KAPTINA III.
1 Përandai, o vëllazënit’ e mi, gëzohi mbë Zotinë, për me u shkruem juve por ato fjalë , sa për mue, nukë randohem, por për ju ashtë mirë.
2 Ruhi prei qenvet, ruhi prei punëtorëvet këqi, ruhi prei rreth-presëjesë,
3 sepse na jemi rreth-presëja qi lusimë Perëndinë me shpirt edhe qi mburremi mbë Iesu Krishtinë,
4 edhe s’kemi shpëresë mbë misht, ndonëse edhe unë mundem me pasunë shpëresë mbë misht.
5 Ndë qoftë se kuiton ndonji tietër këte shpëresë mbë misht, unë duhetë me pasunë ma shumë: rreth-premë tetë ditsh, prei kombit Israelit, prei farësë Beniaminit, Hebre prei Hebresh, prei ligjësë Farise,
6 prei përvëlimit zemërësë ndiekësi i kishësë, prei dreitënisë qi ashtë prei ligjësë qeshë faqe-bardhë.
7 Por ato qi ishinë tek unë për dobi, këto i kuitova për dam për Krishtinë;
8 edhe për të vërtetë të gjitha i kuitoj se janë për dam për kapërcimin’ e së ngjofëmesë Iesu Krishtit Zotit t’em; për ate të gjitha i damova, edhe i kujtoj se janë plehë, qi të fitoj Krishtinë,
9 edhe të gjindem tek ai, pa mos pasunë dreitëninë t’eme qi ashtë prei ligjësë, por ate qi ashtë prei anësë besësë Krishtit, dreitëninë qi ashtë prei Perëndisë përmbi besët;
10 qi të ngjof ate, edhe fuqin’ e së ngjallëmes’ ati, edhe shoqënin’ e pësimevet ati ardhunë mbë nji formë me vdekën’ e ati,
11 druese do të ndief me ia mbërrimë të ngjallëmesë prei së vdekunish.
12 Jo se unë tashti mora bravurinë , a se jam bam’ i kullutë, por ecij mbrapa mos e marr, sepse për ate jam kapunë prei Iesu Krishtit.
13 O vëllazën, unë s’kuitoj për vetëhenë t’eme se e kam marrë, por nji punë punoj , harroj të mbrapënatë, edhe shtrihem me zan’ ato qi kam përpara,
14 ecij mbas shenjit përmbi bravurin’ e së thërritëmesë naltë prei Perëndisë mbë Iesu Krishtinë.
15 Sa jemi të kullutë pra, le të kemi ndër mend këte, edhe ndë paçi ndër mend tietërazi, edhe këte ka për me ua sbuluem juve Perëndia.
16 Por mb’ate qi e mbërrim, le t’ecimë mbas asai udhe, le të kemi ndër mend por ate.
17 O vëllazën, bani si baj unë, edhe vini ore ata qi ecinë kështu, sikurse keni shëmbëllëtyrë vetëhenë tuei.
18 Sepse shumë ecinë, për të cillët, u thoshiem juve shumë herë, edhe tashti thom tue qjamë, se janë anëmiqt’ e kryqit Krishtit;
19 atyneve e mbrapëna ashtë të hupunitë, atyneve perëndi ashtë barku, edhe lafti atyneve ashtë ndë turpëni t’atyneve, të cillëtë kanë ndër mend punët’ e dheut.
20 Por qyteti ynë ashtë ndë qijet, prei andej presim’ edhe shëlbuesinë Zotinë Iesu Krisht,
21 i cilli ka për me ndërruem korpin’ e së përungjëmesë t’onë, qi të bahetë nji formë me korpin’ e laftit ati, mbas së vepëruemesë qi ai mundei edhe t’i vejë ndënë vetëvetëhet të gjitha.
© Albanian Gegh New Testament Kostandin Kristoforidhi, 1872. © Interconfessional Bible Society of Albania Interconfessional Bible Society of Albania 2017