1 Edhe nukë dua të mos dini ju, o vëllezër, se gjithë atëritë tanë ishinë ndënë ret, edhe të gjithë shkuanë ndëpër det.
2 Edhe të gjithë mbë Moisinë u pagëzuanë ndë ret e ndë det.
3 Edhe të gjithë hangrë po atë të ngrënë shpirtërisht;
4 Edhe të gjithë pinë po atë të pirë shpirtërisht; sepse pinë prej një guri shpirtërisht që u vinte prapa; edhe guri ishte Krishti.
5 Po Perëndia nukë pëlqeu më të shumëtë nga ata; sepse u shtruanë të vdekurë ndë shkretëtirët.
6 Edhe këto u bënë për shëmbëllesa mbë ne që të mos dëshërojm’ edhe neve punëra të liga, sikundrë dëshëruan’ ata.
7 As idhullatrë mos u bëni, posi ca veta nga ata, sikundrë është shkruarë: “Llauzi ndënji të haj’ e të pijë, edhe u ngritnë të lozinë”.
8 As të mos kurvërojmë, sikundrë ca veta nga ata kurvëruanë, edhe ranë të vdekurë mbë një ditë njëzet’ e tri mijë veta.
9 As të mos ngasmë Krishtinë, sikundrë edhe ca nga ata e nganë edhe u prishnë nga gjërpënjtë.
10 As të mos murmurisni, sikundrë edhe ca nga ata murmurisnë, edhe u prishnë prej ëngjëllit prishës.
11 Edhe gjithë këto bëneshinë mb’ ata për shëmbëlla, edhe u shkruanë për mësim mbë ne, mbë të cilët arrinë të mbaruarat’ e jetëvet.
12 Përandaj ay që pandeh se qëndron, le të shohë se mos bierë poshtë.
13 Tiatërë ngasëje nuk u ka gjeturë juve përveç se ngasëje njeriu; po Perëndia është besëtar edhe nukë do t’u lërë juve të ngiteni tej fuqisë suaj, po bashkë me të ngarëtë do t’u tregonjë udhë shpëtimi, që të muntni të duroni.
14 Përandaj, o të dashurit’ e mi, ikni nga idhullatria.
15 Flas posi mbë të mënçim; gjykoneni ju atë që them.
16 Ay potiri i bekimit që bekojmë, a nuk’ është kungimi i gjakut Krishtit? Ajo buka që thyejmë, a nuk’ është kungimi i trupit Krishtit?
17 Sepse neve të gjithë jemi një bukë, një trup; sepse të gjithë kemi piesë prej asaj një buke.
18 Shihni Israilnë që është pas mishit; ata që hanë nga kurbanetë, a nukë janë piesëtarët’ e theroresë?
19 Ç’them pra? Se është gjë idhulli? Apo se është gjë kafsha që i bënetë kurban idhujvet? Jo .
20 Po ato kafsha që bënjënë kurban kombetë, ua bënjënë kurban diajvet, e jo Perëndisë; edhe unë s’dua të bëneni ju piesëtarët’ e diajvet.
21 S’munt të pini poritin’ e Zotit edhe potirin’ e diajvet; s’ munt të merrni piesë nga truveza e Zotit edhe nga truveza e diajvet.
22 Apo do t’i shtiemë zelinë Zotit? Mos jemi më të fortë se ay?
23 Të gjitha janë ndë pushtet tim, po të gjitha s’bënjënë mirë; të gjitha janë ndë pushtet tim, po të gjitha s’ndërtonjënë.
24 Asndonjë le të mos kërkonjë të mirën’ e ti; po gjithësecili të tiatrit.
25 Hani çdo gjë që shitetë ndë maqeli, pa vëshguarë gjë për ndërgjegjëjenë.
26 Sepse “dheu ësht’ i Zotit, edhe të mbushurit’ e ati.”
27 Edhe ndë u thërrittë juve ndonjë nga të pabesëtë, edhe doni të vini, hani çdo gjë që t’u vihetë përpara, pa vëshguarë gjë për ndërgjegjëjenë.
28 Po ndë u thëntë juve ndonjë: Këjo është kafshë bërë kurban idhujvet, mos hani, për atë që u dëfteu, edhe për ndërgjegjëjenë; (sepse “dheu ësht ’ i Zotit, edhe të mbushurit e ati”).
29 Edhe ndërgjegjëje them, jo tëndenë, po të tiatrit; sepse përse gjykonetë të liruarëtë tim prej tiatërë ndërgjegjëje?
30 Edhe unë ndë marrsha piesë më të falurë ndersë, përse vllasfimisem unë për atë gjë falem ndersë?
31 Ndë hëngrëshi pra, a ndë pifshi, a nda bëfshi ndonjë gjë, të gjitha bëni për lavdin’ e Perëndisë.
32 Mos bëhi pengesë as mbë Judhenj, as mbë Grekë, as mbë qishët të Perëndisë;
33 Sikundrë edhe unë mbë gjithë punërat pëlqehem mbë të gjithë, pa kërkuarë të mirënë time, po të shumëvet, që të shpëtonjënë.
