KAPTINA XXVI.
1 Edhe Iesui kur mbaroi gjithë këto fjalë, u tha dishepujvet vet:
2 E dini se mbas dy ditsh ashtë pashka, edhe i bir’ i nieriut nepetë ndër duer për me u kryqëzuem.
3 Atëherë u mbëlothnë Krye-priftënit’ edhe Shkruesit’ edhe pleqt’ e popullit ndë oborr të Krye-priftit, qi thohei Kaiafë;
4 edhe banë këshille për me zanë Iesunë me gënjim, edhe me e vramë.
5 Edhe thoshinë: Mos e zamë për ditë feste, qi të mos bahetë të përziem ndë popullit.
6 Edhe Iesui kur ishte ndë Bethani, ndë shtëpi të Simonit kromosunë,
7 i erdhi përanë nji grue qi kishte nji alabastër me voj ere shumë të shtrejtë, edhe ia derdhi mbi kryet, atie ku ishte ndenjunë ndë mësallë.
8 Edhe dishepujt’ e ati kur panë, u zemëruen’, e thanë: Për ç’punë me hupunë?
9 Sepse kyi voj ere mundei me u shitunë me shumë nder , edhe me u dhanë ndëpër të vobegjit.
10 Edhe Iesui si muer vesht, u tha atyneve: Përse i nepni mundime gruesë? Sepse ajo bani punë të mirë mbë mue.
11 Sepse të vobegjit’ i keni përherë me vetëhenë tuei, por mue nukë më keni përherë.
12 Sepse ajo kur derdhi këte voj ere mbi korpinë t’em, e bani për të vorruemit t’em.
13 Për të vërtet po u thom juve: Kudo me u predikuem kyi ungjill ndë gjithë botënë, ka me u folun’ edhe se qish bani ajo, qi të përmendet’ ajo.
14 Atëherë shkoi nji prei të dy-mbë-dhetësh, ai qi quhei Iudë Iskarioti, te Krye-priftënit,
15 e tha: Qish doni me më dhanë, edhe unë do t’u nap juve ndër duer ate? Edhe ata i dhanë tri-dhet’ argjanda.
16 Edhe çë mb’atëherë kërkonte kohë me e trathtuem.
17 Edhe të parënë ditën’ e të pabrumievet dishepujt’ erthnë përanë Iesuit, e i thanë: Ku do të bajmë gati për tyi me ngranë pashkënë?
18 Edhe ai tha: Shkoni ndë qytet tek akë-cilli, edhe i thoni - Mieshtri thotë: Koha eme ashtë ngjat; kam me bamë pashkënë te ti, bashkë me dishepujt’ e mi.
19 Edhe dishepujtë banë sikurse i porositi Iesui, edhe banë gati pashkënë.
20 Edhe kur u ngrys, ishte tue ndenjunë ndë mësallë bashkë me të dy-mbë-dhetët.
21 Edhe ata tue ngranë, tha: Për të vërtet po u thom juve, se nji prei jush ka me më trathtuem.
22 Edhe ata u idhënuenë fort, e filluenë me i thanë gjithë-se-cilli prei atyneve: Zot, mos jam unë?
23 Edhe ai u përgjeq, e tha: Ai qi ngjeu dorënë ndë kupët bashkë me mue, kyi ka me më trathtuem.
24 I bir’ i nieriut shkon, sikurse ashtë shkruem për atë: - Por mjer ati nieriu, qi trathtohet’ i biri i nieriut prei ati! Ishte mirë për atë nieri, mos me pasunë lemë.
25 Edhe Iuda, ai qi e trathtoi, u përgjeq, e tha: Rabbi, mos jam unë? I thotë: Ti po thue.
26 Edhe ata tue ngranë, Iesui muer bukë’ edhe e bekoi, edhe e theu, e ua dha dishepujvet, edhe tha: Mirrni, e hani; kyi ashtë korpi em.
27 Edhe muer potirinë, edhe si u fal nders, ua dha, tue thanë: Pini të gjithë prei këti,
28 sepse kyi ashtë gjaku em i dhiatësë re, qi derdhetë për shumë për ndëjesën’ e fajevet.
