Hymja në Jerusalem
1 Kur iu afruen Jerusalemit e mbërritën në Betfagë, në malin e Ullinjve, Jezui dërgoi dy nxanës 2 e u tha: «Shkoni në fshatin kundruell jush e menjëherë do të gjeni lidhun një gomaricë me një visk. Lirojini e m'i sillni mue. 3 Nëse ndokush ju thotë gja, thoni: "Zoti ka nevojë për ta. Do t'i nisë menjëherë"». 4 Kjo ndodhi që të plotësohej çka qe thanë me anë të profetit:
5 thuejiuni bijës së Sionit:
ja, mbreti yt po vjen te ti,
i butë e kaluer mbi gomaricë,
e në një visk, zog të kafshës bartore.
6 Nxanësit shkuen e banë siç i urdhnoi Jezusi. 7 I grahën gomaricës me visk, hodhën petkat mbi ta dhe e ulën Jezuin mbi ta.
8 Një turmë e gjanë shtroi në rrugë petkat e veta e disa të tjerë këputnin degët e pemëve e i shtronin në rrugë. 9 Turmat që i prinin dhe ata që e ndiqnin, bërtitnin:
«Hosana birit të Davidit,
bekue ai që vjen në emën të Zotit,
Hosana në naltësi !».
10 Kur hyni në Jerusalem, u trazue mbarë qyteti e thonin: «Kush asht ky?». 11 Turmat thonin: «Ky asht profeti Jezus, ai nga Nazareti i Galilesë».
Pastrimi i tempullit
12 Jezusi hyni në tempull e qiti jashtë të gjithë ata që ishin tue shirtë e tue ble në tempull. Përmbysi edhe tryezat e këmbyesve, edhe ndenjëset e tregtarëve të pëllumbave. 13 Dhe u tha: «Asht e shkrueme:
shtëpia ime
do të thirret shtëpi lutjeje ,
por ju batë shpellë cubash».
14 Në tempull, iu afruen të verbtë e të çalë dhe ai i shëronte. 15 Por, kryepriftënt e shkrestarët, tue pa mrekullitë që bani dhe fëmijët që thërrisnin në tempull: «Hosana Birit të Davidit!», u tërbuen 16 e i thanë: «A ndigjon çka po thonë këta?». Jezusi u tha: «Po. A nuk e keni lexue kurrë: nga goja e fëmijëve dhe e ferishteve do ta gatitësh lëvdimin ?». 17 Atëher i la e doli përjashta qytetit, në Betani. E atje e kaloi natën.
Mallkimi i fikut
18 Në nadje, tue u kthye në qytet, e zuni uria. 19 Kur pa një fik anës rrugës, iu afrue, por nuk gjeti asgja, përveç gjetheve, prandaj i tha: «Mos daltë ma fryt prej teje deri në amshim!». E fiku u tha përnjëherësh. 20 Kur nxanësit e panë, u mahnitën e thanë: «Si u tha përnjëherësh fiku?». 21 Jezusi u përgjigj: «Vërtet po ju them, po të keni besim e të mos ndërdysheni, nuk do t'i bani fikut vetëm këtë, por, po t'i thoni këtij mali "çohu e hidhu në det", do të ndodhë. 22 Çkado të lypni në lutje me besim, do ta merrni».
Pushteti i Jezuit
23 Kur hyni në tempull e po mësonte, kryepriftënt e pleqtë iu afruen dhe e pyetën: «Me ç'pushtet i ban këto? Kush ta ka dhanë këtë pushtet?». 24 Jezusi u tha: «Edhe unë do t'ju pyes për një çështje. Nëse më përgjigjeni, edhe unë do t'ju them me ç'pushtet i baj këto. 25 Pagëzimi i Gjonit, prej kah vinte? Prej qiellit apo prej njerëzve?». Por ata mendonin me vete: «Po të themi "Prej qiellit", do të na thotë: "Pse, pra, nuk i besuet?". 26 Po të themi "Prej njerëzve", i druhemi turmës, se të gjithë e mbajnë Gjonin për profet». 27 Prandaj iu përgjigjen Jezusit: «Nuk e dimë». E ai u tha: «As unë nuk ju them me ç'pushtet i baj këto».
Dy djem, dy përgjigje
28 «Si mendoni? Një njeri kishte dy djem. Shkoi e i tha të parit: "Bir, shko sot e puno në vresht". 29 Ai iu përgjigj: "Nuk due". Por, mbasandej, u ndërroi mendje e shkoi. 30 Shkoi te tjetri e i tha poashtu. Ai iu përgjigj: "Po, zot". E nuk shkoi. 31 Cili prej të dyve kreu vullnetin e atit?». I thanë: «I pari». Jezusi u tha: «Vërtet po ju them se tagrambledhësit dhe laviret shkojnë para jush mbretërinë e Hyut. 32 Se erdhi Gjoni te ju në udhën e drejtësisë, por nuk i besuet, mirëpo tagrambledhësit dhe laviret i besuen. Ndërsa ju patë e nuk ndërruet mendje mandej, për me i besue».
