1 Shikoni të mos bëni elejmosinënë tuaj përpara njerëzish, që të shiheni nga ata, sepse ndë qoftë, nukë keni pagë nga Ati juaj që është ndë qiejet.
2 Kur të bënjç pra elejmosinënë, mos vërshëllenjç përpara teje, sikundrë bënjën’ ipokritëritë ndëpër sinagogjit’ e ndëpër udhët, që të lavduronenë nga njerëzitë; me të vërtetë po u them juve, se ata e kanë marrë pagën’ e tyre.
3 Po ti kur të bënjç elejmosinënë, le të mos e marrë vesh e mëngjëra jote se ç’bën e djathta jote;
4 Që të jetë elejmosina jote fshehurazi; edhe yt’ Atë që sheh fshehurazi, ay do të ta shpaguanjë tyj faqeza.
5 Edhe kur të falesh, mos ij posi ipokritëritë; sepse ata duanë të falenë tuke ndenjurë ndëpër sinagogjit e ndëpër cepet të rrugavet, që të dukenë nga njerëzitë; me të vërtetë po u them’ juve se ata e kanë marrë pagën e tyre.
6 Po ti, kur të faleç, hyrë ndë dhomët tënde, edhe mbyll derënë tënde, e iu fal tyt Et që është fshehurazi, edhe yt Atë që sheh fshehurazi, do ta paguanjë tyj faqeza.
7 Edhe kur të faleni, mos thoni fialë të tepëra, posi gjëntarëtë; sepse ata kujtonjënë, se me fialët’ e shuma të tyre do të dëgjonenë.
8 Mos u gjani pra atyre, sepse Ati juaj e di për ç’gjë keni nevojë, përpara se të lypni prej ati.
9 Po ju fali kështu:
Ati ynë që je ndë qiejet, u shënjtëroft’ emëri yt;
10 Arthtë mbëretëria jote; u bëftë dashurimi yt, si ndë qiell, edhe mbë dhet.
11 Bukënë tonë të përditëshmen’ ep-na neve sot.
12 Edhe fal-na fajetë tona, sikundrë edhe neve ua falmë fajtorëvet tanë.
13 Edhe mos na shtjerë ndë ngasie, po shpëto-na nga i ligu; sepse jotia është mbëretëria e fuqia e lavdia ndë jetët të jetëvet . Amin.
14 Sepse nd’ ua falçi njerëzvet fajet’ e atyre, do t’ua falë edhe juve Ati juaj qiellori.
15 Po ndë mos ua falçi njerëzëvet fajet’ e atyre, as Ati juaj nukë do të falë fajetë tuaja.
16 Edhe kur t’ agjëroni, mos bëhi të vrërëtë, posi ipokritëritë; sepse ata prishnjënë faqet’ e tyre, që të dukenë ndër njerëzit se agjëronjënë. Me të vërtetë po u them juve, se ata e kanë marrë pagën’e tyre.
17 Po ti kur të agjëronjç, lyej kryetë tat, edhe laj faqet e tua;
18 Që të mos dukeç te njerëzit se agjëron, po tek yt Atë, që është fshehurazi; edhe yt Atë që shesh fshehurazi, do ta paguanjë tyj faqeza.
19 Mos mbëlithni thesarë mbë dhet për ju, atie ku krymbi edhe ndryshku i prish, edhe atie ku viedhësitë rëmonjën’ edhe viedhënë,
20 Po mbëlithni thesarë ndë qiell për ju, atie ku nuk’ i prish as krymp as ndryshk, edhe atie ku viedhësitë nukë rëmojn’ as viedhënë.
21 Sepse tek është thesari juaj, atie do të jetë edhe zemëra juaj.
22 Kandil’ i trupit është syri; ndë qoftë pra se syri yt ësht’ i këthiellëtë, gjithë trupi yt do të jetë i ndriçim;
23 Po ndë qoftë se syri yt ësht’ i lik, gjithë trupi yt do të jet’ i errëtë. Ndë qoftë pra se drita që gjëndetë te ti ësht’ errësirë, errësira sa e madhedo të jetë ?
