KAPTINA IX.
1 Edhe Sauli por tue shfryitunë frikë e vrasëje kundrë dishepujvet Zotit, erdhi te Krye- prifti,
2 edhe lypi prei ati letëra për Damaskë te synagogat, qi ndë gjetë disa prei kësai udhe, burra e gra, t’i bierë lidhunë ndë Ierusalem.
3 Edhe ai tue votun’ u avit ndë Damaskë, edhe befas shkrepëtini rreth ati nji dritë prei qiellit,
4 edhe ai si ra mbë dhe, ndëgjoi nji za tue i thanë: Saul, Saul, përse më ndiek?
5 Edhe ai tha: Cilli je ti , o Zot? Edhe Zoti tha: Unë jam Iesui qi ndiek ti; keq për tyi ashtë të hedhish me shqelmë drizavet.
6 Edhe ai tue u dridhun’ e tue u habitunë tha: Zot, qish do ti me bam’ unë? Edhe Zoti i tha: Ngreu, e hyn ndë qytet, edhe ka për me t’u folunë qish duhetë me bamë.
7 Edhe ata nierëzitë qi bajin’ udhë bashkë me atë, shtangën pa za, sepse ndëgjojinë zaninë, por nukë shifin’ askend.
8 Edhe Sauli u ngrit prei dheut; por nukë shifte askend, ndonësë kishtë hapunë syt’ e vet; edhe tue tërhekunë për dore ate, e prunë mbrenda ndë Damaskë.
9 Edhe kishte tri ditt qi nukë shifte, edhe as hangri e as piu.
10 Edhe ishte nji dishepull ndë Damaskë qi quhei Anani; edhe Zoti i tha nd’andërrë: Anani. Edhe ai tha: Qe unë ku jam , o Zot.
11 Edhe Zoti i tha: Ngreu, e shko nd’ate udhënë qi quhet’ e Dreitë, edhe kërko ndë shtëpi të Iudësë nji Tarsiot qi quhetë Saul, sepse qe te po faletë,
12 edhe ka pamë nd’andërrë nji nieri, qi quhet’ Anani, se hyni e vuni dorënë mbi ate, qi të çeli sytë për-së-ri.
13 Atëherë Anania u përgjeq: Zot, kam ndëgjuem prei shumë vetësh për këte nieri, sa të këqia u bani shenjtënavet tu ndë Ierusalem;
14 edhe këtu ka pushtet prei krye-priftënavet me lidhunë gjith’ ata qi thërrasinë mb’emninë tand.
15 Por Zoti i tha: Shko, sepse kyi asht’ anë e sgjedhëme tek unë, për me bartun’ emninë t’em përpara kombevet, e mbëretënavet’ edhe të bijvet Israelit.
16 Sepse unë kam me i diftuem sa duhetë me pësuem për emninë t’em.
17 Edhe Anania vote, e hyni ndë shtëpit; edhe si vuni duertë mbi ate, tha: o Vëlla Saul, Zoti më ka dërguem, ai Iesui qi t’u duk mb’udhë kur ishie tue ardhunë, qi të çelish sytë për-së-ri, edhe të mbushesh me Shpirtinë Shenjt.
18 Edhe përnjiherë ranë prei syvet ati porsi hala, edhe përnjiherë çeli sytë për-së-ri edhe u ngrit e u pagëzue. Edhe si hangri, muer fuqi.
19 Edhe Sauli ndenji disa ditt bashkë me dishepujt qi ishinë ndë Damaskë.
20 Edhe përnjiherë predikonte Krishtinë ndëpër synagogat, se kyi asht’ i Bir’ i Perëndisë.
21 Edhe gjith’ ata qi ndëgjojinë mërekulloheshin’ e thoshinë: Nuk’ ashtë kyi ai qi rrenoi ndë Ierusalem ata qi thërrisinë këte emënë? Edhe këtu për këte punë kishte ardhunë, qi t’i bierë lidhunë te krye-priftënit?
22 Por Sauli merrte fuqi ma tepërë, edhe përzinte ata Iudeitë qi rrijinë ndë Damaskë, tue diftuem se kyi ashtë Krishti.
23 Edhe si shkuenë miaft ditt, Iudeitë banë këshille për me e vramë.
24 Por kundrë-këshilleja e atyneve i ra ndë vesh Saulit; edhe ruejinë dyertë përdit’ e përnatë, për me e vramë.
25 Atëherë dishepujt’ e muernë natënë, edhe e sdrypnë prei murit, varunë ndë nji shportë.
26 Edhe Sauli si erdhi ndë Ierusalem, kërkonte të piqetë me dishepujt, por të gjith’ e kishinë frikë, sepse nukë besojinë se ashtë dishepull.
