Qortimet për shkrestarët e farisejtë
1 Atëherë Jezusi u tha turmave e nëxanësve: 2 «Shkrestarët e farisejtë rrinë ulun në katedrën e Moisiut. 3 Gjithçka ju thonë ata, zbatojeni e mbajeni, por mos veproni simbas veprave të tyre. Ata flasin, por nuk bajnë. 4 Lidhin barrë të randa e të zorshme dhe ua ngarkojnë njerëzve të tjerë, por vetë as me gisht nuk duen me i luejt. 5 Të gjitha veprat e veta i bajnë për me u pa prej njerëzve. Zgjanojnë thekët e cepat e petkut i zgjasin. 6 Duen kryet e vendit nëpër gosti, vendet e para nëpër sinagoga 7 përshëndetjet nëpër sheshe e me u thirrë "mësues" prej njerëzve.
8 Por ju mos u thirrni mësues, se një asht mësuesi juej e të gjithë ju jeni vëllazën. 9 E mos thirrni askënd mbi tokë atë. Një asht Ati juej qiellor. 10 Mos u thirrni prijës, se prijësi juej asht Krishti. 11 Ma i madhi ndër ju, të jetë shërbestari juaj. 12 Kush naltohet, do të përulet e, kush përulet, do të naltohet.
13-14 Mjerë ju, o shkrestarë e farisej dyfytyrësha, që ua ndryni njerëzve në fytyrë mbretninë e qiejve! As vetë nuk hyni, as ata që janlë tue hy nuk i leni me u futë.
15 Mjerë ju, o shkrestarë e farisej dyfytyrësha, që endeni nëpër det e nëpër thatinë për me ba një rishtar e atëherë e bani bir të Gehenës dyfish sa veten tuej!
16 Mjerë ju, o udhëheqës të verbtë, që thoni: "Nëse dikush betohet për tempullin, s'ka gja, por, nëse betohet për arin e tempullit, ka detyrim". 17 Të marrë dhe të verbtë! Cili asht ma i madh, ari apo tempulli, që e shejtnon arin? 18 Thoni: "Nëse dikush betohet për altarin, s'ka gja, por, nëse betohet për dhuratën mbi të, ka detyrim". 19 Të verbtë! Cili asht ma i madh, dhurata apo altari, që e shejtnon dhuratën? 20 Kush betohet për altarin, betohet për të e për gjithçka ash mbi të. 21 Kush betohet për tempullin, betohet për të e për kë banon në të. 22 Kush betohet për qiellin, betohet për fronin e Hyut e për kë rrin ulun mbi të.
23 Mjerë ju, o shkrestarë e farisej dyfytyrësha! Ju lani të dhjetën e mendrës, të koprës e të kuminit, por shpërfillni gjanat ma të randësishme të ligjit: gjykimin, mëshirën e besën. Këto duhet t'i zbatoni, pa i shpërfillë të tjerat. 24 Udhërrëheqës të verbtë, që kulloni mushkajën, por devenë e përpini!
25 Mjerë ju, o shkrestarë e farisej dyfytyrësha, dëlirni të përjashtmen kupës e të enës, por përmbrenda janë plot me cubni e shfrenim. 26 Farise i verbtë, pastro ma parë të përmbrendshmen kupës e të enës, që të bahet e dëlirë edhe përjashtmja.
27 Mjerë ju, o shkrestarë e farisej dyfytyrësha, që u përngjani vorreve të zbardhuna, të cilët përjashta duken të bukura, por mbrenda janë plot me eshtna të vdekunish dhe gjithfarë fëlliqësish. 28 Njësoj edhe ju përjashta u shfaqeni njerëzve të drejtë, por përmbrenda jeni plot dyfytyrësi dhe mbrapështi.
