KAPTINA XV.
1 Ende përnjiherë ndë natiet Krye-priftënitë bashkë me pleqt e me Shkruesit, ende gjithë bashkë-ndejtia banë këshille; ende si lithnë Iesunë, e prun’, ende e dhanë ndër durë të Pilatit.
2 Ende Pilati e pyti: Ti je Mbëreti i Iudevet? Ende ai u përgjeq, e i tha: Ti po thu.
3 Ende Krye-priftënit’ e përflisinë për shumë.
4 Ende Pilati prap e pyti, tue thanë: Nukë përgjegje aspak? Shiko sa deshmi bajnë kundrë teje.
5 Po Iesui nuk’ u përgjeq ma aspak, kaqi sa Pilati mërekullohei.
6 Ende për ditë feste u lishonte atyne nji të lidhunë, cillinë të lypshin’ ata .
7 Ende nji qi thohei Barabba, ishte lidhunë bashkë me shokët e vet qi kishinë ngritunë krye, të cillëtë kishinë bamë gjak mbë nji të ngritëme krye.
8 Ende gjindëja gërthiti, e filloi me lypunë, tue bamë po sikurë bante përherë mb’ata.
9 Ende Pilati u përgjeq atyne, tue thanë: Doni t’u lishoj juve Mbëretin’ e Iudevet?
10 - Sepse e dinte se Krye-priftënit’ e kishinë dhanë ndër durë për zmir.
11 Po Krye-priftënitë shtynë gjindëjenë me lypunë ma tepërë t’u lishojë atyne Barabbanë.
12 Ende Pilati u përgjeq prap, e u tha atyne: Qish doni pra ta baj këte qi i thoni Mbëret’ i Iudevet?
13 Ende ata prap bërtitnë: Kryqëzoje.
14 Ende Pilati u tha atyne: Përse, qish të keq ka bamë? Po ata ma tepërë bërtitnë: Kryqëzoje.
15 Ende Pilati mbassi deshi me i bamë zemrënë gjindëjesë, u lishoi Barabanë, ende Iesun’ e dha ndër durë për me u kryqëzumë, mbassi e rrafi ndë fallake.
16 Atëherë ushtëtorët’ e prunë përmbrenda avllisë, qi ashtë Vend i gjukatësë, ende thërresinë bashkë gjithë tubën’ e ushtëtorëvet.
17 Ende i veshinë nji petk të kuq, ende gërshetunë nji kunorë drizash, e ia vunë rreth kresë ,
18 ende fillunë me e përshëndetunë, tue thanë : Falemi, Mbëret’ i Iudevet!
19 Ende i bijinë kresë me kallam, ende e mpështyjinë ndër sy , ende i bijinë mbë gjunjë, ende e adhurojinë.
20 Edhe si e përqeshnë, i sveshnë petkun’ e kuq, ende i veshnë petkat’ e ati, ende e prunë jashtë për me e kryqëzumë.
21 Ende zan’ angari, për me ngritunë kryqin’ e ati, nji farë Symon Kyreneas, të i atin’ e Aleksandrit ende Rufit, qi shkonte aty dreiti, tue ardhunë prei arësë.
22 Ende e bijenë ndë vend Golgotha, qi ajo këthymë, do me thanë: Vend i kresë.
23 Ende i epinë me pimë venë përzimë me mirrë, po ai nuk’ e mur.
24 Ende si e kryqëzuenë, danë petkat’ e ati, tue shtimë shortë mb’ato, qish të marri gjithë-se-cilli.
25 Ende ishte ora tri, ende e kryqëzunë.
26 Ende përmbi-shkronja e punës’ ati ishte përmbi-shkrumë: MBËRETI I IUDEVET.
27 Ende bashkë me atë kryqëzunë dy kusarë; nji prei së diathtësë, e nji prei së mangjëtës’ ati.
28 Ende u mbush shkronja qi thotë: “Ende u numëru bashkë me të paligjët”.
29 Ende ata qi shkojin’ aty dreiti e neminë, tue tundunë krenët’ e vet, e tue thanë: Ua, ti qi prish tempullin’, ende për tri ditt e ndërton,
30 shpëto vetëvetëhenë, ende sdryp prei kryqit.
