1 Të dashurë, mos i besoni çdo fryme, po provoni frymatë, që janë nga Perëndia; sepse shumë profitërë të rrem duallnë ndë botët.
2 Nga këjo e njihni Frymën’ e Perëndisë; çdo frymë që rrëfen me gojë , se Krishti ka ardhurë ndë mish, është nga Perëndia.
3 Edhe çdo frymë që nukë rrëfen me gojë se Krishti ka ardhurë ndë mish, nuk’ është nga Perëndia; edhe këjo është fryma e antikrishtit, që keni dëgjuarë se vien, edhe që tashi është ndë botët.
4 Ju jeni nga Perëndia, diemthit’ e mi , edhe i keni mundur’ ata; sepse ay që është ndër ju është më i math se ay që është ndë botët.
5 Ata janë nga bota; përandaj flasënë prej botësë, edhe bota i dëgjon ata.
6 Neve jemi nga Perëndia; ay që njeh Perëndinë, na dëgjon; ay që nuk’ është nga Perëndia, nukë na dëgjon. Nga këjo njohëmë frymën’ e së vërtetësë, edhe frymën’ e kobimit.
7 Të dashurë, le të duamë njëri tiatrinë; sepse dashuria është nga Perëndia; edhe kushdo që do, ka lindurë nga Perëndia, edhe njeh Perëndinë.
8 Ay që nukë do, nuk’ e njohu Perëndinë; sepse Perëndia është dashuri.
9 Mbë këtë u çfaq dashuria e Perëndisë ndër ne, se Perëndia dërgoj Birin’ e ti të vetëmlindurinë ndë botët, që të rrojmë me anë t’ ati.
10 Mbë këtë është dashuria, jo se neve deshëm Perëndinë, po se ay na deshi, edhe dërgoj Birin’ e ti që të jetë shpërblim për fajet tona.
11 Të dashurë, ndë na deshi kaqë shumë Perëndia, edhe neve duhetë të duamë njëri tiatrinë.
12 Asndonjë s’e ka parë Perëndinë ndonjë herë. Ndë daçim njëri tiatrinë, Perëndia mbet ndër ne; edhe dashuria e ati është mbaruarë mbë ne.
13 Nga këjo e njohëmë, se mbesëmë mb’atë, edhe ay ndër ne, sepse na ka dhënë nga Fryma e ti.
14 Edhe neve kemi parë, edhe martirisëmë, se Ati dërgoj Birinë Shpëtimtarin’ e botësë.
15 Ay që të rrëfenjë me gojë se Jisuj ësht’ i Bir’ i Perëndisë, Perëndia mbet mb’atë, edhe ay mbë Perëndinë.
16 Edhe ne kemi njohur’ edhe kemi besuarë dashurinë, që ka Perëndia mbë ne. Perëndia është dashuri; edhe ay që mbet ndë dashurit, mbet mbë Perëndinë, edhe Perëndia mb’ atë.
17 Mbë këtë është mbaruarë dashuria me ne, që të kemi kuxim ndë ditë të gjyqit; sepse sikundrë ay është, kështu edhe ne jemi ndë këtë botë.
18 Nuk’ është frikë ndë dashurit, po dashuria e mbaruarë nxier jashtë frikënë; sepse frika ka mundim; edhe ay që ka frikë nuk’ është i mbaruarë ndë dashurit.
19 Neve e duam’ atë; sepse ay përpara na deshi.
20 Ndë thëntë ndonjë, se: “Dua Perëndinë”, edhe t’i ketë mëri të vëllat, është gënjeshtar; sepse ay që të mos dojë të vëllanë që e ka parë, qysh munt të dojë Perëndinë që s’e ka parë?
21 Edhe këtë porosi e kemi nga ay: Ay që do Perëndinë, të dojë edhe të vëllanë.
KAPTINA IV.