24 Asnjë s’munt t’u shërbenjë dy zotërinjve, sepse a njërit do t’i ketë mëri, edhe tiatrinë do ta dojë; a njërit do t’i ngjitetë prapa, edhe tiatërit do t’i këthenjë krahëtë. Nukë munt t’i shërbeni Perëndisë edhe Mammonajt.
25 Përandaj po u them juve: Mos mendoni për jetënë tuaj, ç’të hani a ç’të pini; as për trupinë tuaj, ç’të vishni: a nuk’ është jeta më e nderçime se ushqimi, edhe trupi se të veshuritë?
26 Vështroni shpesët’e qiellit, se nukë mbiellënë, as nukë korrënë, as nukë mbëledhënë ndë grunarë, edhe Ati juaj qiellori i ushqen; a nukë ndani ju më tepërë se ata?
27 Po cili nga ju tuke pasurë kujdes, munt të shtonjë një kut ndë shtat të ti?
28 Edhe ç’mendoni për të veshuritë? Vështroni lulet’e arësë, si rritenë; as mundonenë, as dredhënë.
29 Po u them juve, se as Sollomoni me gjithë lavdin’e ti nukë qe veshurë posi një nga këto.
30 Po ndë qoftë se barin’e arësë, që sot është, e nesërë hidhetë ndë furrë, Perëndia e vesh kështu, nukë do t’u veshë juve shumë më tepërë, o besë-pakë?
31 Mos mendohi pra, tuke thënë: Ç’të hamë a ç’të pimë a ç’të veshmë?
32 Sepse gjithë këto i kërkonjënë kombetë; sepse Ati juaj qiellori e di, se keni nevojë për gjithë këto. Po kërkoni më përpara mbëretërin’ e Perëndisë, edhe drejtërin’e ati; edhe këto të gjitha do t’u shtonenë juve.
33 Mos mendohi pra për të nesërmenë, sepse e nesërmja do të ketë mendim për punët’e saja; mjaft është mbë ditën’ e keqeja e asaj.
Krie VI.
1 Jipni mâj𝑒 t𝑒 mos b𝑒ni t𝑒 mir𝑒n tê j𝑒 p𝑒rpara njérz𝑒vet, sât𝑒 jini pâr𝑒 ka atá: se as̆tú rrog𝑒 ng𝑒 kini p𝑒rpara Tát𝑒s𝑒 tê j𝑒, ts̆𝑒 is̆t𝑒 te kjíeγiat𝑒.
2 Kur𝑒 prandái t𝑒 b𝑒s̆ limosn𝑒, mos i bíes̆ trumb𝑒s p𝑒rpara tîj, si b𝑒nj𝑒n ipókritrat𝑒 te sinagóg𝑒t𝑒, e te rrúg𝑒t𝑒, sât𝑒 jên𝑒 v𝑒ldúar𝑒 ka njérzit𝑒: me ftet𝑒 ju θom𝑒, e pat𝑒n rrog𝑒n e tire.
3 Po kur𝑒 ti b𝑒n𝑒 limosn𝑒, mos dîs̆it e s̆tré m𝑒ra jote até ts̆𝑒 b𝑒n e dréj𝑒ta jote:
4 Sât𝑒 jêt𝑒 limosna jote mb𝑒 t𝑒 fs̆eχur, e it’ At𝑒, ts̆𝑒 s̆eχ nd𝑒 t𝑒 fs̆eχur, kat𝑒 t’ e jáp𝑒nj𝑒 nd𝑒 t𝑒 sblúar.
5 E kur𝑒 t𝑒 parkalés𝑒ni, mos jini si ipókritrat𝑒: se kan𝑒 dzakón t𝑒 rrîn𝑒 tue parkalésur𝑒 te sinagóg𝑒t𝑒 e te angón𝑒t’ e kjáts𝑒vet, sât𝑒 ftónen𝑒 njérz𝑒vet: me t𝑒 ftet𝑒 ju θom𝑒, e pat𝑒n rrog𝑒n e tire.
6 Ti prâ, kur𝑒 kat𝑒 parkales𝑒s̆, χir𝑒 te s̆pîza jote, e k𝑒lkjósur𝑒 dera, parkales𝑒 t𝑒t’ At𝑒 fs̆éχuriθ: e it’ At𝑒 ts̆𝑒 s̆eχ nd𝑒 t𝑒 fs̆eχur, kat𝑒 t’ e jáp𝑒nj𝑒 nd𝑒 t𝑒 sblúar.
