1 Pavli, thërritur’ apostol i Jisu Krishtit me anë të dashurimit Perëndisë, edhe Sostheni vëllaj,
2 Mbë qishën’ e Perëndisë që është ndë Korinthë, të shënjtëruaritë mbë Jisu Krishtinë, thërrituritë shënjtorë, bashkë me gjith’ ata që thërresënë mbë çdo vënt emërin’ e Zotit tënë Jisu Krishtit t’atyreve edhe tënit.
3 Hirëë qoftë mbë ju edhe paqtim prej Perëndise Atit tënë, edhe prej Zotit Jisu Krisht.
4 I falem ndersë përherë Perëndisë tim për ju, për atë hirin’ e Perëndisë që u dha mbë ju me anë të Jisu Krishtit;
5 Se u bëtë të pasurë prej ati mbë të gjitha, mbë çdo fialë e mbë çdo mëndëje;
6 Sikundër martiria e Krishtit u vërtetua ndër ju;
7 Kaqë sa s’jetni prapa as mbë ndonjë dhurëti, tuke priturë sbulesën’ e Zotit tënë Jisu Krisht;
8 I cili do t’u vërtetonjë juve të dilni faqe-bardhë gjer mbë të pastajmet ndë ditë të Zotit tënë Jisu Krishtit.
9 Perëndia është besëtar, prej të cilit u thërrittë ndë shoqërit të birit ati Jisu Krishtit, Zotit tënë.
10 Edhe u lutem juve, o vëllezër, për emërin’ e Zotit tënë Jisu Krishtit, që të thoni të gjithë një fialë , edhe të mos jenë të çqyera ndër ju, po të jeni të bashkuarë me një shpirt e me një mënt.
11 Sepse më dëftyenë për ju, o vëllezër, ata që janë nga shtëpia e Kllojsë, se janë qarta ndër ju.
12 Edhe këtë e them, se gjithësecili prej jush thotë: Unë jam i Pavlit, e un’ i Apollojt, e un’ i Qifajt, e un’ i Krishtit.
13 Ndarë qënëka Krishti? Sos u kryqëzua Pavli për ju? Apo u pagëzuatë mb’ emërë të Pavlit?
14 I falem ndersë Perëndisë, se nukë pagëzova ndonjë prej jush, veç Krispin’ edhe Gainë;
15 Që të mos thotë ndonjë, se pagëzova mb’emërë tim.
16 Pagëzova edhe shtëpin’ e Stefanajt; veç këtyreve nukë di ndë pagëzova ndonjë tiatërë.
17 Sepse Krishti nukë më dërgoj të pagëzonj, po që të ungjillëzonj; jo me dituri fiale, që të mos dalë i kotë kryqi i Krishtit.
18 Sepse fiala e kryqit është marrësi mb’ ata që janë të humburë, po mbë ne që jemi të shpëtuarë është fuqi Perëndie.
19 Sepse është shkruarë: “Do të humbas diturinë e të diturëvet, edhe do të heth poshtë mëndëjen’ e të mënçëmvet”
20 Ku ësht’ i dituri? Ku është shkronjësi? Ku është kërkimtari i kësaj jete? Nukë marrosi Perëndia diturin’ e kësaj jete?
21 Sepse bota si nukë njohu Perëndinë me diturin’ e Perëndisë, i pëlqeu Perëndisë me marrësin’ e të leçiturit të shpëtonjë ata që besonjënë.
22 Sepse edhe Judhenjtë kërkonjënë shenjë, edhe Grekëtë kërkonjënë dituri;
23 Po neve leçismë Krishtin’ e kryqëzuarë, që është skandhali mbë Judhenjt, e marrësi mbë Grekët.
24 Po mb’ ata që janë të thërriturë, Judhenj e Grekë, Krishti është fuqi Perëndie e dituri Perëndie.
25 Sepse marrësia e Perëndisë është më e diturë se e njerëzet; edhe dobësira e Perëndisë është më e fortë se e njerëzet.
26 Sepse e shihni të thërrituritë tuaj, o vëllezër, se nukë jeni shumë të diturë pas mishit, jo shumë të fuqishim, jo shumë të fisëm.
27 Po Perëndia sgjodhi të marrat’ e botësë, që të turpëronjë të dituritë; edhe Perëndia sgjodhi të dobëtat’ e botësë, që të turpëronjë të fortatë.
28 Edhe Perëndia sgjodhi të pafisëmet’ e botësë edhe ato që shahenë, edhe ato që nukë janë, që të prishnjë ato që janë.
29 Që të mos mburretë çdo mish përpara ati.
30 Edhe ju jeni nga ay mbë Jisu Krishtinë, i cili u bë mbë ne dituri nga Perëndia, drejtëri edhe shënjtërim edhe shpërblim;
31 Sikundrë që është shkruarë: “Ay që mburretë, le të mburretë mbë Zotinë”.
KAPTINA I.
