1 Edhe pas gjashtë diç Jisuj merr me vetëhe Pietrin’ edhe Jakovin’ edhe Joanninë të vëllan’ e ati, edhe i ngjit mbë një mal të lartë veçanë.
2 Edhe ndërroj fytyrënë përpara atyre; edhe faqeja e ati ndriti posi dielli, edhe rrobet’ e ati u bënë të bardha posi drita.
3 Edhe ja tek u duknë atyreve Moisiu edhe Ilia tuke folurë bashkë me atë.
4 Edhe Pietri u përgjeq e i tha Jisujt: “Zot, është mirë të jemi ne këtu; ndë daç, le të bëjëmë këtu tri tenda, një për tyj, e një për Moisinë, e një për Ilinë.”
5 Edhe ay tek ishte po tuke folurë, ja tek i mbuloj ata një re e ndriçime; edhe ja një zë nga reja tek thoshte: “Kyj është biri im i dashuri, që e pëlqeva; ati i dëgjoni.”
6 Edhe nxënësitë kur dëgjuanë, ranë përmbys, edhe u frikësuanë fort.
7 Po Jisuj erdhi përanë, e i kapi, edhe tha:
8 “Ngreuni, e mos u frikësoni.” Edhe ata kur ngritnë syt’ e tyre përpietë, nukë panë asndonjë, përveç Jisunë vetëmë.
9 Edhe tuke sbriturë nga mali, Jisuj i porositi, tuke thënë: “Mos i thoni asndonjërit se ç’patë, gjersa të ngjallet’ i Bir’ i njeriut nga të vdekuritë.”
10 Edhe nxënësit’ e ati e pyetnë, tuke thënë: “Përse pra thonë shkronjësitë, se duhetë të vinjë më përpara Ilia?”
11 Edhe Jisuj u përgjeq e u tha atyre: “Ilia vien më përpara, edhe do të vërë mbë vënt gjithë punëratë ;
12 Po unë po u them juve, se Ilia erdhi ndashti, edhe nuk’ e njohnë, po i bënë ç’deshnë; kështu edhe i Bir’ i njeriut ka për të pësuarë nga ata.”
13 Atëhere e kupëtuanë nxënësitë, se u tha për Joann Pagëzorinë.
14 Edhe ata kur erthnë te gjëndëja, i erdhi përanë një njeri e i ra mbë gjunjë, tuke thënë:
15 “Zot, përdëlle tim bir, sepse e zë lëngat’ e hënësë, edhe heq keq; sepse shumë herë bije ndë ziarr, e shumë herë nd’ujë;
16 Edhe e shpura te nxënësit’e tu, po nukë muntnë ta shëronjënë.”
17 Edhe Jisuj u përgjeq e tha: “O bres i pabesë edhe i shtrëmburë, gjer kurë do të jem bashkë me ju? Gjer kurë do t’u duronj juve? Bimëni mua atë këtu.”
18 Edhe Jisuj e qërtoj atë, edhe dialli dolli nga ay, edhe çuni u shërua që mb’ atë herë.
19 Atëhere nxënësit’erthnë përanë Jisujt veçanë, e thanë: Përse neve nukë muntmë ta nxierrm’ atë?
20 Edhe Jisuj u tha atyre: “Për pabesërinë tuaj; sepse me të vërtetë po u them juve, se Ndë paçi besë sa një koqe sinapi, do t’i thoni këti mali: Sbrit këtej e shko atie, edhe do të sbresë, edhe nukë do të jetë gjë që të mos muntni ju ta bëni.
21 Edhe kyj farë kombi nukë del tietrazi , veç me të falur’ e me agjërim.”
22 Edhe ata te po silleshinë përqark Galilesë, Jisuj u tha atyre: “I Bir’ i njeriut do të epetë ndër duar të njerëzëvet;
23 Edhe do ta vrasën’ atë, edhe të tretënë ditë do të ngjalletë.” Edhe atyre u erdhi keq fort.
24 Edhe ata kur erthnë ndë Kapernaum, erthnë përanë Pietrit ata që marrënë pagesë dy dhrahmitë, edhe i thanë: “A nukë paguan dy dhrahmitë mësonjësi juaj?”
25 Ay thotë: “Po.” Edhe kur hyri ndë shtëpit, Jisuj e priti, tuke thënë: “Si të duketë, Simon? Nga cilëtë marrënë pagesa a të dhëna mbëretërit’e dheut, nga bijt’ e tyre, apo nga të huajtë?”
26 Pietri i thot’ati: “Nga të huajtë.” Jisuj i tha ati: “Vallë bijtë janë të lirë?
27 Po që të mos skandhalismë ata, shko ndë det, e hith një grep, edhe ngre peshkun’ e parë që të dalë, edhe si t’i hapç gojënë, do të gjenjç një statir; merr-e, e epua atyre për mua edhe për tyj.”
