KAPTINA XXI.
1 Edhe pashë nji qiell të ri edhe nji dhe të ri, sepse qiell’ i parë edhe dheu i parë shkoi, edhe deti nuk’ ashtë ma.
2 Edhe unë Gjionni pashë qytetinë shenjt, Ierusalemën’ e re, tue sdripunë prei qiellit kah Hyji, bamë gati porsi nusen’ e stolisëme për burrin’ e vet.
3 Edhe ndëgjova nji za të math prei qielli qi thoshte: Nje tenda e Hyjit bashkë me njerëzit, edhe ka me ndenjunë bashkë me ata; edhe ata kanë me qenunë populli i ati, edhe Hyji ka me qenunë bashkë me ata Hyji i atyne.
4 Edhe Hyji ka me mpëshimë qish-do lot prei syvet atyne, edhe vdeka s’ka me qenunë ma; as vajë, as të thërritunë, as të dhimbunë, s’ka me qenunë ma, sepse të paratë shkuenë.
5 Edhe tha ai qi ishte ndenjunë mbë shkampt: Qe të gjitha tek i baj të ra. Edhe më thotë: Shkruei, sepse këto fjalë janë të vërtetë edhe të zana besë.
6 Edhe më tha: U ba; unë jam Alfa edhe Omega, e filluemeja edhe e mbaruemeja. Unë kam me i dhan’ ati qi ka et prei gurrësh ujit gjallë të jetësë dhunëti.
7 Ai qi mund ka me trashiguem të gjitha, edhe kam me qenunë tek ai Hyj, edhe ai ka me qenunë tek unë bir.
8 Edhe frikësit e të pabesët’ e të ndytët’ e gjak-bamësit’ e kurvarët’ e magjistarët’ e idhullatrët’ e gjithë rrenësitë kanë me pasunë piesën’ e vet ndë kënetët qi digjetë me ziarrm e me surfullë, qi ajo ashtë vdek’ e dytë.
9 Edhe erdhi tek unë nji prei shtat’ engjujvet qi kishinë të shtatë kupatë mbushunë me të shtatë plagët’ e mbrapëme, edhe foli bashkë me mue tue thanë: Eja, të diftoj tyi nusenë, gruen’ e Qengjit.
10 Edhe më pruni me frymë mbë nji mal të math e të naltë, edhe më diftoi qytetin’ e math, Ierusalemën’ e shënjtënueshime, tue sdripunë prei qiellit kah Hyji, qi kishte lavdin’ e Hyjit;
11 edhe të ndritunit’ e asai gjante me gur fort të nderëshim, porsi gur Iaspide qi shkëlqen si krystallë.
12 Edhe kishte nji mur të math edhe të naltë, edhe dy-mbë-dhetë dyer, edhe mbë dyert dy-mbë-dhet’ engjuj, edhe emëna shkruem përsipër, të cillatë janë të dy-mbë-dhetë faravet e të bijve Israelit.
13 Prei së lemesë diellit tri dyer, prei anësë borësë tri dyer, prei anësë mies-ditësë tri dyer, prei së perënduemesë diellit tri dyer.
14 Edhe muri i qytetit kishte dy-mbë-dhetë themele, edhe nd’ato ishin’ emënat’ e të dy-mbë-dhet’ apostujvet Qengjit.
15 Edhe ai qi fliste bashkë me mue kishte nji kallam t’artë, qi të masi qytetin’ edhe dyert’ e ati edhe murin’ e ati.
16 Edhe qyteti ashtë me katër kante, edhe ashtë sa i gjatë edhe aqi i gjanë; edhe mati qytetin me kallaminë, qysh mbë dy-mbë-dhetë mijë stade; gjatësina edhe gjanësina edhe naltësina e ati janë si nji-nji.
17 Edhe mati murin’ e ati, nji qind e katër-dhet’ e katër kutë, mbas matiesë njeriut, qi do me thanë t’engjullit.
18 Edhe ndërtesa e murit ati ishte iaspidë, edhe qyteti ar i këthiellëtë, qi gjante me gastare të këthiellëtë.
19 Edhe themelet’ e murit qytetit ishinë stolisunë me qish-do gurë të nderëshim: themel i parë ishte iaspidë, i dyti sapfeir, i treti halqedon, i katërti smaragdë,
20 i pesëti sardonyk, i gjashtti sardi, i shtatti gur-artë, i tetti beryll, i nanti topazi, i dhetti amethyst.
21 Edhe të dy-mbë-dhetë dyert’ ishinë dy-mbë-dhetë margaritarë, gjithë-se-cilla derë ishte prei nji margaritari; edhe rruga e qytetit ishte ar i këthiellëtë, porsi gastareja qi shkëlqen.
