KAPTINA XXI.
1 Edhe kur u afruenë ndë Ierusalem, edhe erthnë ndë Bethfagi ndaj malin’ e Ullivet, atëherë Iesui dërgoi dy dishepuj,
2 tue u than’ atyneve: Shkoni mb’atë katund qi ashtë kundruell jush, edhe përnjiherë keni me gjetunë nji gomare lidhunë, edhe nji polisht bashkë me atë; sgjidhni, e m’i bini.
3 Edhe ndë u thashtë juve gja kush, keni me i thanë, se Zoti ka nevojë për ata; edhe përnjiherë ka me i dërguem.
4 Edhe gjithë këjo u ba për me u mbushunë qish ashtë thanë prei profetit, qi thoshte:
5 “Thoni të bijësë Sionit: Qe mbëreti yt te po vien te ti i butë, edhe hipunë mbi gomare, edhe polisht bir shtaze”.
6 Edhe dishepujtë si votnë, edhe banë sikurse i urdhënoi Iesui,
7 prunë gomaren’ edhe polishtinë, edhe vunë petkat’ e veta sipër atyneve, edhe e hipnë sipër atyneve.
8 Edhe e shumëta e gjindëjesë shtruenë petkat’ e veta mb’udhë, edhe të tierë këputshinë dega drush, e i shtrojshinë mb’udhë.
9 Edhe gjindëja qi shkojshinë përpara, edhe ata qi e merrshinë mbrapa bërtitshinë, tue thanë: Hosanna mbë të birin’ e Davidit; i bekuem asht’ ai qi vien mb’emënit të Zotit. Hosanna mbë të naltat.
10 Edhe ai kur hyni ndë Ierusalem, u tund gjithë qyteti, tue thanë: Cilli ashtë kyi?
11 Edhe gjindëja thoshinë: Kyi ashtë Iesui profeti, qi ashtë prei Nazaretit Galilesë.
12 Edhe Iesui hyni ndë tempull të Perëndisë, edhe nxuer jashtë gjithë ata qi shitshin e blejshinë ndë tempull, edhe rrenoi truvezat’ e truvezarëvet, edhe shqembet’ e atyneve qi shitshinë pullumbatë.
13 Edhe u thot’ atyneve: Ashtë shkruem: “Shtëpia eme ka me u queitunë shtëpi lutëje.”, por ju e batë “shpellë viedhësish”.
14 Edhe erthnë përanë ati të verbët’ e të çalë ndë tempull; edhe i shëndoshi.
15 Por Krye-priftënit’ edhe Shkruisitë kur pan’ ato mërekullitë qi bani, edhe çunatë tue bërtitunë ndë tempull, e tue thanë: Hosanna mbë të birin’ e Davidit, u zemëruenë,
16 edhe i thanë: Ndëgjon qish thonë këta? Edhe Iesui u thotë: Po, kurrë s’keni ndëgjuem - “Se prei gojësë foshnjevet edhe prei atyneve qi thithinë gji bane gati lavdim”?
17 Edhe i la, e duel jashtë qytetit ndë Bethani, edhe mbeti natën’ atie.
18 Edhe me nadie kur u këthye ndë qytet, i erdhi uni.
19 Edhe kur pa nji dru fiku mb’udhë, erdhi mb’atë, por s’gjeti gja nd’atë, veç gjethe vetëmë, edhe i thotë: Mos u baftë ma pemë prei teje për gjithë jetënë. Edhe druja e fikut përnjiherë u tha.
20 Edhe dishepujtë kur panë, u mërekulluenë, e thanë: Qysh u tha druja e fikut përnjiherë!
21 Edhe Iesui u përgjeq, e u tha atyneve: Për të vërtet po u thom juve, ndë paçi besë, edhe të mos jeni me dy mendesh, jo veç këte të drusë fikut keni me bamë, por edhe këtij mali ndë i thançi: Ngreu edhe bier ndë det; ka me u bamë.
22 Edhe gjithë sa të lypni ndë lutëjet, tue pasunë besë, keni me i marrë.
23 Edhe kur erdhi ndër tempull, Krye-priftënit’ edhe pleqt’ e popullit i erthnë përanë atie ku mësonte, e thanë: Me çfar’ urdhëni ban këto? Edhe cilli ta ka dhanë këte urdhënë?
24 Edhe Iesui u përgjeq, e u tha atyneve: Kam me u pyetunë juve edhe unë nji fjalë, ndë ma thançi, edhe unë kam me u thanë juve, me çfar’ urdhëni baj këto.
25 Prei kah ishte pagëzimi i Gionnit? Prei qielli, a prei nierëzish? Edhe ata mendoheshinë me vetëhenë, tue thanë: Ndë thançim prei qielli, ka me thanë: Përse nuk’ i besuetë?