Vreshtarët e mbrapshtë
33 «Ndigjoni një tjetër shëmbëlltyrë. Një kryeshtëpiak mbolli një vresht, i vuni gardhin rrotull, hapi një gropë për tork, nëdrtoi një kullë, ua dorëzoi bujqve dhe u nis për udhë. 34 Kur u afrue koha e të vjelave, dërgoi shërbëtorët e vet te bujqit, me marrë të vjelat e veta. 35 Por bujqit i morën shërbëtorët e tij dhe dikë e rrahën, dikë e vranë e dikë e mbytën me gurë. 36 Prapë u dërgoi shërbëtorë të tjerë, ma shumë se të parët, popr vepruen njësoj me ta. 37 Në fund u dërgoi të birin, tue thanë: "Me tim bir do të sillen mirë". 38 Por, bujqit, kur panë birin, thanë me vete: "Ky asht trashëgimtari. Ejani ta vrasim e të marrim në pronë trashëgiminë e tij". 39 E kapën, e nxorën jashtë vreshtit dhe e vranë. 40 Kur të vijë i zoti i vreshtit, çka do t'u bëjë këtyne bujqve?». 41 Ata i thanë: «Do t'i rrënojë keqas dhe vreshtin do t'ua japë bujqve të tjerë, të cilët që do t'ia dorëzojnë të vjelat në kohën e tyne». 42 Jezusi u tha: «A nuk keni lexue kurrë në Shkrime:
guri, që ndërtuesit e përjashtuen,
u ba guri i qoshes.
Prej Zotit erdhi kjo
dhe asht mahnitëse për sytë tanë ?».
43 Prandaj po ju them: «Mbretnia e Hyut do t'ju hiqet juve e do t'i jepet një kombi që do t'ia qesë. 44 Kush bjen mbi këtë gur, do të copëtohet. Nëse ai bjen mbi dikënd, do ta shtypë».
45 Kur kryepriftënt dhe farisejtë i ndigjuan shëmbëlltyrat e tij, e morën vesh se po fliste për ta 46 dhe lypnin me e kapë, por u trembeshin turmave, që e mbanin për profet.
1 E si u affruene Jeruԑalemit, e mriine n’ Bètfage n mal t’ Uλisctës: athèr Jeԑu cioi dyy discèpui,
2 Tui than atyne: Sckoni n’ katùn, ci âsct karscii juve, e me gni her keni me gièt lidhun gni gomarìzz, e maԑin me tè: Ԑghidhni, e ma bini:
3 E n’ u thasct kusc giââ, thoni, se Ԑoti kaa nevòj per ktò: e me gni her kaa me ja ju dhan.
4 E gith kiò u bââ, aboλà ci t’ mùscei scka âsct than prei Profetet, ci thot:
5 Thoni s’ biis Siònit: Cè kraili jyt po t’ vièn tyy i but, e hypun permì gni gomarìzz, e gni gomaar maԑ t’ gni gomarizzes t’ ԑghièλës.
6 E sckuene discèpuit, e bââne sikursè urdhnoi atyne Jeԑu.
7 E pruune gomarizzen, e maԑin: e vûûne permì atà petkat e veta, e bââne atè me hyp permì.
8 E fort sciùm prei haλkesc sctruene petkat e veta n’ udh: e tieer pritscin ghemat prei lissasc, e sctruoiscin n’ rugh:
9 E haλku ci priiscin perpara, e atà ci sckoiscin mrapa, bertitscin, tui than: Osanna t’ birit t’ Davidit: beekue, ai ci vièn n’ emn t’ Tenԑòt: osanna n’ kup t’ cièλvet.
10 E massì hîîni n’ Jeruԑalèm, u perԑie gith sceheri, tui than: Kùsc âsct cikỳ?
11 E pòpuit thoiscin: Ky âsct Jeԑu profeta prei Nazaretit Galilees.
12 E hîîni Jeԑu n’ kisc t’ Ԑotit, e perԑûûn gith atà ci bleeiscin e scitscin n’ kisc; e ciàrti sofrat e serraffvet, e karrigat e scitsvet pλùmavet:
13 E tha atyne: Âsct sckrue: Sctpia eme kaa meu thirr sctpia e uràts: e ju e keni bââ atè scpeλ t’ haidutvet.
14 E u affruene atii n’ kisc t’ verbet, e t’ sckièpet: e i scnosci atà.
15 E tui paa t’ part t’ mesctarvet, e Sckribet, mrekuλiit ci bâni, e fmiit ci bertitscin n’ kisc, e thoiscin: Osanna t’ birit t’ Davidit: u idhnuene,
16 E thane atii: A po nniin ti se scka thon atà? E tha Jeԑu atyne: Possì. A kur s’ keni lezuem: Se prei gojet fmiivet e t’ fòscgnevet kee marue laudin?
