1 Edhe mb’atë ditë’ si dolli Jisuj nga shtëpia, rrinte përanë detit.
2 Edhe u mbëlothnë tek ay shumë gjëndëje, kaq sa ay hyri ndë lundrët e rrinte; edhe gjithë gjëndëja rrinte buzë detit.
3 Edhe u foli atyre shumë me paravoli, tuke thënë: “Ja mbiellësi tek dolli të mbiellë.
4 Edhe ay te po mbillte, ca ranë përanë udhësë; edhe erthnë shpesëtë e i hëngrën të gjitha.
5 Edhe të tiera ranë mbë gurishtet, te s’kishte dhe shumë; edhe përnjëherë binë, sepse s’kishte dhe të thellë;
6 Po kur lindi dielli, u doqnë, edhe passi nukë kishinë rrënjë, u thanë.
7 Edhe të tiera ranë mbë drizat, edhe u rritnë drizatë, e i mbytnë ato.
8 Edhe të tiera ranë mbë dhe të mirë; edhe epninë pemë, njëra një qint, e tiatëra gjashtë-dhietë, e tiatëra tridhietë.
9 Kush ka veshë për të dëgjuarë, le të dëgjonjë.”
10 Edhe nxënësit’ erthnë përan’ e i than’ati: Përse u flet atyre me paravoli?
11 Edhe ay u përgjeq e u tha atyre: “Sepse mbë ju është dhënë të merrni vesh të fshehurat’ e mbëretëris’ qiejevet, po mb’ ata nuk’ është dhënë.
12 Sepse ay që ka do t’i epetëedhe më edhe do të tepëronjë; po ay që nukë ka, edhe ç’të ketë do të merretë nga ay.
13 Përandaj u flas atyre me paravoli, sepse tuke parë nukë shohënë, edhe tuke dëgjuarë nukë dëgjonjënë, as nukë kupëtonjënë.
14 Edhe mbushetë mb’ ata profiti’e Isaisë, që thotë: “Me të dëgjuarë do të dëgjoni, po nukë do të merrni vesh; edhe tuke parë do të shihni, po nukë do të kupëtoni.
15 Sepse u trash zemër’e këti llauzi, edhe dëgjuanë rëndë me veshët’e tyre, edhe mbyllnë syt’e tyre, që të mos shohënë ndonjë herë me sytë, edhe të dëgjonjënë me veshëtë, edhe kupëtonjënë me zëmrënë, edhe të këthenenë, e t’i shëronj ata”.
16 Po juve u janë të lumurë sytë, se shohënë; edhe veshëtë tuaj, se dëgjonjënë.
17 Sepse me të vërtetë po u them juve, se shumë profitër’ edhe të drejtë dëshëruanë të shohënë sa shihni ju , edhe nukë panë; edhe të dëgjonjënë sa dëgjoni ju, edhe nukë dëgjuanë.
18 Ju pra dëgjoni paravolin’e mbiellësit.
19 Kushdo që dëgjon fialën’ e mbëretërisë, edhe nuk’e kupëton, vien i ligu, edhe rrëmben atë që është mbiellë ndë zemërë t’ati; kyj është si ajo fara që u mbuall përan’ udhësë.
20 Edhe ç’u mbuall mbë gurishtet, kyj ësht’ ay që dëgjon fialënë, edhe përnjëherë e merr me gëzim;
21 Po s’ka rrënjë ndë vetëhet të ti, andaj është për pak kohë; sepse kur të bënetë shtrëngim a të ndiekurë për fialënë, përnjëherë skandhalisetë.
22 Edhe ç’u mbuall ndër drizat, kyj ësht’ay që dëgjon fialënë; po kujdesi i kësaj jete, edhe gënjimi i gjësë mbyt fialënë, edhe bënetë i papemë.
23 Edhe ç’u mbuall mbë dhe të mirë, kyj ësht’ay që dëgjon fialënë, edhe e kupëton, përandaj ay bije pemë, edhe bën njëri një qint, edhe tiatëri gjashtë-dhietë, e tiatëri tri-dhietë”.
24 Një tiatërë paravoli u pruri atyre, tuke thënë: “Mbëretëri’ e qiejevet gjan me një njeri që mbolli farë të mirë nd’ arët të ti;
25 Po kur flininë njerëzitë, erdhi arëmiku i ati e mbolli egjër ndë mest të grurit, edhe iku.
26 Edhe kur biu bari e bëri pemë, atëhere u duk edhe egjëri.
27 Edhe shërbëtorët’ erthnë përanë të zotit shtëpisë, e i thanë: Zot, nukë mbolle ti farë të mirë ndë arët tënde? Nga dolli pra egjëri?
