KAPTINA II.
1 Ndë qoftë pra ndonji ngushullim mbë Krishtinë, ndë qoftë ndonji fjalë e butë dashunie, ndë qoftë ndonji shoqëni shpirti, ndë qofshinë zemëra të dhimtshime e mallngjime,
2 më mbushni me gëzim, qi të jeni me nji mend, tue qenunë me nji dashuni, bashkë me nji shpirt, me nji mend;
3 mos punoni gja me zmir, a me mendie të kotë, por me mendie të ulëtë, tue kuituem njiani tietërinë se ashtë ma i naltë se vetëvetëhenë;
4 le të mos vejë ore gjithë-se-cilli prei jush për të vetat, por edhe për të tierët gjithë-se-cilli.
5 Edhe le të jetë ndër ju ajo mendia qi ishte edhe mbë Iesu Krishtinë,
6 i cilli tue qenunë ndë formë të Perëndisë, nukë kucoi rrëmbim për me qenunë si nji-nji me Perëndinë,
7 por shprazi vetëvetëhenë, e muer formë shërbëtori, e u ba porsi nierëzit ndë shëmbëllim:
8 edhe u gjind porsi nieri ndë fityrë, uli vetëvetëhenë, e u ba i ndëgjueshim deri mbë vdekë, edhe me vdekë kryqi.
9 Përandai edhe Perëndia e naltoi tepërë, edhe i fali emënë, qi ashtë përmbi gjith’ emënë,
10 qi të uletë mb’emënë të Iesu Krishtit qish do gjunjë atyneve qi janë mbë qiell e ndë dhet, e ndënë dhet,
11 edhe qish do gjuhë të rrëfejë se Iesu Krishti ashtë Zot, ndë laft të Perëndisë Atit.
12 Përandai, o të dashunit’ e mi, sikurse keni ndëgjuem përherë, jo vetëmë porsi kur jeni ndër sy të mi, por tashti shumë ma fort qi nukë jam ndër sy, punoni për shpëtimin’ e vetiut me frikë e me drithtim,
13 sepse Perëndia asht’ ai qi vepëron mbë ju edhe të dashunit’ edhe të vepëruemitë, mbas pëlqimit vet.
14 Punoni të gjitha pa murmurim e pa mendime të doba,
15 qi të dilni faqe-bardhë e të qiruem, dielmt’ e Perëndisë pa palavi ndë miedis këti kombi dredharak e të shtrembëtë; ndërmiet atyneve ndritni porsi dritatë te bota,
16 tue mbaitunë fjalën’ e jetësë, për të mburrunitë t’em ndë ditë të Krishtit, sepse nuk’ eca kot, as nuk’ u mundueshë kot.
17 Por ndonëse bije vetëhenë t’eme për të stërpikunë ndë kurban e ndë shërbesë të besësë tuei, gëzohem e gazmohem bashkë me gjithë ju,
18 kështu edhe ju gëzohi e gazmohi bashkë me mue.
19 Edhe shpërej mbë Zotinë Iesu me u dërguem juve për së shpeiti Timothenë,
qi të më gëzohetë shpirti, kur të marr vesht për punët tueja.
20 Sepse s’kam ndonji kështu me nji shpirt, qi të ketë kujdes me zemërë të këthiellëtë për punët tueja,
21 sepse të gjithë kërkojnë për punët e veta, e jo për të Iesu Krishtit.
22 Edhe e dini provimin’ e ati, se punoi bashkë me mue mbë ungjillt, porsi diali me t’atinë.
23 Shpërej pra me dërguem juve këte përnjiherë, porsa të shof se si venë punët’ e mia.
24 Edhe kam shpëresë mbë Zotinë, se edhe unë vetë kam me ardhunë shpeit.
25 Por u kuitueshë se ashtë nevojë për me u dërguem juve Epafroditinë vëllan’ edhe punëtorin’ edhe ushtëtorinë shoqinë t’em, e apostullinë tuei, edhe shërbëtorin e nevojëse s’eme,
26 sepse kishte mall për të gjithë ju, edhe i vinte keq, sepse ndëgjuetë se ishte sëmunë.