29 Mjerë ju, o shkrestarë e farisej dyfytyrësh, se ndërtoni vorret e profetëve e zbukuroni përmendoret e të drejtëve! 30 E thoni: "Po të kishim qenë ne në kohën e etënve tanë, nuk do të kishim qenë pjesëmarrës në gjakderdhjen e profetëve, në kohën e tyne". 31 Kështu i dëshmoni vetes se jeni bijtë e vrasësve të profetëve. 32 Mbusheni edhe ju masën e etënve tuej. 33 Gjarpij e pjellë nepërkash, si do t'i shmangeni gjykimit të Gehenës? 34 Prandaj, ja, unë po dërgoj te ju profetë, të urtë dhe shkrestarë. Disa prej tyne do t'i vritni e do t'i kryqëzoni dhe disa do t'i frushkulloni në sinagogat tueja e do t'i përndiqni nga qyteti në qytet. 35 Kështu do të reshet mbi ju tanë gjaku i drejtë i dikuem mbi tokë, prej gjakut të Abelit të drejtë, deri te gjaku i Zakarisë, birit të Barakut, që e vratë mes shejtnores e altarit. 36 Vërtet po ju them: të gjitha këto do të bien mbi këtë brezni».
Vajtimi për Jerusalemin
37 «Jerusalem, Jerusalem, që i vret profetët e i mbyt me gurë të dërguemit te ti! Sa herë kam dëshirue me i mbledhë tok bijtë e tu, siç i mbledh squka zogjtë e vet nën krahë, por nuk deshët! 38 Ja, shtëpia juaj do t'ju mbetet e shkretueme. 39 Po jua them: prej tashit, nuk do të më shihni ma, derisa të thoni:
bekue qoftë
ai që vjen në emën të Zotit !».
1 Atëhere Jisuj i foli gjëndëjesë edhe nxënësëvet ti,
2 Tuke thënë: “Shkronjësit’ edhe Farisejtë ndenjnë mbi front të Mojsiut.
3 Gjithë sa t’u thonë pra juve t’i ruani, ruani edhe bëni; po pas punëravet atyre mos bëni; sepse thonë edhe nukë bënjënë.
4 Sepse lithnjënë barrë të rënda që nukë mbahenë, edhe i vënë përmbi kurrist të njerëzëvet; po me gjishtin’ e tyre nukë duanë t’i luanjënë.
5 Edhe gjithë punët’ e tyre i bënjënë që të dukenë ndër njerëzit; edhe sgjeronjënë ruajtëjet’ e tyre, edhe madhonjënë cepat’ e rrobevet tyre;
6 Edhe duanë kryet’ e mësallësë ndëpër darkat, edhe vëndet’ e parë ndëpër sinagogjit;
7 Edhe të përshëndeturatë ndëpër tregjet, edhe të qjuhenë nga njerëzitë: Ravvi, Ravvi.
8 Po ju mos qjuhi Ravvi, sepse një është mësonjësi juaj, Krishti. Edhe të gjithë ju jeni vëllezërë.
9 Edhe mos qjuani ndonjë atë për ju mbi dhet; sepse një është Ati juaj, ay që është ndë qiejet.
10 As mos qjuhi mësonjësë; sepse një është mësonjësi juaj, Krishti.
11 Po më i madhi prej jush do të jetë punëtori juaj.
12 Edhe kush të lartësonjë vetëhen’e ti, do t’ungjetë; edhe kush të ungjnjë vetëhen’e ti, do të lartësonetë.
13 Po mierët ju Shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritërë; sepse mbyllni mbëretërin’ e qiejevet përpara njerëzëvet; sepse nukë hyni ju, nukë lini të hynjënë as ata që hynjënë.
14 Mierët ju shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritërë, sepse hani shtëpiat’ e të vejavet, edhe këtë e bëni me shkak se bëni të falura të gjata, përandaj do të merrni më tepërë mundim.
15 Mierët ju shkronjës’ e Farisenj, ipokritërë; se kërkoni detin’ edhe tokënë për të bërë një të këthyerë; si të bënetë, e bëni atë bir gjehene dy piesë më tepërë se vetëhenë tuaj.
16 Mierët ju udhëheqësë të verburë, që thoni, se: “Kush të bënjë be për tempullinë, nuk’ është gjë; po kush të bënjë be për arin’ e tempullit, bënetë detuar.”
