KAPTINA IX.
1 Thom të vërtetënë mbë Krishtinë, nukë rrej. (Sepse KAM ndërgjegjëjenë t’eme qi deshmon bashkë me mue mbë Shpirtinë Shenjt),
2 se kam idhënim të madh, edhe të dhimtunë qi s’mengon ndë zemërët t’eme.
3 Sepse unë vetë lutesh të ishiem i mallëkuem [damë ] prei Krishtit për vëllazënit e mi, qi janë prei gjakut t’em mbas mishit,
4 të cillëtë janë Israelitë, të cillëvet ashtë birënia e zanë, edhe lafti, edhe dhiatatë, edhe e vumeja e ligjësë, edhe lutëja, edhe të zotuemitë,
5 të cillavet jan’ atënitë, edhe prei atyneve leu Krishti mbas mishit, i cilli ashtë përmbi të gjitha Perëndi i bekuem për gjithë jetët. Amen.
6 Por nukë mundetë me ranë poshtë fjala e Perënditë. Sepse jo gjith’ ata qi janë prei kombit Israelit, këta janë Israelitë.
7 As sepse janë fara e Abrahamit, janë gjithë dielm, por “fara jote ka me u queitunë mbë Isaakunë”.
8 Do me thanë, jo këta dielmt’ e mishit, janë dielmt’ e Perëndisë, por dielmt’ e të zotuemesë numërohenë për farë.
9 Sepse fara e të zotuemes’ ashtë këjo: “Kam me ardhunë mbë këte kohë, edhe Sarra ka me pasunë bir”.
10 Edhe jo vetëmë këjo , por edhe Rebekka, kur u gjind me barrë prei nji burri , Isaakut atit t’ynë.
11 (Sepse para se të lejinë dy dielmtë , edhe para se të bajinë ndonji punë të mirë, a të keqe, për me mbetun’ urdhëni parë i Perëndisë qi ishte mbas të sgjedhunit, jo prei vepërash, por prei të thirrunit),
12 iu tha asai: “Se ma i madhi ka me i shërbyem ma të vogëlit”.
13 Sikurse ashtë shkruem: “Iakobin’ e desha, por Esaun’ e pata mëni”.
14 Qish kemi me thanë pra? Mos ashtë shtrembëni te Perëndia? Qoftë lark,
15 sepse ai i thotë Moiseut: “Kam me përdëllyem ate qi kam me përdëllyem, edhe kam me pasunë të dhimtunë për ate qi kam me pasunë të dhimtunë”.
16 Pra këjo nuk’ asht’ e ati qi e do, as e ati qi ecën, por e Perëndisë qi përdëllen.
17 Sepse shkronja i thotë Faraonit: “Se për këte punë të ngrita, për me të diftuem fuqinë t’eme, edhe për me u rrëfyem emëni em mbë gjithë dhenë”.
18 Ate qi të detë pra, e përdëllen, edhe ai qi të detë, e ashpëron.
19 Do të më thuesh pra: Përse anëkohe ma? Cilli i duel kundrë dashunimit ati? Por cilli je ti, o nieri, qi i përgjegje kundrë Perëndisë?
20 Mos ka me i thanë gatesa gatestarit: Përse më bane kështu?
21 Apor s’ka pushtet tiegullari mbi baltënë me bamë prei nji balte nji anë për nder, e nji tietërë për shpërnderim?
22 Ndë deshi Perëndia me diftuem zemërimin’ e vet , edhe me bamë të ngjofunë fuqin’ e vet, duroi me shumë zemërë të gjanë enët’ e zemërimit qi qenë bamë për të viderrë?
23 Edhe për me bamë të ngjofunë pasëjen’ e laftit,
24 por edhe neve qi na thirri, jo vetëmë prei Iudeish, por edhe prei kombesh.
25 Sikurse i thot’ edhe Oseesë: “Kam me queitunë popullinë t’em, ate qi s’ashtë populli em, edhe të dashime, ate qi s’asht’ e dashime”.
26 “Edhe ka me qenunë nd’ate vend qi ashtë thanë atyne: Nukë jeni ju populli em, atie kanë me u queitunë bijt’ e Perëndisë gjallë”.
27 Edhe Isaia bërtet për Israelinë: “Ndë qoftë numëri i të bijvet Israelit porsi rana e detit, kanë me shpëtuem ata qi mbesinë,
28 sepse do të mbarojë, a do të shkurtojë llogari me dreitëni, sepse Zoti ka me bamë llogari të shkurtueme mbi dhet”.
