Mbërritja e të urtëve
1 Mbasi Jezusi u lind në Betlehem të Judesë, në kohën e mbretit Herod, ja, disa magjistarë nga lindja mbërritën në Jerusalem 2 e pyetën: «Ku asht mbreti i lindun i judejve. Pamë yllin e tij në lindje dhe erdhëm me e adhurue». 3 Kur mbreti herod mori vesh, u tremb ai e mbarë Jerusalemi me të. 4 Bashkoi të gjithë kryepriftënt dhe shkruesit e popullit, që të hetohej prej tyne ku duhej të lindte Krishti. 5 Ata i thanë: «Në Betlehem të Judesë. Kështu shkruen profeti:
6 E ti, Betlehem, truell i Judesë,
s'je kurrsesi ma i vogli ndër prijësit e Judës,
se prej teje do të dalë një prijës,
që do ta kullosë popullin tim, Izraelin».
7 Atëherë Herodi, tinëz, thirri magjistarët e mori vesh prej tyne me hollësi kohën kur ishte dukë ylli. 8 I nisi në Betlehem e u tha: «Shkoni e hetoni imtësisht për foshnjen. Sapo ta gjeni, më njoftoni, që të vij edhe unë me e adhurue». 9 Kur ndëgjuen mbretin, shkuen. Dhe, ja, ylli që kishin pa në lindje po u printe, derisa erdhi e u ndal sipër vendit ku ishte foshnja. 10 Kur panë yllin, u banë krejt shend e verë. 11 Hynë në shtëpi dhe panë foshnjen me Marinë, nanën e tij. Atëherë u përkulën dhe e adhuruen. Hapen thesaret dhe i parashtruen dhurata: ar, kem e mirrë. 12 Të joftuem në andërr mos me u kthye te Herodi, u larguen drejt vendit të tyne nëpër një tjetër rrugë.
Arratisja në Egjipt
13 Mbasi u nisën, ja, një engjëll i Zotit iu duk në andërr Jozefit e i tha: «Çohu, merr foshnjen me nanën e tij, shko në Egjipt e rri atje der kur të them unë. Herodi asht tue e kërkue foshnjen për me e vra». 14 Ai u çue, mori foshnjen me të amën që me natë dhe u largue për në Egjipt. 15 Ndejti atje deri ku i erdhi fundi Herodit, që të plotësohej çka qe thanë prej Zotit me anë të Profetit: Prej Egjiptit e thirra tim bir.
Therja e foshnjeve
16 Kur Herodi e kuptoi se magjistarët ishin tallë me të, u tërbue së tepri dhe nisi një dërgatë me vra të gjitha foshnjet dy vjeç e poshtë, në Betlehem e në të gjitha rrethinat e tij, në përkim me kohën që e dinte hollësisht prej magjistarëve. 17 Atëherë u plotësue çka qe thanë prej Jeremisë profet:
18 Një za u ndie në Ramah,
vaj e gjamë e madhe.
Rakela vajton fëmijët e vet
e nuk don me u ngushëllue,
se nuk janë ma.
Kthimi nga Egjipti
19 Kur Herodit i erdhi fundi, ja, një engjëll i Zotit iu duk në andërr Jozefit, në Egjipt, 20 e i tha: «Çohu, merr foshnjen me nanën e saj dhe shko në Izrael. Ata që kërkonin t'ia merrnin shpirtin foshnjes kanë dekë». 21 Ai u çue, mori foshnjen me të amën dhe hyni në dheun e Izraelit. 22 Kur ndëgjoi se Arkelau mbretnonte në Jude në vend të atit të vet Herodit, pati drojë me shkue atje. Atëherë u njoftue në andërr me shkue në krahinën e Galilesë. 23 Shkoi e banoi në qytetin e quejtun Nazaret, që të plotësohej çka qe thanë prej profetëve: «Do të thirret nazareas».
1 Edhe Jisuj si lindi ndë Vithleemë të Judhesë, ndë dit të mbëretit Irodhit, ja ca magjishtarë nga të lindurit’ e diellit erthnë ndë Jerusalim, e thoshinë:
2 Ku është mbëret’ i Judhenjvet që ka lindurë? Sepse pam’ yllin’ e ati ndë të lindurit diellit, e erdhëm t’i falemi.
3 Edhe mbëreti Irodhi kur dëgjoj, u droth edhe gjithë Jerusalimi bashkë me atë.
4 Edhe si mbëlodhi gjithë krye-priftërit’ edhe shkronjësit’ e gjëndëjesë, pyeste të marrë vesh prej atyre, ku lint Krishti.
