KAPTINA II.
1 Përandai s’mundesh me dhanë fjalë, o nieri, cillido je ti qi gjukon, sepse për ate punë qi gjukon tietrinë, gjukon vetëhenë tande për të keq, sepse ti qi gjukon, punon ato punë .
2 Edhe e dimë, se gjyqi i Perëndisë ashtë me të vërtetë kundrë atyneve qi punojnë t’atillash punë .
3 E mendon këte, ti o nieri, qi gjukon ata qi punojnë t’atillash punë , edhe ban ato, se ke me shpëtuem prei gjyqit Perëndisë?
4 Apor ban për asgja pasëjen’ e mirënisë ati, e të durimit, e të zemrësë gjanë, e nuk’ e di, se mirënia e Perëndisë të bije ndë pendesë?
5 Por për ashpëriminë tand, edhe për zemërën’ e papendueshime mbëledh zemërim mbë vetëhenë tande ndë ditë të zemërimit, edhe të sbuluemesë gjyqit dreitë të Perëndisë,
6 i cilli ka me ia paguem gjithë-se-cillit mbas vepëravet ati;
7 atyneve qi lypinë laft, e nder, e të pavdierrë me durim për vepërë të mirë, ka me u dhanë jetë të pasosëme;
8 e mb’ata qi qartohenë, edhe nuk’ ulenë mbë të vërtetënë, por ulenë mbë të shtrembëtënë ka me qenunë zemërim edhe mëni,
9 acarim edhe shtrëngim mbë qish do shpirt nieriu qi punon të keqenë, mbë Iudenë ma parë, edhe mbë Grekunë,
10 por laft, e nder, e paqtim ka me qenunë mbë gjithë-se-cillinë qi punon të mirënë, mbë Iudenë ma parë, edhe mbë Grekunë.
11 Sepse afër Perëndisë s’ka të mbaitun’ anë,
12 sepse gjithë sa fëjyenë mbë ligjë, kanë me u vdierrë pa ligjë; edhe gjithë sa fëjyenë pa ligjë, kanë me u gjukuem me ligjë,
13 (sepse nukë janë të dreitë afër Perëndisë ata qi i mbanë vesh ligjësë, por ata qi punojnë ligjënë kanë me dalunë të dreitë.
14 Sepse kur gjintarëtë qi s’kanë ligjë, punojnë punët e ligjësë mbas natyrësë, këta ndonëse s’kanë ligjë, ashtë ligjë ndë vetëhet t’atyne,
15 të cillëtë diftojnë punën’ e ligjësë shkruem ndë zemërat të veta, sepse ndërgjegjëja e atyne dëshmon bashkë me ata, edhe mendimetë ndërmiet atyne përflasinë, a apinë fjalë njiani për tietërinë);
16 mb’ate ditë kur do të gjukojë Perëndia të mpshefëtat’ e nieriut me anë të Iesu-Krishtit, mbas ungjillit t’em.
17 Qe, ti qi quhe Iude, edhe prahe mbë ligjët, e mburre mbë Perëndinë,
18 edhe njef dashunimin’ e ati , edhe shqyem ato qi dajnë, sepse je mësuem prei ligjësë;
19 edhe ke shpëresë mbë vetëhenë tande se u tërheq udhënë të verbënavet, se je drit’ e atyneve qi janë nd’errësinë,
20 mësesës i të marrëvet, mieshtër i foshnjevet, e se ke formën’ e së ngjofëmesë, edhe së vërtetësë ndë ligjët.
21 Ti pra qi mëson tietërinë, nukë mëson vetëvetëhenë? Ti qi predikon të mos viedhinë, viedh?
22 Ti qi thue të mos kurvënojnë, kurvënon? Ti qi ke të ndytë idhujtë, vieth gja kishe?
23 Ti qi mburre mbë ligjët, shpërnderon Perëndinë tue kapërcyem ligjënë?
24 Sepse “emëni i Perëndisë nemetë ndër kombet për punë tuei”, sikurse ashtë shkruem.
25 Sepse rreth-presëja vëjen, ndë punofsh ligjënë, por ndë kapërcefsh ligjënë, rreth-presëja jote u ba të parreth-premë.
26 Ai pra qi nuk’ ashtë rreth-premë ndë rueitë porosit’ e ligjësë, a s’ka me u queitunë të parreth-premit’ e ati për rreth-presëje?
