1 Vëllezër, dëshërimi i zëmrësë sime, edhe lutëja që bënj mbë Perëndinë për Israilinë, është për shpëtim t’ atyre .
2 Sepse martiris për ata, se u përvëlonetë zemëra për Perëndinë, po jo pas të njohurit.
3 Sepse tuke mos njohurë drejtërin’ e Perëndisë; edhe tuke kërkuarë të ngrehënë drejtërin’ e tyre, nuk’ u bintnë ndë drejtëri të Perëndisë.
4 Sepse të mbaruarët’ e nomit është Krishti për drejtëri te cilido që beson.
5 Sepse Mojsiu shkruan për atë drejtërinë që ështe nga nomi, tuke thënë: “Se ay njeri që bën këto, do të rrojë nga ato”.
6 Po ajo drejtëria që është nga besa thotë kështu: “Mos thuaç ndë zëmërë tënde: Kush do të hipënjë ndë qiell?”, do me thënë, që të sbresë Krishtinë.
7 A: “Kush do të sbresë nd’ avussët?”, do me thënë, që të siellë lart Krishtinë prej së vdekurish.
8 Po ç’thotë: “Fiala ësht’ afërë teje, ndë gojët tënde e ndë zëmërët t’ënde”, do me thënë, fiala e besësë, që leçismë.
9 Se ndë rrëfefsh me gojët tënde Zotinë Jisu, edhe ndë besofsh ndë zëmërët tënde se Perëndia e ngriti atë prej së vdekurish, do të shpëtonjç.
10 Sepse njeriu beson me zëmërë për drejtëri, edhe rrëfen me gojë për shpëtim;
11 Sepse shkronja thotë: “Gjithëkush i beson ati, nukë do të turpëronetë”.
12 Sepse s’ka të shquarë ndërmest Judheu e Ellini; sepse ay Zoti vetë ësht’ i të gjithëve, i pasurë mbë gjith’ ata që thërresën’ atë.
13 Sepse “gjithëkush të thërresë emërin’ e Zotit, do të shpëtonjë.”
14 Qysh do ta thërresënë pra atë, që s’i kanë besuar’ ati? Edhe qysh do t’i besonjën’ ati që s’kanë dëgjuarë për atë? Edhe qysh do të dëgjonjënë, pa qenë ay që leçit?
15 Edhe qysh do të lëçisënë, ndë mos u dërgofshinë? Sikundrë është shkruarë: “Sa të bukura janë këmbët’ e atyreve që apënë zën’e mirë për paqtim, atyreve që ungjillëzonjënë të miratë!”.
16 Po të gjithë nuk’ i dëgjuan’ ungjillit, sepse Isaia thotë: “Zot, kush i besoj të leçiturit tënë?”.
17 Besa pra është nga të dëgjuarëtë; edhe të dëgjuarëtë prej fialësë Perëndisë.
18 Po them: Sos nukë dëgjuanë? Po vërtetë, “zëri i atyreve dolli mbë gjithë dhenë, edhe fialët’ e atyreve vanë gjer ndë funt të botësë.“
19 Po them: “Sos nukë njohu Israili? I pari është Mojsiu që thotë: “Unë do t’u shtie juve ndë zëli me ata që nukë janë komp, edhe do t’u bënj juve të zemërohi me një komp të pamënt.”
20 Po Isaia kuxon më tepër e thotë: “U gjënç përanë atyreve që nukë më kërkoninë, u dukç përpara atyreve që nukë pyesninë për mua.”
21 Po për Israilinë thotë: ”Gjithë ditënë shtrita duart’ e mia te një llaus që nukë bindet’ e që flet kundrë”.
1 O vëllezër, e dëshiroj me gjithë zemër shpëtimin e Izraelit dhe për këtë i lutem Perëndisë. 2 Unë dëshmoj se ata kanë zell për Perëndinë, por zelli i tyre nuk mbështetet në njohurinë e vërtetë. 3 Ata nuk donin të kuptonin se është vetëm Perëndia ai që i bën të drejtë njerëzit, por kërkuan të bëhen të drejtë me veprat e tyre. Kështu ata nuk iu nënshtruan Perëndisë që mund t'i bënte të drejtë. 4 Krishti i jep fund ligjit me qëllim që të bëhet i drejtë kushdo që beson në të.
Shpëtimi për të gjithë
5 Moisiu shkruan sesi njeriu mund të bëhet i drejtë përmes ligjit dhe thotë: njeriu që i zbaton urdhërimet e ligjit do të jetojë prej tyre.
6 Ndërsa për atë që bëhet i drejtë përmes besimit, Moisiu thotë kështu: mos thuaj në zemrën tënde: «Kush do të ngjitet në qiell?». Me këtë donte të thoshte se Krishti do të zbriste poshtë. 7 As mos thuaj: «Kush do të zbresë në humnerë?». Me këtë donte të thoshte se Krishti do të ngjallej prej të vdekurve.
8 Por çfarë thotë, pra?
Fjala është pranë teje,
në gojën e në zemrën tënde.
Kjo është fjala e besimit që ne predikojmë. 9 Nëse rrëfen me gojë se Jezui është Zot dhe nëse beson me zemër se Perëndia e ngjalli atë prej të vdekurve, ti do të shpëtohesh. 10 Sepse njeriu beson me zemër dhe Perëndia e bën të drejtë, rrëfen me gojë dhe Perëndia e shpëton.
11 Shkrimi thotë: kush beson në të, nuk do të turpërohet. 12 Sepse nuk ka dallim ndërmjet judeut e helenit: Zoti është i njëjtë për të gjithë dhe është zemërgjerë me të gjithë ata që e thërrasin emrin e tij. 13 Sepse: kush thërret emrin e Zotit, do të shpëtohet.
14 Por, si do ta thërrasin atë të cilit nuk i besuan? Dhe si mund t'i besojnë atij për të cilin nuk kanë dëgjuar? Dhe si do të dëgjojnë nëse nuk ka njeri t'u predikojë? 15 Dhe si mund të predikojnë nëse nuk janë dërguar? Sikurse është shkruar: sa të bukura janë këmbët e atyre që shpallin lajme të mira ! 16 Por jo të gjithë iu bindën ungjillit. Isaia thotë: o Zot, kush i besoi lajmit tonë?
17 Pra, besimi vjen nga dëgjimi dhe dëgjimi vjen përmes fjalës së Krishtit . 18 Por unë pyes: Mos vallë nuk kanë dëgjuar ata? Patjetër që kanë dëgjuar:
zëri i tyre u përhap
në të gjithë tokën
dhe fjalët e tyre
deri në skajet e botës.
19 Përsëri pyes: Mos vallë nuk kuptoi Izraeli? Moisiu tha i pari:
unë do t'ju bëj të keni zili
një komb që nuk është fare komb;
do t'ju bëj të zemëroheni
me një komb të pamend.
20 Isaia pati guximin të thotë:
ata që nuk më kërkonin,
më gjetën;
iu shfaqa
atyre që nuk më kërkonin.
21 Por për Izraelin ai thotë:
gjithë ditën i shtriva dorën
një populli të pabindur e kundërshtues.