31 Kështu ende Krye-priftënitë lujshinë njiani me tietrinë bashkë me Shkruisit, e thoshinë: Të tierë shpëtoi, vetëvetëhenë s’mundetë me e shpëtumë.
32 Krishti Mbëreti i Israelit le të sdrypi ndashti prei kryqit, qi të shofimë, ende të mbesojmë. Ende ata qi ishinë kryqëzumë bashkë me ate e shajinë.
33 Ende kur u ba ora gjashtë, u ba nji errësinë mbë gjithë dhenë, ngjer mbë nand’ orë.
34 Ende mbë të nandën’ orë Iesui bërtiti me za të math, tue than’: “Eloi, Eloi, lamma sabahthani?” qi ajo, këthymë, do me thanë: “Perëndia em, Perëndia em, përse hoqe dorë prei meje?”
35 Ende disa prei asish qi ishinë tue ndenjun aty, kur ndëgjunë, thoshinë: Ngje ke po thërret Elinë.
36 Ende nji u turr, e mbushi nji shpuzë me uthëllë, ende e vuni mbë nji kallam, e i dha me pimë, tue thanë: Leni, le të shofimë pale vien Elia me e sdrypunë.
37 Ende Iesui lishoi nji za të math, ende dha shpirtinë.
38 Ende kurtina e tempullit u shqy mbë dy, prei së nalti ngjer poshtë.
39 Ende qindori qi ishte ndenjunë kundruell ati, kur pa se tue bërtitunë kështu dha shpirtinë, tha: Me të vërtet kyi nieri paska qenë Bir Perëndie.
40 Ishin’ ende gra tue vum’ ore për së largu, ndër ato ishte ende Maria Magdalena, ende Maria e ama Iakobit vogël’ ende Ioseut, ende Saloma,
41 (të cillat’ ende kur ishte ndë Galile, e merrinë mbrapa, ende i shërbejinë), ende shumë të tiera qi patnë hypunë bashkë me ate ndë Ierusalem.
42 Ende ndashti si u ngrys (sepse ishte e prende, do me thanë, para së shëtunësë),
43 erdhi Iosefi qi ishte prei Arimathesë, gjukatës i ndershim, qi ende ai priste mbëretënin’ e Perëndisë, kuxoi, e hyni ke Pilati, ende lypi korpin’ e Iesuit.
44 Ende Pilati u mërekullu ndë qoftë se kishte vdekun’ ai ndashti; ende thërriti për-anë qindorin’, ende e pyti ndë qoftë se ka kohë qi vdiq.
45 Ende si mur vesht prei qindorit, i fali korpinë Iosefit.
46 Ende kyi bleu pëlhurë, ende e sdrypi, ende e mpështull me pëlhurënë, ende e vuni ndë nji vorr, qi e kishte latumë prei nji shkambi të gurit , ende rrokulleu nji gur mbi derët të vorrit.
