KAPTINA IV.
1 Zoti pra si e muer vesht se Fariseitë ndëgjuenë, se Iesui ban edhe pagëzon ma tepërë
dishepuj se Gjionni,
2 (ndonëse Iesui vetë nukë pagëzonte, por dishepujt’ e ati),
3 la Iudenë, edhe vote prap ndë Galile.
4 Edhe duhei me shkuem ndëpër Samarinë.
5 Vien pra ndë nji qytet të Samarisë qi thohetë Sihar, afër’ asai arësë qi ia dha Iakobit Iosefit të birit vet.
6 Edhe atie ishte pusi i Iakobit. Iesui pra mbassi ishte lodhunë prei udhësë, kështu ndejti mbi pust; edhe ora ishte afër gjashtë.
7 Vien nji grue kah Samaria me nxierrë ujë. Iesui i thot’ asai: Më nep me pimë.
8 (Sepse dishepujt’ e ati kishinë votunë ndë qytet, për me blemë ushqime).
9 Grueja Samaritaneja i thotë pra: Qysh ti, tue qenunë Iude, lypën me pimë prei mejet qi jam nji grue Samaritane. - Sepse Iudeitë s’apin’ e s’marrinë me Samaritanët.
10 Iesui u përgjeq e i tha asai: Ndë qoftë se dije dhunëtin’ e Perëndisë, edhe cilli asht’ ai qi të thotë - Më nep me pimë, - ti kishie me lypunë prei ati, edhe kishte me të dhan’ ujë të gjallë.
11 Grueja i thotë: Zot, as kovë s’ke, edhe pusi asht’ i thellë; prei kah e ke ti pra ujët e gjallë?
12 Mos je ti ma i math se ati ynë Iakobi, i cilli na ka dhanë këte pus, edhe ai vetë pinte prei këti, edhe të bijt’ e ati, edhe bagëtit’ e ati?
13 Iesui u përgjeq e i tha asai: Gjithë-kush pi prei këti ujit, ka me i ardhun’ et prap,
14 por ai qi pi prei ujit qi kam me i dhan’ unë, s’ka me i ardhun’ et për gjithë jetënë, por ai ujë qi kam me i dhan’ unë, ka me iu bamë krue qi rrieth ndë jetë të pasosëme.
15 Grueja i thotë: Zot, më nep këte ujë, qi të mos më vijë et, as të mos vij këtu me nxierrë ujë.
16 Iesui i thot’ asai: Shko, e thirr burrinë tand, edhe eja këtu.
17 Grueja u përgjeq e tha: Nukë kam burr. Iesui i thot asai: Mirë the, se - Nukë kam burr,
18 - sepse pate pesë burra; edhe ate qi ke tashti, nuk’ asht’ burri yt; këte e fole me të vërtet.
19 Grueja i thotë: Zot, po shof se ti je profet.
20 Atënitë t’anë adhuruenë mbë këte mal; e ju thoni se vendi, qi duhetë me adhuruem, ashtë ndë Ierusalem.
21 Iesui i thot’ asai: Grue, besomë, se vien ora qi s’keni me adhuruem Atin’ as mbë këte mal, as ndë Ierusalem.
22 Ju adhuroni ate qi nukë dini; na adhurojm’ ate qi dimë, se shpëtimi ashtë prei Iudevet.
23 Por vien ora, edhe tashti ashtë, kur adhurëtorët’ e vërtetë kanë me adhuruem Atinë me frymë e me vërtetëni, sepse edhe Ati kësish kërkon me e adhuruem.
24 Perëndia ashtë frymë, edhe ata qi e adhurojnë, duhetë me e adhuruem me frymë e me vërtetëni.
25 Grueja i thotë: E dij se vien Messia, qi thohetë Krisht; ai kur të vijë, ka me na dhanë za për të gjitha.
26 Iesui i thot’asai: Unë jam ai qi të flas.
27 Edhe mbi këto fjalë erthnë dishepujt’ e ati, edhe u mërekulluenë, se po fliste me grue, por askushi s’tha: Qish kërkon? A qish flet me ate?
28 Grueja pra la shtambën’ e vet, edhe vote ndë qytet, edhe u thotë nierëzevet:
29 Ejani, e shifni nji nieri, qi më tha gjithë sa kam bamë; mos ashtë kyi Krishti?
30 Duelnë pra prei qytetit, edhe erthnë tek ai.
31 Edhe ndërmiet këtyne fjalëve dishepujt’ i luteshinë, tue thanë: Rabbi, ha.
32 Por ai u tha atyne: Unë kam të ha nji të ngranë, qi ju nuk’ e dini,
33 Dishepujtë pra i thoshinë njiani tietrit: Mos i pruni kushi me ngranë?
34 Iesui u thot’ atyne: Të ngranëtë t’em ashtë me bamë dashunimin’ e ati qi më ka dërguem, edhe me mbaruem punët’ e ati.
35 Nukë thoni ju, se jan’ edhe katër muej, edhe vien të korrëtë? Qe te po u thom juve: Ngreni përpietë sytë tuei, edhe shifni aratë, se janë të bardha për me u korrë tashti.