29 Edhe sikurse tha çë përpara Isaia: “Zoti Sabaoth [Zoti i ushtëriavet ] ndë mos kishte lanë farë mbë ne, do t’ishim bamë porsi Sodomat’, edhe do t’ishim përgjaitunë me Gomorat”.
30 Qish kemi me thanë pra? Se ato kombetë qi nukë ndoqnë dreitëni, ia mbërrinë dreitënisë, edhe asai dreitënisë qi ashtë prei besësë.
31 Por Israeli tue ndiekunë ligjën’ e dreitënisë, nuk’ ia mbërrini ligjësë dreitënisë.
32 Përse? Sepse nuk’ e ndiqte mbas besësë, por mbas vepërash ligjësë. Sepse shqitnë mbë gur të shqitësë,
33 sikurse ashtë shkruem: “Qe te ve nji gur shqite ndë Sionë, edhe nji shkamp guri të shkandalit, edhe gjithë-kush t’i besojë ati, s’ka me u turpëruem”.
1 veritatem dico in Christo non mentior
testimonium mihi perhibente conscientia mea in Spiritu Sancto
2 quoniam tristitia est mihi magna
et continuus dolor cordi meo
3 optabam enim ipse ego anathema esse a Christo
pro fratribus meis qui sunt cognati mei secundum carnem
4 qui sunt Israhelitae quorum adoptio est filiorum et gloria
et testamenta et legislatio et obsequium et promissa
5 quorum patres et ex quibus Christus secundum carnem
qui est super omnia Deus benedictus in saecula amen
6 non autem quod exciderit verbum Dei
non enim omnes qui ex Israhel
hii sunt Israhel
7 neque quia semen sunt Abrahae omnes filii
sed in Isaac vocabitur tibi semen
8 id est non qui filii carnis hii filii Dei
sed qui filii sunt promissionis aestimantur in semine
9 promissionis enim verbum hoc est
secundum hoc tempus veniam et erit Sarrae filius
10 non solum autem
sed et Rebecca ex uno concubitum habens
Isaac patre nostro
11 cum enim nondum nati fuissent
aut aliquid egissent bonum aut malum
ut secundum electionem propositum Dei maneret
12 non ex operibus sed ex vocante dictum est ei
quia maior serviet minori
13 sicut scriptum est Iacob dilexi Esau autem odio habui
14 quid ergo dicemus numquid iniquitas apud Deum absit
15 Mosi enim dicit miserebor cuius misereor
et misericordiam praestabo cuius miserebor
16 igitur non volentis neque currentis sed miserentis Dei
17 dicit enim scriptura Pharaoni
quia in hoc ipsum excitavi te ut ostendam in te virtutem meam
et ut adnuntietur nomen meum in universa terra
18 ergo cuius vult miseretur et quem vult indurat
19 dicis itaque mihi quid adhuc queritur
voluntati enim eius quis resistit
20 o homo tu quis es qui respondeas Deo
numquid dicit figmentum ei qui se finxit quid me fecisti sic
21 an non habet potestatem figulus luti ex eadem massa facere
aliud quidem vas in honorem aliud vero in contumeliam
22 quod si volens Deus ostendere iram
et notam facere potentiam suam
sustinuit in multa patientia vasa irae aptata in interitum
23 ut ostenderet divitias gloriae suae
in vasa misericordiae quae praeparavit in gloriam
24 quos et vocavit nos non solum ex Iudaeis sed etiam ex gentibus
25 sicut in Osee dicit
vocabo non plebem meam plebem meam
et non misericordiam consecutam
misericordiam consecutam
26 et erit in loco ubi dictum est eis
non plebs mea vos
ibi vocabuntur filii Dei vivi
27 Esaias autem clamat pro Israhel
si fuerit numerus filiorum Israhel tamquam harena maris
reliquiae salvae fient
28 verbum enim consummans et brevians in aequitate
quia verbum breviatum faciet Dominus super terram
29 et sicut praedixit Esaias
nisi Dominus Sabaoth reliquisset nobis semen
sicut Sodoma facti essemus et sicut Gomorra similes fuissemus
30 quid ergo dicemus
quod gentes quae non sectabantur iustitiam adprehenderunt iustitiam
iustitiam autem quae ex fide est
31 Israhel vero sectans legem iustitiae
in legem iustitiae non pervenit
32 quare quia non ex fide sed quasi ex operibus
offenderunt in lapidem offensionis
33 sicut scriptum est
ecce pono in Sion lapidem offensionis et petram scandali
et omnis qui credit in eum non confundetur