KAPTINA I.
1 Iakobi, shërbëtori i Perëndisë edhe i Zotit Iesu Krisht, mbë të dy-mbë-dhetë farat qi janë shpërdamë, falemi me shëndet .
2 Kujtonia për qish-do gëzim, o vëllazën, kur të bini mbë qish-do farë ngasëjesh,
3 tue ditunë se provimi i besësë tuei punon durim,
4 edhe durimi le të ketë punë të kullutë, qi të jeni të kullutë edhe të tanë, pa qenunë të mangutë as mbë ndonji gja.
5 Edhe ndë i mengoftë dituni ndonjianit prei jush, le të lypi prei Perëndisë qi u ep të gjithëve pa kursim, e nukë qarton; edhe ka me iu dhanë.
6 Por le të lypi me besë, pa qenunë me dy mendie, sepse ai qi ashtë me dy mendie i përgjan valësë detit qi tundetë prei erës’ edhe përpiqetë.
7 Sepse ai nieri le të mos kuitojë se ka me marrë gja prei Zotit.
8 Nieriu me dy mendie asht’ i paqindrueshim mbë gjith’ udhët e veta.
9 Le të mburretë pra vëllai i përungjëtë ndë të naltët të vet,
10 e i pasuni ndë të përungjët të vet, sepse ka me shkuem porsi luleja e barit.
11 Sepse leu dielli bashkë me vapënë, edhe thau barinë, edhe luleja e ati ra, edhe bukuria e faqes’ ati hupi; kështu edhe i pasuni ka me u vyshkunë nd’udhët të veta.
12 Lum ai nieri qi duron ngasëje, se si të provohetë ka me marrë kunorën’ e jetësë, qi ua ka zotuem Zoti atyneve qi duen’ ate.
13 Kur të ngitetë kushi, le të mos thotë, se ngitetë prei Perëndiet; sepse Perëndia s’ngitetë prei së këqish, edhe ai s’nget kend.
14 Por gjithë-se-cilli ngitetë tue u tërhiekun’ e tue u gënjyem prei dëshërimit,
15 mbasandai dëshërimi mbarset’ e piell fajinë, edhe faji si të bahetë, piell vdekënë.
16 Mos gënjehi, o vëllazënit’ e mi të dashunë.
17 Qish-do e dhan’ e mirë, edhe qish-do dhunëti e kullutë ashtë prei së nalti, edhe sdrip prei Atit dritavet, qi mb’ate s’ka të ndërrueme, a të këthyeme hieje.
18 Prei dashunimit vet na puell me fjalën’ e së vërtetësë, qi të jemi nji pem’ e parë e krietyravet ati.
19 Përandai, o vëllazënit’ e mi të dashunë, qish-do nieri le të jet’ i shpeitë mbë të ndëgjuemit, i vonë mbë të folunit, i vonë mbë zemërim,
20 sepse zemërimi i nieriut s’punon dreitënin’ e Perëndisë.
21 Përandai si të hethni tej qish-do palavi e të tepruemit’ e së keqesë, pritni me butësinë fjalënë qi ka bimë ndër ju, qi ajo mundetë me shpëtuem shpirtënatë tuei.
22 Edhe bahi asish qi e bajënë fjalënë, e jo vetëm’ asish qi e ndëgjojënë, tue gënjyem vetëhenë tuei.
23 Sepse ndë ndëgjoftë kushi fjalënë, e të mos e bajë, kyi i përgjan nji nieriu qi shikon faqen’ e vetiut ndë pasqyrët,
24 sepse e shikoi vetëhenë, edhe iku, edhe përnjiherë e harroi se si ishte.
25 Por ai qi ulet’ e shikon ndë të kullutënë ligjën’ e së lirësë, edhe qindron mb’ate , kyi si të bahetë jo asi qi ndëgjon e harron, por asi qi ban punënë, kyi ka me qenun’ i lumunë ndë punët të vet.
26 Ndë duketë kush ndër ju se asht’ i feshim, edhe s’i ve fre gjuhësë vet, por gënjen zemërën’ e vet, feja e këti asht’ e kotë.
27 Feja e këthiellët’ edhe e papugame për-anë Perëndisë edhe Atit ashtë këjo: Me vum’ ore të vorfën e gra të veja ndë shtrëngimt t’atyne, me rueitunë vetëhenë të pa-shgryem prei botet.
1 Iacobus Dei et Domini nostri Iesu Christi servus
duodecim tribubus quae sunt in dispersione salutem
2 omne gaudium existimate fratres mei
cum in temptationibus variis incideritis
3 scientes quod probatio fidei vestrae patientiam operatur
4 patientia autem opus perfectum habeat
ut sitis perfecti et integri in nullo deficientes
5 si quis autem vestrum indiget sapientiam
postulet a Deo qui dat omnibus affluenter et non inproperat
et dabitur ei
6 postulet autem in fide nihil haesitans
qui enim haesitat similis est fluctui maris
qui a vento movetur et circumfertur
7 non ergo aestimet homo ille quod accipiat aliquid a Domino
8 vir duplex animo
inconstans in omnibus viis suis
9 glorietur autem frater humilis in exaltatione sua
10 dives autem in humilitate sua
quoniam sicut flos faeni transibit
11 exortus est enim sol cum ardore et arefecit faenum
et flos eius decidit et decor vultus eius deperiit
ita et dives in itineribus suis marcescet
12 beatus vir qui suffert temptationem
quia cum probatus fuerit accipiet coronam vitae
quam repromisit Deus diligentibus se
13 nemo cum temptatur dicat quoniam a Deo temptor
Deus enim intemptator malorum est ipse autem neminem temptat
14 unusquisque vero temptatur a concupiscentia sua abstractus et inlectus
15 dein concupiscentia cum conceperit parit
peccatum
peccatum vero cum consummatum fuerit generat mortem
16 nolite itaque errare fratres mei dilectissimi
17 omne datum optimum et omne donum perfectum desursum est
descendens a Patre luminum
apud quem non est transmutatio nec vicissitudinis obumbratio
18 voluntarie genuit nos verbo veritatis
ut simus initium aliquod creaturae eius
19 scitis fratres mei dilecti
sit autem omnis homo velox ad audiendum
tardus autem ad loquendum
et tardus ad iram
20 ira enim viri iustitiam Dei non operatur
21 propter quod abicientes omnem inmunditiam
et abundantiam malitiae
in mansuetudine suscipite insitum verbum
quod potest salvare animas vestras
22 estote autem factores verbi et non auditores tantum
fallentes vosmet ipsos
23 quia si quis auditor est verbi et non factor
hic conparabitur viro consideranti vultum nativitatis suae in speculo
24 consideravit enim se et abiit et statim oblitus est qualis fuerit
25 qui autem perspexerit in lege perfecta
libertatis
et permanserit
non auditor obliviosus factus sed factor operis
hic beatus in facto suo erit
26 si quis autem putat se religiosum esse
non refrenans linguam suam sed seducens cor suum
huius vana est religio
27 religio munda et inmaculata apud Deum et Patrem haec est
visitare pupillos et viduas in tribulatione eorum
inmaculatum se custodire ab hoc saeculo