26 Edhe ndë thançim prei nierëzish, drueim gjindëjenë, sepse gjith’ e kanë Gionninë për profet.
27 Edhe iu përgjegjën Iesuit, e thanë: Nukë dimë. Edhe ai u tha atyneve: As unë s’u thom juve, me çfar’ urdhëni baj këto.
28 Edhe qysh u duketë juve? Nji nieri kishte dy bij; edhe erdhi tek i pari, e i tha: Bir, shko sot, e puno ndë vesht t’em.
29 Edhe ai u përgjeq, e tha: Nukë due; por mbasandai u pendue, e voiti.
30 Edhe erdhi tek i dyti, e i tha ashtu. Edhe ai u përgjeq, e tha: Unë vete , Zot; edhe nukë voiti.
31 Cilli prei të dysh i bani dashuniminë të i atit? I thonë: I pari. Iesui u thot’ atyneve: Për të vërtet po u thom juve, se publikanët’ edhe kurvatë shkojnë përpara jush ndë mbëretënit të Perëndisë.
32 Sepse Gionni erdhi te ju nd’udhë dreitënie; edhe nuk’ i besuetë; por publikanët’ edhe kurvat’ i besuenë; edhe ju si patë, nuk’ u penduetë mbasandai për me i besuem.
33 Ndëgjoni nji tietër parabullë. Nji nieri ishte zot shtëpie, i cilli mbuell nji vesht, edhe e thuri me garth, edhe gërmihi mb’atë nji gaviç, edhe ndërtoi nji pyrk, edhe e dha ndër bujq, edhe iku ndë dhe të huej.
34 Edhe kur u afrue koha e pemëvet, dërgoi shërbëtorët’ e vet te bujqitë me marrë pemën’ e ati.
35 Edhe bujqitë zunë shërbëtorët’ e ati, e njianin’ e rrafnë, e tietrin’ e vran’; e tietrin’ e gjueitnë me gur.
36 Përsëri dërgoi të tierë shërbëtorë ma tepërë se te parëtë: por ua ban’ ashtu.
37 Edhe mbasandai dërgoi të birin’ e vet tek ata, tue thanë, se : T’em bir kanë me e pasunë turp.
38 Por bujqitë kur panë të birinë, thanë njiani tietrit: Kyi ashtë trashigimtari. Eni ta vrasim’, edhe të pushtojmë trashigimin’ e ati.
39 Edhe si e zunë, e nxuernë jashtë veshtit, edhe e vranë.
40 Kur të vijë pra i zoti veshtit, qish ka me u bam’ atyne bujqve?
41 I thonë: Keq’ e ma keq ka me i prishunë; edhe veshtinë ka me ua dhanë të tierëve bujqve, të cilltë kanë me i dhanë pemëtë ndë kohë t’atyneve.
42 Iesui u thot’ atyneve: Kurrë s’keni kënduem ndër shkronjat - “Ate gur qi s’e pëlqyen’ ata qi ndërtojnë, kyi u ba për krye kanti; prei Zotit u ba ajo, edhe asht’ e mërekullueshime ndër sytë t’anë?”
43 Përandai po u thom juve, se mbëretënia e Perëndisë ka me u marrë prei jush, edhe ka me u dhanë mbë nji komp qi ban pemët’ e asai.
