1 Edhe ay si hyri ndë lundrët u hoth përtej, e erdhi ndë qytet të ti.
2 Edhe ja tek i prunë një ulok dergjurë mbi shtrat; edhe Jisuj si pa besën’ e atyre, i tha ulogut: “Merr zemërë, o bir; të janë falurë fajet’ e tua”.
3 Edhe ja ca nga shkronjësitë te thanë me vetëhen’e tyre,se Kyj po vllasfimis.
4 Edhe Jisuj si pa mendimet’ e atyre, tha: “Përse mendohi ju punëra të liga ndër zemërat tuaja?
5 Sepse ç’është më kollaj të them: T’u falnë fajet’e tua, apo të them: Ngreu e ecë?
6 Po që ta dini se i bir’i njeriut ka pushtet mbi dhet të falë faje, (atëhere i thot’ ulogut) Ngreu e merr mbë krahë shtratinë tënt, edhe ecë ndë shtëpit tënde.”
7 Edhe ay u ngrit e vate ndë shtëpi të ti.
8 Edhe gjëndëja, kur panë, u çuditnë, edhe lavduanë Perëndinë, që u dha njerëzet të tillë pushtet.
9 Edhe tuke shkuarë Jisuj andej, pa një njeri që thuhej Matthe, tuke ndenjurë ndë kumerq; edhe i thotë: “Eja pas meje”. Edhe ay u ngrit e i vate pas.
10 Edhe kur po rrinte ndë mësallë ndë shtëpi, ja tek erthnë shumë kumerqarë e fajtorë, edhe rrininë bashkë me Jisunë edhe me nxënësit’e ati.
11 Edhe Farisenjtë kur panë, u thanë nxënësëvet ati: Përse mësonjësi juaj ha bashkë me kumerqarë e me fajtorë?
12 Po Jisuj kur dëgjoj u tha atyre: “Ata që janë të shëndoshë s’kanë nevojë për miekës, po ata që kanë keq.
13 Edhe shkoni e nxëni ç’është: “Dua përdëllim, e jo kurban”, sepse s’kam ardhurë të thërres të drejtë ndë pendim, po fajtorë”.
14 Atëherë vinjënë tek ay nxënësit’ e Joannit, e i thonë: Përse na edhe Farisenjt’ agjërojmë shumë, po nxënësit’ e tu nuk agjëronjënë?
15 Edhe Jisuj u tha atyre: “Sos munt të mbanjënë zi dielmt’ e shtëpisë dhëndërrit gjersa të jetë dhëndërri bashkë me ata, po do të vinjënë dit, kur të hiqetë dhëndërri nga ata, edhe atëhere do t’agjëronjënë.
16 Edhe asndonjë nukë vë arnë pëlhure të re mbi rrobë të vietërë, sepse heq të mbushurit’ e asaj nga rrobeja, edhe të grisuritë bënetë më të keq.
17 Edhe as nukë vënë verë të re ndë kacekë të vietërë, sepse ndë vënçinë, kacekëtë çirrenë, edhe vera derdhetë, edhe kacekëtë humbasënë, po vënë verë të re ndë kacekë të rij, edhe kështu ruhenë të dyja.”
18 Te po u fliste ay atyre këto, ja tek erdhi një i parë, edhe i falej ati, tuke thënë, se: Ime bijë vdiq ndashti, po eja e vërë dorënë tënde mbi atë, edhe do të rronjë.
19 Edhe Jisuj u ngrit e vate prapa ati, bashkë me nxënësit’ e ati.
20 Edhe ja një grua që i rrithte gjak nga vetëheja dy-mbë-dhietë viet, u afrua prapa, e preku cepin‘ e rrobës’ati.
21 Sepse thoshte me vetëhen’ e saj, se : Vetëmë ndë prekça rrobën’e ati, do të shëronem.
22 Edhe Jisuj kur u këthye, e pa atë, tha: “Kij zemërë, o bijë; besa jote të shpëtoj”. Edhe gruaja shpëtoj që mb’atë herë.
23 Edhe Jisuj passi erdhi ndë shtëpit të parit, edhe pa ata që u bininë fyejet edhe gjëndëjenë tuke bërë gjëmë, u thot’atyre:
24 “Ikëni, sepse vashëza s’ka vdekurë, po po flë.”
