KAPTINA XIX.
1 Edhe mbasandai ndëgjova porsi nji za të math shumë gjindie ndë qiell, qi thoshte: Alleluia, shpëtimi e lavdia e nderi e fuqia qoftë mbë Zotinë Hyjinë t’anë,
2 se gjyqet’ e ati janë të vërteta edhe të dreita, sepse gjukoi kurvën’ e madhe, qi vduer dhenë me kurvënin’ e vet, edhe muer shpagim prei dorës’ asai për gjakun’ e shërbëtorëvet vet.
3 Edhe për së dyti thanë: Alleluia. Edhe tymi i asai hypën ndë jetët të jetëvet.
4 Edhe ranë të njizet e katër pleqtë, edhe të katër shtazëtë, e adhuruenë Hyjinë qi rrinte mbë shkampt, tue thanë: Amen. Alleluia.
5 Edhe duel nji za prei shkambit, tue thanë: Lavdoni Hyjinë t’anë gjithë shërbëtorët’ e ati, edhe ata qi kanë frikë ate, edhe të vegjël’ e të mëdhej.
6 Edhe ndëgjova porsi nji za shumë gjindie, edhe porsi nji za shumë ujënash, edhe porsi nji za bumbullimash të forta, qi thoshinë: Alleluia, se regjënoi Hyji Gjithë-pushtetësi.
7 Le të gëzohemi e le të gazmohemi, edhe le t’i apimë lavdi ati, sepse erdhi darsëma e Qengjit, edhe grueja e ati bani gati vetëvetëhenë.
8 Edhe iu dha asai qi të vishetë me vishnje të pastër e të ndritshime, sepse vishnja ashtë dreitëniat’ e shenjtënavet.
9 Edhe më thotë: Shkruei, lum ata qi janë thirrunë ndë darkë të darsmësë Qengjit. Edhe më thotë: Këto janë fjalët’ e vërteta të Hyjit.
10 Edhe rashë ndër kambë t’ati për me e adhuruem, edhe ai më thotë: Shiko mos bajsh këte , sepse unë jam nji shërbëtuer shoqi yt edhe i vëllazënëvet tu qi kanë deshmin’ e Iesuit, por adhuro Hyjinë, sepse deshmia e Iesuit ashtë shpirti i profezisë.
11 Edhe pashë qiellinë hapunë, edhe nje nji kal i bardhë, edhe ai qi rrinte mb’atë qjuhei Besëtar edhe i Vërtetë, edhe gjukon e lufton me dreitëni.
12 Edhe syt’ e ati ishinë porsi flakë ziarrmi, edhe mbi krye t’ati kishte shumë kunora; edhe kishte shkruem nji emënë, të cillin’ askushi s’e di, veç ati.
13 Edhe ishte veshunë me nji petkë ngjyem ndë gjak; edhe emëni i ati qjuhetë Fjala e Hyjit.
14 Edhe ushtëriatë qi ishinë ndë qiell e merrshinë mbrapa hipunë mbi kual të bardhë, e veshunë me vishnje të bardhë edhe të pastër.
15 Edhe prei gojës’ ati dilte nji shpat’ e prefëtë, qi t’u bierë kombevet me ate; edhe ai “ka me kullotun’ ata me shkop të hekurtë”. Edhe ai shkel gaviçin’ e venësë zemërimit edhe mënisë Hyjit Gjithë-pushtetësit.
16 Edhe mbi petëkun’ e mbi kofshët të vet ka shkruem emëninë: Riga i rigavet edhe Zoti i zotënavet.
17 Edhe pashë nji engjullë qi rrinte ndë diellt; edhe thërriti me za të math, e u tha shpendëvet qi fluturojinë ndë miedis të qiellit: Eni edhe u mbëlithni ndë darkë të Hyjit math,
18 qi të hani mishna rigash, e mishna urdhën-mijësh, e mishna të fortësh, e mishna kualsh, edhe atyneve qi janë ndenjunë mb’ata, edhe mishna qish-do farë njerëzish të lirësh e shërbëtorësh, edhe të vegjëlish e të mëdhejsh.
