KAPTINA X.
1 Edhe mbasandai Zoti vuni edhe shtatë-dhetë dishepuj të tierë, edhe i dërgoi dy ka dy përpara vetëhesë mbë çdo qytet e vend, ku kishte për me ardhun’ ai.
2 U thoshte atyne pra: Të korrët ashtë shumë, por punëtorëtë janë pak; i luteni pra të zotit të korrit me nxierrë punëtorë për të korrët’ e vet.
3 Shkoni: qe unë te po u dërgoj juve porsi dhentë ndë miedist ujqvet.
4 Mos barni kuletë, as stracë, as këpucë; edhe mos përshëndetni kurkënd mb’udhë.
5 Edhe mb’atë shtëpi qi të hyni, përpara thoni: Paqtim ndë këte shtëpi.
6 Edhe ndë qoft’ atie bir paqtimi, paqtimi juei ka me u prajtunë mb’atë; por ndë mos qoftë, ka me u këthyem mbë ju.
7 Edhe mbetni nd’ate shtëpi, tue ngran’ e tue pimë prei asosh qi t’u napinë juve ata, sepse punëtori asht’ i zoti pagësë vet. Mos sdripni prei nji shtëpie mbë tietër shtëpi.
8 Edhe mb’ate qytet qi të hyni, edhe t’u presinë juve, hani ato qi u vihenë përpara juve,
9 edhe shëndoshni të sëmunëtë qi gjindenë nd’ate, edhe thoni atyneve: Mbëretënia e Perëndisë u afrue mbë ju.
10 Por mb’ate qytet qi të hyni, edhe të mos u presinë juve, kur të dilni ndëpër rrugat e ati qyteti , thoni:
11 U shkundimë juve edhe pluhëninë qi ashtë ngjitunë mbë ne prei qytetit tuei, por këte ta dini, se mbëretënia e Perëndisë u afrue mbë ju.
12 Edhe po u thom juve, se nd’ate ditë ma i durueshim ka me qenunë mundimi ndë Sodom, se nd’ate qytet.
13 Mjeri ti, Horazin! Mjeri ti, Bethsaida! Sepse ato mërekullia qi janë bamë ndë ju, ndë ishinë bamë ndë Tyrë e ndë Sidonë, çë kurë se do t’ishinë penduem, tue ndenjunë ndë thes e ndë hi.
14 Por ndë Tyrë e ndë Sidonë ma i durueshim ka me qenunë mundimi ndë ditë të gjyqit, se mbë ju.
15 Edhe ti, Kapernaumë, qi ke hipunë ngjysh mbë qiell, ke me sdripunë ngjysh ndë ferr.
16 Ai qi t’u ndëgjojë juve, ndëgjon mue; edhe qi nukë ze për gja juve, s’ka zanë për gja mue; edhe ai qi nukë ze për gja mue, s’ka zanë për gja ate qi më ka dërguem.
17 Edhe të shtatë-dhetët’ u këthyen me gëzim, tue thanë: Zot, edhe djemënitë na ndëgjojnë mb’emënit tand.
18 Edhe ai u tha atyne: Vejem ore Satananë tue ranë prei qiellit porsi vetimë.
19 Qe te po u ap juve pushtet për me shkelunë mbi gjarpij e mbi hakrepëna, edhe mbi gjithë fuqin’ e anëmikut; edhe kurgja s’ka me u bamë keq juve.
20 Por mos gëzohi për këte, se u ndëgjojnë juve frymat’ e këqia ; por gëzohi ma tepërë, se emnatë tuei u shkruenë ndë qillt.
21 Nd’ate orë Iesui u gëzue ndë shpirt’ edhe tha: Të falem ndersë, o Atë, Zot i qiellit edhe i dheut, se mpshefe këto prei së ditshimish e prei së mentshimish, edhe i sbulove ndër foshnje; po, o Atë, se kështu u pëlqye përpara tejet.
22 Të gjitha m’u dhanë n’dorë prei t’im et, edhe kurkushi nukë di cilli ashtë Biri, veç Ati; edhe cilli asht’ Ati, veç Biri, edhe ati qi të detë Biri me ia sbuluem.