25 Po ata e përqeshnin’ atë. Edhe gjëndëja si duall jashtë, hyri edhe e zuri për dore; edhe vashëza u ngrit.
26 Edhe kyj zë dolli ndëpër gjith’ atë dhe.
27 Edhe Jisuj tuke ikur’ andej, i vanë prapa dy të verburë, tuke klithur’e tuke thënë: Përdëlle-na, o bir’ i Dhavidhit.
28 Edhe ay kur erdhi ndë shtëpit, i erthnë përan’ ati të verburitë, edhe Jisuj u thot’atyre: “Mbesoni se munt ta bënj këtë unë? ” Ata i thon’ati: Po, Zot.
29 Atëhere preku syt’ e atyreve, tuke thënë: “Pas besësë tuaj u bëftë mbë ju.”
30 Edhe u hapnë syt’e atyreve. Edhe Jisuj i porositi ata shtrënguarshim, tuke thënë: “Shikoni mos ta marrë vesh njeri këtë .”
31 Po ata posa duallnë dhanë zë për atë ndëpër gjith’atë dhe.
32 Edhe ata kur po dilninë, ja tek i prun’ ati një njeri shurth të diallosurë.
33 Edhe dialli si u nxuar, foli shurdhi; edhe gjëndeja u çuditnë, tuke thënë, se: Kurrë ndonjëherë nuk’ është parë kështu ndë Israil.
34 Po Farisenjtë thoshinë, se : Me anë të parit diajvet nxier diajtë.
35 Edhe Jisuj shkonte përqark gjithë qyteteve e kryefshatëravet, tuke mësuarë ndëpër sinagogjit t’atyre, edhe tuke leçiturë ungjillin’e mbëretërisë, edhe tuke shëruarë çdo sëmundë e çdo lëngatë ndë gjëndëjet.
36 Edhe kur pa gjëndëjenë, iu dhëmp për ata, sepse ishinë lodhur’ e përndarë posi dhëntë që s’kanë bari.
37 Atëhere u thotë nxënësëvet ti: “Të korrët’ është shumë, po punëtorëtë janë të pakë. Lutuni pra të zotit të korrit, që të nxierrë punëtorë për të korrët të ti.”
Krie IX.
1 E si χiri nd𝑒 karav𝑒, skoi mbatan𝑒, e vate te χora e tîγj𝑒.
2 E s̆i i bîj𝑒n p𝑒rpara nj𝑒 t𝑒 njómur𝑒 ts̆𝑒 rrîγj𝑒 s̆tûr𝑒 mbi s̆trat𝑒. E si s̆íχ𝑒j𝑒 Dz̆esúi bess𝑒n e tire, i θa t𝑒 njómurit𝑒: B𝑒n𝑒 z𝑒mr𝑒, o bir𝑒, t𝑒 nd𝑒jénen𝑒 m𝑒kát𝑒t𝑒 tote.
3 E s̆i ts̆𝑒dó ka Skríbrat𝑒 θan𝑒 nd𝑒r ta: Kî vγastimís.
4 E Dz̆esúi ts̆𝑒 s̆íχ𝑒j𝑒 pinséret’ e tire, θa: P𝑒rts̆é γojás𝑒ni t𝑒 liga te zé m𝑒rat𝑒 túaj𝑒?
5 Ts̆𝑒 is̆t𝑒 mê s̆péj𝑒t𝑒 t𝑒 θom𝑒: T𝑒 nd𝑒jénen𝑒 m𝑒kát𝑒t𝑒 tote: ô t𝑒 θom𝑒: Ngreu, e jits𝑒?
6 Eδé sât’ e dini, se i Biri i njeríut𝑒 kâ zot𝑒rîn te jeta t𝑒 nd𝑒jéinj𝑒 m𝑒kát𝑒t𝑒, aχiérra i θot𝑒 paralít𝑒kut𝑒: Ngreu, mirr𝑒 s̆tratin t𝑒nt𝑒, e jets𝑒 te s̆pia jote.
7 E si u‐ngre, vate te s̆pia e tîγj𝑒.
8 T𝑒 pârit ts̆𝑒 e pân gjíndet𝑒 eδé u‐drerúan, e l𝑒vdúan Per𝑒ndîn, ts̆𝑒 jep𝑒 kt𝑒 zot𝑒rî njérz𝑒vet.
9 E si vêγj𝑒 mê atéi Dz̆esúi, pâ nj𝑒 njerî ts̆𝑒 rrîγj𝑒 újur𝑒 mbi tríez𝑒n e gabilót𝑒vet, ts̆𝑒 kluχej Maté. E i θot𝑒: Eja pas meje. E si u‐ngre, vate pas atîγj𝑒.
