KAPTINA XVI.
1 Ende si shkoi e shëtuna, Maria Magdalena, ende Maria e ama Iakobit, ende Saloma, blen’ erëna, për me ardhun’ e me lym ate.
2 Ende shumë herët ndë natie të parënë ditën’ e javësë vinë mbi vorr, tue shkrepunë dilli;
3 ende thoshinë ndërmiet atyne: Cilli do të na rrokullejë gurinë prei derësë vorrit?
4 Ende kur shtinë sytë, ven’ ore se guri ishte rrokullymë, sepse ishte fort i math.
5 Ende kur hynë ndë vorr, panë nji dialosh tue ndenjunë për së diathti, veshunë me petka të bardha; ende ato u tremnë.
6 Ende ai u thot’ atyne: Mos u tremni; kërkoni Iesu Nazarinasinë, qi qe mbërthymë? U ngjall; nuk’ ashtë këtu, ngje vendi ku e patnë vumë.
7 Po shkoni, e u thoni dishepujtvet ati, ende Pietrit, se ai vete ma përpara se ju ndë Galile, atie keni me e pamë, po sikur u pat thanë juve.
8 Ende ato dulnë shpeit, e iknë prei vorrit; ende ato ishinë tremun’ e habitunë, ende s’i thanë gja askuit, sepse kishinë frikë.
9 Ende si u ngjall ndë natie të parënë ditën’ e javësë, iu duk të parënë herë Marisë Magdalenësë, qi kishte nxierrë shtatë diaj prei asai.
10 Ajo voiti, e u dha za atyneve qi kishinë ndenjunë bashkë me ate, atie ku ishinë tue bamë vaje, e tue qjamë.
11 Ende ata kur ndëgjunë se rron, ende se u pa prei asai, nukë zunë besë.
12 Ende mbasandai u diftu me tietër formë mbë dy vetë prei asish qi ishinë tue ecun’ e tue votunë nd’arë.
13 Ende ata erthnë e u dhanë za të tierëvet, po as atyneve s’u zunë besë.
14 Mbasandai u diftu mbë të nji-mbë-dhitët, atie ku ishinë tue ndenjunë ndë mësallë, ende i shau për pabesënin’ e atyne, ende për zemërën’ e ashpërë, sepse nuk’ u zunë besë atyneve qi e panë ngjallunë.
15 Ende u tha atyne: Shkoni ndëpër gjithë botën’, e predikoni ungjillinë ndëpër gjithë krijesënë.
16 Kush të mbesojë ende të pagëzohetë, ka me u shpëtumë; po kush të mos mbesojë ka me u gjukumë për mundim .
17 Ende këto shenje kanë me u votunë mbrapa atyneve qi të mbesojnë. Mb’emënit t’em kanë me nxierrë diaj; kanë me folunë me gjuhëna të reja;
18 kanë me zanë gjarpij; ende ndë pifshinë ndonji farë gjaje qi mbyt nierinë, s’ka me u bamë keq atyne; kanë me vumë durët mbi të sëmunë, ende kanë me i shëndoshunë.
19 Zoti pra mbassi u foli atyne, hypi ndë qillt, ende ndejti mbë të diathtën’ e Perëndisë.
20 Ende ata dulnë, e predikunë mbë gjithë vendet, tue u ndifun’ atyne bashkë Zoti, ende tue u vërtetum’ atyne fjalënë me ato mërekullia qi u shkojinë mbrapa atyne. Amen.
1 Et cum transisset sabbatum
Maria Magdalene et Maria Iacobi et Salome emerunt aromata
ut venientes unguerent eum
2 Et valde mane una sabbatorum veniunt ad monumentum
orto iam sole
3 et dicebant ad invicem
quis revolvet nobis lapidem ab ostio monumenti
4 et respicientes vident revolutum lapidem
erat quippe magnus valde
5 et introeuntes in monumento
viderunt iuvenem sedentem in dextris coopertum stola candida
et obstipuerunt
6 Qui dicit illis nolite expavescere
Iesum quaeritis Nazarenum crucifixum surrexit non est hic
ecce locus ubi posuerunt eum
7 sed ite et dicite discipulis eius et Petro
quia praecedit vos in Galilaeam
ibi eum videbitis sicut dixit vobis
8 At illae exeuntes fugerunt de monumento
invaserat enim eas tremor et pavor
et nemini quicquam dixerunt timebant enim
9 surgens autem mane prima sabbati
apparuit primo Mariae Magdalenae
de qua eiecerat septem daemonia
10 illa vadens nuntiavit his qui cum eo fuerant lugentibus et flentibus
11 et illi audientes quia viveret et visus esset ab ea non crediderunt
12 post haec autem duobus ex eis ambulantibus ostensus est in
alia effigie
euntibus in villam
13 et illi euntes nuntiaverunt ceteris nec illis crediderunt
14 novissime recumbentibus illis undecim apparuit
et exprobravit incredulitatem illorum et duritiam cordis
quia his qui viderant eum resurrexisse non crediderant
15 et dixit eis
euntes in mundum universum
praedicate evangelium omni creaturae
16 qui crediderit et baptizatus fuerit salvus erit
qui vero non crediderit condemnabitur
17 signa autem eos qui crediderint haec sequentur
in nomine meo daemonia eicient
linguis loquentur novis
18 serpentes tollent
et si mortiferum quid biberint non eos nocebit
super aegrotos manus inponent et bene habebunt
19 et Dominus quidem postquam locutus est eis
adsumptus est in caelum et sedit a dextris Dei
20 illi autem profecti praedicaverunt ubique
Domino cooperante et sermonem confirmante
sequentibus signis
EXPLICIT EVANGELIUM SECUNDUM MARCUM