1 Edhe ay kur pa gjëndëjenë, hipi ndë malt, edhe si ndenji, i erthnë përanë nxënësit’e ati.
2 Edhe atëhere hapi gojën’ e ti, e i mësonte tuke thënë:
3 Lum ata që janë të vobegjitë ndë shpirt; sepse e atyre është mbëretëri’ e qiejevet.
4 Lum ata që bënjënë vajë; sepse ata do të ngushëllonenë.
5 Lum ata që janë të butë; sepse ata do të trashëgonjënë dhenë.
6 Lum ata që kanë uri e et për drejtërinë, sepse ata do të nginjenë.
7 Lum ata që janë të përdëllyershim; sepse ata do të përdëllenenë.
8 Lum ata që kanë zemërë të qëruarë; sepse ata do të shohënë Perëndinë.
9 Lum ata që bënjënë paqtim; sepse ata do të qjuhenë bij Perëndie.
10 Lum ata që ndiqenë për punë drejtërie; sepse e atyreve është mbëretëri’ e qiejevet.
11 Të lumurë jeni ju, kur t’u shpërnderonjën’ e t’u ndiekënë, e të thonë kundrë juve çdo farë fiale të keqe me të rreme për punë time.
12 Gëzohi e gasmohi, sepse paga juaj është e shumë ndë qiejet; sepse kështu ndoqnë edhe profitëritë që qenë përpara jush.
13 Ju jeni kryp’e dheut; po ndë u prishtë krypa, me se do të krypetë? As për farë gjëje s’vëjen më. përveç të hidhetë jashtë, edhe të shkeletë nga njerëzitë.
14 Ju jeni drit’ e botësë. Një qytet që është mbi mal nukë munt të fshihetë.
15 As nukë ndesnjënë kandilinë, edhe e vënë atë ndënë shinikt, po e vënë mbi kandilert, edhe ndrit mbë gjith’ata që janë ndë shtëpit.
16 Kështu le të ndritnjë drita juaj përpara njerëzet, që të shohënë punëtë tuaja të miratë, e të lavduronjën’ Atinë tuaj që është ndë qiejet.
17 Mos kujtoni se erdha të prish nomnë a profitëritë; nuk’ erdha të prish, po të mbush.
18 Sepse me të vërtetë po u them juve, gjersa të shkonjë qielli edhe dheu, një iotë a një pikë nukë do të shkonjë nga nomi, gjersa të bënenë të gjitha.
19 Ay pra që të sgjithnjë një nga këto porosit’ e vogëla, edhe të mësonjë kështu njerëzitë, i vogëlë do të qjuhetë ndë mbëretërit të qiejevet; po ay që të bënjë e të mësonjë, kyj do të qjuhetë i math ndë mbëretërit të qiejevet.
20 Sepse po u them juve, se ndë mos tepëroftë drejtëria juaj më tepërë se shkronjësëvet e Farisevet, nukë do të hyni ndë mbëretërit të qiejevet.
21 Dëgjuatë se u është thënë të moçimëvet: “Mos vraç”, edhe ay që të vrasë, do të jetë fajtuar ndë gjyqt.
22 Po unë po u them juve, se kushdo që zemëronetë kot me të vëllan’ e ti, do të jetë fajtuar ndë gjyqt; edhe ay që t’i thotë të vëllatë: Raka, do të jete fajtuar ndë bashkëndenjiet; edhe ay që t’i thotë: I marrë, do të jetë fajtuar për ndë gjehenë të ziarrit.
23 Ndë prufç pra dhurëtinë tënde ndë theroret, edhe atie kujtone, se yt vëlla diç ka kundrë teje,
24 ler’ atie dhurëtinë tënde përpara theroresë, edhe shko e paqtonu më përpara me tët vëlla, edhe atëhere si të vinjç bierë dhurëtinë tënde.