28 Edhe ay u tha atyre: Ndonjë njeri arëmik e ka bërë këtë. Edhe shërbëtorët’ i than’ati: Do pra të vemi e ta mbëledhëm atë?
29 Po ay tha: Jo; sepse tuke mbëledhur’ egjërinë mos shkulni grurëtë bashkë me atë.
30 Lerini të rritenë të dy bashkë gjer mbë të korrët, edhe ndë kohë të korrit do t’u them korrësëvet: Mbëlithni më përpara egjërinë, edhe e lithni dorazë, për të diegur’ atë; edhe grurët’ e mbëlithni ndë grunart tim.”
31 Një tiatërë paravoli u pruri atyre tuke thënë: “Mbëretëri’ e qiejevet gjan me një koqe sinapi, të cilën’ e mori një njeri edhe e mbolli nd’ arët të ti.
32 Ajo është më e vogëlë se gjithë faratë; po kur rritetë, është më e madhe se lakratë, edhe bënetë dru, kaqë sa vinjënë shpesët’ e qiellit e rrinë ndënë degat t’asaj.”
33 Një tiatërë paravoli u foli atyre: “Mbëretëri’ e qiejevet gjan me brumë, të cilin’ e mori një grua, edhe e fshehu ndë tri masa mielli, gjersa u mbrujt gjithë.”
34 Këto të gjitha sa foli Jisuj gjëndëjesë me paravolira, edhe pa paravoli nuk’u fliste atyre;
35 Që të mbushetë ç’është thënë nga profiti që thotë: “Do të hap gojënë time me paravolia; do të flas të fshehura që kur është ngrehurë bota”.
36 Atëhere Jisuj la gjëndëjen’e erdhi ndë shtëpit, edhe nxënësit’e ati i erthnë përanë e i thanë: Sgjith-na paravolin’e egjëravet arësë.
37 Edhe ay u përgjeq e u tha atyre:
38 “Ay që mbiell farën’e mirë ësht’ i bir’ i njeriut; edhe ara është bota; edhe far’e mirë, janë të bijt’e mbëretërisë; edhe egjërat janë të bijt’e të ligut;
39 Edhe arëmiku, që mbolli ata, është dialli; edhe të korrëtë është të mbaruarët’ e jetësë: edhe korrësitë janë ëngjëjtë.
40 Sikundrë pra mbëlidhen egjëratë, edhe digjenë ndë ziarr, kështu do të jetë mbë të mbaruarët të kësaj jete.
41 I bir’i njeriut do të dërgonjë ëngjëjt’ e ti, edhe do të mbëledhënë nga mbëretëri’ e ati gjithë skandhalitë, edhe ata që bënjënë paudhërinë;
42 Edhe do t’i hedhën’ ata ndë furrë të ziarrit; atie do të jetë të qjarët’ e të kërcëlliturit’ e dhëmbëvet.
43 Atëhere të drejtëtë do të ndritnjënë si dielli ndë mbëretërit t’Atit të tyre. Ay që ka veshë të dëgjonjë, le të dëgjonjë.
44 Përsëri mbëretëri’ e qiejevet gjan me një thesar fshehurë nd’ arët, atë kur e gjeti një njeri e fshehu; edhe nga gëzim’ i ti vete e shet gjithë se ç’ka, edhe blen atë arë.
45 Përsëri, mbëretëri’e qiejevet gjan me një njeri tregëtar, që kërkonte margaritarë të mirë;
46 I cili kur gjeti një margaritar shumë të vëjeturë, vate e shiti gjithë sa kishte, edhe e bleu atë.
47 Përsëri, mbëretëri’ e qiejevet gjan me një rrietë që u hoth ndë det, e mbëlodhi çdo farë gjëje;
48 Edhe si u mbush, e nxuarrë atë ndë buzë të detit, edhe ndenjën’ e mbëlothnë të miratë nd’ enë, edhe të ligat’ i hothnë jashtë.