Krie XVII.
1 E pas gjašt dite merr Džesúi Piétrin, e Jápe kun, e Janjin vláun e tije , e i kjele n ndo nje malje te ljart me njân:
2 E u‐nde rrúa pe rpara atire. E lamparisi fákjia e tîje si díeli: e te véšurat e tîje u‐bẽ̂ n te barδa si drita.
3 E njô u‐buθtúan atire Moiséu e Elía, tše fjíse je n me té .
4 Pe rgjegjur prana Piétri, θa Džesúit: Zot, e št mîr na te rrimi ke tú: nde do, bẽ́ nje mi ke tú tre spe rviére , nje tîj, nje Moiséut, e nje Elîs.
5 Si aí fjit eδé, njô nje rê e ške ljkíeme pe štrói atá. E njô nje vûdže ka rea, tše θôje : Kî e št Biri im i dášuri mîr, tek ú vura zé me re n time: mírre nie veš.
6 E po tše e gjékje tin δišípuljit rân me fakjen pe rmiste , e u‐trẽ́ mbe tin šûm.
7 E tue kjasur Džesúi, i ngau, e θa: Ngre χi, e mos trẽ́ mbeni.
8 E ngré itur sit e tire, ẽ ng pân njerî, mosse Džesúin vetmiθ.
9 E si atá kaláre šin ka malji, Džesúi i kumandói, tue θẽ n: Mosnjeríu θe fšit tše pât, njera te ngre χet i Biri i njeríut ka te vdékurit.
10 E e píetin δišípuljit e tîje , tue θẽ n: Pse Skribrat θôn se Elía kâ te vĩnje pe rpara?
11 E Džesúi pe rgjegjur, θa atire: Ve rtét Elía vién pe rpara, e kâ te de rtônje gjiθséi.
12 Ju θom prana, se Elía eδé erθ, e nẽ ng e njoχtin, po bẽ̂ n tek aí sâ dištin. Ke štú eδé i Biri njeríut kâ te pe sônje ka atá.
13 Aχíera nde ljgúan δišípuljit, se aí θôje atire pe r Janje Tiste n.
14 E arδur atá afe r gjíndies, ju kjas nje burr tue râr pe rgjunja atîje ,
15 E tue θẽ n: Zot, ki ljipisî pe r birin tim, se kâ se munde n e χe ne s, e pe sôn kekje : pse šumχêr bie te ziárri, e χêr’ e χêre te uje t.
16 E ja kjela δišípulje vet tû, e se múnde tin te še roje n.
17 Pe rgjegjur prana Džesúi, θa: Rratsîm e pâ bes e e štrẽ mbur, njera kûr kam te jêm me ju? njera kûr kam te ju durônje ? Sílnie mua até ke tú.
18 E Džešúi i ne me réi, e dúal ka aí špirti χúaje , e u‐še rúa diálji tše mb’ at χêr.
19 Aχíera kjasur δišípuljit me njân Džesúit, i θân: Pse na se múnde tim te ndzíre je m até ?
20 Džesúi prana θa atire: Pe r besse n tše se kini. Pse pe r ve rtét ju θom, se nde páte šit bes, sâ nje kokje sinapi, θúani ke tîje malji: Ško ke têje ke tié, e aí škon, e faregjê e št tše se mund bẽ net ka ju.
21 Ke jó rrats pra nẽ ng ndziret, se me parkaljesme, e agje rime.
22 E tue vatur bašk atá pe r Galilên, θa atire Džesúi: I Biri njeríut kâ te jê t i δẽ n nde dúare njére zvet:
23 E kân te vrase n, e tek e treta dit kâ te ngjalet. E u‐χeljmúan šûm.
24 Arδur prana atá Kapernaúm, u‐kjáse tin atá tše mbjíδje n diδramat te Piétri, e i θân: Δáskalji îj nẽ ng pagúan diδrame n?
25 Aí θot: E χ. E kûr χiri te špia, i folji pe rpara Džesúi, tue θẽ n: Tše te duket, Simún? Rrégje rat e δéut ka tsilje t marre n te δẽ nat o tšensin? ka te biljt e tire, o ka te χúajit?
26 Θot atîje Piétri: Ka te χúajit. Džesúi i θa: Prandái jân ljibru te biljte .
27 Po prana te mos i skandalidzarmi, vatur te dêti, štiêr amin: e mirre piškun, tše vién i pari: e po tše χapše grike n e tîje i gjẽ n nje statîr: mârr até , jipe atire pe r mua, e pe r tîj.