27 Edhe për të vërtetë qe sëmunë afër për vdekë, por Perëndia e përdëlleu, edhe jo vetëm’ ate, por edhe mue, qi të mos kem idhënim përmbi idhënim.
28 Përandai u dërgova juve ate me nxitim, qi të gëzohi kur ta shifni për-së-ri, edhe unë të kem ma pak idhënim.
29 Pritnia pra mbë Zotinë me gjithë gëzim, edhe të tillë nierës t’i keni për nderë,
30 sepse për punën’ e Krishtit u afrue deri mbë vdekë, edhe s’pat kujdes për jetën’ e vet, për me mbushunë qish u mengon juve prei punësë qi pata për me bam’ unë.
1 si qua ergo consolatio in Christo
si quod solacium caritatis si qua societas spiritus
si quid viscera et miserationes
2 implete gaudium meum ut idem sapiatis
eandem caritatem habentes unianimes id ipsum sentientes
3 nihil per contentionem neque per inanem gloriam
sed in humilitate superiores sibi invicem arbitrantes
4 non quae sua sunt singuli considerantes
sed et ea quae aliorum
5 hoc enim sentite in vobis quod et in Christo Iesu
6 qui cum in forma Dei esset
non rapinam arbitratus est esse se aequalem Deo
7 sed semet ipsum exinanivit formam servi accipiens
in similitudinem hominum factus et habitu inventus ut homo
8 humiliavit semet ipsum factus oboediens usque ad mortem
mortem autem crucis
9 propter quod et Deus illum exaltavit
et donavit illi nomen super omne nomen
10 ut in nomine Iesu omne genu flectat
caelestium et terrestrium et infernorum
11 et omnis lingua confiteatur
quia Dominus Iesus Christus in gloria est Dei Patris
12 itaque carissimi mei sicut semper oboedistis
non ut in praesentia mei tantum
sed multo magis nunc in absentia mea
cum metu et tremore vestram salutem operamini
13 Deus est enim qui operatur in vobis
et velle et perficere pro bona voluntate
14 omnia autem facite sine murmurationibus et haesitationibus
15 ut sitis sine querella et simplices filii Dei sine reprehensione
in medio nationis pravae et perversae
inter quos lucetis sicut luminaria in mundo
16 verbum vitae continentes ad gloriam meam in die Christi
quia non in vacuum cucurri neque in vacuum laboravi
17 sed et si immolor supra sacrificium et obsequium fidei vestrae
gaudeo et congratulor omnibus vobis
18 id ipsum autem et vos gaudete et congratulamini mihi
19 spero autem in Domino Iesu
Timotheum cito me mittere ad vos
ut et ego bono animo sim cognitis quae circa vos sunt
20 neminem enim habeo tam unianimem
qui sincera affectione pro vobis sollicitus sit
21 omnes enim sua quaerunt
non quae sunt Christi Iesu
22 experimentum autem eius cognoscite
quoniam sicut patri filius
mecum servivit in evangelium
23 hunc igitur spero me mittere
mox ut videro quae circa me sunt
24 confido autem in Domino quoniam et ipse veniam ad vos cito
25 necessarium autem existimavi Epafroditum
fratrem et cooperatorem et commilitonem meum
vestrum autem apostolum et ministrum necessitatis meae
mittere ad vos
26 quoniam quidem omnes vos desiderabat et maestus erat
propterea quod audieratis illum infirmatum
27 nam et infirmatus est usque ad mortem sed Deus misertus est eius
non solum autem eius verum etiam et mei
ne tristitiam super tristitiam haberem
28 festinantius ergo misi illum
ut viso eo iterum gaudeatis et ego sine tristitia sim
29 excipite itaque illum cum omni gaudio in Domino
et eiusmodi cum honore habetote
30 quoniam propter opus Christi usque ad mortem accessit
tradens animam suam
ut impleret id quod ex vobis deerat erga meum obsequium