25 Ndrequ shpejt me kundrë-gjyqësinë tënt, gjersa të jesh mb’udhë bashkë me atë; se kundrë-gjyqësi mos t’ apë ndonjëherë n’dorë të gjyqtarit, edhe gjyqtari të ep n’ndorë të shërbëtorit, e do të hidheç ndë burk.
26 Me të vërtetë po të them tyj: Nukë do të dalç andej, gjersa të paguanjç asprën’ e funçime.
27 Dëgjuatë se u është thënë [të moçimëvet]:
28 “Mos kurvëronjç”. Po unë po u them juve, se kushdo që vë re grua me dëshërim, e ka kurvëruar’ atë ndë zemërët të ti.
29 Edhe ndë të skandhalistë syri yt i diathti, nxire atë e hidhe prej teje; sepse është mirë për tyj të humbasë një nga copat’e trupit tënt, edhe të mos hidhetë gjithë trupi yt ndë gjehenë.
30 Edhe ndë të skandhalistë dora jote e diathta, preje atë, edhe hidhe prej teje; sepse ëshë mirë për tyj të humbasë një nga copat’e trupit tënt, edhe të mos hidhetë gjithë trupi yt ndë gjehenë.
31 Edhe është thënë, se ay që të lëshonjë gruan’e ti, le t’i apë asaj kartën’ e ndarëjesë.
32 Po unë po u them juve, se ay që të lëshonjë gruan’ e ti, veç për fialë kurvërie, e bën atë të kurvëronjë; edhe ay që të marrë grua të ndarë, kurvëron.
33 Përsëri dëgjuatë se u është thënë të moçimëvet: Mos bënjç be me të rreme, po t’apç prapa Zotit bet’ e tua.
34 Po unë po u them juve, të mos bëni be fare; as për qiellinë, sepse është fron’ i Perëndisë,
35 As për dhenë, sepse është vëndi që vë këmbet’e tia; as për Jerusalimnë, sepse është qytet i mbëretit math;
36 As për kryet tat të mos bënjç be, sepse nukë munt të bënjç një qime të bardhë a të zezë.
37 Po le të jetë fiala juaj: Po, po; Jo, jo; sepse e tepëra e këtyreve është nga i ligu.
38 Dëgjuatë se ëshë thënë: “Sy ndë vënt të syrit, edhe dhëmp ndë vënt të dhëmbit”.
39 Po unë po u them juve, të mos i dilni kundrë të ligut; po ay që të bierë tyj një shuplakë nofullës sate së diathtësë, këthej ati edhe tiatrënë.
40 Edhe ay që do të gjykonetë me tyj, e të marrë këmishënë tënde, ler’-i ati edhe rrobënë.
41 Edhe ay që të marrë angari tyj një mil, ecë bashkë me atë dy.
42 Epi ati që lypën prej teje; edhe mos i këthe fialënë mbë nj’anë ati që do të huhetë prej teje.
43 Dëgjuatë se është thënë: “Të duaç të afërminë tënt”, edhe t’i kesh mëri arëmikut tënt.
44 Po unë po u them juve: Doni arëmiqtë tuaj, bekoni ata që u mallëkonjënë juve, bëni mirë atyre që u kanë mëri juve, edhe fali për ata që u bënjënë keq e u ndiekënë juve.
45 Që të bëhi të bijt’ e Atit tuaj që është ndë qiejet, sepse ay bën diellin’ e ti të lintnjë mbi të liq e mbi të mirë, edhe lëshon shinë mbi të drejt’ e mbi të shtrëmburë.
46 Sepse ndë daçi ata që u duanë juve, çfarë page keni? Nukë bënjënë këtë edhe kumerqarëtë?
47 Edhe ndë përshëndeçi vetëmë vëllezëritë tuaj, ç’tepërë bëni? Nukë bënjënë kështu edhe kumerqarëtë?
48 Bëhi pra ju të sosurë, sikundrë Ati juaj që është ndë qiejet ësht’ i sosurë.
Krie V.