36 Edhe ai qi korr merr pagë, edhe mbëleth pemë për jetën’ e pasosëme, qi të gëzohetë bashkë edhe ai qi mbiell, edhe ai qi korr.
37 Sepse për këte fjalë del e vërtetë, se tietër asht’ ai qi mbiell, edhe tietër asht ai qi korr.
38 Un’ u dërgova juve me korrë atë qi s’jeni munduem; të tierë u munduenë, edhe ju hytë ndë mundiet t’atyneve.
39 Edhe prei ati qyteti shumë vetë kah Samaritanët’ i besuenë për fjalën’ e gruesë qi deshmoi, se: Më tha gjithë sa kam bamë.
40 Samaritanëtë pra si erthnë tek ai, i luteshinë me mbetunë për-an’ atyneve; edhe mbeti atie dy ditt.
41 Edhe shumë ma tepërë besuenë për fjalën’ e ati,
42 edhe i thoshinë gruesë, se: Nukë besojmë ma për fjalënë tande, sepse na e ndëgjuem, edhe e ngjoftëm se kyi ashtë për të vërtet Krishti, Shëlbuesi i botësë.
43 Edhe mbas dy ditsh duel prei andej, edhe vote ndë Galile.
44 Sepse ai Iesui deshmoi, se as ndonji profet s’ka nder ndë dhe të vet.
45 Kur erdhi pra ndë Galile, Galileanët’ e pritnë, mbassi kishinë pamë gjithë sa bani ndë Ierusalem për ditë feste, sepse edhe ata kishin’ ardhunë për ditë feste.
46 Iesui pra erdhi prap ndë Kana të Galilesë, atie ku bani ujëtë venë. Edhe ishte nji nieri mbëretënie qi kishte sëmunë të birinë ndë Kapernaum.
47 Kyi kur ndëgjoi se Iesui erdhi prei Iudesë ndë Galile, vote tek ai, edhe i lutei me srdypun’ e me shëndoshunë të birin’ e ati, sepse kishte për me vdekunë.