19 Edhe pashë bishën’ edhe rigat’ e dheut, edhe ushtëriat’ e atyneve mbëledhunë qi të bajënë luftë me ate qi rrinte mbi kalt, edhe me ushtërin’ e ati.
20 Edhe u zu bisha, edhe bashkë me ate profet-rrenësi, ai qi bani shenjetë përpara asai, me të cillatë gënjeu ata qi muernë shenjën’ e bishësë, edhe adhuruenë figuren’ e asai; të dy u hothnë të gjallë ndë kënetë të ziarrmit qi digjetë me surfullë.
21 Edhe të tietër’ u vranë me shpatën’ e ati qi rrinte mbi kalt, qi dilte prei gojës’ ati; edhe gjithë shpendët’ u nginjë prei mishnash atyneve.
1 post haec audivi quasi vocem magnam turbarum
multarum
in caelo dicentium alleluia
salus et gloria et virtus Deo nostro est
2 quia vera et iusta iudicia sunt eius
quia iudicavit de meretrice magna
quae corrupit terram in prostitutione sua
et vindicavit sanguinem servorum suorum de manibus eius
3 et iterum dixerunt alleluia
et fumus eius ascendit in saecula saeculorum
4 et ceciderunt seniores viginti quattuor et quattuor animalia
et adoraverunt Deum sedentem super thronum dicentes
amen alleluia
5 et vox de throno exivit dicens
laudem dicite Deo nostro omnes servi eius
et qui timetis eum pusilli et magni
6 et audivi quasi vocem turbae magnae
et sicut vocem aquarum multarum
et sicut vocem tonitruum magnorum dicentium
alleluia quoniam regnavit Dominus Deus noster omnipotens
7 gaudeamus et exultemus et demus gloriam ei
quia venerunt nuptiae agni et uxor eius praeparavit se
8 et datum est illi
ut cooperiat se byssinum splendens
candidum
byssinum enim iustificationes sunt sanctorum
9 et dicit mihi scribe
beati qui ad cenam nuptiarum agni vocati sunt
et dicit mihi haec verba vera Dei
sunt
10 et cecidi ante pedes eius ut adorarem eum
et dicit mihi vide ne feceris
conservus tuus sum
et fratrum tuorum habentium testimonium Iesu
Deum adora
testimonium enim Iesu est spiritus prophetiae
11 et vidi caelum apertum et ecce equus albus
et qui sedebat super eum vocabatur Fidelis et Verax vocatur
et iustitia iudicat et pugnat
12 oculi autem eius sicut flamma ignis
et in capite eius diademata multa
habens nomen scriptum quod nemo novit nisi ipse
13 et vestitus erat vestem aspersam sanguine
et vocatur nomen eius Verbum Dei
14 et exercitus qui sunt in caelo sequebantur eum in equis albis
vestiti byssinum album mundum
15 et de ore ipsius procedit gladius
acutus
ut in ipso percutiat gentes
et ipse reget eos in virga ferrea
et ipse calcat torcular vini furoris irae Dei omnipotentis
16 et habet in vestimento et in femore suo scriptum
rex regum et Dominus dominantium
17 et vidi unum angelum stantem in sole
et clamavit voce magna dicens omnibus avibus
quae volabant per medium caeli
venite congregamini ad cenam magnam Dei
18 ut manducetis carnes regum et carnes tribunorum et carnes fortium
et carnes equorum et sedentium in ipsis
et carnes omnium liberorum ac servorum
et pusillorum ac magnorum
19 et vidi bestiam et reges terrae et exercitus eorum
congregatos ad faciendum proelium
cum illo qui sedebat in equo et cum exercitu eius
20 et adprehensa est bestia
et cum illo pseudopropheta qui fecit signa
coram ipso
quibus seduxit eos qui acceperunt caracterem bestiae
qui et adorant imaginem eius
vivi missi sunt hii duo in stagnum ignis ardentis sulphure
21 et ceteri occisi sunt in gladio sedentis super equum
qui procedit de ore ipsius
et omnes aves saturatae sunt carnibus eorum