1 Të dashunë, mos i besoni qish-do fryme, por provoni frymatë ndë janë prei Perëndiet, sepse shumë profet-rrenësa duelnë ndë botët.
2 Prei kësai e ngjifni frymn’ e Perëndisë; qish-do frymë qi rrëfen me gojë se Krishti ka ardhunë ndë mish, ashtë prei Perëndiet,
3 edhe qish-do frymë qi s’rrëfen me gojë se Krishti ka ardhunë ndë mish, nuk’ ashtë prei Perëndiet; edhe këjo ashtë fryma e antikrishtit, qi keni ndëgjuem se vien’ edhe çë tashi ashtë ndë botët.
4 Ju jeni prei Perëndiet, dielmthit’ e mi , edhe i keni mundun’ ata, sepse ai qi ashtë ndër ju, ashtë ma i math se ai qi ashtë ndë botët.
5 Ata janë prei botet, përandai flasinë prei botet, edhe bota i ndëgjon ata.
6 Na jemi prei Perëndiet; ai qi ngjef Perëndinë, na ndëgjon, ai qi s’ashtë prei Perëndiet, nukë na ndëgjon. Prei kësai ngjofimë frymën’ e së vërtetësë, edhe frymën’ e gënjeshtrësë.
7 Të dashunë, le të demi njiani tietërinë, sepse dashunia ashtë prei Perëndiet; edhe kush-do qi don, ka lemë prei Perëndiet, edhe ngjef Perëndinë.
8 Ai qi nukë don, nuk’ e ngjofi Perëndinë, sepse Perëndia ashtë dashuni.
9 Ndë këte u shpërfaq dashunia e Perëndisë mbë ne, se Perëndia dërgoi Birin’ e vet vetëm-leminë ndë botët, qi të rroimë me anë t’ati.
10 Mbë këte ashtë dashunia, jo se na deshëm Perëndinë, por se ai na deshi, edhe dërgoi Birin’ e vet qi të jetë shpërblim për fajet t’ona.
11 Të dashunë, ndë na deshi kaqi shumë Perëndia, edhe na kemi detyrë me dashunë njiani tietërinë.
12 Askushi s’e ka pamë kurrë Perëndinë; ndë daçim njiani tietërinë, Perëndia mbet mbë ne, edhe dashunia e ati ashtë mbaruem mbë ne.
13 Prei kësai e ngjofimë, se mbesimë mb’ate, edhe ai mbë ne, sepse na ka dhanë prei Shpirtit vet.
14 Edhe na kemi pamë, edhe dëshmoimë, se Ati dërgoi Birinë Shëlbuesin’ e botësë.
15 Ai qi të rrëfejë me gojë , se Iesui asht’ i Bir’ i Perëndisë, Perëndia mbet mb’ate, edhe ai mbë Perëndinë.
16 Edhe na kemi ngjofun’ edhe kemi besuem dashuninë qi ka Perëndia mbë ne. Perëndia ashtë dashuni, edhe ai qi mbet ndë dashunit, mbet mbë Perëndinë, edhe Perëndia mb’ate.
17 Mbë këte ashtë mbaruem dashunia me ne, qi të kemi kucim ndë ditët të gjyqit, sepse sikurse ai ashtë, kështu edhe na jemi ndë këte botë.
18 Nuk’ ashtë frikë ndë dashunit, por dashunia e mbarueme nxier jashtë frikënë, sepse frika ka mundim; edhe ai qi ka frikë, nuk’ asht’ i mbaruem ndë dashunit.
19 Na duem’ ate, sepse ai na deshi përpara.
20 Ndë thashtë kushi, se due Perëndinë, edhe të ketë mëni vëllan’ e vet, ashtë rrenës, sepse ai qi të mos detë vëllan’ e vet qi e ka pamë, si mundetë me dashunë Perëndinë qi nuk’ e ka pamë?
21 Edhe këte porosi e kemi prei ati: Ai qi don Perëndinë, don edhe vëllan’ e vet.