KAPTINA X.
1 Edhe unë s’due për mos me e ditunë ju, o vëllazën, se gjith’ atënitë t’anë ishinë ndënë renë, edhe të gjithë shkuenë ndëpër miedis te detit;
2 edhe të gjithë mbë Moisenë u pagëzuenë ndë ret e ndë det;
3 edhe të gjithë hangrën ate gjellë shpirti, edhe të gjithë pin’ ate të pimë shpirti,
4 sepse pinë prei gurit shpirtit qi shkonte mbrapa; edhe guri ishte Krishti.
5 Por Perëndia nuk’ i pëlqeu ma të shumëtë prei atyneve, sepse u shtruenë për dhe ndë shkretinët.
6 Edhe këto u banë për shëmbëllëtyrë mbë ne, për mos me dëshëruem edhe na punët’ e këqia, sikurse dëshëruen’ edhe ata.
7 As idhullatër mos bahi, porsi disa vetë prei atyneve, sikurse ashtë shkruem: “Populli ndenji me ngran’ e me pimë, edhe u ngritnë me lueitunë”.
8 As të mos kurvënoimë, sikurse disa vetë prei atyneve kurvënuenë, edhe ranë të vdekunë për nji ditë njizet e tri mijë.
9 As të mos ngasimë Krishtinë, sikurse edhe disa vetë prei atyneve e nganë, edhe u prishnë prei gjarpinjsh.
10 As mos murmuroni, sikurse edhe disa vetë prei atyneve murmuruenë, edhe u prishnë prei prishësit.
11 Edhe gjithë këto punë baheshinë për shëmbëllëtyrë mb’ata; edhe u shkruenë për mësiminë t’anë, qi na e mbërrinë të mbaruemet’ e jetëvet.
12 Kaqi sa ati qi i duketë se qindron, le të shikojë mos bierë poshtë.
13 Tietër ngasejë nuk’ u ka gjetunë juve, përveç nierëzie, por Perëndia ashtë besëtar, i cilli s’ka me u lanë juve me u ngamë tepërë fuqisë tuei, por bashkë me ngasëjenë ka me u dhan’ udhë të dilni, qi të mundeni me duruem.
14 Përandai, o të dashunit’ e mi, ikni prei idhullatrisë.
15 Flas porsi mbë të urtë; gjukonia ju ate qi thom.
16 Ajo kupa e bekimit qi bekoimë, a nuk’ ashtë kungimi i gjakut Krishtit?
17 Sepse na të gjithë jemi nji bukë, nji korp; sepse të gjithë kemi marrë piesë prei nji buke.
18 Shikoni Israelinë qi ashtë prei mishit; ata qi hanë prei kurbanëvet, s’janë piesëtarët’ e theroresë?
19 Qish thom pra? Se ashtë gja idhulli? Apor se ashtë gja kafsha qi i bahetë kurban idhujvet?
20 Jo , por ato kafsha qi bajnë kurban kombetë, ua bajnë kurban diajvet, e jo Perëndisë; edhe unë s’due të bahi ju piesëtarët’ e diajvet.
21 S’mundeni me pimë kupën’ e Zotit, edhe kupën’ e diajvet; s’mundeni me marrë piesë prei truvezësë Zotit, edhe prei truvezësë diajvet.
22 Apor kemi me i shtimë zmirinë Zotit? Mos jemi ma të fortë se ai?
23 Të gjitha janë ndë pushtet t’em, por të gjitha s’bajnë mirë; të gjitha janë ndë pushtet t’em, por të gjitha s’ndërtojnë.
24 Askushi le të mos kërkojë për të mirën’ e vet, por gjithë-se-cilli edhe për të tietërit.
25 Qish do gja qi shitetë ndë maqeli hahetë, pa mos vum’ ore ndërgjegjëjenë,
26 sepse “dheu asht’ i Zotit, edhe të mbushunit’ e ati.”
27 Edhe ndë u thërrittë ndonji prei të pabesëvet, edhe doni me votunë, hani gjithë qish t’u vihetë përpara, pa mos vum’ ore ndërgjegjëjenë.
28 Por ndë u thashtë kushi: Këjo ashtë kafshë e therëme mbë idhujt, mos hani, për atë qi diftoi, edhe për ndërgjegjëjenë, sepse “dheu asht i zotit, edhe të mbushinit’ e ati”.
29 Edhe ndërgjegjëje thom, jo tandenë, por të tietërit, sepse përse gjukohetë të lirëtë t’em prei tietër ndërgjegjëje?
30 Edhe unë ndë marrsha piesë me të falunë ndersë, përse nemem unë për ate gja qi falem ndersë?
31 Ndë hangrëshi pra, a ndë pifshi, a ndë bafshi ndonji gja, të gjitha bani për laftin’ e Perëndisë.
32 Mos bahi shkandull’ as mbë Iudej, as mbë Grekë, as mbë kishët të Perëndisë.
33 Sikurse edhe unë mbë gjithë punët’ pëlqehem mbë të gjithë, pa kërkuem për të mirënë t’eme, por edhe për të shumëvet, qi të shpëtohenë.