17 E lê atà, sckoi priàsct sceherit n’ Betànie: atỳ buiti.
18 E n’ nàdie tui u nkthye n’ scehèr, e muur ûgna.
19 E tui paa n’ rugh gni pem fikut, u affrue assai: e kurgiââ s’ gièt n’ tè vec se gièdht, e tha assai: Kur prei tejet fryt mos dallt per gith jet t’ jets: e me gni her u thaa fiku.
20 E tui paa discèpuit, u mrekuλuene, e thoiscin: Si u thaa me gni her?
21 E Jeԑu tui pergièg, tha atyne: Per t’ vertèt po ju tham, n’ pacci fee, e n’ mos u bâfsci sciỳb, jo saλde si ktii fikut keni per t’ bââ, por edhè n’ thacci ktii mali: Ciou, e bièrr n’ deet, kaa meu bââ.
22 E t’ githat atò, ci t’ lypni n’ uràt, tui bessue, keni me marr.
23 E si pat sckue n’ kisc, tui msue i u affruene atii, t’ part t’ mesctarvet, e plect e pòpuλit, tui than: Me t’ zil pusctèd bân ti ktò kafsc? E kùsc t’ dhà tỳy ket pusctèd?
24 Tui pergièg Jeԑu, tha atyne: Edhè une kam me pvet ju per gni fiàl: e n’ m’ pergiègesc mue, edhè une kam me than juve me t’ zilen pusctèd i bâi ktò.
25 Paghԑimi i Gniònit prei kâh iscte? prei cièλet, o prei nièrԑsc? E atà kuitoiscin vet me veti, tui than:
26 N’ thaccim, se prei cièλs, ai kaa me than neve: Psè praa nuk i bessuete atii? E n’ thaccim, se prei nièrԑsc, kena drue prei haλkut: psè t’ gith e mmaiscin Gniònin per profèt.
27 E pergièɣne Jeԑu, tui than: Nuk diim. E ai tha atyne: As une s’ po ju tham juve n’ t’ zilen pusctèd bâi ktò.
28 E si ju duket juve? Gni nièri kiscte dyy dièl, e tui affrue t’ parit, i tha: Biir, sckò sot, me punue n’ vnesct tem.
29 E ai tui pergièg, tha: Sdue. Por u peennue massannei, e sckoi.
30 E tui affrue tiètrit, e i tha asctù. E ai tui pergièg, i tha: Ԑot, une sckoi, e nuk voit.
31 I dhil prei dyysc bâni vuλnessen e babs? Atà i pergièɣne: I pari. Jeԑu tha atyne: Per t’ vertèt une po ju tham, ci publikanet e kurvat kan meu prii juve n’ reɣnii t’ Tenԑòt.
32 Psè erdh tu ju Gniòni m’ udh t’ dreits, e ju nuk bessuete atii: por publikanet, e kurvat i bessuene atii: e ju tui paa ktè as massannei s’ u peennuete, ci per me i bessue atii.
33 Nnighiòni gni tièter scemλtỳr: Gni nièri iscte ԑot i sctpiis, i zili vûûni gni vnesct, e rrethoi atè me gardh, e gropoi e vûûni n’ tè gni tork, e goditti gni kuλ, e e dha atè me e punue bulcvet, e sckoi n’ dhee t’ largh.
34 E tui ken ardh koha e frytvet, cioi yԑmeciaar e vet tu bulcvet, per me marr frytet e ssai.
35 E bulcet, zûûne yԑmeciàrt e tii, e gnenin e rrahne, gnenin e mytne, e tiètrin e vraane me guur.
36 Cioi prap tieer yԑmeciaar mââ sciùm se perpara, e bââne atyne asctù.
37 Nnevone cioi atyne t’ birin e vet, tui than: Kan me nneerue birin tem.
38 E bulcet tui paa t’ birin, thane vet me veti: Cikỳ âsct miraԑcia, eni, t’ vrassim atè, e kena me pass miraԑin e tii.
39 E muurne atè, e e cittne priàscta vnescts, e e mytne.
40 E kuur t’ viin i ԑoti i vnescts, scka kaa me bââ atyne bulce?
41 Atà pergièɣne: Kaa me bièrr t’ kcciit me t’ këcci: e kaa me dhan me punue vnescten e vet tieer bulce, ci t’ apin atii frytin n’ vakt t’ vet.
42 Tha Jeԑu atyne: A kur s’ keni lezue n’ t’ Sckruemit‐Scêit: Guuri, ci kee citt posct prei atyne ci goditscin, ky u bââ temeλii i ciòscs? Prei Ԑotit u bââ kiò, e âsct mrekuλ n’ syy tâân?
43 Per ktè po ju tham, ci kaa meu hièk prei jusc reɣnia e Tenԑòt, e kaa meu dhanun gni pòpuλit, ci t’ bâin frytet e tii.
44 E kusc t’ bien permì ket guur, kaa meu grîî: e permì t’ zilin t’ bien, kaa meu thermue.
45 E si nniine t’ part t’ mesctarvet, e Fariseit scemλtyrat e tii, muurne‐vesc se flite per atà.
46 E tui kerkue me zân atè, dresctne haλkun: psè e mmaiscin atè sikùr profèt.