Lëmosha
1 «Kujdes! Mos e kryeni drejtësinë tuej faqe njerëzve, me qëllim që ata t'ju vërejnë. Përndryshe nuk do të keni shpërblim prej Atit tuej që asht në qiej. 2 Prandaj, kur të japësh lëmoshë, mos i fryj borisë para vetes, sikurse bajnë dyfytyrëshat nëpër sinagoga e nëpër rrugë, që të lëvdohen prej njerëzve. Vërtet po ju them: e kanë marrë shpërblimin e vet. 3 Por ti, kur të japësh lëmoshë, mos ta dijë e majta çka ban e djathta, 4 që lëmosha jote të të metet në mshehtësi. E Ati yt, që shikon në mshehtësi, ka me ta kthye».
Lutja
5 «Kur të luteni, mos u bani si dyfytyrështat, të cilëve ua ka anda me u lutë më kambë nëpër sinagoga e nëpër udhëkryqet e shesheve, me dukë para njerëzve. Vërtet po ju them: e kanë marrë shpërblimin e vet. 6 Por ti, kur të lutesh, hyn në dhomën tande të mshehtë e, mbasi ta kesh ndrye derën tande, lutju Atit tand në mshehtësi. E Ati yt, që shikon në mshehtësi, do të të shpërblejë. 7 Por, kur të luteni, mos thoni fjalë të kota, si kombet. Ata pandehin se do të ndëgjohen prej fjalëve të tyne të shumta. 8 Mos u përngjani atyne. Aty juej e din për çka keni nevojë para se t'ia kërkoni. 9 Prandaj ju lutuni kështu:
Ati ynë, që je në qiej,
u shejtnoftë emni yt,
10 ardhtë mbrentia jote,
u baftë vullnesa jote,
si në qiell, edhe në tokë.
11 Bukën tonë të mbiqenësishme
na e jep sot.
12 Na i fal detyrimet tona,
sikurse edhe ne ua falim detyruesve tanë.
13 E mos na ven në sprovë,
por na liro nga i ligu.
14 Se, nëse ua falni njerëzve shkeljet e tyne, Ati juej qiellor do t'jua falë edhe juve. 15 Por, nëse nuk ua falni njerëzve, as Ati juej nuk du t'jua falë shkeljet tueja».
Njinesa
16 «Kur të njinoni, mos u ngrysni si dyfytyrëshat. Ata i ngërdheshin fytyrat për me u dukë para njerëzve se janë tue njinue. Vërtet po ju them: e kanë marrë shpërblimin e vet. 17 Por ti, kur të njinosh, lyeje kryet me voj e dlire fytyrën, 18 që të mos dukesh tue njinue para njerëzve, por para Atit tand në mshehtësi. E Ati yt, që sheh në mshehtësi, do të të shpërblejë».
Thesari në qiell
19 «Mos mblidhni për vete thesare mbi tokë, ku tenja e ndryshku brejnë e ku vjedhësit depërtojnë e vjedhin, 20 por mblidhni për vete thesare në qiell, ku as tenja, as ndryshku nuk brejnë e ku vjedhësit nuk depërtojnë, as vjedhin. 21 Se, ku asht thysari yt, aty asht edhe zemra jote».
Drita e trupit
22 «Drita e trupit asht syni. Prandaj, po të jetë shëndosh syni yt, tanë trupi yt do të jetë i shndritun. 23 Por, po të jetë keq syni yt, tanë trupi yt do të jetë i errët. Atëherë, nëse drita që asht në ty asht terr, sa do të jetë errësina!».
Dy zotnitë
24 «Askush nuk mund t'u shërbejë dy zotnive, se, ose njënin do ta urrejë e tjetrin do ta dojë, ose njënit do t'i përkushtohet e tjetrin do ta shpërfillë. Nuk mund t'i shërbeni Hyut e mamonës».
