Jeyusit i kërkojnë një shenjtë
1 U afruen farisejtë e saducejtë dhe, tue e vue në sprovë, i kërkuen t'u shfaqte një shenjë nga qielli. 2 Por ai iu përgjigj: «Kur bjen mbramja, ju thoni: “do të khjellët, se qielli asht i kuq”. 3 E, në ag: “Sot, stuhi, se qielli asht skuqë e nxi”. Ju që e njihni qiellin nga pamja, po shenjat e kohës nuk mundeni me i dallue? 4 Breznia e ligë dhe e pabesë lyp një shenjë, por nuk do t'i jepet shenjë tjetër, përveç shenjës së Jonës». Atëherë i la e u largue.
Tharmi i farisejve dhe saducejve
5 Kur shkuen në bregun tjetër, nxanësit kishin harrue me marrë bukë. 6 Jezusi u tha: «Ruhuni e mbrohuni nga tharmi i farisejve e i saducenjve». 7 Por ata i thonin me vete: «Nuk morëm bukë». 8 Tue e ditë këtë, Jezusi u tha: «Pse thoni me vete, o besimpaktë, se nuk keni bukë? 9 A s'kuptoni e s'ju kujtohen pesë bukët e pesëmijë vetëve e sa shporta morët? 10 Po shtatë bukët e katërmijë vetëve e sa shporta morët? 11 Si nuk e kuptoni se nuk po ju flisja për bukën? Mbrohuni, pra, prej tharmit të farisejve e saducejve». 12 Atëherë e morën vesh se nuk u kishte thanë me u ruejt prej tharmit të bukës, por prej mësimit të farisejve e saducejve.
Pjetri thotë se Jezusi asht Mesia
13 Kur Jezusi shkoi në krahinën e Cezaresë së Filipit, i pyeti nxanësit e vet: «Kush thonë njerëzit se asht Biri i njeriut?». 14 Ata i thanë: «Disa thonë Gjon Pagëzuesi, të tjerë Elia e të tjerë Jeremia, ose një nga profetët». 15 Ai u tha: «Po ju, kush thoni se jam?». 16 Iu përgjigj Simon Pjetri: «Ti je Krishti, Biri i Hyut të gjallë». 17 Jezusi ia ktheu: «Lum ti, Simon, biri i Jonës, se jo mishi e gjaku ta zbuluen, por Ati im që asht në qiej! 18 Dhe unë po të them se ti je Pjetër, mbi këtë shkamb do të ndërtoj kishën time e dyert e ferrit nuk do ta mposhtin. 19 Ty kam me t'i dhanë çelësat e mbretnisë së qiejve. Çkado të lidhësh mbi tokë, do të jetë e lidhun në qiej e çkado të zgjidhësh në tokë, do të jetë e zgjidhun në qiej». 20 Atëherë i urdhnoi nxanësit mos me i thanë kujt se ai ishte Krishti.
Paralajmërimi i parë i Pashkës
21 Prej asaj here, Jezusi filloi me ua shtjellue nxanësve se i duhej me shkue në Jerusalem e me pësue shumë prej pleqve, kryepriftënve e shkrestarëve, se do ta vritej e të tretën ditë do të ngjallej. 22 Pjetri e mori veç e filloi tue e qortue: «Mëshirë për ty, o Zot! Mos të raftë kjo gja!». 23 Por Jezusi iu kthye pjetrit e i tha: «Shko mbas meje, Satan! Ti po më bahesh bjerrje, se nuk përbluen punët e Hyut, por të njerëzve». 24 Atëherë Jezusi u tha nxanësve: «Nëse dikush dëshiron me ardhë mbas meje, të mohojë veten, të marrë kryqin e vet e të më ndjekë. 25 Se, ai që dëshiron me shpëtue jetën e vet, do ta humbë dhe, ai që e humb jetën e vet për mue, do ta gjejë. 26 Çka i volit njeriut me fitue kret botën, tue vue në lojë jetën e vet? Ose, çka ka me dhanë njeriu në këmbim të jetës së vet? 27 Biri i njeriut ka me ardhë në lavdinë e Atit të vet, me engjëjt e tij, e atëherë do t'i japë secilit simbas veprave të veta. 28 Vërtet po ju them se ka disa, prej atyne që janë këtu, të cilët nuk do ta shijojnë vdekjen pa e pa Birin e njeriut tue ardhë në mbretninë e vet».
1 Edhe erthnë përanë Farisenjtë edhe Sadhdhuqenjtë, edhe tuke ngar’ atë, kërkoninë t’u dëftente atyre shenjë nga qielli.
2 Po ay u përgjeq e u tha atyre: “Kur bënetë mbrëmie, thoni se Do të bënetë koh’e mirë; sepse qielli ësht’ i kuq.
3 Edhe ndë mëngjes, se “Sot do të bënetë koh’ e ligë, sepse qielli ësht’ i kuq e vrërëtë. Ipokritërë, faqen’ e qiellit dini ta shquani, po shenjet’e kohëravet nukë muntni?
