Sprova e Jezusit
1 Në atë kohë Jezusi u ngjit në shkretinë me shtysën e Shpirtit të Shenjtë, me u tundue pre djallit. 2 Agjënoi katërdhjetë ditë e katërdhjetë net e mandej u unjtue. 3 Atëherë iu afrue sprovuesi e i tha: «Nëse je Bir i Hyut, urdhno që këta gurë të bahen bukë». 4 Por Jezusi u përgjigj e tha: «Asht e shkrueme:
Je vetëm prej bukës jeton njeriu,
por prej çdo fjale
që del përmes gojës së Hyut ».
5 Atëherë djalli e mori në qytetin e shenjtë dhe e vuni mbi kulmin e tempullit. 6 Mandej i tha: «Nëse je Bir i Hyut, hidhu poshtë. Asht e shkrueme:
Do të urdhnojë për ty engjëjt e vet
e do të të mbartin ne duer, ,
që kamba jote të mos hasë në gur ».
7 Jezusi i tha: «Ash e shkrueme:
Mos e sprovo Zotin, Hyun tand! ».
8 Rishtas djalli e mori në një mal të naltë dhe i shfaqi të gjitha mbretnitë e botës me lavdinë e tyne. 9 E i tha: «Të gjitha këto do të t'i jap, nëse më adhuron me përkulje» 10 Atëherë Jezusi i tha: «Hiqu, Satan! Ash e shkrueme:
Zotin, Hyun tand adhuro
e vetëm atij shërbeji ».
11 Atëherë djalli e la dhe, ja, iu afruen engjëjt dhe i shërbenin.
Lajmi i mirë
12 Mbasi ndigjoi se Gjoni ishte dorzue, u mënjanue në Galile. 13 E la Nazaretin e u vendue në Kafarnum, pranë detit, në krahinën e Zabulonit e të Neftalimit, 14 që të plotësohej çka ishte thanë me anë të Isaisë profet:
15 Tokë e Zabuonit e tokë e Naftalimit,
udhës së detit matanë Jordanit
Galilea e kombeve,
16 populli që rrinte në errësinë
kundroi një dritë të madhe,
atyne që dirgjeshin
në vendin e hijen e vdekjes
u doli drita.
17 Qysh atëherë Jezusi nisi me predikue. Po thotë: «Pendohuni, se u afrue mbretnia e qiejve».
Thirrja e nxanëseve të parë
18 Tue shëtitë pranë detit të Galilesë, vrejti dy vëllazën, Simonin e quejtun Pjetër dhe Andrenë, vëllanë e tij, tue hjedhë rrjetat në det. Ishin peshkatarë. 19 U tha: «Ejani mbas meje e unë do t'ju baj peshkatarë njerëzish». 20 Ata i lanë fill rrjetat dhe e ndoqën. 21 Mbasi shkoi tej, vërejti dy vëllazën të tjerë, Jakobin e Zebedeut dhe Gjonin, vëllanë e tij, në lundër, me Zebedeun, atin e tyne, tue arnue rrjetat e veta, dhe i thirri. 22 Ata e lanë fill lundrën dhe atin e tyne dhe e ndoqën.
Takimi me turmat
23 Ai endej nëpër mbarë Galilenë, tue mësue nëpër sinagogat e tyne, tue kumtue ungjillin e mbretnisë e tue shërue çdo sëmundje e çdo ligësim në popull. 24 Atëherë i doli zani në mbarë Sirinë dhe i sollën të gjithë të lënguemit me sëmundje e mundime të ndryshme, të djallosunit, epileptikët e të paralizuemit dhe ai i shëronte. 25 Mbas tij shkonin turma të shumta prej Galilesë e Dekapojës, prej Jerusalemit e Judesë dhe prej matanë Jordanit.