49 Kështu do të jetë mbë të mbaruarët të jetësë; do të dalën’ ëngjëjtë, e do të ndanjënë të liqtë nga të drejtëtë.
50 Edhe do t’i hedhën’ ata ndë kaminë të ziarrit; atie do të jetë të qarët’ e të kërcëlliturit’ e dhëmbëvet.”
51 U thotë atyre Jisuj: “Ai i kupëtuatë këto të gjitha?” I thon’ ati: Po, Zot.
52 Edhe ay u tha atyre: “Përandaj çdo shkronjës që ka mësuarë punët’ e mbëretërisë qiejevet gjan me një njeri zot shtëpie, që nxier nga thesari ti gjë të reja edhe të vietëra.”
53 Edhe Jisuj si mbaroj këto paravolia, iku andej.
54 Edhe si erdhi ndë dhet të ti, i mësonte ata ndë sinagogjit t’atyre, kaqë sa çuditeshin’ ata e thoshinë: Nga i erdhi këti këjo dituri, e këto fuqia?
55 A nuk’ është kyj i bir’ i mieshtrit? E ëm’ e ati a nukë thuhetë Mariamë, edhe të vëllezërit’ e ati Jakov, edhe Josi, edhe Simon, edhe Judhë?
56 Edhe të motërat’ e ati a nukë janë të gjitha ndër ne? Nga i erthnë këti pra këto të gjitha?
57 Edhe skandhaliseshinë mb’ atë. Po Jisuj u tha atyre: “Nuk’ është profit i pandershim ngjetiu , përveç ndë patridhë të ti e ndë shtëpit të ti.”
58 Edhe nukë bëri atie shumë çudia, për pabesërin’ e atyreve.
Krie XIII.
1 At𝑒 dit𝑒 t𝑒 dal𝑒t Dz̆esúi ka s̆pia, ujej r𝑒z𝑒 déitit𝑒.
2 E u‐mbjoδ𝑒n ndanz𝑒 atîγj𝑒 disâ gjinde, akjé se pati t𝑒 χîγj𝑒 nd𝑒 karav𝑒 sâ t’ ujej: e gjiθ𝑒 gjíndia kj𝑒ndrói te buza e déitit𝑒,
3 E foli atire s̆um𝑒 nd𝑒 parábuγa, tue θ𝑒n𝑒: Ši doγi t𝑒 mbîχ𝑒j𝑒, aí ts̆𝑒 mbíeχ.
4 E te t𝑒 s̆tûrit far𝑒n, tsa i râ p𝑒rn𝑒 δrom𝑒, e jerδ𝑒n zógat𝑒 e kjíeγi𝑒s, e e χ𝑒ngr𝑒n.
5 Njatr𝑒 ditsá râ mbi guraj𝑒t, kû ng’ is̆ s̆um𝑒 bot𝑒: e njize njize leu, se bota ng’ is̆ e χúmb𝑒t𝑒.
6 E t𝑒 dal𝑒t díeγi u‐p𝑒rvap𝑒: e se ng𝑒 kis̆ rrenj𝑒, u‐θâ.
7 E njatr𝑒 ditsá râ mbi glé mbat𝑒: e u‐rrit𝑒n glé mbat𝑒, e e mbit𝑒n.
8 Njatr𝑒 ditsá prân râ mbi δéun e mir𝑒: e δa pem𝑒, kus̆ nj𝑒 kjint𝑒, kus̆ trezét, e kus̆ triδiét𝑒.
9 Kus̆ kâ ves̆ p𝑒r t𝑒 gjégjur𝑒, le t𝑒 gjégjet𝑒.
10 E si u‐kjas𝑒n dis̆ípuj𝑒t’ i θan𝑒: P𝑒rts̆é atíreve i flet nd𝑒 parábuγa?
11 E aí u‐p𝑒rgjekj𝑒, e i θa: Se juve kle δ𝑒nn𝑒 χîr t𝑒 njíχ𝑒j𝑒t𝑒 mistériet’ e mbretrîs𝑒 t𝑒 kjíeγiavet: e atire ng𝑒 i kle δ𝑒nn𝑒.
12 Se kus̆ kâ, atîγj𝑒 kat’ i jípet𝑒, eδé kat’ i burónet𝑒: e kus̆ ng𝑒 kâ, eδé até ts̆𝑒 kâ do t’ i ndzíret𝑒.
13 Andái i flas𝑒 nd𝑒 parábuγa: se v𝑒rrej𝑒n e ng𝑒 s̆óχ𝑒j𝑒n, eδé gjégjen𝑒 e ng𝑒 marrj𝑒n ves̆, e ng𝑒 nd𝑒lgonj𝑒n.
14 E sóset𝑒 tek’ atá profitsía e Isaîs𝑒 ts̆𝑒 θot𝑒: Kat𝑒 gjégjiχj𝑒 me ves̆, e ng𝑒 kat𝑒 nd𝑒lgoni: eδé kat𝑒 v𝑒rreni me sî, e ng𝑒 kat𝑒 s̆iχni.