47 Ende Maria Magdalena, ende Maria e ama e Ioseit vejin’ ore ku po vihetë.
1 Et confestim mane consilium facientes summi sacerdotes
cum senioribus et scribis et universo concilio
Vincientes Iesum duxerunt et tradiderunt Pilato
2 Et interrogavit eum Pilatus tu es rex Iudaeorum
at ille respondens ait illi tu dicis
3 Et accusabant eum summi sacerdotes in multis
4 Pilatus autem rursum interrogavit eum dicens
non respondes quicquam vide in quantis te accusant
5 Iesus autem amplius nihil respondit ita ut miraretur Pilatus
6 Per diem autem festum dimittere solebat illis unum
ex vinctis quemcumque petissent
7 Erat autem qui dicebatur Barabbas
qui cum seditiosis erat vinctus
qui in seditione fecerant homicidium
8 et cum ascendisset turba
coepit rogare sicut semper faciebat illis
9 Pilatus autem respondit eis et dixit
vultis dimittam vobis regem Iudaeorum
10 sciebat enim quod per invidiam tradidissent eum summi sacerdotes
11 Pontifices autem concitaverunt turbam
ut magis Barabban dimitteret eis
12 Pilatus autem iterum respondens ait illis
quid ergo vultis faciam regi Iudaeorum
13 at illi iterum clamaverunt crucifige eum
14 Pilatus vero dicebat eis quid enim mali fecit
at illi magis clamabant crucifige eum
15 Pilatus autem volens populo satisfacere dimisit illis Barabban
et tradidit Iesum flagellis caesum ut
crucifigeretur
16 Milites autem duxerunt eum intro in atrium praetorii
et convocant totam cohortem
17 et induunt eum purpuram
et inponunt ei plectentes spineam coronam
18 et coeperunt salutare eum have rex Iudaeorum
19 et percutiebant caput eius harundine et conspuebant eum
et ponentes genua adorabant eum
20 Et postquam inluserunt ei exuerunt illum purpuram
et induerunt eum vestimentis suis
Et educunt illum ut crucifigerent eum
21 et angariaverunt praetereuntem quempiam Simonem Cyreneum
venientem de villa patrem Alexandri et Rufi
ut tolleret crucem eius
22 Et perducunt illum in Golgotha locum
quod est interpretatum Calvariae locus
23 Et dabant ei bibere murratum vinum et non accepit
24 Et crucifigentes eum diviserunt vestimenta eius
mittentes sortem super eis quis quid tolleret
25 Erat autem hora tertia et crucifixerunt eum
26 Et erat titulus causae eius inscriptus rex Iudaeorum
27 Et cum eo crucifigunt duos latrones
unum a dextris et alium a sinistris eius
28 Et adimpleta est scriptura quae dicit
et cum iniquis reputatus est
29 Et praetereuntes blasphemabant eum
moventes capita sua et dicentes
va qui destruit templum
et in tribus diebus aedificat
30 salvum fac temet ipsum descendens de cruce
31 Similiter et summi sacerdotes ludentes ad
alterutrum cum scribis dicebant
alios salvos fecit se ipsum non potest salvum facere
32 Christus rex Israhel descendat nunc de cruce
ut videamus et credamus
Et qui cum eo crucifixi erant conviciabantur ei
33 Et facta hora sexta tenebrae factae sunt
per totam terram usque in horam nonam
34 Et hora nona exclamavit Iesus voce magna dicens
Heloi Heloi lama sabacthani quod est interpretatum
Deus meus Deus meus ut quid dereliquisti me
35 et quidam de circumstantibus audientes dicebant
ecce Heliam vocat
36 Currens autem unus et implens spongiam aceto
circumponensque calamo potum dabat ei dicens
sinite videamus si veniat Helias ad deponendum eum
37 Iesus autem emissa voce magna exspiravit
38 Et velum templi scissum est in duo
a sursum usque deorsum
39 Videns autem centurio qui ex adverso stabat
quia sic clamans exspirasset
ait vere homo hic Filius Dei erat
40 Erant autem et mulieres de longe aspicientes
inter quas et Maria Magdalene
et Maria Iacobi minoris et Ioseph mater et Salome
41 et cum esset in Galilaea sequebantur eum et ministrabant ei
et aliae multae quae simul cum eo ascenderant Hierosolyma
42 Et cum iam sero esset factum
quia erat parasceve quod est ante sabbatum
43 venit Ioseph ab Arimathia nobilis decurio
qui et ipse erat expectans regnum Dei
et audacter introiit ad Pilatum et petiit corpus
Iesu
44 Pilatus autem mirabatur si iam obisset
et accersito centurione interrogavit eum si iam mortuus esset
45 et cum cognovisset a centurione donavit corpus Ioseph
46 Ioseph autem mercatus sindonem
et deponens eum involvit sindone
et posuit eum in monumento quod erat excisum de petra
et advolvit lapidem ad ostium monumenti
47 Maria autem Magdalene et Maria Ioseph aspiciebant ubi poneretur