Mbë të parinë kënkëtuar, mbi Neginoth, mbi Sheminith. Psallm’ e Dhavidhit.
1 Zot, mos më qërto ndë zëmërimt tënt, as mos më mundo ndë mërit tënde.
2 Përdëlle-më, o Zot, sepse jam i pafuqiçim; shëro-më, o Zot, se u tuntnë eshtërat’ e mia.
3 Edhe shpirti im u tunt fort, po ti, o Zot, gjer kur?
4 Kthehu, o Zot, ruaj shpirtinë t’im, shpëto-më për përdëllimt tënt.
5 Se s’ka kush të të kujtonjë ndë vdekëjet, edhe ndë varr kush do të të lavduronjë?
6 U lodha ndë psherëtimënë t’ime, gjithë natënë lanj shtratnë t’im, lak shtresënë t’ime me lott e mi.
7 Syri em u fyshk prej hidhërimit, u plak për punë të gjithë arëmiqet mi.
8 Largohuni prej meje, gjithë ju që punoni pa udhë, se Zoti ndigjoi zën’ e të qarit t’im.
9 Zoti ndigjoi të luturitë t’im, Zoti priti të faluritë t’im.
10 U turpërofshinë e u tunçinë fort gjith’ arëmiqt’ e mi, u kthefshinë prapazi e u turpërofshinë së shpejti.