1 Edhe të tretënë ditë u bë dasmë ndë Kana të Galilesë; edhe e ëm’ e Jisujt ishte atie.
2 Edhe u ftua ndë dasmë edhe Jisuj edhe nxënësit’ e ati.
3 Edhe si u mbarua vera, e ëm’ e Jisujt i thotë:
4 “S’kanë verë.” Jisuj i thotë: “Ç’ke ti me mua, o grua? Ora ime edhe s’ka ardhurë.”
5 E ëm’ e ati u thotë shërbëtorëvet: “Bëni ç’t’u thotë juve.”
6 Edhe atie ishinë gjashtë enë të gurta, vënë për të pastruarëtë pas zakonit Judhenjet, që nxininë nga dy a tri masa.
7 Jisuj u thot’ atyre: “Mbushni enëtë me ujë.” Edhe ata i mbushnë përbuzë.
8 Pastaj u thot’ atyre: “Nxirni ndashti, edhe shpini të parit mësallësë.” Edhe ata e shpunë.
9 Edhe i pari mësallësë kur piu ujëtë që ishte bërë verë, edhe nukë dinte nga është (po shërbëtorëtë që kishinë nxierrë ujëtë e dininë), i parë mësallësë thërret dhëndërrinë, edhe i thotë:
10 “Çdo njeri më përpara nxier verën’ e mirë, edhe si të dehenë, atëhere nxier të poshtrënë; po ti ke ruajturë verën’ e mirë gjer ndashti.”
11 Këtë të nisurit’ e çudiravet Jisuj e bëri ndë Kana të Galilesë, edhe dëfteu lavdin’ e ti; edhe nxënësit’ e ati i besuanë.
12 Pastaj sbriti ndë Kapernaum, ay edhe e ëm’ e ati, edhe të vëllezërit’ e ati, edhe nxënësit’e ati; edhe mbetnë atie pak dit.
13 Edhe pashka e Judhenjet ishte afërë, edhe Jisuj hipi ndë Jerusalim.
14 Edhe gjeti ndë hieroret ata që shisinë qe e dhën e pëllumba, edhe truvezarëtë tuke ndenjurë.
15 Edhe ay bëri një frushkullë tërkuzash, edhe i nxori të gjithë nga hieroreja, edhe dhëntë edhe qetë; edhe derdhi asprat’ e truvezavet, edhe përmbysi truvezatë.
16 Edhe u tha atyreve që shisinë pëllumbatë: “Ngrini këto këtejë; mos bëni shtëpin’ e tim eti shtëpi tregëtie.”
17 Atëhere u ra ndër mënt nxënëset ati se është shkruarë: “Zilia për shtëpinë tënde më hëngri.”
18 Judhenjtë pra u përgjeqnë e i thanë: “Ç’shenjë na dëften që bën këto?”
19 Jisuj u përgjeq e u tha atyre: “Prishni këtë tempullë, edhe për tri dit do ta ngre.”
20 Edhe Judhenjtë thanë: “Kyj tempull’ është ndërtuarë për dyzet e gjashtë viet, e ti do ta ngreç për tri dit?”
21 Po ay thoshte për tempullin’ e trupit ti.
22 Kur u ngjall pra prej së vdekurish, u ra ndër mënt nxënëset ati, se për këtë u thoshte atyre; edhe i besuanë shkronjësë, edhe asaj fialësë që u tha Jisuj.
23 Edhe kur qe ndë Jerusalim për të kremten’ e pashkësë, shumë vetë besuanë mb’emërit t’ati, tuke vështruarë çudirat’ e ati që bënte.
24 Po vetë Jisuj nuk’ u zinte besë atyre, sepse i njihte të gjithë.
25 Edhe sepse s’kishte nevojë për të martirisurë ndonjë për njerinë, sepse ay e njihte ç’ishte përbrenda njeriut.