Ngushtimet e brengat
25 «Prandaj po ju them: mos u angështoni për jetesën tuej, se çka të hani e çka të pini. As për trupin tuej, se çka të vishni. A nuk asht jeta ma e randësishme se ushqimi e trupi se petku? 26 Vëreni zogjtë e qiellit, që nuk mbjellin, nuk korrin, nuk grumbullojnë nëpër qilarë e Ati juej qiellor i ushqen. A nuk vleni ju ma shumë e ata. 27 Kush prej jush, tue u angështue, mund t'i shtojë një pëllambë jetëgjatësisë së vet? 28 E për petkun, pse angëshshtoheni? Vrojtoni lilat e arës si rriten. Nuk mundohen, as thurin. 29 Por unë po ju them se as Solomoni në tanë lavdinë e vet nuk ishte mbështjellë si njëni prej tyne. 30 Nëse barin e arës, që sot asht e nesër hidhet në furrë, Hyu e stolis kështu, a nuk do të bajë shumë ma shumë për ju, besimpaktë? 31 Mos u angështoni, pra, tue thanë: "Çka të hamë?", apo: "Çka të pimë?", apo: "Çka të veshim?". 32 Të gjitha këto i kërkojnë kombet. Ati juej qiellor e din se keni nevojë për të gjitha këto. 33 Kërkoni ma parë mbretninë e Hyut e drejtësinë e tij dhe ai do t'jua japë shtesë edhe të gjitha këto. 34 Mos u angështoni, pra, për të nesërmen, se e mesërmja angështohet vetë për veten».
Krie VI.
1 Jipni mâj𝑒 t𝑒 mos b𝑒ni t𝑒 mir𝑒n tê j𝑒 p𝑒rpara njérz𝑒vet, sât𝑒 jini pâr𝑒 ka atá: se as̆tú rrog𝑒 ng𝑒 kini p𝑒rpara Tát𝑒s𝑒 tê j𝑒, ts̆𝑒 is̆t𝑒 te kjíeγiat𝑒.
2 Kur𝑒 prandái t𝑒 b𝑒s̆ limosn𝑒, mos i bíes̆ trumb𝑒s p𝑒rpara tîj, si b𝑒nj𝑒n ipókritrat𝑒 te sinagóg𝑒t𝑒, e te rrúg𝑒t𝑒, sât𝑒 jên𝑒 v𝑒ldúar𝑒 ka njérzit𝑒: me ftet𝑒 ju θom𝑒, e pat𝑒n rrog𝑒n e tire.
3 Po kur𝑒 ti b𝑒n𝑒 limosn𝑒, mos dîs̆it e s̆tré m𝑒ra jote até ts̆𝑒 b𝑒n e dréj𝑒ta jote:
4 Sât𝑒 jêt𝑒 limosna jote mb𝑒 t𝑒 fs̆eχur, e it’ At𝑒, ts̆𝑒 s̆eχ nd𝑒 t𝑒 fs̆eχur, kat𝑒 t’ e jáp𝑒nj𝑒 nd𝑒 t𝑒 sblúar.
5 E kur𝑒 t𝑒 parkalés𝑒ni, mos jini si ipókritrat𝑒: se kan𝑒 dzakón t𝑒 rrîn𝑒 tue parkalésur𝑒 te sinagóg𝑒t𝑒 e te angón𝑒t’ e kjáts𝑒vet, sât𝑒 ftónen𝑒 njérz𝑒vet: me t𝑒 ftet𝑒 ju θom𝑒, e pat𝑒n rrog𝑒n e tire.
6 Ti prâ, kur𝑒 kat𝑒 parkales𝑒s̆, χir𝑒 te s̆pîza jote, e k𝑒lkjósur𝑒 dera, parkales𝑒 t𝑒t’ At𝑒 fs̆éχuriθ: e it’ At𝑒 ts̆𝑒 s̆eχ nd𝑒 t𝑒 fs̆eχur, kat𝑒 t’ e jáp𝑒nj𝑒 nd𝑒 t𝑒 sblúar.