27 Por Barnaba e muer, edhe e pruni tek apostujt, edhe u diftoi atyneve si pa Zotinë mb’udhë, edhe se i foli, edhe si fliste mballa-faqe ndë Damaskë mb’emënit të Iesuit.
28 Edhe ishte tue hym’ e tue dalë bashkë me ata ndë Ierusalem, edhe tue folunë mballa-faqe mb’emënit të Zotit Iesu.
29 Edhe fliste e hahei me Greqishtarët, por ata kërkojinë me e vramë.
30 Edhe vëllazënitë kur e muernë vesht, e prunë poshtë ndë Kaisari, edhe e dërguenë ndë Tarsë.
31 Kishatë pra ndëpër gjithë Iudenë e Galilenë e Samarinë kishinë paqtim; edhe ishinë tue u ndërtuem e tue ecunë ndë frikët të Zotit, edhe shumoheshinë me anë të ngushullimit Shpirtit Shenjt.
32 Edhe Pietri tue shkuem ndëpër gjith’ ato vende , sdrypi edhe te shenjtënit qi rrijinë ndë Lyddë.
33 Edhe atie gjeti nji nieri qi e quenin’ Aine, i cilli ishte ulok qi dirgjei ndë shtrat çë prei tetë vieç.
34 Edhe Pietri i tha: Aine, Iesu-Krishti të shëndosh, ngreu, edhe shtro shtratinë tand. Edhe ai përnjiherë u ngrit.
35 Edhe gjith’ ata qi rrijinë ndë Lyddë e ndë Saronë pan’ ate, edhe u këthyenë mbë Zotinë.
36 Edhe ndë Ioppë ishte nji dishepolle qi quhei Tabitha, qi këthyem, do me thanë Dorkadë [dhi e egrë]; ajo ishte plot me vepëra të mira e me lëmoshëna qi bante.
37 Edhe nd’ato ditt kodini me u sëmum’ ajo, edhe me vdekunë; edhe si e lanë, e vunë ndë dhomë të sipërme.
38 Edhe Lydda mbassi ishte ngjat Ioppësë, dishepujt kur ndëgjuenë se Pietri asht’ atie, dërguenë dy burra tek ai, tue iu lutunë mos me përtuem të shkojë deri tek ata,
39 Edhe Pietri u ngrit, e vote bashkë me ata. Edhe kur erdhi ai, e hypnë ndë dhomë të sipërme; edhe i duelnë përpara gjithë të vejatë tue qjamë, e tue diftuem të veshëme e petka, qi bante Dorkada kur ishte bashkë me ato.
40 Por Pietri mbassi nxuer të gjithë jashtë, u ul mbë gjuj e u fal; edhe si u këthye prei anësë korpit, tha: Tabitha, ngreu. Edhe ajo çeli syt’ e vet, edhe kur pa Pietrinë, u ngrit, e ndenji.