10 E proftasi teku aí rrîγj𝑒 te s̆pia, se disâ gabilot𝑒 e t𝑒 m𝑒katrúam𝑒 véij𝑒n, e rrîj𝑒n bas̆k𝑒 me Dz̆esúin, e me dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒.
11 E kur e pân Farisénj𝑒t𝑒, i θan𝑒 dis̆ípuj𝑒vet tîγj𝑒: Mjés̆tri jîj𝑒 p𝑒rts̆é χâ me gabilót𝑒t𝑒 e me t𝑒 m𝑒katrúamit𝑒?
12 E t𝑒 gjégjurit ts̆𝑒 e gjegji Dz̆esúi θa atire: T𝑒 s̆𝑒ndós̆𝑒t𝑒 ng𝑒 dúan jatrúa, se po t𝑒 s𝑒múr𝑒t𝑒.
13 E t𝑒 váturit m𝑒soni ts̆𝑒 is̆t𝑒: Lipisî dua, e jo sagrifitsj𝑒. Prandái ú ng𝑒 jerδa t𝑒 θrísia t𝑒 drej𝑒tit𝑒, se po t𝑒 m𝑒katrúamit𝑒.
14 Aχiérra i u‐kjas𝑒n dis̆ípuj𝑒t’ e Dz̆uánit𝑒, tue θ𝑒n𝑒: P𝑒rts̆é na, e Farisénj𝑒t𝑒, argj𝑒rónj𝑒m𝑒 s̆um𝑒: e dis̆ípuj𝑒t𝑒 tat𝑒 ng𝑒 argj𝑒ronj𝑒n?
15 E Dz̆esúi θa atire: M𝑒nd𝑒 klân𝑒 kûrr𝑒 t𝑒 bíj𝑒t’ e dásm𝑒vet njera ts̆𝑒 δ𝑒ndri ê bas̆k𝑒 me ta? Kat𝑒 vínj𝑒n𝑒 prâ dít𝑒t𝑒 kur𝑒 t’ i jêt𝑒 ndzjerr𝑒 δ𝑒ndri: e aχiérra kat’ argj𝑒rónj𝑒n𝑒.
16 Mosnjerî s̆tie nj𝑒 tsop𝑒 petku t𝑒 tras̆𝑒, e t𝑒 pa s̆krífur𝑒 mbi nj𝑒 e vés̆ur’ e vjetr𝑒: se t𝑒 plotit e asâγj𝑒 χelkj𝑒 t𝑒 vés̆ur𝑒n, e s̆kjíret𝑒 mê lik𝑒.
17 E ng𝑒 s̆tíen ver𝑒 e rê nd𝑒 r𝑒s̆ikje t𝑒 vjetr𝑒; se as̆tú s̆kjíren𝑒 r𝑒s̆íkjet𝑒, e vera dérδet𝑒, e r𝑒s̆íkjet𝑒 sbíren𝑒. Andái vûn𝑒 ver𝑒n e rê nd𝑒 r𝑒s̆ikje t𝑒 rî, e rúχen𝑒 t𝑒 dî.
18 Teku aí is̆ e i θos̆𝑒 ktô s̆𝑒rbise, s̆i, nj𝑒 ka t𝑒 pár𝑒s̆it, ts̆𝑒 t𝑒 kjásurit i falej, tue θ𝑒n𝑒: Zot, bîja ime par𝑒 m𝑒 vdikj𝑒: po t𝑒 járδurit ts̆𝑒 vjen𝑒 ti, e i vê dor𝑒n t𝑒nde mbi até , ajó kat𝑒 m𝑒 rronj𝑒.
19 E Dz̆esúi si u‐ngre, vate pas atîγj𝑒, bas̆k𝑒 me dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒.
20 E s̆i nj𝑒 grua, ts̆𝑒 kis̆ dimb𝑒δiét𝑒 vjet𝑒 ts̆𝑒 i rríθ𝑒j𝑒 gjak𝑒, si u‐kjas𝑒 mantaprapa, i ngau θek𝑒n e s𝑒 vés̆ur𝑒s𝑒 tîγj𝑒.