7 E kur𝑒 parkalés𝑒ni, mos gj𝑒koni s̆um𝑒, si dz̆intíj𝑒t𝑒. P𝑒rts̆é i dúket𝑒 se me t𝑒 fol𝑒t s̆um𝑒 kat𝑒 jên𝑒 marr𝑒 ves̆.
8 P𝑒randái mos glítiχj𝑒 me atá. Se Tata jîj𝑒 dî, ts𝑒 ju lípset𝑒, mê para se jû t’ ia lipni.
9 K𝑒s̆tú prandái jû kat𝑒 parkalés𝑒ni: Tata jin𝑒, ts̆𝑒 jê te kjíeγiat𝑒: kloft𝑒 s̆eitúar emri jit𝑒.
10 Járθ𝑒t𝑒 mbretría jote. U‐b𝑒ft𝑒 vulema jote, as̆tú si nd𝑒 kjíeγ𝑒, eδé mbi δê.
11 Buk𝑒n t𝑒n𝑒 t𝑒 p𝑒rdíts̆𝑒men ê na neve sot.
12 Eδé nd𝑒jena detír𝑒t𝑒 tona, si eδé na nd𝑒jéj𝑒m’ atá ts̆𝑒 na kan𝑒 d𝑒túar𝑒 neve.
13 E mos na bíes̆ nd𝑒 t𝑒 ksevalur. Po s̆p𝑒tona ka i ligu. P𝑒r se jótia is̆t𝑒 mbretría, fukjía, eδé l𝑒vdía p𝑒r gjiθ𝑒 jét𝑒t𝑒. As̆tú kloft𝑒.
14 Se n𝑒 jû i nd𝑒jéfs̆it𝑒 njérz𝑒vet ftésat’ e tire: kat𝑒 nd𝑒jênj𝑒 eδé juve Tata jîj𝑒 i kjíeγi𝑒s ftésat𝑒 túaj𝑒.
15 E mos ng𝑒 ia nd𝑒jeni njérz𝑒vet ftésat’ e tire: n𝑒ng𝑒 ju i nd𝑒jén Tata jîj𝑒 ftésat𝑒 túaj𝑒.
16 E kur argj𝑒roni, mos bé niχj𝑒 si ipókritrat𝑒 t𝑒 lipism𝑒. Se tsaposj𝑒n fákjet’ e tire, t𝑒 d𝑒ftónj𝑒n𝑒 njérz𝑒vet se jan e argj𝑒ronj𝑒n. Me ftet𝑒 ju θom𝑒, se e pat𝑒n rrog𝑒n e tire.
17 Ti, kur argj𝑒rón, líeχj kríet tat𝑒, e lâχj fakjen t𝑒nde,
18 T𝑒 mos i ftos̆ njérz𝑒vet se jê e argj𝑒rón, e po tit’ Eti, ts̆𝑒 rrî fs̆éχur𝑒: e it’ At𝑒, ts̆𝑒 s̆eχ nd𝑒 t𝑒 fs̆éχura, kat𝑒 t’ e jáp𝑒nj𝑒 nd𝑒 t𝑒 sblúara.
19 Mos ngr𝑒ni p𝑒r jû t𝑒rsore mbi δê: ku kopitsa, eδé ndris̆ku i gris: e ku kusár𝑒t𝑒 s̆ponj𝑒n, e vjeδj𝑒n.
20 Po ngr𝑒ni t𝑒rsore nd𝑒 kjíeγ𝑒j𝑒: ku jo kopits𝑒, e jo ndris̆k i gris, e teku kusar𝑒 ng𝑒 s̆ponj𝑒n, e ng𝑒 vjeδj𝑒n.
21 P𝑒rts̆é ku is̆t t𝑒rsori jit𝑒, atjé is̆t𝑒 eδé z𝑒mra jote.
22 Χ𝑒rnari i kúrmit’ ê siu jit𝑒. N𝑒 siu jit𝑒 prandái is̆t i fjéγ𝑒t𝑒: γjiθ𝑒 kurmi jit𝑒 kat𝑒 jêt𝑒 i s̆k𝑒lkjíem𝑒.