27 Edhe ai qi ashtë prei natyrës’ i parreth-premë, e punon ligjënë, nukë do të gjukojë tyi qi ke shkronjën’ e ligjësë , edhe rreth-presëjenë, e kapërcen ligjënë?
28 Sepse nuk’ asht’ Iude ai qi duketë për faqe, as rreth-presëja ndë misht qi duketë për faqe,
29 por ai qi ashtë ndë të mpshefunë Iude, edhe rreth-presëja asht ’ ajo e zemrësë, qi ashtë ndë shpirt, e jo ajo qi ashtë ndë shkronjë, të cillit lafti nuk’ ashtë prei nierëzish, por prei Perëndisë.
1 propter quod inexcusabilis es o homo omnis qui iudicas
in quo enim iudicas alterum te ipsum condemnas
eadem enim agis qui iudicas
2 scimus enim quoniam iudicium Dei est secundum veritatem
in eos qui talia agunt
3 existimas autem hoc
o homo qui iudicas eos qui talia agunt et facis ea
quia tu effugies iudicium Dei
4 an divitias bonitatis eius et patientiae et longanimitatis contemnis
ignorans quoniam benignitas Dei ad paenitentiam te adducit
5 secundum duritiam autem tuam et inpaenitens cor
thesaurizas tibi iram in die irae et revelationis iusti iudicii Dei
6 qui reddet unicuique secundum opera eius
7 his quidem qui secundum patientiam boni operis
gloriam et honorem et incorruptionem quaerentibus
vitam aeternam
8 his autem qui ex contentione
et qui non adquiescunt veritati credunt autem iniquitati
ira et indignatio
9 tribulatio et angustia in omnem animam hominis operantis malum
Iudaei primum et Graeci
10 gloria autem et honor et pax omni operanti bonum
Iudaeo primum et Graeco
11 non est enim personarum acceptio apud Deum
12 quicumque enim sine lege peccaverunt
sine lege et peribunt
et quicumque in lege peccaverunt per legem iudicabuntur
13 non enim auditores legis iusti sunt apud Deum
sed factores legis iustificabuntur
14 cum enim gentes quae legem non habent
naturaliter quae legis sunt faciunt
eiusmodi legem non habentes ipsi sibi sunt lex
15 qui ostendunt opus legis scriptum in cordibus suis
testimonium reddente illis conscientia ipsorum
et inter se invicem cogitationum accusantium
aut etiam defendentium
16 in die cum iudicabit Deus occulta hominum
secundum evangelium meum per Iesum Christum
17 si autem tu Iudaeus cognominaris
et requiescis in lege et gloriaris in Deo
18 et nosti voluntatem
et probas utiliora instructus per legem
19 confidis te ipsum ducem esse caecorum
lumen eorum qui in tenebris sunt
20 eruditorem insipientium magistrum infantium
habentem formam scientiae et veritatis in lege
21 qui ergo alium doces te ipsum non doces
qui praedicas non furandum furaris
22 qui dicis non moechandum moecharis
qui abominaris idola sacrilegium facis
23 qui in lege gloriaris per praevaricationem legis Deum inhonoras
24 nomen enim Dei per vos blasphematur inter gentes
sicut scriptum est
25 circumcisio quidem prodest si legem observes
si autem praevaricator legis sis
circumcisio tua praeputium facta est
26 si igitur praeputium iustitias legis custodiat
nonne praeputium illius in circumcisionem reputabitur
27 et iudicabit quod ex natura est praeputium legem consummans
te qui per litteram et circumcisionem praevaricator legis es
28 non enim qui in manifesto Iudaeus est
neque quae in manifesto in carne circumcisio
29 sed qui in abscondito Iudaeus
et circumcisio cordis in spiritu non littera
cuius laus non ex hominibus sed ex Deo est