1 Pauli thërritun’ apostull i Iesu Krishtit, me anë të dashunimit Perëndisë, edhe Sostheni vëllai,
2 mbë kishën’ e Perëndisë qi ashtë ndë Korinthë, të shenjtënueshimitë mbë Iesu Krishtinë, thërritunë shenjtëna, bashkë me gjith’ ata qi thërrasinë mbë qish do vend emënin’ e Zotit t’ynë Iesu Krishtit, t’atyne edhe t’ynit.
3 Hir qoftë mbë ju edhe paqtim prei Perëndisë Atit t’ynë, edhe prei Zotit Iesu Krisht.
4 I falem nders përherë Perëndisë t’em për ju, për ate hirin’ e Perëndisë qi u dha mbë ju me anë të Iesu Krishtit,
5 se u batë të pasunë prei ati mbë qish do fjalë, e mbë qish do mend,
6 sikurse deshmia e Krishtit u vërtetue mbë ju,
7 kaqi sa s’u mengon juve as ndonji dhunëti tue pritunë të sbuluemen’ e Zotit t’ynë Iesu Krishtit,
8 i cilli ka me u vërtetuem juve të dilni faqe-bardhë deri së mbrapëni, ndë ditë të Zotit t’ynë Iesu Krishtit.
9 Perëndia ashtë besëtar, prei të cillit u thërritët ndë shoqëni të Birit ati Iesu Krishtit Zotit t’ynë.
10 Edhe u lutem juve, o vëllazën, për emënë të Zotit t’ynë Iesu Krishtit, qi të thoni të gjithë njifjalë , edhe të mos jenë shqerra ndër ju, por të jeni piekunë me nji shpirt e me nji mend.
11 Sepse më diftuenë për ju, o vëllazën, ata qi janë prei shtëpisë Kloesë, se janë qarta ndër ju.
12 Edhe këte e thom, se gjithë-se-cilli prei jush thotë: Unë jam i Paulit, e un’ i Apolloit, e un’ i Kifait, e un’ i Krishtit. Damë ashtë Krishti?
13 Mos u kryqëzue Pauli për ju? Apor u pagëzuetë mb’emënë të Paulit?
14 Falemi nders Perëndisë, se nukë pagëzova ndonji prei jush, veçse Krispin’ edhe Gainë,
15 qi të mos thotë kushi, se pagëzova mb’emënë t’em.
16 Pagëzova edhe shtëpin’ e Stefanait, veç këtyneve nukë dij ndë pagëzova tietër kend.
17 Sepse Krishti nukë më dërgoi me pagëzuem, por me ungjillëzuem; jo me dituni fjale, për mos me dalun’ i kotë kryqi i Krishtit.
18 Sepse fjala e kryqit ashtë marri mb’ata qi janë të vdierrë, por mbë ne qi jemi të shpëtuem ashtë fuqi Perëndie.
19 Sepse ashtë shkruem: “Kam me vdierrë ditunin’ e të ditshimvet, edhe kam me hedhunë poshtë mendien’ e të mentshimvet”.
20 Ku asht’ i ditshimi? Ku ashtë shkruisi? Ku ashtë kërkimtari i kësai jete? Nukë marroi Perëndia ditunin’ e kësai jete?
21 Sepse bota si nukë ngjofi Perëndinë me ditunin’ e Perëndisë, i pëlqeu Perëndisë me marrin’ e predikimit me shpëtuem ata qi besojnë.
22 Sepse edhe Iudeitë kërkojnë shenjë, edhe Grekëtë kërkojnë dituni.
23 Por na predikojmë Krishtin’ e kryqëzuem, qi ashtë shkandulë mbë Iudeit, e marri mbë Grekët,
24 por mb’ata qi janë të thërritunë, Iude e Grekë, Krishti ashtë fuqi Perëndie, edhe dituni Perëndie.
25 Sepse marria e Perëndisë ashtë ma e ditshime se e nierëzëvet, edhe dobësina e Perëndisë ashtë ma e fortë se e nierëzëvet.
26 Sepse e shifni të thirrëtë tuei, o vëllazën, se nukë jeni shumë të ditshim prei mishit, jo shumë të fuqishim, jo shumë të fisshim.
27 Por Perëndia sgjodhi punët’ e marra të botësë për me turpënuem të ditshimitë, edhe Perëndia sgjodhi të dobat’ e botësë, për me turpënuem të fortatë.
28 Edhe Perëndia sgjodhi të pafisshimet’ e botësë, edhe ato qi shahenë, edhe ato qi nukë janë, për me prishun’ ato qi janë,
29 qi të mos mburretë ndonji mish përpara ati.
30 Edhe ju jeni prei ati mbë Iesu Krishtinë, i cilli u ba mbë ne dituni prei Perëndisë, dreitëni, e shenjtënim, e shpërblim,
31 qi sikurse ashtë shkruem: “Ai qi mburretë, le të mburretë mbë Zotinë”.