KAPTINA XVI.
1 Edhe erthnë përanë Fariseit’ e Saddukeitë, edhe tue ngam’ atë, lypshinë me i diftuem atyneve shenjë prei qiellit.
2 Por ai u përgjeq, e u tha atyneve: Kur bahetë mbramie, thoni, se ka me u bamë Koh’ e mirë, sepse qielli asht’ i kuq.
3 Edhe ndë mëngjes, se: Sot ka me u bamë dimënë, sepse qielli asht i kuq, e i vranëtë. Hipokritëna, faqen’ e qiellit dini me e ngjofunë; por shenjet’ e kohëvet nukë mundeni?
4 Bres i keq edhe kurvar lypën shenjë; edhe shenjë s’ka me iu dhanë, përveç shenjit profetit Iona. Edhe i la, e iku.
5 Edhe dishepujt’ e ati si erthnë përtej, harruenë me marrë bukë.
6 Edhe Iesui u tha atyneve: Shikoni, edhe kini kujdes prei brumit Farisevet e Saddukevet.
7 Edhe ata mendoheshinë me vetëvetëhenë, tue thanë, se: Nukë muerm bukë.
8 Edhe Iesui si muer vesht, u tha atyneve: Qish mendoheni me vetevetëhenë, o besë-pakë, se nukë muertë bukë?
9 Edhe s’po merrni vesht, as nukë kujtoni pesë bukët’ e katër mijëvet, edhe sa kofina muertë?
10 As shtatë bukët’ e katër mijëvet, edhe sa shporta muertë?
11 Qysh nukë merrni vesht, se nuk’ u thashë juve për bukë, me pasunë kujdes prei brumit Farisevet e Saddukevet?
12 Atëherë e muerrnë vesht, se nukë tha më pasunë kujdes prei brumit bukësë, por prei mësimit Farisevet e Saddukevet.
13 Edhe Iesui kur erdhi mb’anët e Kaisarisë Filippit, pyeste dishepujt’ e vet, tue thanë: Cilli thonë nierëzitë, se jam un’ i bir’ i nieriut?
14 Edhe ata thanë: Disa thonë Gjionn Pagëzori, edhe të tierë Elia; edhe të tierë Ieremia, a nji prei profetënish.
15 U thot’ atyneve: Por ju cilli thoni, se jam unë?
16 Edhe Simon Pietri u përgjeq, e tha: Ti je Krishti, Bir’ i Perëndisë gjallë.
17 Edhe Iesui u përgjeq, e i tha: I lumunë je ti, Simon i bir’ i Ionait, sepse mish edhe gjak nukë ta sbuloi tyi këte , por em Atë qi ashtë ndë qillt.
18 Edhe unë po të thom, se ti je Pietër (shkamp guri ), edhe përmbi këte shkamp guri kam me ndërtuem kishinë t’eme; edhe dyert’ e ferrit s’kanë me pasunë fuqi kundrë asai.
19 Edhe kam me të dhanë çelat’ e mbëretënisë qillvet; edhe qish të lidhish mbi dhet, ka me lidhunë ndë qillt, edhe qish të sgjidhish mbi dhet, ka me qenë sgjidhunë ndë qillt.
20 Atëherë porositi dishepujt’ e vet, mos me i thanë kurkuit, se ashtë Iesu Krishti.
21 Çë mb’atë herë Iesui filloi me u diftuem dishepujvet vet, se duhetë me votunë ndë Ierusalemë, edhe me hekunë shumë prei pleqsh, e prei Krye-priftënish, e prei Shkruisish, edhe me u vramë, edhe të tretënë ditë me u ngjallë.
22 Atëherë Pietri e muer përanë vetëhesë mbë-nj-anë , e filloi me e qirtuem, tue thanë: Le të dhimbetë vetëheja, Zot, mos u baftë këjo te ti.
23 Por ai u këthye, e i tha Pietrit: Ikë mbrapa meje, Satana, shkandull më je, sepse s’ke ndër mend punët’ e Perëndisë, por punët’ e nierëzëvet.
24 Atëherë Iesui u tha dishepujvet vet: Ndë dashtë kushi me ardhunë mbrapa meje, le të mohojë vetëvetëhenë, edhe le të ngrejë kryqin’ e vet, edhe le të vijë mbas meje.