15 Se u‐θâ zé m𝑒ra ksâγj𝑒 gjíndie, e i varesi t𝑒 gjégjes̆in me ves̆t𝑒, e mbγîtin sît’ e tire: sât𝑒 mos s̆íχ𝑒j𝑒n me sît𝑒, e t𝑒 mos gjégjes̆in me ves̆t𝑒, e t𝑒 mos ndíeij𝑒n me z𝑒mer, e t𝑒 príres̆in, e t’ i s̆𝑒róija.
16 Lum𝑒 sît𝑒 tâj𝑒 se s̆óχ𝑒j𝑒n, e ves̆t𝑒 tâj𝑒 se gjégjen𝑒.
17 Me t𝑒 ftet𝑒 ju θom𝑒 se disâ profetra, eδé t𝑒 dréj𝑒t𝑒 dis̆irúan t𝑒 s̆íχ𝑒j𝑒n até ts̆𝑒 s̆iχni jû, e ng’ e pân: e t𝑒 gjégjes̆in até ts̆𝑒 gjégjiχj𝑒 jû, e ng’ e gjegj𝑒n.
18 Andái jû gjégj𝑒ni parábuγ𝑒n e atîγj𝑒 ts̆𝑒 mbíeχ.
19 Nganjé , ts̆𝑒 gjégjet𝑒 fjal𝑒n e mbretrîs, e ng’ e nd𝑒lgón, vjen i ligu, e rr𝑒mbén até ts̆𝑒 kle mbjeγ𝑒 te z𝑒mra e tîγj𝑒: kjô is̆t ajó ts̆𝑒 u‐mbúaχ r𝑒z𝑒 δrómit𝑒.
20 Ajó prâ ts̆𝑒 u‐mbúaχ mbi guraj𝑒t, is̆t𝑒 kî, ts̆𝑒 gjégjet𝑒 fjal𝑒n, e e merr𝑒 njize me χarê:
21 Po ng𝑒 kâ rrenj𝑒 tek’ aí, se ê p𝑒r tsa χer𝑒. E kur𝑒 bé net𝑒 ndô kopos𝑒 ô ndô e p𝑒rz𝑒n𝑒 paj𝑒 t𝑒 fjál𝑒s𝑒, njize sk𝑒ndaγiáret𝑒.
22 E ajó ts̆𝑒 te glé mbat𝑒 u‐mbúaχ, is̆t𝑒 kî, ts̆𝑒 gjégjet𝑒 fjal𝑒n, e kuidesi i ksâγj𝑒 jétie, eδé e rrêmia e kjósm𝑒vet mbin fjal𝑒n, e bé net𝑒 pa pem𝑒.
23 E ajó ts̆𝑒 u‐mbúaχ mbi δéun e mir𝑒, is̆t𝑒 kî ts̆𝑒 gjégjet𝑒 fjal𝑒n, e e nd𝑒lgón: aí me ftet𝑒 bie pem𝑒, e bun kus̆ nj𝑒 kjint𝑒, kus̆ trezét, e kus̆ triδiét𝑒.
24 Njatr𝑒 parábuχ𝑒 i vuri p𝑒rpara, tue θ𝑒n𝑒: Mbret𝑒ría e kjíeγiavet u‐glâ njeríut𝑒, ts̆𝑒 mboγi far𝑒 e mir𝑒 te δéu i tîγj𝑒.
25 E kur𝑒 njérzit𝑒 flé ij𝑒n, jerδi armiku i tîγj𝑒, e n𝑒 mes𝑒 t𝑒 dríθit’ i mboγi sipr𝑒 égj𝑒r𝑒n, e jiku.
26 E kur𝑒 s̆tû bari, e b𝑒ri pem𝑒n, aχiérra u‐duk𝑒 eδé égj𝑒ra.
27 E t𝑒 kjásurit kopíj𝑒t’ e t𝑒 zótit𝑒 s̆pîs, i θan𝑒 atîγj𝑒: Zot, ng𝑒 mboγe far𝑒 e mir𝑒 te δeu jit𝑒? P𝑒randái si kâ égj𝑒r𝑒?