48 Iesui pra i tha : Ndë mos pafshi shenje e mërekullia, s’keni me besuem.
49 Nieriu i mbëretënisë i thotë: Zot, sdryp para se të vdesi çuni em
50 Iesui i thotë: Shko, se yt bir rron. Edhe nieriu i besoi fjalësë qi i tha Iesui, edhe iku.
51 Edhe ai kur po sdrypte tashti, shërbëtorët’ e ati hasnë me ate, edhe i dhanë za, tue thanë, se: Diali yt rron.
52 I pyeti pra me marrë vesht mbë ç’orë u ba ma mirë. Edhe i thanë, se die mbë shtatë orë e lan’ ethetë.
53 I ati pra e muer vesht, se mb’ate orë qi i tha Iesui, se: Yt bir rron, - edhe besoi ai, edhe gjithë shtëpia e ati.
54 Këte mërekulli të dytë bani për-së-ri Iesui, si erdhi prei Iudesë ndë Galile.
1 ut ergo cognovit Iesus quia audierunt Pharisaei
quia Iesus plures discipulos facit et baptizat quam Iohannes
2 quamquam Iesus non baptizaret sed discipuli eius
3 Reliquit Iudaeam et abiit iterum in Galilaeam
4 Oportebat autem eum transire per Samariam
5 venit ergo in civitatem Samariae quae dicitur Sychar
iuxta praedium quod dedit Iacob Ioseph filio suo
6 erat autem ibi fons Iacob
Iesus ergo fatigatus ex itinere
sedebat sic super fontem
hora erat quasi sexta
7 venit mulier de Samaria haurire aquam
dicit ei Iesus da mihi bibere
8 discipuli enim eius abierant in civitatem ut cibos emerent
9 dicit ergo ei mulier illa samaritana
quomodo tu Iudaeus cum sis bibere a me poscis
quae sum mulier samaritana
non enim coutuntur Iudaei Samaritanis
10 respondit Iesus et dixit ei
si scires donum Dei et quis est qui dicit tibi da mihi bibere
tu forsitan petisses ab eo et dedisset tibi aquam vivam
11 dicit ei mulier
Domine neque in quo haurias habes et puteus altus est
unde ergo habes aquam vivam
12 numquid tu maior es patre nostro Iacob qui dedit nobis puteum
et ipse ex eo bibit et filii eius et pecora eius
13 respondit Iesus et dixit ei
omnis qui bibit ex aqua hac sitiet iterum
qui autem biberit ex aqua quam ego dabo ei
non sitiet in aeternum
14 sed aqua quam dabo ei
fiet in eo fons aquae salientis in vitam aeternam
15 dicit ad eum mulier
Domine da mihi hanc aquam ut non sitiam neque veniam huc haurire
16 dicit ei Iesus vade voca virum tuum et veni huc
17 respondit mulier et dixit non habeo virum
dicit ei Iesus bene dixisti quia non habeo virum
18 quinque enim viros habuisti et nunc quem habes non est tuus vir
hoc vere dixisti
19 dicit ei mulier Domine video quia propheta es tu
20 patres nostri in monte hoc adoraverunt
et vos dicitis quia Hierosolymis est locus ubi adorare
oportet
21 dicit ei Iesus mulier crede mihi quia veniet hora
quando neque in monte hoc neque in Hierosolymis adorabitis Patrem
22 vos adoratis quod nescitis
nos adoramus quod scimus quia salus ex Iudaeis est
23 sed venit hora et nunc est
quando veri adoratores adorabunt Patrem in spiritu et veritate
nam et Pater tales quaerit qui adorent eum
24 spiritus est Deus
et eos qui adorant eum in spiritu et veritate oportet adorare
25 dicit ei mulier scio quia Messias venit qui dicitur Christus
cum ergo venerit ille nobis adnuntiabit omnia
26 dicit ei Iesus ego sum qui loquor tecum
27 et continuo venerunt discipuli eius
et mirabantur quia cum muliere loquebatur
nemo tamen dixit quid quaeris aut quid loqueris cum ea
28 reliquit ergo hydriam suam mulier
et abiit in civitatem et dicit illis hominibus
29 venite videte hominem
qui dixit mihi omnia quaecumque feci
numquid ipse est Christus
30 exierunt de civitate et veniebant ad eum
31 interea rogabant eum discipuli dicentes rabbi manduca
32 ille autem dixit eis
ego cibum habeo manducare quem vos nescitis
33 dicebant ergo discipuli ad invicem
numquid aliquis adtulit ei manducare
34 dicit eis Iesus
meus cibus est ut faciam voluntatem eius qui misit me
ut perficiam opus eius
35 nonne vos dicitis quod adhuc quattuor menses sunt et messis venit
ecce dico vobis
levate oculos vestros et videte regiones
quia albae sunt iam ad messem
36 et qui metit mercedem accipit
et congregat fructum in vitam aeternam
ut et qui seminat simul gaudeat et qui metit
37 in hoc enim est verbum verum
quia alius est qui seminat et alius est qui metit
38 ego misi vos metere quod vos non laborastis
alii laboraverunt
et vos in laborem eorum introistis
39 ex civitate autem illa multi crediderunt in eum Samaritanorum
propter verbum mulieris testimonium perhibentis
quia dixit mihi omnia quaecumque feci
40 cum venissent ergo ad illum Samaritani
rogaverunt eum ut ibi maneret
et mansit ibi duos dies
41 et multo plures crediderunt propter sermonem eius
42 et mulieri dicebant
quia iam non propter tuam loquellam credimus
ipsi enim audivimus
et scimus quia hic est vere salvator mundi
43 Post duos autem dies exiit inde et abiit in Galilaeam
44 Ipse enim Iesus testimonium perhibuit
quia propheta in sua patria honorem non habet
45 Cum ergo venisset in Galilaeam
exceperunt eum Galilaei
cum omnia vidissent quae fecerat Hierosolymis in die festo
et ipsi enim venerant in diem festum
46 venit ergo iterum in Cana Galilaeae ubi fecit aquam vinum
Et erat quidam regulus cuius filius infirmabatur Capharnaum
47 hic cum audisset quia Iesus adveniret a Iudaea in Galilaeam
abiit ad eum et rogabat eum ut descenderet et sanaret filium eius
incipiebat enim mori
48 dixit ergo Iesus ad eum
nisi signa et prodigia videritis non creditis
49 dicit ad eum regulus
Domine descende priusquam moriatur filius meus
50 dicit ei Iesus vade filius tuus vivit
credidit homo sermoni quem dixit ei Iesus et ibat
51 iam autem eo descendente
servi occurrerunt ei et nuntiaverunt dicentes quia filius eius viveret
52 interrogabat ergo horam ab eis in qua melius habuerit
et dixerunt ei quia heri hora septima reliquit eum febris
53 cognovit ergo pater quia illa hora erat
in qua dixit ei Iesus filius tuus vivit
et credidit ipse et domus eius tota
54 hoc iterum secundum signum fecit Iesus
cum venisset a Iudaea in Galilaeam