7 E kur𝑒 parkalés𝑒ni, mos gj𝑒koni s̆um𝑒, si dz̆intíj𝑒t𝑒. P𝑒rts̆é i dúket𝑒 se me t𝑒 fol𝑒t s̆um𝑒 kat𝑒 jên𝑒 marr𝑒 ves̆.
8 P𝑒randái mos glítiχj𝑒 me atá. Se Tata jîj𝑒 dî, ts𝑒 ju lípset𝑒, mê para se jû t’ ia lipni.
9 K𝑒s̆tú prandái jû kat𝑒 parkalés𝑒ni: Tata jin𝑒, ts̆𝑒 jê te kjíeγiat𝑒: kloft𝑒 s̆eitúar emri jit𝑒.
10 Járθ𝑒t𝑒 mbretría jote. U‐b𝑒ft𝑒 vulema jote, as̆tú si nd𝑒 kjíeγ𝑒, eδé mbi δê.
11 Buk𝑒n t𝑒n𝑒 t𝑒 p𝑒rdíts̆𝑒men ê na neve sot.
12 Eδé nd𝑒jena detír𝑒t𝑒 tona, si eδé na nd𝑒jéj𝑒m’ atá ts̆𝑒 na kan𝑒 d𝑒túar𝑒 neve.
13 E mos na bíes̆ nd𝑒 t𝑒 ksevalur. Po s̆p𝑒tona ka i ligu. P𝑒r se jótia is̆t𝑒 mbretría, fukjía, eδé l𝑒vdía p𝑒r gjiθ𝑒 jét𝑒t𝑒. As̆tú kloft𝑒.
14 Se n𝑒 jû i nd𝑒jéfs̆it𝑒 njérz𝑒vet ftésat’ e tire: kat𝑒 nd𝑒jênj𝑒 eδé juve Tata jîj𝑒 i kjíeγi𝑒s ftésat𝑒 túaj𝑒.
15 E mos ng𝑒 ia nd𝑒jeni njérz𝑒vet ftésat’ e tire: n𝑒ng𝑒 ju i nd𝑒jén Tata jîj𝑒 ftésat𝑒 túaj𝑒.
16 E kur argj𝑒roni, mos bé niχj𝑒 si ipókritrat𝑒 t𝑒 lipism𝑒. Se tsaposj𝑒n fákjet’ e tire, t𝑒 d𝑒ftónj𝑒n𝑒 njérz𝑒vet se jan e argj𝑒ronj𝑒n. Me ftet𝑒 ju θom𝑒, se e pat𝑒n rrog𝑒n e tire.
17 Ti, kur argj𝑒rón, líeχj kríet tat𝑒, e lâχj fakjen t𝑒nde,
18 T𝑒 mos i ftos̆ njérz𝑒vet se jê e argj𝑒rón, e po tit’ Eti, ts̆𝑒 rrî fs̆éχur𝑒: e it’ At𝑒, ts̆𝑒 s̆eχ nd𝑒 t𝑒 fs̆éχura, kat𝑒 t’ e jáp𝑒nj𝑒 nd𝑒 t𝑒 sblúara.
19 Mos ngr𝑒ni p𝑒r jû t𝑒rsore mbi δê: ku kopitsa, eδé ndris̆ku i gris: e ku kusár𝑒t𝑒 s̆ponj𝑒n, e vjeδj𝑒n.
20 Po ngr𝑒ni t𝑒rsore nd𝑒 kjíeγ𝑒j𝑒: ku jo kopits𝑒, e jo ndris̆k i gris, e teku kusar𝑒 ng𝑒 s̆ponj𝑒n, e ng𝑒 vjeδj𝑒n.
21 P𝑒rts̆é ku is̆t t𝑒rsori jit𝑒, atjé is̆t𝑒 eδé z𝑒mra jote.
22 Χ𝑒rnari i kúrmit’ ê siu jit𝑒. N𝑒 siu jit𝑒 prandái is̆t i fjéγ𝑒t𝑒: γjiθ𝑒 kurmi jit𝑒 kat𝑒 jêt𝑒 i s̆k𝑒lkjíem𝑒.