23 N𝑒 prâ siu jit𝑒 kloft’ i kekj𝑒: gjiθ𝑒 kurmi jit𝑒 kat𝑒 jêt’ i érr𝑒t𝑒. Andái n𝑒 drita, ts̆𝑒 ê te‐k𝑒 ti, ê m𝑒 t’ érr𝑒t𝑒: t𝑒 m𝑒térr𝑒tit sâ ka jêt𝑒?
24 Mosnjerî s’ mund𝑒 s̆𝑒rbenj𝑒 dî zót𝑒ra: p𝑒rts̆é o njérit𝑒 kat’ i mbê mbrî, e t𝑒 jatrin kat’ e dêt𝑒 mir𝑒: o njerin kat’ e mbânj𝑒 mb𝑒 dúar𝑒, e t𝑒 jatrin kat’ e χjiδís𝑒nj𝑒. Ng𝑒 mund𝑒 s̆𝑒rbeni Per𝑒ndîn, eδé mammunin.
25 Andái ju θome, mos t𝑒 mírr𝑒ni kuides𝑒 te gjeγa júaj𝑒 si kat𝑒 χani, e si kat𝑒 pini, e si kat𝑒 vis̆ni kurmin tê j𝑒. Gjeγa ts̆𝑒 ng𝑒 is̆t𝑒 mê s̆um𝑒 se kjevarría: e kurmi se t𝑒 vés̆urit?
26 V𝑒rreni zógat’ e kjieγi𝑒s𝑒, se ng𝑒 mbjéγ𝑒j𝑒n, ng𝑒 kúarj𝑒n, e ng𝑒 mbjeδj𝑒n nd𝑒 χambar𝑒: e Tata jîj𝑒 i kjíeγi𝑒s i kjevarrís. Jû ts̆𝑒 ng𝑒 v𝑒jeni mê s̆um𝑒 se ató?
27 E ts̆ili ka‐k𝑒 jû, i kuidesm𝑒 sâ t𝑒 jêt𝑒, mund’ i s̆tonj𝑒 sâ nj𝑒 b𝑒rrul𝑒 mbi gjeγ𝑒n e tîγj𝑒?
28 P𝑒r t𝑒 vés̆ur𝑒n prâ p𝑒rts̆é mírr𝑒ni akjé kuides𝑒? Γojás𝑒ni si rríten𝑒 dz̆íj𝑒rat𝑒 p𝑒rjas̆ta: ng𝑒 s𝑒rbenj𝑒n, e ng𝑒 tíerj𝑒n.
29 E ú ju θom𝑒, se eδé Salomuni te gjiθ𝑒 ndēría e tîγi𝑒 ng’ u‐stolis𝑒 si nj𝑒 ka k𝑒tá.
30 E nai barin e p𝑒rjás̆t𝑒s𝑒, ts̆𝑒 sot’ is̆t𝑒, e nestr𝑒 s̆tíχet𝑒 te furri, Per𝑒ndía e ves̆ as̆tú: sâ mê s̆um𝑒 juve njerz𝑒 me pak𝑒 bess𝑒?
31 Andái mos po t𝑒 mbrazni trût𝑒, tue θ𝑒n𝑒: Ts̆𝑒 ka χâm𝑒, ts̆𝑒 ka pîm𝑒, e si ka vís̆emi?
32 Se k𝑒tó s̆𝑒rbise gjiθ𝑒 gjíndet𝑒 i k𝑒rkonj𝑒n. E dî prandái Tata jîj𝑒, se p𝑒r jû dúχen𝑒 gjiθ𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise.
33 K𝑒rkoni mê para mbretrîn e Per𝑒ndîs e t𝑒 dréj𝑒t𝑒n e tîγj𝑒: e gjiθ𝑒 k𝑒tó s̆𝑒rbise kat𝑒 ju s̆tónen𝑒 juve.
34 P𝑒randái mos mírr𝑒ni ndutu kuides𝑒 p𝑒r t𝑒 nesmen. Se e nésmia kat𝑒 márr𝑒nj𝑒 kuidesin e sâγj𝑒. I arréen dit𝑒s e liga e sâγj𝑒.