17 Të marrë edhe të verburë! Sepse cili është më i math: ari, apo tempulli që shënjtëron arinë?
18 Edhe Kush të bënjë be për therorenë, nuk’ është gjë; po kush të bënjë be për dhurëtinë që është mbi atë, bënetë detuar.
19 Të marrë edhe të verburë! Sepse cila është më e madhe, dhurëtia, apo therorja që shënjtëron dhurëtinë?
20 Ay pra që të bënjë be mbë therorenë, bën be për atë, edhe për gjith’ ato që janë përmbi atë.
21 Edhe ay që të bënjë be për tempullinë, bën be për atë, edhe për atë që rri nd’atë.
22 Edhe ay që bën be për qiellt, bën be për front të Perëndisë, edhe për atë që rri mbi atë.
23 Mierët ju shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritër; sepse epni të dhietën’ e mendrëzë, e marajt, e qiminonit; edhe keni lënë më të rëndat’ e nomit, gjyqin’ edhe përdëllimin’ edhe besënë; këto gjan t’i bëni, edhe ato mos t’i lini.
24 Udhëheqësë të verburë, që shtrythni mishkonjënë, edhe kamillen’ e përpini.
25 Mierët ju shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritërë; sepse qëroni të përjashtëmen’ e potirit edhe të kupësë, po përbrënda janë plot me rrëmbyerëje edhe me të pambajturë vetëhesë.
26 Farise i verburë, qëro më përpara të përbrënçimen’ e potirit edhe të kupësë, që të bënet’ e qëruarë edhe e përjashtëmeja e atyre.
27 Mierët ju shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritërë; sepse gjani me varre të lyerë me këlqere, të cilëtë përjashta dukenë të bukurë, po përbrënda janë plot me eshtëra të vdekurish, e çdo farë ndryrësire.
28 Kështu edhe ju, përjashta dukeni të drejtë te njerëzitë, po përbrënda jeni plot me ipokrisi e me panomi.
29 Mierët ju shkronjës’ edhe Farisenj, ipokritërë; sepse ndërtoni varret’ e profitëvet, edhe stolisni mnimoret’e të drejtëvet.
30 Edhe thoni: Ndë qoftë se ishëm ne ndë dit të atërëvet tanë, nukë do të ishëm piesëtarë me ata ndë gjak të profitëvet.
31 Kaqë sa martirisni për vetëhenë tuaj, se jeni të bijt’ e atyre që vranë profitëritë.
32 Mbushni edhe ju masën’ e atërëvet tuaj.
33 Gjarpinj, këlysh nepërkash, qysh do t’ ikni nga dënimi gjehenësë?
34 Përandaj, ja unë te do të dërgonj te ju profitërë, edhe të diturë, edhe shkronjësë, edhe ca nga ata do t’i vrisni e do t’i kryqëzoni, edhe ca nga ata do t’i rrihni ndëpër sinagogjit tuaja, edhe do t’i ndiqni prej një qyteti mbë tiatrinë qytet;
35 Që të vinjë mbë ju çdo gjak i drejtë që është derdhurë mbi dhet, që nga gjaku i Avelit të drejtë e gjer mbë gjakt të Zaharisë, të birit të Varahiut, të cilin’ e vratë ndë mest të tempullit edhe të theroresë.
36 Me të vërtetë po u them juve: Gjithë këto do të vinjënë përmbi këtë bres.
37 Jerusalim, Jerusalim, që vret profitëritë, edhe rreh me gur’ ata që janë dërguarë te ti, sa herë desha të mbëledh bijt’ e tu, sikundrë pula mbëleth zoqt’ e saj ndënë fletët, po nukë deshtë?
38 Ja shtëpia juaj te po u lihetë e shkretë.
39 Sepse po u them juve: Nukë do të më shihni paskëtaj, gjersa të thoni: I bekuar’ ësht’ ay që vien mb’emërit të Zotit.