23 N𝑒 prâ siu jit𝑒 kloft’ i kekj𝑒: gjiθ𝑒 kurmi jit𝑒 kat𝑒 jêt’ i érr𝑒t𝑒. Andái n𝑒 drita, ts̆𝑒 ê te‐k𝑒 ti, ê m𝑒 t’ érr𝑒t𝑒: t𝑒 m𝑒térr𝑒tit sâ ka jêt𝑒?
24 Mosnjerî s’ mund𝑒 s̆𝑒rbenj𝑒 dî zót𝑒ra: p𝑒rts̆é o njérit𝑒 kat’ i mbê mbrî, e t𝑒 jatrin kat’ e dêt𝑒 mir𝑒: o njerin kat’ e mbânj𝑒 mb𝑒 dúar𝑒, e t𝑒 jatrin kat’ e χjiδís𝑒nj𝑒. Ng𝑒 mund𝑒 s̆𝑒rbeni Per𝑒ndîn, eδé mammunin.
25 Andái ju θome, mos t𝑒 mírr𝑒ni kuides𝑒 te gjeγa júaj𝑒 si kat𝑒 χani, e si kat𝑒 pini, e si kat𝑒 vis̆ni kurmin tê j𝑒. Gjeγa ts̆𝑒 ng𝑒 is̆t𝑒 mê s̆um𝑒 se kjevarría: e kurmi se t𝑒 vés̆urit?
26 V𝑒rreni zógat’ e kjieγi𝑒s𝑒, se ng𝑒 mbjéγ𝑒j𝑒n, ng𝑒 kúarj𝑒n, e ng𝑒 mbjeδj𝑒n nd𝑒 χambar𝑒: e Tata jîj𝑒 i kjíeγi𝑒s i kjevarrís. Jû ts̆𝑒 ng𝑒 v𝑒jeni mê s̆um𝑒 se ató?
27 E ts̆ili ka‐k𝑒 jû, i kuidesm𝑒 sâ t𝑒 jêt𝑒, mund’ i s̆tonj𝑒 sâ nj𝑒 b𝑒rrul𝑒 mbi gjeγ𝑒n e tîγj𝑒?
28 P𝑒r t𝑒 vés̆ur𝑒n prâ p𝑒rts̆é mírr𝑒ni akjé kuides𝑒? Γojás𝑒ni si rríten𝑒 dz̆íj𝑒rat𝑒 p𝑒rjas̆ta: ng𝑒 s𝑒rbenj𝑒n, e ng𝑒 tíerj𝑒n.
29 E ú ju θom𝑒, se eδé Salomuni te gjiθ𝑒 ndēría e tîγi𝑒 ng’ u‐stolis𝑒 si nj𝑒 ka k𝑒tá.
30 E nai barin e p𝑒rjás̆t𝑒s𝑒, ts̆𝑒 sot’ is̆t𝑒, e nestr𝑒 s̆tíχet𝑒 te furri, Per𝑒ndía e ves̆ as̆tú: sâ mê s̆um𝑒 juve njerz𝑒 me pak𝑒 bess𝑒?
31 Andái mos po t𝑒 mbrazni trût𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Ts̆𝑒 ka χâm𝑒, ts̆𝑒 ka pîm𝑒, e si ka vís̆emi?
32 Se k𝑒tó s̆𝑒rbise gjiθ𝑒 gjíndet𝑒 i k𝑒rkonj𝑒n. E dî prandái Tata jîj𝑒, se p𝑒r jû dúχen𝑒 gjiθ𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise.
33 K𝑒rkoni mê para mbretrîn e Per𝑒ndîs e t𝑒 dréj𝑒t𝑒n e tîγj𝑒: e gjiθ𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise kat𝑒 ju s̆tónen𝑒 juve.
34 P𝑒randái mos mírr𝑒ni ndutu kuides𝑒 p𝑒r t𝑒 nesmen. Se e nésmia kat𝑒 márr𝑒nj𝑒 kuidesin e sâγj𝑒. I arréen dit𝑒s e liga e sâγj𝑒.