29 Edhe po u thom juve, se s’kam me pimë, çë tashti e mbaskëndai, prei kësai peme qi piell hardhia, deri mb’atë ditë, kur ta pij të re bashkë me ju ndë mbëretënit të t’im et.
30 Edhe ata si thanë kankën’ e uratësë, duelnë ndë Malt të Ullivet.
31 Atëherë Iesui u thot’ atyneve: Gjithë ju keni me u shkandalizuem mbë mue këte natë, sepse ashtë shkruem: “Kam me i ranë bariut, edhe dhentë kanë me u shpërdamë prei tubësë”.
32 Por mbassi të ngjallem unë, kam me votunë përpara jush ndë Galile.
33 Edhe Pietri u përgjeq, e i tha: Edhe të gjithë ndë u shkandalizofshinë mbë tyi, unë s’kam me u shkandalizuem kurrë.
34 Iesui i tha: Për të vërtet po të thom, se këte natë, para se të këndojë gjeli, tri herë ke me më mohuem.
35 Pietri i thotë: Edhe ndë u lypstë me vdekun’ unë bashkë me tyi, s’kam me të mohuem. Kështu than’ edhe gjithë dishepujtë.
36 Atëherë Iesui vien bashkë me ata ndë nji katund qi thohetë Gethsimani, edhe u thotë dishepujvet: Rrini aty, deri sa të vete, e të falem atie.
37 Edhe muer me vetëhe Pietrin, edhe dy të bijt’ e Zebedeut, e filloi me u idhënuem, e me i ardhunë randë.
38 Atëherë u thot’ atyneve: Shpirti em asht’ i idhënueshim deri mbë vdekë; mbetni këtu, edhe rrini qutë bashkë me mue.
39 Edhe si shkoi pak përpara, ra me faqe përmbys, tue u falun’, e tue thanë: Ati em, ndë qoftë se mundetë, le të shkojë prei meje kyi potir, por jo si të demi unë, por si të duesh ti.
40 Edhe vien te dishepujt, e i gjen tue fjetunë, edhe i thote Pietrit: Kështu nukë muftët me ndenjunë qutë nji orë bashkë me mue?
41 Rrini qutë, edhe faluni, qi të mos hyni ndë ngasëje, sepse shpirti ashtë gati, por mishi asht ’ i pafuqishim.
42 Për-së-ri për së dyti voiti, edhe u fal, tue thanë: Ati em, ndë qoftë se nukë mundetë me shkuem prei meje kyi potir, qi të mos e pij, u baftë dashunimi yt.
43 Edhe si erdhi, i gjen për-së-ri tue fjetunë, sepse syt’ e atyneve ishinë randuem.
44 Edhe si la ata, voiti për-së-ri, e u fal’ për së treti, tue thanë por ate fjalë.
45 Atëherë vien te dishepujt e vet; edhe u thot’ atyneve: Flini pra, edhe prahi: qe tek u afrue ora, edhe i bir’ i nieriut nepetë ndër duer të fajtorëvet.
46 Çohi, le të shkojmë: qe tek u afrue ai qi më trathton.
47 Edhe ai kur ishte tue folë, qe tek erdhi Iuda, nji prei të dy-mbë-dhetësh, edhe bashkë me atë erthnë shumë gjindëje me thika e me druna, prei anësë Krye-priftënavet edhe pleqvet popullit.
48 Edhe ai qi e trathton u bani atyneve shenjë, tue thanë: Ate qi të puth unë, ai ashtë; zinia.
49 Edhe përnjiherë erdhi përanë Iesuit, e tha: Falemi, Rabbi; edhe e puthi.
50 Edhe Iesui tha: Mik, përse erdhe? Atëherë u afruen’, e vunë duertë mbi Iesunë, edhe e zunë.
51 Edhe qe nji prei asish qi ishinë bashkë me Iesunë, shtrini dorën’ e nxuer thikën’ e vet, edhe i ra shërbëtorit Krye-priftit, e i preu veshinë.
52 Atëherë Iesui i thotë: Këthe thikënë tande ndë vend të vet, sepse gjith’ ata qi venë dorë mbë thikë, kanë me u bierrë.
