KAPTINA XIX.
1 Edhe Iesui kur mbaroi këto fjalë, u ngrit prei Galilesë, edhe erdhi ndë synoret e Iudesë, përtej Iordanit.
2 Edhe e muer mbrapa shumë gjindëje; edhe ai i shëndoshi atie.
3 Edhe erthnë tek ai Fariseitë, tue ngam’ atë, e tue thanë: Nd’asht’ e udhësë mbë nierinë me lishuem gruen’ e vet për çdo shkaik?
4 Edhe ai u përgjeq, e u tha atyneve: S’keni kënduem, se ai qi bani ata çë ndë krye të herësë, i bani mashkull’ edhe femënë?
5 Edhe tha: “Nieriu ka me lanë të atin’ edhe t’amënë për këte punë, edhe ka me u ngjitunë mbas gruesë vet, edhe të dy kanë me qenë nji mish?”.
6 Kaqi sa nukë janë ma dy, por nji mish. Ate pra qi Perëndia e bani parë, nieriu le të mos e dajë.
7 I thonë: Përse pra Moiseu ka porositunë me dhanë letër së dameje, edhe me e lishuem?
8 U thot’ atyneve: Sepse Moiseu ua la juve me lishuem gratë tueja për zemër-ashpërënë tuei, por ndë krye të herësë s’ka qenë kështu.
9 Edhe po u thom juve, se ai qi të lishojë gruen’ e vet, përveç punë kurvënie, edhe të martohetë me tietër, kurvënon; edhe ai qi të martohetë me grue të lishuemë, kurvënon.
10 Dishepujt’ e ati i thonë: Ndë qoftë kështu pun’ e nieriut me gruenë, nuk’ ashtë mirë me u martuem.
11 Por ai u thot’ atyneve: Nukë mundenë të gjithë me pritunë këte fjalë, por ata, qi ashtë dhanë mb’ata.
12 Sepse janë të tredhunë, qi kanë lemë kështu prei barkut s’amësë; edhe janë të tredhunë, qi u trothnë prei nierëzish; edhe janë të tredhunë, qi trothnë vetëvetëhenë për mbëretënin’ e qillvet. Ai qi mundetë me pritunë këte , le ta presi.
13 Atëherë i prunë disa çuna të vogjilë me vumë duertë përmbi ata, edhe me i uruem; edhe dishepujt’ i qirtuenë.
14 Por Iesui tha: Lini çunat’ e vogjilë, edhe mos i ndalni me ardhunë tek unë, sepse mbëretënia e qillvet ashtë për kësish.
15 Edhe si vuni duertë përmbi ata, iku prej andej.
16 Edhe qe tek i erdhi përanë nji nieri , e i tha: Mieshtër i mirë, ç’të mirë të baj për me pasunë jetë të pasosëme?
17 Edhe ai i tha: Ç’më thue i mirë? Kurkushi s’asht’ i mirë, përveç nji Perëndie. Por ndë daç me hymë ndë jetët, ruei porositë.
18 I thotë: Cillatë? Edhe Iesui i tha këto: “Mos vrasish. Mos kurvënojsh. Mos viedhish. Mos apish dëshmi mbë rrenë.
19 Ndero t’ët at’ e t’ët’ amë. Edhe: Të duesh të afërminë tand porsi vetëhenë tande”.
20 Dialoshi i thotë: Këto të gjitha i kam rueitunë çë mbë të rit t’em, por qish më mungon ma?
21 Iesui i tha: Ndë daç me u bam’ i kulluem, shko, e shit gjanë tande, e nepua të vobegjëvet, edhe ke me pasunë thesore ndë qiell; edhe eja, e më merr mbrapa.
22 Por dialoshi kur ndëgjoi këte, iku idhënueshim, sepse kishte shumë gja.
23 Edhe Iesui u tha dishepujvet vet: Për të vërtet po u thom juve, se i pasuni ka me hymë me të vështirë ndë mbëretënit të qillvet.
24 Edhe përsëri po u thom juve, se : Ma kollai ashtë me shkuem kamilla ndëpër birë të gjylpanësë, se i pasuni me hymë ndë mbëretënit të Perëndisë.
25 Edhe dishepujt’ e ati kur ndëgjuenë, habiteshinë fort, e thoshinë: Vallë cilli mundetë me u shpëtuem?
26 Por Iesui i vuni ore, e u tha atyneve: Për-anë nierëzish këjo ashtë punë qi s’mundetë; por për-anë Perëndisë të gjitha mundenë me u bamë .