28 E aí θa atire: Njeríu armik𝑒 b𝑒ri kt𝑒. E kopíj𝑒t𝑒 e tîγj𝑒 i θan𝑒: Do, se t𝑒 váturit, e mbjéδj𝑒m𝑒?
29 E aí θa: Jo: mos b𝑒n se si mbjiδni égj𝑒r𝑒n, t𝑒 s̆kulni bas̆k𝑒 me até eδé driθt𝑒.
30 Leni t𝑒 rríten𝑒 bas̆k𝑒 t𝑒 dî njera te t𝑒 korr𝑒t, e m𝑒 kj𝑒ró t𝑒 kórrit𝑒 kat’ i θom𝑒 atire ts̆𝑒 kúarj𝑒n: Mbjiδni mê para égj𝑒r𝑒n, e líδnie δomátaz𝑒 p𝑒r t𝑒 djégur𝑒; driθt𝑒 prân e k𝑒γini te χambari jim𝑒.
31 Njetr𝑒 parábuχ𝑒 vû p𝑒rpara atire tue θ𝑒n𝑒: Mbret𝑒ría e kjíeγiavet i glet kókjes𝑒 sináp𝑒s𝑒, ts̆𝑒 kur𝑒 e mori njeríu e mboγi te δeu i tîγj𝑒:
32 Kjô me t𝑒 ftet𝑒 ê mê e vóg𝑒la e gjiθ𝑒 fár𝑒v𝑒t: e kur𝑒 t𝑒 rrítet𝑒, is̆t𝑒 mê e maδe se gjiθ𝑒 lákrat𝑒, e bé net𝑒 lis𝑒, akjé se vinj𝑒n zógat’ e kjíeγi𝑒s, e b𝑒nj𝑒n folê te dég𝑒t’ e tîγj𝑒.
33 Njetr𝑒 parábuχ𝑒 i θa atire. Mbretría e kjíeγiavet i glet brúmit𝑒 ngríδur𝑒, ts̆𝑒 si e merr𝑒 grúaja e p𝑒s̆tíeχ te trî sat𝑒 míeχ𝑒, njera ts̆𝑒 t𝑒 ngríδet𝑒 gjiθ𝑒.
34 Gjiθ𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise θa Dz̆esúi nd𝑒 parábuγa gjíndevet: e pa parábuγa ng𝑒 flisj𝑒 atire:
35 Sât𝑒 sosej e θ𝑒na e profétit𝑒 ts̆𝑒 θot𝑒: Ka sbγînj𝑒 goj𝑒n time nd𝑒 parábuγa, e ka θom𝑒 s̆𝑒rbise t𝑒 fs̆éχura, ts̆𝑒 kur u‐stis𝑒 jeta.
36 Aχiérra, la gjinden, e vate te s̆pia: e i u‐kjas𝑒n dis̆ípuj𝑒t’ e tîγj𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Štîγ𝑒na parábuγ𝑒n t𝑒 égj𝑒r𝑒s e δéut𝑒.
37 E aí t𝑒 p𝑒rgjégjurit i θa: Aí ts̆𝑒 mbíeχ far𝑒n e mir𝑒, is̆t i Biri i njeríut𝑒.
38 Δeu prân, is̆t𝑒 jeta. E fara e mir𝑒, jan𝑒 t𝑒 bíj𝑒t’ e mbretrîs. E égj𝑒rat𝑒, jan𝑒 t𝑒 bíj𝑒t’ e t𝑒 lígut𝑒.
39 Armiku prân, ts̆𝑒 mboγi, ê diâγi. E t𝑒 korr𝑒t, is̆t𝑒 t𝑒 sósurit e jét𝑒s𝑒: e atá ts̆𝑒 kúarj𝑒n, jan𝑒 é ngj𝑒j𝑒t𝑒.
40 Andái si mbjíδen𝑒 égj𝑒rat𝑒, e dígjen𝑒 te zjarri: as̆tú ka jêt𝑒 mb𝑒 t𝑒 sósurit e jét𝑒s𝑒.
41 I Biri i njeríut𝑒 ka d𝑒rgonj𝑒 é ngj𝑒j𝑒t’ e tîγj𝑒, e ka mbjéδj𝑒n𝑒 gjiθ𝑒 ské ndaj𝑒t𝑒 ka mbretría e tîγj𝑒, e gjiθ atá, ts̆𝑒 b𝑒nj𝑒n t𝑒 lig𝑒n:
42 E kat’ i s̆tíen𝑒 te kamini i zjárrit𝑒. Atjé ka jêt𝑒 t𝑒 klâr𝑒, e t𝑒 gríj𝑒tur𝑒 δé mb𝑒s̆𝑒.
43 Aχiérra t𝑒 dréj𝑒tit𝑒 kat𝑒 γambarísj𝑒n𝑒 si díeγi te mbretría e Átit𝑒 tire. Kus̆ kâ ves̆ p𝑒r t𝑒 gjégjur𝑒, gjekjt𝑒.
44 Pameta mbretría e kjíeγiavet ê gjiθnjé si t𝑒rsori i fs̆éχur𝑒 p𝑒rjas̆ta: e njeríu ts̆𝑒 e gjeti, e fs̆eχu, e p𝑒r χarên e tîγj𝑒 vete, e s̆et gjiθ até ts̆𝑒 kâ, e blê at𝑒 δê.
45 Pameta mbretría e kjíeγiavet is̆t𝑒 gjiθnjé si dregtori, ts̆𝑒 k𝑒rkón perne t𝑒 búkur𝑒.
46 E kur𝑒 gjên nj𝑒 pern𝑒 ts̆𝑒 v𝑒jén s̆um𝑒, vete, s̆et gjiθ até ts̆𝑒 kâ, e blê até .
47 Pameta mbretría e kjíeγiavet is̆t𝑒 gjiθnjé si rrita s̆tûr𝑒 te déj𝑒ti, ts̆𝑒 mbjeθ pis̆kj𝑒 gjiθ𝑒 j𝑒nîs̆𝑒.
48 Ts̆𝑒, kur u‐mblua, e χolkj𝑒n, e si u‐uj𝑒n mbi buz𝑒n e déj𝑒tit𝑒, sgloδ𝑒n t𝑒 mír𝑒t𝑒, e i vûn mb𝑒 vase, e t𝑒 líkj𝑒t𝑒 i s̆tûn jas̆t𝑒.
49 K𝑒s̆tú ka jêt𝑒 te t𝑒 sósurit e jét𝑒s𝑒: kat𝑒 dálj𝑒n𝑒 é ngj𝑒j𝑒t𝑒, e ka sgléδj𝑒n𝑒 t𝑒 líkj𝑒t𝑒 n𝑒 mes𝑒 t𝑒 mír𝑒vet,
50 E kat’ i s̆tíen𝑒 te kamini i zjárrit𝑒: atjé ka jêt𝑒 t𝑒 klár𝑒, e t𝑒 gríj𝑒tur𝑒 δé mb𝑒s̆𝑒.
51 I θot atire Dz̆esúi: Kini nd𝑒lgúar𝑒 gjiθ𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise? I θon𝑒: Ê χj.
52 E aí θa atire: P𝑒r kt𝑒 s̆𝑒rbes𝑒 ngâ skrib𝑒 i mpsúam𝑒 nd𝑒 mbretrîn e kjíeγiavet, ê gjθnjé si njeríu nikokjir𝑒, ts̆𝑒 ndzíer ka t𝑒rsori i tîγj𝑒 s̆𝑒rbise t𝑒 reja eδé t𝑒 vjetra.
53 E streksi, kur𝑒 Dz̆esúi sosi ktô parábuγa, se u‐nis andis̆e.
54 E t𝑒 járδurit te χora e tîγj𝑒 i mpsoγj𝑒 te sinagóg𝑒t’ e tire, as̆tú se atá θavmáses̆in, e θos̆𝑒n: Kaχa ktîγj𝑒 kjô urt𝑒sî, e ktô fukjî?
55 Kî ng𝑒 ê i biri i mjés̆trit𝑒? Ng𝑒 klúχet𝑒 Maríe ê ma e tîγj𝑒, e vγéz𝑒rit’ e tîγj𝑒, Jáp𝑒k𝑒, Sep𝑒, Simún, e Dz̆uδ𝑒?
56 E t𝑒 mótrat’ e tîγj𝑒, ng𝑒 jan𝑒 gjiθ𝑒 ndanz𝑒 nês̆𝑒? P𝑒randái kaχa ktîγj𝑒 gjiθ𝑒 ktô s̆𝑒rbise?
57 E sk𝑒ndaγiáres̆in tek’ aí. E Dz̆esúi θa atire: Ng’ is̆t𝑒 profet𝑒 pa ndêr𝑒 ndzjerr𝑒 se te χora e tîγj𝑒, e te s̆pia e tîγj𝑒.
58 E ng𝑒 buri atjé s̆um𝑒 famasm𝑒, se atá ng𝑒 kis̆𝑒n bess𝑒.