Krie e katërtë
1 Ahiere Iisui u pru nga shpirti ndë erimi, të guzitej nga i paudhi.
2 E si agjëroi dizet dit edhe dizet net, pastaje i erdhi u.
3 E u qas tek ai Djalli e i tha: Ndë është që je biri i Perndisë, thuaj të bënenë këto gurë bukë.
4 E ai u përgjegj e i tha: Është shkruarë se njeriu jo me bukë vetëmë mund të rrojë, po edhe me çdo fjalë që del nga goja e Perndisë.
5 Ahiere e mori atë Djalli, e e shpuri ndë shënt qutet e e vuri mbi kube të qishësë.
6 E i tha atij: Ndë është që je i biri i Perndisë shtjerë vetëhenë poshtë, se është shkruarë, që do të porsitjë ndë Ëngjëllit’ e tij për ti, e do të të ngrenë ndë duar, të mos përpjeksh mbë gur këmbënë tënde.
7 I tha atij Iisui: Pameta është shkruarë edhe këjo: Të mos piraks Zotnë tëndë Perndinë.
8 Pameta e mori atë djalli e e hipën ndë një mal të lartë shumë, e i dëftoi atij gjithë mbretëritë e jetësë, edhe nderet e ture.
9 E i tha atij: Do të t’i ap ti, ndë rafç të më faleç mua, gjithë këto.
10 Ahiere i thotë atij Iisui: Hajde prapa meje satana, se është shkruarë: t’i faleç Zotit sit Perndisë, edhe atij vetëmë t’i apç lëvdim.
11 Atëherë iku i paudhi nga ai, e ja erdhë ëngjëllt’ e e shërbeijnë.
12 E si digjoi Iisui se Ioanni u paradhos, iku e vate ndë Galileë.
13 E si iku nga Nazareti erdhi e mbeti ndë Kapernaum që është afër detit, ndë sinuar të Zavullonit edhe të Nefthalimit.
14 Që të paguhetë ajo që u tha nga Profiti Isaiu, që thotë:
15 “Dheu i Zavullonit, edhe dheu i Nefthalimit, [mb’ ] udhën’ e detit, përtej Iordhanit, Galilea e së pabesëvet.
16 Llaoi që rrij ndë erësirë, pa dritë të madhe, edhe ata që rrijnë ndë erësi, edhe ndë skotadh të vdekëjësë dritë feksi mb’ata”.
17 Ahiere nisi Iisui të dhidhaks, e të thosh: Metanoisni; se afër është Mbretëria e Qiellvet.
18 E si ecën Iisui afër detit së Galileësë pa di vëllazër, Simonë që quhej Petro, edhe Andhreanë vëllan’ e tij, që vijnë rrjetëtë ndë det (se qenë pishkëtorë).
19 E u tha ature: Ejani pas meje, e do t’u bëj juvet pishkëtorë të njerëzet.
20 Edhe ata atë çast lanë rrjetëtë, e vanë pas tij.
21 E si vate më teje, pa di të tjerë vëllazër, Iakovonë edhe Ioanë, të bijtë e Zevedheosë që rrijnë ndë varkë bashkë me baban’ e ture Zevedheonë, e dërtoijnë rrjetët’ e ture, e i thirri edhe ata.
22 Edhe ata atë çast lanë varkënë edhe baban’ e ture, e vanë pas tij.
23 E Iisui gjezdiste ndëpër gjithë Galileë, tuke dhidhaksurë ndë Sinagoje të ture, e tuke qiriksurë Ungjilln’ e mbretërisë, edhe shëron gjithë sëmundët’ e llaoit, e gjithë të ligatë.
24 E ëmër i tij mori gjithë Sirianë, e bijnë nde ai gjith’ ata që qenë sëmurë keq, e vasanishesinë nga çdolloi sëmundë, edhe nga dhemonë, edhe nga bëtajë, edhe nga të mbajturë, e i shëron ata.
25 Edhe nga Galilea erdhë shumë turmëra pas tij, edhe nga Dhekapoli, e Ierusalimi, e Iudhea, edhe përtej Iordhanit.