27 Atëherë Pietri u përgjeq, e i tha: Qe na te lam të gjitha, edhe të muerm mbrapa; vallë qish ka me qenë mbë ne?
28 Edhe Iesui u tha atyneve: Për të vërtet po u thom juve, se ju qi më muertë mbrapa, ndë krijesë të re, kur të rrijë i bir’ i nieriut mbë shkamp të laftit vet, keni me ndenjun’ edhe ju mbë dy-mbë-dhetë shqembe, tue gjukuem dy-mbë-dhetë farat’ e Israelit.
29 Edhe kushdo qi la shtëpia, a vallëzën, a motëra, a atë, a amë, a grue, a dielm, a ara, për punë të emënit t’em, ka me marrë nji qind për nji, edhe ka me trashiguem jetën’ e pasosëme.
30 Por shumë të parë kanë me qenë të mbrapëm, edhe të mbrapmitë të parë.
1 Et factum est cum consummasset Iesus sermones istos
migravit a Galilaea
et venit in fines Iudaeae trans Iordanen
2 et secutae sunt eum turbae multae et curavit eos ibi
3 et accesserunt ad eum Pharisaei temptantes eum et dicentes
si licet homini dimittere uxorem suam quacumque ex causa
4 qui respondens ait eis
non legistis quia qui fecit ab initio
masculum et feminam fecit eos
5 et dixit propter hoc dimittet homo patrem et matrem
et adherebit uxori suae et erunt duo in carne una
6 itaque iam non sunt duo sed una caro
quod ergo Deus coniunxit homo non separet
7 dicunt illi
quid ergo Moses mandavit dari libellum repudii
et dimittere
8 ait illis
quoniam Moses ad duritiam cordis vestri permisit vobis dimittere uxores
vestras
ab initio autem non sic fuit
9 Dico autem vobis quia quicumque dimiserit uxorem suam
nisi ob fornicationem
et aliam duxerit moechatur
et qui dimissam duxerit moechatur
10 Dicunt ei discipuli eius
si ita est causa homini cum uxore non expedit
nubere
11 qui dixit
non omnes capiunt verbum istud sed quibus datum est
12 sunt enim eunuchi qui de matris utero sic nati sunt
et sunt eunuchi qui facti sunt ab hominibus
et sunt eunuchi qui se ipsos castraverunt propter regnum caelorum
qui potest capere capiat
13 Tunc oblati sunt ei parvuli ut manus eis inponeret et oraret
discipuli autem increpabant eis
14 Iesus vero ait eis
sinite parvulos et nolite eos prohibere ad me venire
talium est enim regnum caelorum
15 et cum inposuisset eis manus abiit inde
16 Et ecce unus accedens ait illi
magister bone quid boni faciam ut habeam vitam aeternam
17 qui dixit ei quid me interrogas de bono unus est bonus Deus
si autem vis ad vitam ingredi serva mandata
18 dicit illi quae
Iesus autem dixit non homicidium facies
non adulterabis non facies furtum
non falsum testimonium dices
19 honora patrem et matrem
et diliges proximum tuum sicut te ipsum
20 dicit illi adulescens
omnia haec custodivi quid adhuc
mihi deest
21 Ait illi Iesus
si vis perfectus esse vade vende quae habes et da pauperibus
et habebis thesaurum in caelo
et veni sequere me
22 Cum audisset autem adulescens verbum abiit tristis
erat enim habens multas possessiones
23 Iesus autem dixit discipulis suis
amen dico vobis
quia dives difficile intrabit in regnum caelorum
24 et iterum dico vobis
facilius est camelum per foramen acus transire
quam divitem intrare in regnum caelorum
25 auditis autem his discipuli mirabantur valde dicentes
quis ergo poterit salvus esse
26 aspiciens autem Iesus dixit illis
apud homines hoc inpossibile est
apud Deum autem omnia possibilia sunt
27 tunc respondens Petrus dixit ei
ecce nos reliquimus omnia et secuti sumus te quid ergo erit nobis
28 Iesus autem dixit illis
amen dico vobis quod vos qui secuti estis me
in regeneratione cum sederit Filius hominis in sede maiestatis suae
Sedebitis et vos super sedes duodecim
iudicantes duodecim tribus Israhel
29 Et omnis qui reliquit domum vel fratres aut
sorores aut patrem aut matrem
aut uxorem aut filios aut agros propter nomen meum
centuplum accipiet et vitam aeternam possidebit
30 Multi autem erunt primi novissimi et novissimi primi