23 Edhe u këthye te dishepujt’ e tha veç-anë: Lum ata sy qi shofin’ ato qi shifni.
24 Sepse po u thom juve, se shumë profetëna e mbëretëna deshnë me pam’ ato qi shifni ju, e nukë panë; edhe me ndëgjuem ato qi ndëgjoni, e nukë ndëgjuenë.
25 Edhe qe tek u ngrit nji ligjëtar, tue ngam’ ate, e tue thanë: Mieshtër, qish të baj për me trashiguem jetën’ e pasosëme?
26 Edhe ai i tha: Qish ashtë shkruem ndë ligjët? Si këndon?
27 Edhe ai u përgjeq, e tha: “Të duesh Zotinë Perëndinë tand me gjithë zemrënë tande, edhe me gjithë shpirtinë tand, edhe me gjithë fuqinë tande, edhe me gjithë mendienë tande”, edhe “të afërminë tand porsi vetëvetëhenë”.
28 Edhe ai i tha: U përgjegje dreitë; ban këto, edhe ke me rruem.
29 Por ai donte me nxierrë vetëvetëhenë të dreitë, i tha Iesuit: E cilli asht’ i afërmi em?
30 Edhe Iesui u përgjeq, e tha: Nji nieri sdripi prei Ierusalemit ndë Ieriho, edhe ra ndër duer të kusarëvet, të cillëtë si e sveshnë, edhe e banë me plagë, iknë, edhe e lanë me gjymës fryme.
31 Edhe ndodhi me shkuem asai udhe nji prift; edhe kur pa ate, shkoi anësë tietër.
32 Kështu edhe nji Levit, kur e mbërrini ndë vend, erdhi e pa, edhe shkoi anësë tietër.
33 Por nji Samaritan tue bam’ udhë, erdhi mbi ate; edhe kur pa ate, iu dhimti;
34 edhe erdhi për-anë, e i lidhi plagëtë, tue derdhunë voj e venë; edhe e hipi mbë shtazët të vet, edhe e pruni ndë huej-pritë, edhe i pat kujdes.
35 Edhe ndë nesëret kur duel, nxuer dy dinarë, e ia dha huej-pritësit, edhe i tha: Ki kujdes ati; edhe qish të prishish ma tepër’, unë kam me t’i lamë, kur të vij për-së-ri.
36 Cilli prei kësish të tresh të duketë se u ba i afërmi ati qi ra ndër duer të kursarëvet?
37 Edhe ai tha: Ai qi pat përdëllim për ate. Iesui pra i tha: Shko, edhe ti ban kështu.
38 Edhe ata kur po shkojshinë, ai hyni mbë nji katund, edhe nji grue qi e kishte emninë Marthë, e priti ndë shtëpit të vet.
39 Edhe ajo kishte nji motërë qi e queishinë Mari, e cilla ndejti për-anë kambëvet Iesuit, edhe ndëgjonte fjalën’ e ati.
40 Edhe Martha mundohei shumë tue shërbyem; edhe mbasandai duel përpara ati , e tha: Zot, nukë ke gaile se eme motërë më la vetëmë me shërbyem? Thuei pra asai për me më ndimuem.
41 Edhe Iesui u përgjeq, e i tha: Marthë, Marthë, ke gaile e turbëllohe për shumë punë ,
42 por për nji punë ashtë nevojë. Edhe Maria sgjodhi piesën’ e mirë, qi s’ka me u marrë prei asai.