21 Se θos̆𝑒 nd𝑒 vét𝑒χen t𝑒 sâγj𝑒: N𝑒 i ngafs̆a vet𝑒m te vés̆ur𝑒n e tîγj𝑒, kat𝑒 lefterósem𝑒.
22 E Dz̆esúi si u‐prúar𝑒, e pâ até , i θa: Mos u‐tr𝑒mp𝑒, o bîj𝑒, bessa jote t𝑒 lefterosi. E u‐lefteros𝑒 grúaja ts̆𝑒 tek’ ajó χer𝑒.
23 E kur𝑒 jerδi Dz̆esúi te s̆pia e arkóntit𝑒, e pâ atá ts̆𝑒 i bîj𝑒n flojér𝑒vet e nj𝑒 χor𝑒 gjinde ts̆𝑒 bûγj𝑒 mizir𝑒, θot atire:
24 Jetsni, mb𝑒jíδiχj𝑒: se váiza ng𝑒 vdikj𝑒, se po flê . E kjes̆óij𝑒n até .
25 E kur𝑒 gjíndia kle ndzjerr𝑒 jas̆ta, si χiri aí, rr𝑒mbéu dor𝑒n e sâγj𝑒. E váiza u‐ngre.
26 E kjô χjê e θ𝑒n𝑒 doγi te gjiθ ajó χor𝑒.
27 E kur𝑒 Dz̆esúi u‐nis𝑒 ka aí vent𝑒, i u‐vûn prapa dî t𝑒 verb𝑒r, ts̆𝑒 θrísi𝑒n, e θos̆𝑒n: Kîj𝑒‐na lipisî, o bir’ i Dáviδit𝑒.
28 E kur𝑒 vate te s̆pia, i u‐kjas𝑒n te vérb𝑒rit𝑒. E i θot𝑒 Dz̆esúi: Kini bess𝑒 se ú mund𝑒 bunj𝑒 k𝑒té ? E atá i θan𝑒: Ê χj, Zot.
29 Aχiérra ngau sît’ e tire, tue θ𝑒n𝑒: Ju kloft𝑒 bûr𝑒 mbi bess𝑒n tè j𝑒.
30 E u‐sbiχtin sît’ e tire: e i trúaiti kekj𝑒 Dz̆esúi, e i θa: V𝑒rreni t𝑒 mos e dzê nj𝑒 njerî.
31 E atá t𝑒 dal𝑒t, mblúan gjiθ até χor𝑒.
32 E kur𝑒 dúaχtin atá, s̆i se i prûn p𝑒rpara nj𝑒 munk𝑒 i maχkós̆𝑒m𝑒.
33 E s̆tûr𝑒 jas̆ta i maχkúami, mungu foli, e u‐θavmas𝑒n gjíndet𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Kûrr𝑒 ng’ u‐d𝑒ftúa k𝑒s̆tú nd𝑒 Israél.
34 Farisénj𝑒t𝑒 prâ θos̆𝑒n: P𝑒r t𝑒 parin e t𝑒 maχkúamvet ndzíer t𝑒 maχkúamit𝑒.
35 E Dz̆esúi rráχ𝑒j𝑒 gjiθ𝑒 χór𝑒t𝑒, eδé katúndet𝑒, tue mpsúar𝑒 te sinagóg𝑒t’ e tire, e tue ligj𝑒rúar𝑒 vangjejin e mbret𝑒rîs, e tue s̆𝑒rúar𝑒 gjiθ𝑒 s𝑒múnd𝑒t𝑒, eδé gjiθ𝑒 kurrúsm𝑒t𝑒 te gjíndia.
36 E kur𝑒 pâ gjíndet𝑒, i duku kekj𝑒: se is̆𝑒n t𝑒 lóδura, e s̆tûr𝑒 si dele ts̆𝑒 s’ kan𝑒 delimêr.
37 Aχiérra θot𝑒 dis̆ípuj𝑒vet tîγj𝑒: T𝑒 korr𝑒t ê s̆um𝑒 me ftet𝑒, e punetór𝑒t𝑒 jan𝑒 pak𝑒.
38 Andái parkalés𝑒ni zotin e t𝑒 kórrit𝑒, sât𝑒 d𝑒rgonj𝑒 pun𝑒tor𝑒 te t𝑒 korrit e tîγj𝑒.