1 Bëni si bënj unë, sikundrë edhe unë bënj si Krishti.
2 Edhe u lavdonj juve, o vëllezër, se më kujtoni mbë gjithë punërat, edhe mbani porositë që u lashë, sikundrë ua dhashë juve.
3 Edhe dua ta dini ju, se kryet’ e çdo burri është Krishti; edhe kryet’ e gruasë është burri; edhe kryet’ e Krishtit është Perëndia.
4 Çdo burr kur falet’ a kur profiteps, ndë pastë mbuluarë kryetë, turpëron kryet’e ti.
5 Edhe çdo grua, kur falet’a kur profiteps me krye të sbuluarë, turpëron kryet’e saj, sepse është gjithënjë sikur ta ketë rruarë kryetë .
6 Sepse ndë mos u mbuloftë gruaja, le të qethetë. Po ndë është turp për gruanë të qethetë, a të rruhetë, le të mbulonetë.
7 Sepse burri nukë gjan të mbulonjë kryetë, sepse ësht’ ikonë edhe lavdi e Perëndisë; po gruaja është lavdi e burrit.
8 Sepse burri nuk’ është prej gruasë, po gruaja prej burrit;
9 Sepse nuk’ u kriua burri për gruanë, po gruaja për burrinë.
10 Përandaj gruaja gjan të ketë pushtet mbi kryet të saj , për ëngjëjtë.
11 Po as burri pa gruanë, as gruaja pa burrinë është mbë Zotinë.
12 Sepse sikundrë gruaja është prej burrit, kështu edhe burri është me anë të gruasë; po të gjitha janë prej Perëndisë.
13 Gjykoni ju ndër vetëhet tuaja: i ka hije gruasë t’i faletë sbuluarë Perëndisë?
14 Apo as ay fisi nuk’ u dëften juve, se burri ndë pastë flokë të gjatë, është turp për atë?
15 Po gruaja ndë pastë flokër të gjatë, është lavdi për atë; sepse floku i është dhënë asaj ndë vënt të mbuluarit.
16 Po ndë duketë ndonjë se do të bënjë qartë, neve s’kemi të tillë zakon, as qishat’ e Perëndisë.
17 Edhe tuke porositurë këtë, nukë lavdonj, se mbëlidheni jo për më të mirënë, po për më të ligënë.
18 Sepse më përpara, kur mbëlidheni ju ndë qishë, dëgjonj se janë të shqyear ndërmest juve; edhe gjer mbë një anë besonj.
19 Sepse gjan të jenë edhe eresia ndërmest juve, që të shpërfaqen’ ata që janë të provuarshim ndërmest juve.
20 Kur mbëlidheni pra bashkë mbë një vënt, nuk’ është për të ngrënë darkën’ e Zotit;
21 Sepse mbë të ngrënët gjithësecili merr përpara tiatrit darkën’ e ti; edhe njëri ka uri, e tiatri është dejturë.
22 Mos nukë keni shtëpia për të ngrën’ e për të pirë? Apo s’e zini për gjë qishën’ e Zotit, edhe turpëroni ata që s’kanë? Ç’t’u them juve? T’u lavdonj për këtë? Nuk’ u lavdonj.
23 Sepse un’ e mora nga Zoti atë që u dhash’ edhe juve, se Zoti Jisu mb’ atë natë që do t’ epej ndër duar, mori bukë,
24 Edhe si u fal ndersë theu, edhe tha: Merrni e hani; kyj është trupi im që thyhetë për ju; këtë bëni për kujtiminë tim.
25 Kështu edhe potirinë, passi kishte darkuarë, tuke thënë: Kyj potir është dhiata e re ndë gjakunë tim; këtë bëni sa herë të pini, për kujtiminë tim.
26 Sepse sa herë të hani këtë bukë, edhe të pini këtë potir, dëfteni vdekëjen’ e Zotit gjer mb’ atë kohë që të vinjë.
27 Përandaj ay që të hajë këtë bukë, a të pijë këtë potirin’ e Zotit, pa qën’ i vëjyerë, do të jetë fajtuar i trupit edhe i gjakut Zotit.
28 Po njeriu pra le të vëshgonjë vetëhen’ e ti, e kështu le të hajë nga ajo bukë, edhe le të pijë nga ay potir.
29 Se ay që ha e pi pa qën’ i vëjyerë, ha e pi gjykim për dëm për vetëhen’ e ti, sepse nukë shquan trupin’ Zotit.
30 Përandaj janë shumë të dobë edhe të sëmurë ndër ju, edhe vdesënë mjaft vetë .
31 Sepse ndë shquanim vetëhetë tona, s’do të gjykoneshim.
32 Po kur gjykonemi, mundonemi prej Zotit, që të mos gjukonemi për të keq bashkë me botënë.
33 Përandaj, o vëllezër, kur mbëlidheni për të ngrënë, prisni njëri tiatrinë.
34 Po ndë i arthtë uri ndonjërit, le të hajë ndë shtëpi, që të mos mbëlidheni për të gjykuarë për dëm .
35 Edhe të tieratë, kur të vinj, do t’i vë me taks.
KAPTINA XI.