53 Apor të duketë se nukë mundem tashti t’i lutem t’im et, edhe ka me më nxierrë përpara ma tepërë se dy-mbë-dhetë legjeona engjujsh?
54 Si kanë me u mbushunë shkronjatë pra, se kështu duhetë me u bamë?
55 Mb’ate herë Iesui i tha gjindëjesë: Porsi mbi kursarë keni dalë me thika e me druna për me më zanë? Përditë rrishiem te ju tue mësuem ndë tempull, edhe nukë me zutë.
56 Por gjithë këjo u ba, qi të mbushenë shkronjat’ e profetënavet. Atëherë gjithë dishepujt’ e lan’, e iknë.
57 Edhe ata si kapnë Iesunë, e prunë te Kaiafa Krye-prifti, atie ku ishinë mbëledhunë Shkruisit’ edhe pleqtë.
58 Por Pietri e merrte mbrapa prei së largut, deri nd’oborr të Krye-priftit, edhe si hyni mbrenda, rrinte bashkë me shërbëtorët, për me pamë të mbrapmenë.
59 Edhe Krye-priftënit’ edhe pleqt’ edhe gjithë bashkë-ndeitia kërkojshinë deshmi mbë rrenë kundrë Iesuit, për me e vramë,
60 por nukë gjetnë. Edhe ndonëse erthnë shumë deshmitarë rrenës, por nukë gjetnë. Edhe mbasandai erthnë dy deshmitarë rrenës,
61 e thanë: Kyi tha, se - Mundem me prishunë tempullin’ e Perëndisë, edhe për tri ditt me e ndërtuem.
62 Edhe Krye-prifti u ngrit, e i tha: S’po përgjegje aspak? Ç’deshmi bajnë këta kundrë tejet?
63 Por Iesui nukë pëzante. Edhe Krye-prifti u përgjeq, e i tha: Të ve mbë be për Perëndin’ e gjallë, të na thuesh, ndë je ti Krishti, i Bir’ i Perëndisë.
64 Iesui i thotë: Ti po thue: por unë po u thom juve, se çë tashti e mbaskëndai keni me pamë të birin’ e nieriut tue ndenjunë prei së diathtësë fuqisë, edhe tue ardhunë mbi renat e qiellit.
65 Atëherë Krye-prifti shqeu petkat’ e veta, tue thanë, se: Vlasfimisi. Ç’nevojë kena ma për deshmitarë? Qe tashti tek e ndëgjuetë vlasfimin’ e ati.
66 Si u duketë juve? Edhe ata u përgjegjën, e thanë: Ashtë fajtuer për vdekë.
67 Atëherë e pështynë ndër sy, edhe i ranë me grushta; edhe të tierë i ranë me shuplaka,
68 tue thanë: Profetizo mbë ne, o Krisht; cilli asht’ ai qi të ra?
69 Edhe Pietri rrinte përjashta ndë oborr, edhe i erdhi për-anë nji shërbëtore, tue thanë: Edhe ti ishie bashkë me Iesu Galileasinë.
70 Por ai e mohoi përpara të gjithëve, tue thanë: Nukë dij se qish thue.
71 Edhe ai kur duel ndë derë të oborrit, e pa nji tietër, edhe u thot’ atyneve qi ishin’ atie: Edhe kyi ishte bashkë me Iesu Nazoreasinë.
72 Edhe për-së-ri e mohoi me be, se: Nuk’ e dij nierinë.
73 Edhe mbas nji grimet erthnë për-anë ata qi ishinë tue ndenjun’, e i thanë Pietrit: Për të vërtet edhe ti je prei asish; sepse edhe të folunitë t’at të difton.
74 Atëherë filloi me nemë, e me bamë be, se: Nuk’ e dij atë nieri. Edhe përnjiherë këndoi gjeli.
75 Atëherë i ra ndër mend Pietrit fjala e Iesuit, qi i pat thanë, se: Para se të këndojë gjeli, tri herë ke me më mohuem. Edhe duel jashtë, e qjau idhët.