5 Edhe ata i thanë ati: Ndë Vithleemë të Judhesë, sepse kështu është shkruarë nga an’ e profitit:
6 “Edhe ti Vithleemë, dheu i Judhesë, nukë je fare e vogëlë ndër zotërinjt të Judhesë; sepse prej teje do të dalë një i parë, i cili do të kullosnjë llauzinë tim Israilnë”.
7 Atëhere Irodhi thirri fshehurazi magjishtarëtë, e mori vesh mirë nga ata kohën’ e yllit që ishte dukurë; edhe si i dërgoi ata ndë Vithleemë, tha:
8 Shkoni e vëshgoni mirë për dialënë; edhe si ta gjeni, m’ epni zë, që të vinj edhe un’ e t’i falem ati.
9 Edhe ata si dëgjuanë mbëretinë vanë; edhe ja ylli që panë ndë të lindurit diellit te shkonte përpara atyre, gjersa erdhi e qëndroj sipër tek ishte diali.
10 Edhe ata kur panë yllinë, u gëzuanë me gëzim të math fort.
11 Edhe si erthnë ndë shtëpit, gjetnë dialënë bashkë me t’ëmën’ e ti Marinë, edhe ranë mbë dhe e iu falnë ati, edhe si hapnë thesarët’ e tyre, i prunë ati dhurëti, ar’ e kënem e smyrnë.
12 Edhe si iu dëftye atyre nga Perëndia nd’ ëndërrë të mos këthenënë tek Irodhi, iknë e vanë nga një tiatër’ udhë ndë vënt të tyre.
13 Edhe passi iknë ata, ja një ëngjëll’ i Zotit tek i duketë nd’ ëndërrë Josifit, tuke thënë: Ngreu e merr me vetëhe dialën’ edhe t’ëmën’ e ati, edhe ik ndë Misirë; edhe rri atie gjer kur të të them tyj; sepse Irodhi do të kërkonjë dialënë që ta prishnjë.
14 Edhe ay u ngrit e mori me vetëhe dialën’ edhe t’ëmën’ e ati natënë, edhe iku ndë Misirë.
15 Edhe ndenji atie gjer mbë vdekëjet të Irodhit; që të mbushetë ç’është thënë nga Zoti me anë të profitit, që thotë: “Nga Misiri thirra tem bir.”
16 Atëhere Irodhi, kur pa se u gënjye nga Magjishtarëtë, u zemërua fort, edhe dërgoj e vrau gjithë dielmtë që ishinë ndë Vithleemë, e ndëpër gjithë sinoret’ e asaj, që mbë dy vieç e poshtë, pas kohësë që mori vesh mirë nga magjishtarëtë.
17 Atëhere u mbush ç’është thënë nga profiti Jeremi, që thotë:
18 “Zë u dëgjua ndë Rama, vajë e të qjarë e gjëmë shumë; Rahilla qjante dielmt’ e saj, edhe nukë donte të ngushullonej. sepse nukë janë.”
19 Edhe Irodhi si vdiq, ja ëngjëll’ i Zotit tek i duketë nd’ ëndërrë Josifit ndë Misirë, e i thotë:
20 Ngreu e merr me vetëhe dialën’ edhe t’ëmën’ e ati, edhe ecë ndë dhe të Israilit; sepse ata që kërkoninë jetën’ e dialit kanë vdekurë.
21 Edhe ay u ngrit e mori me vetëhe dialën’ edhe t’ëmën’ e ati, edhe erdhi ndë dhe të Israilit.
22 Po kur dëgjoj, se Arqellau mbëretëron ndë Judhet ndë vënt të Irodhit t’et, pat frikë të vejë atie; edhe si iu dëftye ati nga Perëndia nd’ ëndërrë, iku nd’ anët të Galilesë.
23 Edhe erdhi e nguli ndë një qytet që thuhetë Nazaret; që të mbushetë ç’është thënë nga profitëritë, se Nazoreas do të qjuhetë.