1 Pâr prana gjinde t, u‐ngjit te malji, e po tše u‐ulj atié, ju‐kjáse tin δišípuljit e tîje ,
2 E χapur buze n e tîje , i me sóje tue θẽ n:
3 Ljumte te né murit te špirti: se e tíria e št rregje ría e kjíelvet.
4 Ljumte te búte te : se atá kân te trašigonje n jete n.
5 Ljumt’ atá tše kjânje n: se atá kân te kên pušîm.
6 Ljumt’ atá tše kân û, e tše kân et ljíkjie: se atá kân te jên te ndẽ ndur.
7 Ljumte ljipisiáre t: se atá kan jên te ljipisur.
8 Ljumte te pastrúarit zé mrie: se atá kân te šoχe n Tẽ nzôn.
9 Ljumt’ atá tše vẽ̂ n pakje n: se atá kan θe rriten bilje Tinzoti.
10 Ljumt’ atá tše jân nkuδirtur pe r te dréite n: se e tíria e št rregje ría e kjíelvet.
11 Ljumte jini kûr te ju šanje n, e te ju pe rzê n, e te ju θôn kunde r gjiθ te ljigat, tue θẽ n te rreme pe r paje t time:
12 Χarepsi, e χe zoni, pse rroga júaje e št e maδe nde r kjíel: se keštú pe rzûn profetrat, tše kjên pâr juše .
13 Ju jini kripa δéut. E nde kripa u‐škatarrofte , me ke kat de rtonet? Ajó se ve ljén pe r mê gjê , mosse te štiχet jašt, e te jêt e škeljur ka njére zit.
14 Ju jini drita e jéte se . Nẽ ng mund fšeχet nje χôr e vẽ n mbi nje malje .
15 Né δéze nje n χiljnarin, e e vẽ̂ n pe rpoše menze s, po mbi pizulin, e bẽ n drit gjiθve te špia.
16 Ke štú lampariste drita júaje pe rpara njére zvet: se te šoχe n te mirat bẽ nat túaje , e te χjezónje n Tate n tê je , tše e št nde r kjíele t.
17 Mos ju dukte se ú erδa te škatarróija ljedže n, o profetrat: nẽ ng erδa ti škatarróija, po ti be ja.
18 Se pe r ve rtét ju θom; njera te škônje kjíela e δeu, nje jota vet, o nje pike z nẽ ng ljipset ka ljedža, njera te kjofšin gjiθ šurbiset.
19 Pe r kte aí tše sgjiθte nje nde kto ljedža mê te vóge ljat, e te me sônje ke štú njére zit, mé i vóge lji kat θe rritet te rregje ría e kjíelvet: aí prana tše be ft e me sófte , kî i maθ kat θe rritet te rregje ría e kjíelvet.
20 Pse ju θom, se nde mos mburóft e dréita júaje mê se e Skríbravet e e Farisére vet, nẽ ng χini te rregje ría e kjíelvet.
21 Gjégje tit se kje θẽ n piékje vet: Mos vraš: aí prana tše vrafte , kat jêt ne n kúrtien.
22 Pra ú ju θom: se nganjé , tše kâ kjerratî me vlân e tîje pe r faregjê , kat jêt ne n kúrtien. Aí prana tše θe fte vláut tîje , raká: kat jêt ne n kuventin. Aí prana tše i θe fte , i lavur: kat jêt nd’ avsit ziárrit.
23 Nde ti poka síelše rrigalin tẽ nte mbi autarin, e atié u‐kuitofše se vlau it kâ gjagjê me tîj:
24 Lje atié rrigalin tẽ nte pe rpara autarit, e ets pe rpara e u‐mbjiθ me vláun tẽ nte : e aχíerna arδur jipe rrigalin tẽ nte .