1 et factum est cum consummasset Iesus sermones hos omnes
dixit discipulis suis
2 Scitis quia post biduum pascha fiet
et Filius hominis tradetur ut crucifigatur
3 Tunc congregati sunt principes sacerdotum et seniores populi
in atrium principis sacerdotum qui dicebatur Caiaphas
4 et consilium fecerunt ut Iesum dolo tenerent et occiderent
5 dicebant autem non in die festo
ne forte tumultus fieret in populo
6 Cum autem esset Iesus in Bethania
in domo Simonis leprosi
7 accessit ad eum mulier habens alabastrum unguenti pretiosi
et effudit super caput ipsius recumbentis
8 videntes autem discipuli indignati sunt dicentes
ut quid perditio haec
9 potuit enim istud venundari multo et dari pauperibus
10 sciens autem Iesus ait illis quid molesti estis mulieri
opus bonum operata est in me
11 nam semper pauperes habetis vobiscum
me autem non semper habetis
12 Mittens enim haec unguentum hoc in corpus meum
ad sepeliendum me fecit
13 amen dico vobis
ubicumque praedicatum fuerit hoc evangelium in toto mundo
dicetur et quod haec fecit in memoriam eius
14 Tunc abiit unus de duodecim
qui dicitur Iudas Scarioth
ad principes sacerdotum
15 et ait illis quid vultis mihi dare et ego vobis eum tradam
at illi constituerunt ei triginta argenteos
16 et exinde quaerebat oportunitatem ut eum traderet
17 prima autem azymorum
accesserunt discipuli ad Iesum dicentes
ubi vis paremus tibi comedere pascha
18 at Iesus dixit ite in civitatem ad quendam et dicite ei
magister dicit tempus meum prope est
apud te facio pascha cum discipulis meis
19 et fecerunt discipuli sicut constituit illis Iesus
et paraverunt pascha
20 Vespere autem facto
discumbebat cum duodecim discipulis
21 et edentibus illis dixit
amen dico vobis quia unus vestrum me traditurus est
22 Et contristati valde coeperunt singuli dicere
numquid ego sum Domine
23 At ipse respondens ait
qui intinguit mecum manum in parapside hic me tradet
24 Filius quidem hominis vadit sicut scriptum est de illo
vae autem homini illi per quem Filius hominis traditur
Bonum erat ei si natus non fuisset homo ille
25 Respondens autem Iudas qui tradidit eum dixit
numquid ego sum rabbi
ait illi tu dixisti
26 Cenantibus autem eis accepit Iesus panem et benedixit ac fregit
deditque discipulis suis et ait
accipite et comedite hoc est corpus meum
27 Et accipiens calicem gratias egit et dedit illis dicens
bibite ex hoc omnes
28 hic est enim sanguis meus novi testamenti
qui pro multis effunditur in remissionem peccatorum
29 dico autem vobis
non bibam amodo de hoc genimine vitis usque in diem illum
cum illud bibam vobiscum novum in regno Patris mei
30 Et hymno dicto exierunt in montem Oliveti
31 Tunc dicit illis Iesus
omnes vos scandalum patiemini in me in ista nocte
Scriptum est enim percutiam pastorem et dispergentur oves gregis
32 postquam autem resurrexero praecedam vos in Galilaeam
33 Respondens autem Petrus ait illi
et si omnes scandalizati fuerint in te ego numquam scandalizabor
34 ait illi Iesus amen dico tibi
quia in hac nocte antequam gallus cantet ter me negabis
35 Ait illi Petrus etiam si oportuerit me mori tecum non te negabo
similiter et omnes discipuli dixerunt
36 Tunc venit Iesus cum illis in villam quae dicitur Gethsemani
Et dixit discipulis suis
sedete hic donec vadam illuc et orem
37 et adsumpto Petro et duobus filiis Zebedaei
coepit contristari et maestus esse
38 Tunc ait illis tristis est anima mea usque ad mortem
sustinete hic et vigilate mecum
39 Et progressus pusillum procidit in faciem suam orans et dicens
mi Pater si possibile est transeat a me calix iste
Verumtamen non sicut ego volo sed sicut tu
40 Et venit ad discipulos et invenit eos dormientes