41 Edhe ai i dha dorënë, edhe e ngriti; edhe mbassi thërriti shenjtënit’ edhe të vejatë, e nxuer përpara të gjallë.
42 Edhe këjo u muer vesht ndëpër gjithë Ioppënë; edhe shumë vetë i besuenë Zotit.
43 Edhe Pietri mbeti miaft ditt ndë Ioppë, për-anë nji farë Simoni likurë-regjësi.
1 Saulus autem adhuc inspirans minarum et caedis in discipulos Domini
accessit ad principem sacerdotum
2 et petiit ab eo epistulas in Damascum ad
synagogas
ut si quos invenisset huius viae viros ac mulieres
vinctos perduceret in Hierusalem
3 et cum iter faceret contigit ut adpropinquaret Damasco
et subito circumfulsit eum lux de caelo
4 et cadens in terram audivit vocem dicentem sibi
Saule Saule quid me persequeris
5 qui dixit quis es Domine
et ille ego sum Iesus quem tu persequeris
7 sed surge et ingredere civitatem
et dicetur tibi quid te oporteat facere
viri autem illi qui comitabantur cum eo stabant stupefacti
audientes quidem vocem neminem autem videntes
8 surrexit autem Saulus de terra apertisque oculis nihil videbat
ad manus autem illum trahentes introduxerunt Damascum
9 et erat tribus diebus non videns
et non manducavit neque bibit
10 erat autem quidam discipulus Damasci nomine Ananias
et dixit ad illum in visu Dominus Anania
at ille ait ecce ego Domine
11 et Dominus ad illum
surgens vade in vicum qui vocatur Rectus
et quaere in domo Iudae Saulum nomine Tarsensem
ecce enim orat
12 et vidit virum Ananiam nomine introeuntem
et inponentem sibi manus ut visum recipiat
13 respondit autem Ananias Domine audivi a multis de viro hoc
quanta mala sanctis tuis fecerit in Hierusalem
14 et hic habet potestatem a principibus sacerdotum alligandi omnes
qui invocant nomen tuum
15 dixit autem ad eum Dominus
vade quoniam vas electionis est mihi iste
ut portet nomen meum coram gentibus et regibus et filiis Israhel
16 ego enim ostendam illi
quanta oporteat eum pro nomine meo pati
17 et abiit Ananias et introivit in domum
et inponens ei manus dixit Saule frater
Dominus misit me Iesus
qui apparuit tibi in via qua veniebas
ut videas et implearis Spiritu Sancto
18 et confestim ceciderunt ab oculis eius tamquam squamae
et visum recepit et surgens baptizatus est
19 et cum accepisset cibum confortatus est
fuit autem cum discipulis qui erant Damasci per dies aliquot
20 et continuo in synagogis praedicabat Iesum
quoniam hic est Filius Dei
21 stupebant autem omnes qui audiebant et dicebant
nonne hic est qui expugnabat in Hierusalem
eos qui invocabant nomen istud
et huc ad hoc venit
ut vinctos illos duceret ad principes
sacerdotum
22 Saulus autem magis convalescebat
et confundebat Iudaeos qui habitabant Damasci
adfirmans quoniam hic est Christus
23 cum implerentur autem dies multi
consilium fecerunt Iudaei ut eum interficerent
24 notae autem factae sunt Saulo insidiae eorum
custodiebant autem et portas die ac nocte ut eum interficerent
25 accipientes autem discipuli eius
nocte per murum dimiserunt eum submittentes in sporta
26 cum autem venisset in Hierusalem
temptabat iungere se discipulis
et omnes timebant eum
non credentes quia esset discipulus
27 Barnabas autem adprehensum illum duxit ad apostolos
et narravit illis quomodo in via vidisset Dominum
et quia locutus est ei
et quomodo in Damasco fiducialiter egerit in
nomine Iesu
28 et erat cum illis intrans et exiens in Hierusalem
et fiducialiter agens in nomine Domini
29 loquebatur quoque et disputabat cum Graecis
illi autem quaerebant occidere eum
30 quod cum cognovissent fratres
deduxerunt eum Caesaream et dimiserunt Tarsum
31 ecclesia quidem per totam Iudaeam et Galilaeam et Samariam habebat pacem
et aedificabatur ambulans in timore Domini
et consolatione Sancti Spiritus replebatur
32 factum est autem Petrum dum pertransiret
universos devenire
et ad sanctos qui habitabant Lyddae
33 invenit autem ibi hominem quendam nomine Aeneam
ab annis octo iacentem in grabatto qui erat paralyticus
34 et ait illi Petrus
Aeneas sanat te Iesus Christus
surge et sterne tibi
et continuo surrexit
35 et viderunt illum omnes
qui habitabant Lyddae et Saronae
qui conversi sunt ad Dominum
36 in Ioppe autem fuit quaedam discipula nomine Tabitas
quae interpretata dicitur Dorcas
haec erat plena operibus bonis et elemosynis quas faciebat
37 factum est autem in diebus illis ut infirmata moreretur
quam cum lavissent posuerunt eam in cenaculo
38 cum autem prope esset Lydda ab Ioppe
discipuli audientes quia Petrus esset in ea
miserunt duos viros ad eum rogantes
ne pigriteris venire usque ad nos
39 exsurgens autem Petrus venit cum illis
et cum advenisset duxerunt illum in cenaculum
et circumsteterunt illum omnes viduae flentes
et ostendentes tunicas et vestes quas faciebat illis Dorcas
40 eiectis autem omnibus foras Petrus ponens genua oravit
et conversus ad corpus dixit Tabita surge
at illa aperuit oculos suos et viso Petro resedit
41 dans autem illi manum erexit eam
et cum vocasset sanctos et viduas adsignavit eam vivam
42 notum autem factum est per universam Ioppen
et crediderunt multi in Domino
43 factum est autem ut dies multos moraretur in Ioppe
apud quendam Simonem coriarium