrëfimin’ e mirë përpara shumë martirëve.
13 Të porosis përpara Perëndisë që u ep jetë të gjithave, edhe përpara Jisu Krishtit që martirisi ndë ditë të Pont Pillatit,
14 Të ruanjç porosinë pa lyerë, pa palavi, gjer mbë të dukurit të Zotit tënë Jisu Krishtit,
15 Të cilinë ndë kohëra të tia do ta dëftenjë i lumuri edhe i vetëmi Fuqitar, Mbëreti i mbëretërave, edhe Zoti i zotëravet,
16 Ay që ka vetëmë pavdekëjenë, edhe që është ndenjurë ndë dritë të paafruarë, të cilinë asndonjë nga njerëzitë nuk’ e pa, as munt ta shohnjë; mb’ atë qoftë nderë edhe pushtet i jetëshim. Amin.
17 Porosit të pasuritë ndë këtë jetë të mos mbahenë mbë të math, as të mos shpërenjënë mbë pasëjet që s’dihetë, po mbë Perëndinë e gjallë, që na ep të gjitha me dorë hapurë për fitim.
18 Të punonjënë punëra të mira, të bënenë të pasurë me punëra të mira, të jenë dorë hapurë, të shoqëruarshim,
19 Të vënë mbënjanë thesarë për vetëhen’ e tyre që është themeli e mirë për pastaj, që të fitonjënë jetën’ e pasosurë.
20 O Timothe, ruaj ndorëjenë, edhe mërgonu nga të ndyratë fialët’ e të kota, edhe nga të ngrënatë me fialë asaj diturisë që qjuhetë gënjeshtare,
21 Të cilënë tuke punuarë ca vetë , dualnë nga udha e besësë.
Hiri qoftë bashkë me ty. Amin.
KAPTINA VI.
1 Sa janë ndënë sgjedhë shërbëtorë, le t’i kuitojënë të zotënit’ e vet të vëjefshim për qish do farë nderie, qi të mos nemet’ emëni i Perëndisë edhe mësimi.
2 Edhe ata qi kanë zotëni besëtarë, le të mos i hedhin poshtë, sepse janë vëllazën, por ma shumë le t’u punojënë, sepse ata qi fitojënë punën’ e mirë janë besëtarë edhe të dashunë. Këto mëso edhe porosit.
3 Ndë mësoftë kushi mësime të hueja, edhe ndë mos i voftë mbrapa fjalëvet shëndosha të Zotit t’ynë Iesu Krishtit, edhe mësimit qi ashtë mbas besësë mirë,
4 kyi asht’ i marrë, edhe s’di gja, por asht’ i sëmunë për të zana e për të ngrana me fjalë,
5 prei të cillavet del zmir, qartë, të nemunë, mendime të doba, fjalë të kota nierëzish të prishunë mentsh, edhe qi janë të mangutë prei së vërtetësë, sepse ata kuitojënë se bes’ e mirë ashtë për fitim. Mërgohu prei të tillësh.
6 Por bes’ e mirë me mbastiminë mbë të pakët ashtë fitim i math.
7 Sepse asgja s’kemi prumë ndë botët, edhe e marrimë vesht fort mirë, se as s’mundemi me marrë gja jashtë me vetëhe.
8 Por kur kemi ushqime e mbulesa, le të na mbastojënë këto.
9 Edhe ata qi duenë me u bamë të pasunë, bijënë ndë ngasëje edhe ndë lak, edhe ndër shumë dëshërime qi janë të marra, edhe qi bajënë keq, të cillatë mbushinë nierëzitë ndë prishie e ndë hupie.
10 Sepse rranja e gjithë të këqiavet ashtë dashunia e argjandit; disa qi i pëlqyen’ asai duelnë jasht’ udhësë besësë, edhe e shkuenë vetëhen’ e atyne me shumë të dhimtuna.
11 Por ti, o nieriu i Perëndisë, ik prei këtyneve, edhe ndiq dreitëninë, besën’ e mirë, besënë, dashuninë, duriminë, butësinënë.
12 Lufto luftën’ e mirë të besësë, rroq jetën’ e pasosëme, mbë të cillën’ edhe u thirre, edhe rrëfeve rrëfimin’ e mirë përpara shumë deshmitarëve.
13 Të porosis përpara Perëndisë qi u ep jetë të gjithave, edhe përpara Iesu Krishtit qi deshmoi rrëfimin’ e mirë ndë ditë të Pilat Pondiut,
14 të rueish porosinë pa shgryem, pa palavi, deri mbë të dukunit të Zotit t’ynë Iesu Krisht,
15 të cillinë ndë kohëna të veta ka me e diftuem i lumuni edhe i vetëmi fuqitar, mbëreti i mbëretënavet, edhe zoti i zotënavet,
16 ai qi ka vetëmë pavdekëninë, edhe qi ashtë ndenjunë ndë dritë të paafrueshime, të cillin’ askushi prei nierëzish s’e pa, as mundetë me e pamë; mb’ate qoftë nderë edhe pushtet i pasosunë. Amen.
17 Porosit të pasunitë ndë këte jetë, të mos mendojënë nalt, as të mos shpërejënë mbë pasiet qi s’dihetë, por mbë Perëndin’ e gjallë qi na ep të gjitha me dorë të hapëtë për fitim;
18 të punojënë punë të mira, të bahenë të pasunë me punë të mira, të jenë dorë-hapëtë, të shoqënueshim,
19 të venë mbë-nj-anë thesore për vetëhen’ e atyneve qi ashtë themel i mirë për jetënë qi vien, qi të fitojënë jetën’ e pasosëme.
20 O Timothe, ruei ndorienë, edhe këthe shpinënë prei të ndytavet fjalëvet kota, edhe prei të përpiekunavet me fjalë asai mendieshë qi qjuhetë rrenë.
21 Të cillënë mbassi thoshinë disa se e dinë, ranë prei udhësë besësë. Hiri qoftë bashkë me tyi, Amen.
E para (letërë) mbë Timothenë u shkrue kah Laodikia, qi ashtë krye-qytet i Frygisë Pakatianësë .