44 Edhe ai qi të bierë përmbi këte gur, ka me u thërrmuem; edhe mbi atë qi të bierë, ka me e përsheshunë.
45 Edhe Krye-priftënit’ edhe Fariseitë kur ndëgjuenë parabullat’ e ati, e muernë vesht se thotë për ata.
46 Edhe kërkuenë me e zanë, por drojshinë gjindëjenë, sepse e kishinë për profet.
1 Et cum adpropinquassent Hierosolymis
et venissent Bethfage ad montem Oliveti
tunc Iesus misit duos discipulos
2 dicens eis
ite in castellum quod contra vos est
et statim invenietis asinam alligatam et pullum cum ea
solvite et adducite mihi
3 et si quis vobis aliquid dixerit
dicite quia Dominus his opus habet
et confestim dimittet eos
4 Hoc autem factum est
ut impleretur quod dictum est per prophetam
dicentem
5 dicite filiae Sion
ecce rex tuus venit tibi mansuetus
et sedens super asinam et pullum filium subiugalis
6 Euntes autem discipuli fecerunt
sicut praecepit illis Iesus
7 et adduxerunt asinam et pullum
et inposuerunt super eis vestimenta sua
et eum desuper sedere fecerunt
8 plurima autem turba straverunt vestimenta sua in via
alii autem caedebant ramos de arboribus et sternebant in via
9 Turbae autem quae praecedebant et quae sequebantur
clamabant dicentes osanna Filio David
benedictus qui venturus est in nomine Domini
osanna in altissimis
10 Et cum intrasset Hierosolymam
commota est universa civitas dicens quis est hic
11 populi autem dicebant
hic est Iesus propheta a Nazareth Galilaeae
12 Et intravit Iesus in templum Dei
et eiciebat omnes vendentes et ementes in templo
et mensas nummulariorum et cathedras vendentium columbas evertit
13 et dicit eis scriptum est domus mea domus orationis vocabitur
vos autem fecistis eam speluncam latronum
14 Et accesserunt ad eum caeci et claudi in templo et sanavit eos
15 Videntes autem principes sacerdotum et scribae mirabilia quae fecit
et pueros clamantes in templo et dicentes
osanna Filio David
indignati sunt
16 et dixerunt ei
audis quid isti dicant
Iesus autem dicit eis utique
numquam legistis quia ex ore infantium et lactantium perfecisti laudem
17 Et relictis illis abiit foras extra civitatem in Bethaniam ibique mansit
18 mane autem revertens in civitatem esuriit
19 et videns fici arborem unam secus viam venit ad eam
et nihil invenit in ea nisi folia tantum
et ait illi numquam ex te fructus nascatur in sempiternum
et arefacta est continuo ficulnea
20 et videntes discipuli mirati sunt dicentes
quomodo continuo aruit
21 Respondens autem Iesus ait eis amen dico vobis
si habueritis fidem et non haesitaveritis
non solum de ficulnea facietis
sed et si monti huic dixeritis tolle et iacta te
in mare fiet
22 Et omnia quaecumque petieritis in oratione credentes accipietis
23 Et cum venisset in templum
accesserunt ad eum docentem principes sacerdotum et seniores populi
dicentes
in qua potestate haec facis et quis tibi dedit hanc potestatem
24 respondens Iesus dixit illis
interrogabo vos et ego unum sermonem
quem si dixeritis mihi
et ego vobis dicam in qua potestate haec facio
25 baptismum Iohannis unde erat e caelo an ex hominibus
at illi cogitabant inter se dicentes
si dixerimus e caelo dicet nobis quare ergo non credidistis illi
26 si autem dixerimus ex hominibus timemus turbam
omnes enim habent Iohannem sicut prophetam
27 et respondentes Iesu dixerunt nescimus
ait illis et ipse
nec ego dico vobis in qua potestate haec facio
28 Quid autem vobis videtur
homo habebat duos filios
et accedens ad primum dixit
fili vade hodie operare in vinea mea
29 ille autem respondens ait nolo
postea autem paenitentia motus abiit
30 accedens autem ad alterum dixit similiter
at ille respondens ait eo domine et non ivit
31 quis ex duobus fecit voluntatem patris
dicunt novissimus
dicit illis Iesus amen dico vobis
quia publicani et meretrices praecedunt vos in regno Dei
32 venit enim ad vos Iohannes in via iustitiae et non credidistis ei
publicani autem et meretrices crediderunt ei
vos autem videntes nec paenitentiam habuistis postea ut crederetis ei
33 Aliam parabolam audite
homo erat pater familias qui plantavit vineam
et sepem circumdedit ei
et fodit in ea torcular et aedificavit turrem
et locavit eam agricolis et peregre profectus est
34 cum autem tempus fructuum adpropinquasset
misit servos suos ad agricolas ut acciperent fructus eius
35 et agricolae adprehensis servis eius
alium ceciderunt alium occiderunt alium vero lapidaverunt
36 iterum misit alios servos plures prioribus
et fecerunt illis similiter
37 novissime autem misit ad eos filium suum dicens
verebuntur filium meum
38 agricolae autem videntes filium dixerunt intra se hic est heres
venite occidamus eum et habebimus hereditatem eius
39 et adprehensum eum eiecerunt extra vineam et occiderunt
40 cum ergo venerit dominus vineae quid faciet agricolis illis
41 aiunt illi malos male perdet
et vineam locabit aliis agricolis
qui reddant ei fructum temporibus suis
42 dicit illis Iesus numquam legistis in scripturis
lapidem quem reprobaverunt aedificantes hic factus est in caput anguli
a Domino factum est istud et est mirabile in oculis nostris
43 ideo dico vobis quia auferetur a vobis regnum Dei
et dabitur genti facienti fructus eius
44 et qui ceciderit super lapidem istum confringetur
super quem vero ceciderit conteret eum
45 Et cum audissent principes sacerdotum et Pharisaei parabolas eius
cognoverunt quod de ipsis diceret
46 et quaerentes eum tenere timuerunt turbas
quoniam sicut prophetam eum habebant