et dicit Petro sic non potuistis una hora vigilare mecum
41 vigilate et orate ut non intretis in temptationem
Spiritus quidem promptus est caro autem infirma
42 Iterum secundo abiit et oravit dicens
Pater mi si non potest hic calix transire nisi bibam illum
fiat voluntas tua
43 et venit iterum et invenit eos dormientes
erant enim oculi eorum gravati
44 et relictis illis iterum abiit et oravit tertio eundem sermonem dicens
45 Tunc venit ad discipulos suos et dicit illis
dormite iam et requiescite ecce adpropinquavit hora
et Filius hominis traditur in manus peccatorum
46 surgite eamus
ecce adpropinquavit qui me tradit
47 Adhuc ipso loquente ecce Iudas unus de duodecim venit
et cum eo turba multa cum gladiis et fustibus
a principibus sacerdotum et senioribus populi
48 Qui autem tradidit eum dedit illis signum dicens
quemcumque osculatus fuero ipse est tenete eum
49 et confestim accedens ad Iesum dixit have rabbi
et osculatus est eum
50 dixitque illi Iesus amice ad quod venisti
tunc accesserunt et manus iniecerunt in Iesum
et tenuerunt eum
51 Et ecce unus ex his qui erant cum Iesu
extendens manum exemit gladium suum
et percutiens servum principis sacerdotum
amputavit auriculam eius
52 tunc ait illi Iesus converte gladium tuum in locum suum
Omnes enim qui acceperint gladium gladio peribunt
53 an putas quia non possum rogare Patrem meum
et exhibebit mihi modo plus quam duodecim legiones
angelorum
54 quomodo ergo implebuntur scripturae quia sic oportet fieri
55 In illa hora dixit Iesus turbis
tamquam ad latronem existis cum gladiis et fustibus conprehendere me
cotidie apud vos sedebam docens in templo et non me tenuistis
56 Hoc autem totum factum est
ut implerentur scripturae prophetarum
tunc discipuli omnes relicto eo fugerunt
57 At illi tenentes Iesum duxerunt ad Caiaphan principem sacerdotum
ubi scribae et seniores convenerant
58 Petrus autem sequebatur eum a longe
usque in atrium principis sacerdotum
et ingressus intro sedebat cum ministris ut videret finem
59 Principes autem sacerdotum et omne concilium
quaerebant falsum testimonium contra Iesum
ut eum morti traderent
60 et non invenerunt cum multi falsi testes accessissent
Novissime autem venerunt duo falsi testes
61 et dixerunt
hic dixit possum destruere templum Dei
et post triduum aedificare illud
62 et surgens princeps sacerdotum ait illi
nihil respondes ad ea quae isti adversum te testificantur
63 Iesus autem tacebat
et princeps sacerdotum ait illi adiuro te per Deum vivum
ut dicas nobis si tu es Christus Filius Dei
64 dicit illi Iesus tu dixisti
Verumtamen dico vobis
amodo videbitis Filium hominis sedentem a dextris virtutis
et venientem in nubibus caeli
65 Tunc princeps sacerdotum scidit vestimenta sua dicens
blasphemavit quid adhuc egemus testibus
ecce nunc audistis blasphemiam
66 Quid vobis videtur
at illi respondentes dixerunt reus est mortis
67 Tunc expuerunt in faciem eius et colaphis eum ceciderunt
alii autem palmas in faciem ei dederunt
68 dicentes
prophetiza nobis Christe quis est qui te percussit
69 Petrus vero sedebat foris in atrio
et accessit ad eum una ancilla dicens et tu cum Iesu Galilaeo eras
70 at ille negavit coram omnibus dicens nescio quid dicis
71 Exeunte autem illo ianuam vidit eum alia
et ait his qui erant ibi et hic erat cum Iesu Nazareno
72 et iterum negavit cum iuramento quia non novi hominem
73 et post pusillum accesserunt qui stabant et dixerunt Petro
vere et tu ex illis es nam et loquella tua manifestum te facit
74 tunc coepit detestari et iurare quia non novisset hominem
et continuo gallus cantavit
75 Et recordatus est Petrus verbi Iesu quod dixerat
priusquam gallus cantet ter me negabis
et egressus foras ploravit amare