1 Bani si baj unë, sikurse edhe unë baj si Krishti.
2 Edhe u lavdoj juve, o vëllazën, se më kuitoni mbë gjithë punët, edhe mbani porositë qi u lashë juve, sikurse ua dhashë juve.
3 Edhe due ta dini ju, se kryet’ e qish do burri ashtë Krishti, edhe kryet’ e grues’ ashtë burri, edhe kryet’ e Krishtit ashtë Perëndia.
4 Qish do burr kur të lutetë, a kur të profetizojë, ndë pastë mbuluem kryetë turpënon kryet’ e vet;
5 edhe qish do grue kur të lutetë, a kur të profetizojë me krye të sbulutë, turpënon kryet’ e vet, sepse ashtë gjithënji sikur me pasunë rrueitunë kryetë .
6 Sepse ndë mos u mbëloftë grueja, le të qethetë, por ndë ashtë turp për gruenë me u qethun’ a me u rrueitunë, le të mbulohetë,
7 sepse burri nukë duhetë me mbuluem kryetë, sepse ashtë figure edhe laft i Perëndisë, por grueja ashtë laft i burrit;
8 sepse burri nuk’ ashtë prei gruesë, por grueja prei burrit;
9 sepse nuk’ u krijue burri për gruenë, por grueja për burrinë.
10 Përandai grueja duhetë me pasunë pushtet mbi krye të vet për engjujt.
11 Por as burri pa gruenë, as grueja pa burrinë janë mbë Zotinë.
12 Sepse sikurse grueja ashtë prei burrit, kështu edhe burri ashtë me anë të gruesë, por të gjitha janë prei Perëndisë.
13 Gjukoni ju ndër vetëhet tueja: i ka hie gruesë me iu falunë sbulutë Perëndisë?
14 Apor as ajo natyra nuk’ u difton juve, se burri ndë pastë flokë të gjatë, ashtë turp për atë?
15 Por grueja ndë pastë flokë të gjatë, ashtë laft për ate, sepse floku iu ka dhanë ndë vend të mbulesësë.
16 Por ndë duketë kushi, se do me bamë qartë, na s’kemi të tillë zakon, as kishat’ e Perëndisë.
17 Edhe tue porositunë këte, nukë lavdoj, se mbëlidhi jo për ma të mirënë, por për ma të keqenë.
18 Sepse ma përpara kur mbëlidhi ju ndë kishët, ndëgjoj se janë shqerra ndërmiet jush, edhe mbë nji anë besoj.
19 Sepse duhetë me qenun’ edhe eresia ndërmiet jush, për me u shpërfaqun’ ata qi janë të provueshim ndërmiet jush.
20 Kur të mbëlidhi pra mbë nji vend, nuk’ ashtë për me ngranë darkën’ e Zotit,
21 sepse mbë të ngranët gjithë-se-cilli merr përpara tietërit darkën’ e vet, edhe njianit i vien uni e tietëri asht’ i deitunë.
22 Mos nukë keni shtëpia për me ngran’ e për me pimë? Apor s’e zini për gja kishën’ e Zotit, edhe turpënoni ata qi s’kanë? Qish t’u thom juve? T’u lavdoj për këte? Nuk’ u lavdoj.
23 Sepse un’ e mora prei Zotit ate qi u dhash’ edhe juve, se Zoti Iesu mb’ate natë qi do të trathtohei, muer bukë,
24 edhe si u fal ndersë theu, edhe tha: Merrni, e hani; kyi ashtë korpi em, qi thyhetë, për ju, këte bani për kuitiminë t’em.
25 Por kështu edhe kupënë, mbassi kishte darkuem, tue thanë: Këjo kupë ashtë dhiata e re ndë gjakunë t’em; këte bani, sa herë të pini për kuitiminë t’em.
26 Sepse sa herë të hani këte bukë, edhe të pini këte kupë, diftoni vdekën’ e Zotit, deri mb’ate kohë qi të vijë.
27 Përandai ai qi të hajë këte bukë, a të pijë këte kupën’ e Zotit pa qenun’ i vëjefshim, ka me qenunë fajtuer i korpit edhe i gjakut Zotit.
28 Por le të shikojë vetëvetëhenë nieriu, edhe kështu le të hajë prei asai bukësë, edhe le të pijë prei asai kupësë.
29 Sepse ai qi ha e pi pa qenun’ i vëjefshim, ha e pi gjukim për dam për vetëvetëhenë, sepse nukë dan korpin’ e Zotit.
30 Përandai janë shumë të dobë edhe të sëmunë ndër ju, edhe vdesinë mëjaftvetë .
31 Sepse ndë shqyeishim vetëhetë t’ona, s’do të gjukoheshim,
32 por kur gjukohemi, mundohemi prei Zotit, qi të mos gjukohemi për të keq bashkë me botënë.
33 Përandai, o vëllazën, kur të mbëlidhi për me ngranë, pritni njiani tietërinë,
34 por ndë i arth’ uni kuit, le të hajë ndë shtëpi, qi të mos mbëlidhi për me u gjukuem për dam . Edhe të tieratë kam me i vumë mbë rregullë, kur të vij.