1 Post haec autem designavit Dominus et alios septuaginta duos
et misit illos binos ante faciem suam
in omnem civitatem et locum quo erat ipse venturus
2 Et dicebat illis messis quidem multa operarii autem pauci
rogate ergo Dominum messis ut mittat operarios in messem
3 Ite ecce ego mitto vos sicut agnos inter lupos
4 Nolite portare sacculum neque peram neque calciamenta
et neminem per viam salutaveritis
5 In quamcumque domum intraveritis
primum dicite pax huic domui
6 et si ibi fuerit filius pacis requiescet super illam
pax vestra
sin autem ad vos revertetur
7 In eadem autem domo manete
edentes et bibentes quae apud illos sunt
dignus enim est operarius mercede sua
nolite transire de domo in domum
8 Et in quamcumque civitatem intraveritis et susceperint vos
manducate quae adponuntur vobis
9 et curate infirmos qui in illa sunt
et dicite illis adpropinquavit in vos regnum Dei
10 In quamcumque civitatem intraveritis
et non receperint vos
exeuntes in plateas eius dicite
11 etiam pulverem qui adhesit nobis de civitate vestra extergimus in vos
tamen hoc scitote quia adpropinquavit regnum Dei
12 dico vobis quia Sodomis in die illa remissius erit quam illi civitati
13 Vae tibi Corazain vae tibi Bethsaida
quia si in Tyro et Sidone factae fuissent virtutes
quae in vobis factae sunt
olim in cilicio et cinere sedentes paeniterent
14 verumtamen Tyro et Sidoni remissius erit in iudicio quam vobis
15 et tu Capharnaum usque in caelum exaltata
usque ad infernum demergeris
16 Qui vos audit me audit et qui vos spernit me spernit
qui autem me spernit spernit eum qui me misit
17 Reversi sunt autem septuaginta duo cum gaudio dicentes
Domine etiam daemonia subiciuntur nobis in nomine tuo
18 et ait illis videbam Satanan sicut fulgur de caelo cadentem
19 ecce dedi vobis potestatem calcandi supra serpentes et scorpiones
et supra omnem virtutem inimici
et nihil vobis nocebit
20 verumtamen in hoc nolite gaudere
quia spiritus vobis subiciuntur
gaudete autem quod nomina vestra scripta sunt in caelis
21 In ipsa hora exultavit Spiritu Sancto et dixit
confiteor tibi Pater Domine caeli et terrae
quod abscondisti haec a sapientibus et prudentibus
et revelasti ea parvulis
etiam Pater quia sic placuit ante te
22 Omnia mihi tradita sunt a Patre meo
et nemo scit qui sit Filius nisi Pater
et qui sit Pater nisi Filius et cui voluerit Filius revelare
23 Et conversus ad discipulos suos dixit
beati oculi qui vident quae videtis
24 dico enim vobis
quod multi prophetae et reges voluerunt videre quae vos videtis
et non viderunt
et audire quae auditis et non audierunt
25 Et ecce quidam legis peritus surrexit
temptans illum et dicens
magister quid faciendo vitam aeternam possidebo
26 at ille dixit ad eum in lege quid scriptum est quomodo legis
27 ille respondens dixit
diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo
et ex tota anima tua et ex omnibus viribus tuis
et ex omni mente tua
et proximum tuum sicut te ipsum
28 dixitque illi
recte respondisti hoc fac et vives
29 Ille autem volens iustificare se ipsum dixit ad Iesum
et quis est meus proximus
30 suscipiens autem Iesus dixit
homo quidam descendebat ab Hierusalem in Hiericho
et incidit in latrones qui etiam despoliaverunt eum
et plagis inpositis abierunt semivivo relicto
31 accidit autem ut sacerdos quidam descenderet eadem via
et viso illo praeterivit
32 similiter et Levita
cum esset secus locum et videret eum pertransiit
33 Samaritanus autem quidam iter faciens
venit secus eum et videns eum misericordia motus est
34 et adpropians alligavit vulnera eius infundens oleum et vinum
et inponens illum in iumentum suum duxit in stabulum
et curam eius egit
35 et altera die protulit duos denarios et dedit stabulario
et ait curam illius habe
et quodcumque supererogaveris ego cum rediero reddam tibi
36 quis horum trium videtur tibi proximus fuisse illi
qui incidit in latrones
37 at ille dixit qui fecit misericordiam in illum
et ait illi Iesus vade et tu fac similiter
38 factum est autem dum irent
et ipse intravit in quoddam castellum
et mulier quaedam Martha nomine excepit illum in domum suam
39 et huic erat soror nomine Maria
quae etiam sedens secus pedes Domini audiebat verbum illius
40 Martha autem satagebat circa frequens ministerium
quae stetit et ait Domine non est tibi curae
quod soror mea reliquit me solam ministrare
dic ergo illi ut me adiuvet
41 et respondens dixit illi Dominus
Martha Martha sollicita es et turbaris erga
plurima
42 porro unum est necessarium
Maria optimam partem elegit quae non auferetur ab ea