4 Brez’ i lik edhe kurvar kërkon shenjë; edhe shenjë nukë do t’i epet’ ati, përveç shenjësë profitit Jona.” Edhe i la ata e iku.
5 Edhe nxënësitë si erthnë përtej, harruanë të marrënë bukë.
6 Edhe Jisuj u tha atyre: “Ruhi edhe kini kujdes nga brumi i Farisevet e Sadhdhuqevet.”
7 Edhe ata mendoneshinë me vetëhen’ e tyre, tuke thënë, se “Nukë muarëm bukë.”
8 Edhe Jisuj si e kupëtoj, u tha atyre: “Ç’mendohi me vetëhenë tuaj, o besë-pakë, se nukë muartë bukë?
9 Edhe nukë po kupëtoni, as nukë mbajni mënt pesë bukët’ e pesë mijëvet, edhe sa kosha muartë?
10 As shtatë bukët’ e katrë mijëvet. edhe sa shporta muartë?
11 Qysh nukë kupëtoni se nuk’ u thashë juve për bukë, të ruhi nga brumi i Farisevet e i Sadhdhuqevet?”
12 Atëhere e kupëtuanë, se nuk’ u tha të ruhenë nga brum’ i bukësë, po nga mësimi i Farisevet e Sadhdhuqevet.
13 Edhe Jisuj kur erdhi mb’ anët të Qesarisë Filippit, pyeste nxënësit’e ti, tuke thënë: “Cili thonë njerëzitë se jam un’ i Bir’i njeriut?”
14 Edhe ata thanë: “Ca thonë , Joann Pagëzori, e të tierë Ilia; e të tierë Jeremia, a një nga profitëritë.”
15 U thot’ atyre: “Po ju cili thoni se jam unë?”
16 Edhe Simon Pietri u përgjeq e tha: “Ti je Krishti, i bir’ i Perëndisë gjallë.”
17 Edhe Jisuj u përgjeq e i tha: “I lumurë je ti, Simon biri Jonajt, sepse mish edhe gjak nukë ta sbuloj ty këtë, po im Atë që është ndë qiejet.
18 Edhe unë po të them, se ti je Pietër [shkëmp guri ], edhe përmbi këtë shkëmp guri do të ndërtonj qishënë time; edhe dyert’ e hadhit nukë do të kenë fuqi përmbi atë.
19 Edhe do të t’ap tyj qjyçet’ e mbëretërisë qiejevet; edhe ç’të lithç mbi dhet, do të jetë lidhurë ndë qiejet; edhe ç’të sgjithç mbi dhet, do të jetë sgjidhurë ndë qiejet.
20 Atëhere porositi nxënësit’ e ti të mos i thonë asndonjërit, se ay është Jisu Krishti.
21 Që atëhere Jisuj zuri t’u dëftenjë nxënësëvet ti, se duhetë të vejë ndë Jerusalim, edhe të pësonjë shumë nga pleqt’ e nga kryepriftërit’ e nga shkronjësitë, edhe të vritetë, edhe të tretënë ditë të ngjalletë.
22 Atëhere Pietri e mori mbënjanë , e zuri ta qërtonjë, tuke thënë: “Le të dhëmbetë vetëheja jote, Zot; mos u bëftë këjo te ti”.
23 Po ay u këthye e i tha Pietrit: “Ik prej meje, Satana, se më je skandhall; sepse s’ke ndër mënt punët’ e Perëndisë, po punët’ e njerëzëvet.”
24 Atëhere Jisuj u tha nxënësëvet ti: “Kush të dojë të vinjë prapa meje, le të mohonjë vetëhen’ e ti, edhe le të ngrerë kryqin’ e ti, edhe le të vinjë pas meje.
25 Sepse ay që të dojë të shpëtonjë jetën’ e ti, do ta humbasë atë; edhe ay që të humbasë jetën’ e ti për punë time, do ta gjenjë atë.
26 Sepse ç’dobi ka njeriu, ndë fitoftë tërë botënë, e të dëmtonjë shpirtin’ e ti? Apo ç’do të apë njeriu për këmbyerie të shpirtit të ti?
27 Sepse ka për t’ardhur’ i Bir’ i njeriut ndë lavdi t’Atësë ti bashkë me engjujt’e ti; edhe atëhere do t’ia shpaguanjë gjithë-se-cilit pas punuës’ ati.
28 Me të vërtetë u them juve, se janë ca nga ata që rrinë këtu, të cilëtë nukë do të ngjëronenë vdekëje, gjer sa të shohënë të Bir’ e njeriut tuke ardhurë ndë mbëretëri të ti.