22 Edhe s’pashë tempullë nd’ate, sepse Zoti Hyj gjithë-pushtetësi edhe Qengji ashtë tempull’ i ati.
23 Edhe qyteti s’ka nevojë për diell, as për hanë, qi të ndrisinë nd’atë, sepse lavdia e Hyjit ndriti ate, edhe kandili i ati ashtë Qengji.
24 Edhe kombetë qi janë shpëtuem kanë me ecunë ndëpër dritë t’ati; edhe rigat’ e dheut bijënë lavdin’ edhe nderin’ e vet mb’atë.
25 Edhe dyert’ e ati s’kanë me u mbyllunë ditënë, sepse natë s’ka me qenunë mb’ate.
26 Edhe kanë me prumë lavdin’ edhe nderin e kombevet mb’ate.
27 Edhe s’ka me hymë mb’ate qish-do gja qi pugan, edhe ban të ndytë, edhe rrenë, veç ata qi janë shkruem ndë libër të jetësë Qengjit.
1 et vidi caelum novum et terram novam
primum enim caelum et prima terra abiit
et mare iam non est
2 et civitatem sanctam Hierusalem
novam vidi
descendentem de caelo a Deo
paratam sicut sponsam ornatam viro suo
3 et audivi vocem magnam de throno dicentem
ecce tabernaculum Dei cum hominibus
et habitabit cum eis
et ipsi populus eius erunt et ipse Deus cum eis erit eorum Deus
4 et absterget Deus omnem lacrimam ab oculis eorum
et mors ultra non erit
neque luctus neque clamor neque dolor erit ultra
quae prima abierunt
5 et dixit qui sedebat in throno ecce nova facio omnia
et dicit scribe quia haec verba fidelissima
sunt et vera
6 et dixit mihi factum est
ego sum Α et ω initium et finis
ego sitienti dabo de fonte aquae vivae gratis
7 qui vicerit possidebit haec et ero illi Deus et ille erit mihi filius
8 timidis autem et incredulis et execratis et homicidis
et fornicatoribus et veneficis et idolatris
et omnibus mendacibus
pars illorum erit in stagno ardenti igne et sulphure
quod est mors secunda
9 et venit unus de septem angelis
habentibus fialas plenas septem plagis novissimis
et locutus est mecum dicens
veni ostendam tibi sponsam uxorem agni
10 et sustulit me in spiritu in montem magnum et altum
et ostendit mihi civitatem sanctam Hierusalem
descendentem de caelo a Deo
11 habentem claritatem Dei
lumen eius simile lapidi pretioso
tamquam lapidi iaspidis sicut cristallum
12 et habebat murum magnum et altum
habens portas duodecim
et in portis angelos duodecim
et nomina inscripta
quae sunt nomina duodecim tribuum filiorum Israhel
13 ab oriente portae tres et ab aquilone portae tres
et ab austro portae tres et ab occasu portae tres
14 et murus civitatis habens fundamenta duodecim
et in ipsis duodecim nomina duodecim apostolorum agni
15 et qui loquebatur mecum
habebat mensuram harundinem auream
ut metiretur civitatem et portas eius et murum
16 et civitas in quadro posita est
et longitudo eius tanta est quanta et latitudo
et mensus est civitatem de harundine
per stadia duodecim milia
longitudo et latitudo et altitudo
eius aequalia sunt
17 et mensus est murus eius
centum quadraginta quattuor cubitorum
mensura hominis quae est angeli
18 et erat structura muri eius ex lapide iaspide
ipsa vero civitas auro mundo simile vitro mundo
19 fundamenta muri civitatis omni lapide pretioso ornata
fundamentum primum iaspis
secundus sapphyrus
tertius carcedonius
quartus zmaragdus
20 quintus sardonix
sextus sardinus
septimus chrysolitus
octavus berillus
nonus topazius
decimus chrysoprassus
undecimus hyacinthus
duodecimus amethistus
21 et duodecim portae duodecim margaritae sunt
per singulas
et singulae portae erant ex singulis margaritis
et platea civitatis aurum mundum
tamquam vitrum perlucidum
22 et templum non vidi in ea
Dominus enim Deus omnipotens templum illius est et agnus
23 et civitas non eget sole neque luna ut luceant in ea
nam claritas Dei inluminavit eam
et lucerna eius est agnus
24 et ambulabunt gentes per lumen eius
et reges terrae adferent gloriam suam et honorem in illam
25 et portae eius non cludentur per diem nox enim non erit illic
26 et adferent gloriam et honorem gentium in illam
27 nec intrabit in ea
aliquid coinquinatum
et faciens abominationem et mendacium
nisi qui scripti sunt in libro vitae agni