25 Kjofš i mîr me armikun tẽ nte mbiátu pe r sa jê mb’ ûδe me té : te mos te te kjéle nje armiku te júδe tši, e júδe tši te te vê r te dúart e šerbe túarit: e te jêš i štẽ n nde filjakjî.
26 Pe r ve rtét te θom, nẽ ng delje atéi, njera te pagúaš te ljurtmin turrés.
27 Gjégje tit se kje θẽ n piékje vet: Mos be fše me kát me grúan e te tiérve.
28 Ú pra ju θom: Se nganjé , tše rúan grúan pe r te dise rônje , aχíera be ri me kate n te zé me ra tîje .
29 Nde prana siu it i diáθt te jep skandal, ndzire, e štire ka ti: pse bẽ n mê pe r tîj te biret nje piés e kurmit tẽ nte , se gjiθ kurmi it te štiχet nde pist.
30 E nde dora jote e diáθte te jep skandal, prite, e štire ka ti: pse bẽ n mê pe r tîj te biret nje piés e kurmit tẽ nte , se gjiθ kurmi it te štiχet nde pist.
31 Kje θẽ n eδé: Aí tše lje refte šokjen e tîje , je ti jâp škrúamen e te lje ríerit.
32 Ú pra ju θom: Se kuš lje refte šokjen e tîje , mosse pe r te turpe rúarit, bẽ n e turpe ronet: e aí tš’ u‐martofte me te ndáiture n, e bẽ n me kate n.
33 Papâ gjégje tit se kje θẽ n piékje vet: Mos márre še bên rrê: e príerše Tinzoti bêt tẽ nte.
34 Ú pra ju θom, te mos mírre ni bê fare, jo mbi kjíele n, se e št θroni Tinzoti:
35 Jo mbi δéun, se e št kumbimi i kẽ́ mbe vet tîje : jo mbi Džerusalemin, se e št χora e te maδit rregje :
36 Jo mbi kríet tẽ nte te be š bê, se ẽ ng mund be š nje kjime te bârδe , o te zêze .
37 Kjofte prana te folje t tâje , e χ, e χ: jo, jo: mê šûm se kto fiâlje , vién ka te ljikte .
38 Gjégje tit se kje θẽ n: Sî pe r sî, δẽ mb pe r δẽ mb.
39 Ú pra ju θom, te mos rrini te zê n me te ljigun: po kušdó te piáste nje mbalambérse mbi fakjen e diaθte tẽ nde, priri atîje eδé jatre n.
40 E atîje , tše do te te kjéle nje mbe kurt, e te te mârr gune n tẽ nde, ljei atîje eδé mantiéljin.
41 E kuš te dzarriste pe r nje mîlje passe, ets me té eδé pe r njete r di.
42 Atîje tše te ljipe n, jipi: e até tše do χua ka ti, mos e pe rze fše .
43 Gjégje tit se kje θẽ n: Dúaš mîr gjitonin tẽ nte , e dúaš ljik armikun tẽ nte .
44 Ú pra ju θom: Dúani mîr armíkje te tâje , bekoni atá, tše ju malkonje n, bẽ ni mîr atire, tše se mund ju šoχe n: e parkaljése ni pe r atá, tše ju bẽ nje n ljik e ju pe rzê n:
45 Se te jini bilje Táte se tê je , tše e št nde r kjíele t: se aí bẽ n e ljeχet díeli tîje mbi te ljikje t e te mire t: e bẽ n e bie šî mbi te dréitit e te štrẽ́ mburit.
46 Pse nde ju dafšit mîr atá, tše ju dúan mîr, tše rrôg mund kini? nẽ ng bẽ nje n kte eδé gabe ljotrat?
47 E nde ju fálje šit vléze rit tâje vet, tše bẽ ni ju mê šûm? nẽ ng bẽ nje n ke štú eδé džentílje te ?
48 Andái kin jini ju gjiθ te mîr, si gjiθ i mîr e št eδé Tata îje i kjíele s.