25 Sepse ai qi të detë me shpëtuem jetën’ e vet, ka me e bierrë; edhe ai qi të bierri jetën’ e vet për punë t’eme, ka me e gjetunë.
26 Sepse ç’të mirë i bahetë nieriut, ndë fitoftë gjithë botënë, e të bierri shpirtin e vet? A çfarë gjaje ka me dhanë nieriu për me ndërruem shpirtin’ e vet?
27 Sepse ka për me ardhun’ i bir’ i nieriut ndë laft të i Atit vet bashkë me engjujt e vet; edhe atëherë ka me ia paguem gjithë-se-cillit mbas punës’ ati.
28 Për të vërtet po u thom juve, se janë disa prei atyneve qi rrinë këtu, të cilltë s’kanë me ngranë vdekë (s’kanë me vdekunë ), deri sa të shofinë të birin’ e nieriut tue ardhunë ndë mbëretënit të vet.
1 Et accesserunt ad eum Pharisaei et Sadducaei temptantes
et rogaverunt eum ut signum de caelo ostenderet eis
2 At ille respondens ait eis
facto vespere dicitis serenum erit rubicundum est enim caelum
3 et mane hodie tempestas
rutilat enim triste caelum
4 faciem ergo caeli diiudicare nostis
signa autem temporum non potestis
Generatio mala et adultera signum quaerit
et signum non dabitur ei nisi signum Ionae
et relictis illis abiit
5 et cum venissent discipuli eius trans fretum
obliti sunt panes accipere
6 Qui dixit illis
intuemini et cavete a fermento Pharisaeorum et Sadducaeorum
7 At illi cogitabant inter se dicentes
quia panes non accepimus
8 sciens autem Iesus dixit
quid cogitatis inter vos modicae fidei quia panes non habetis
9 nondum intellegitis
neque recordamini quinque panum quinque milium hominum
et quot cofinos sumpsistis
10 neque septem panum quattuor milium hominum
et quot sportas sumpsistis
11 quare non intellegitis quia non de pane dixi vobis
cavete a fermento Pharisaeorum et Sadducaeorum
12 tunc intellexerunt quia non dixerit cavendum a fermento panum
sed a doctrina Pharisaeorum et Sadducaeorum
13 Venit autem Iesus in partes Caesareae Philippi
et interrogabat discipulos suos dicens
quem dicunt homines esse Filium hominis
14 at illi dixerunt
alii Iohannem Baptistam alii autem Heliam
alii vero Hieremiam aut unum ex prophetis
15 dicit illis vos autem quem me esse dicitis
16 respondens Simon Petrus dixit tu es Christus Filius Dei vivi
17 Respondens autem Iesus dixit ei
beatus es Simon Bar Iona
quia caro et sanguis non revelavit tibi
sed Pater meus qui in caelis est
18 et ego dico tibi quia tu es Petrus
et super hanc petram aedificabo ecclesiam meam
et portae inferi non praevalebunt adversum eam
19 et tibi dabo claves regni caelorum
et quodcumque ligaveris super terram erit ligatum in caelis
et quodcumque solveris super terram erit solutum in caelis
20 Tunc praecepit discipulis suis
ut nemini dicerent quia ipse esset Iesus Christus
21 exinde coepit Iesus ostendere discipulis suis
quia oporteret eum ire Hierosolymam
et multa pati a senioribus et scribis et principibus sacerdotum
et occidi et tertia die resurgere
22 Et adsumens eum Petrus coepit increpare illum dicens
absit a te Domine non erit tibi hoc
23 qui conversus dixit Petro
vade post me Satana scandalum es mihi
quia non sapis ea quae Dei sunt sed ea quae hominum
24 Tunc Iesus dixit discipulis suis
si quis vult post me venire abneget semet ipsum
et tollat crucem suam et sequatur me
25 qui enim voluerit animam suam salvam facere perdet eam
qui autem perdiderit animam suam propter me inveniet eam
26 quid enim prodest homini si mundum universum lucretur
animae vero suae detrimentum patiatur
aut quam dabit homo commutationem pro anima sua
27 Filius enim hominis venturus est in gloria Patris sui cum angelis suis
et tunc reddet unicuique secundum opus eius
28 Amen dico vobis
sunt quidam de hic stantibus
qui non gustabunt mortem donec videant Filium hominis venientem in regno suo