KAPTINA XXVI.
1 Edhe Agrippa i tha Paulit: Të ashtë ndëjyem me folunë për vetëvetëhenë. Atëherë Pauli shtrini dorën’ e epte fjalë:
2 O mbëret Agrippë, kujtoj vetëhenë t’eme të lumunë, sepse kam për me dhanë fjalë përpara teje sot për gjith’ ato punë qi përflitem prei Iudevet,
3 por ma fort se ti di gjithë zakonetë, edhe kërkimet’ e Iudevet; përandai të lutem të më ndëgjojsh me durim.
4 Jetën’ e dielmënisë s’eme pra qi shkova çë ndë krye të herësë ndërmiet kombit t’em ndë Ierusalem,
5 gjithë Iudeit’ e dinë; sepse më dinë çë përpara (ndë daçinë me dëshmuem), se mbas të shtrëngueshimes’ eresisë fesë s’onë rrova Farise.
6 Edhe tashti rrij, e gjukohem për shpëresën’ e të zotuemesë qi u ba prei Perëndisë tek atënit t’anë :
7 për ate të zotuemenë dy-mbë-dhetë farat’ e kombit t’ynë, tue iu lutunë gjithë-nji Perëndisë nat’ e ditë, shpërejinë me e mbërrimë; për këte shpëresë përflitem unë prei Iudevet, o mbëret Agrippë.
8 Si? Punë të pabesueme e mendoni ju, se Perëndia ngjall të vdekunë?
9 Sa për mue, un’ e kishiem ndër mend, se duhetë me punuem shumë punë kundrë emënit Iesu Nazoreasit,
10 sikurse edhe punova ndë Ierusalem; edhe shumë vetë prei shenjtënavet un’ i mbylla ndë burk, si paç marrë pushtet prei krye-priftënavet; edhe kur vriteshin’ ata, dhashë fjalënë kundrë atyneve .
11 Edhe shumë herë ndëpër gjithë synagogat, tue munduem ata, i ngusiem me vlasfimuem, edhe tue u çëmendunë tepërë kundrë atyneve, i ndiqiem edhe deri jashtë qytetevet.
12 Edhe ndër këto punë kur ishiem tue votunë ndë Damaskë me pushtet e me porosi prei krye-priftënavet,
13 ndë mies-ditë pashë mb’udhë, o mbëret, nji dritë prei qiellit ma të ndritshime se dielli, qi ndriti rreth meje edhe atyneve qi bajin’ udhë bashkë me mue.
14 Edhe si ram të gjithë poshtë për dhe, ndëgjova nji za qi më fliste, e thoshte ndë gjuhë të Hebraishtesë: Saul, Saul, përse më ndiek? Keq për tyi ashtë të hedhish me shqelmë drizavet.
15 Edhe unë thashë: Cilli je ti , o Zot? Edhe ai tha: Unë jam Iesui, të cillinë ti ndiek.
16 Por ngreu, edhe qindro mbë kambë të tua, sepse përandai u duksh mbë tyi, për me të vumë shërbëtuer edhe deshmitar për gjithë sa pe, edhe për gjithë sa kam me të diftuem;
17 edhe të sgjodha prei popullit edhe prei kombevet, mbë të cillët tashti po të dërgoj
18 me u çelun’ atyne sytë, qi të këthehenë prei errësinësë mbë dritë, edhe prei pushtetit Satanait te Perëndia, qi të marrinë ndëjesë fajesh, edhe piesë ndërmiet të shenjtënuemvet, me anë të besësë qi ashtë mbë mue.
19 Përandai, o mbëret Agrippë, nuk’ u bashë krye-pa-ndëgjueshim mbë këte qiellore të pame,
20 por predikojem përpara ndë Damaskë, edhe ndë Ierusalem, edhe ndëpër gjith’ dhen’ e Iudesë, edhe mbasandai ndër kombet, të pendohenë, edhe të këthehenë te Perëndia, tue punuem punë të vëjefshime për pendesë.
21 Për këto punë Iudeitë më zunë ndë tempull, e dojinë me më vramë.
22 Por mbassi gjeta ndifmë prei Perëndisë, rrij gjallë deri mbë këte ditë, tue bamë deshmi mbë të math e mbë të vogëlë, pa thanë ndonji tietërë gja , veç ato qi folnë profetënit’ edhe Moiseu, se kishinë për me u bamë:
23 se Krishti kishte për me pësuem, edhe se ai do të ishte i pari qi kishte me u ngjallunë prei së vdekunish, edhe me predikuem dritë ndë popull, edhe ndë kombet.
24 Edhe ai kur epte fjalë për këto, Festi tha me za të math: U çëmende, Paul; letërat’ e shumta të bajnë me u çëmendunë.
25 Edhe ai tha: Nukë jam i çëmendun’, o i pushtetshim Fest; por flas fjalë të vërteta edhe të urta.
26 Sepse mbëreti i di këto punë , qi flas përpara ati me sy çelë, sepse m’u ka mbushunë mendia, se s’ashtë ndonji punë prei kësosh për me e gënjyem; sepse këjo nuk’ ashtë bamë mbë ndonji kant.
27 U beson profetënavet, o mbëret Agrippë? E die se beson.
28 Edhe Agrippa i tha Paulit: Për pak gja po më mbush mendienë me u bam’ i Krishtenë.
29 Edhe Pauli tha: I lutem Perëndisë të detë, jo vetëmë ti, por edhe gjith’ ata qi më ndëgjojnë sot, me u bamë ka pak e ka shumë t’atillësh, sikurse jam edhe unë, përveç këtyne hekuravet.
30 Edhe ai si tha këto, u ngrit mbëreti, edhe guvernatori, edhe Bernika, edhe ata qi ishinë ndenjunë bashkë me ata.
31 Edhe si iknë, flisinë njiani me tietrinë, tue thanë, se kyi nieri s’ka bamë ndonji punë për vdekë, a për hekura.
32 Edhe Agrippa i tha Festit: Kyi nieri mundei me u lishuem, ndë mos kishte thirrë mbë Kaisarinë.
1 Agrippa vero ad Paulum ait
permittitur tibi loqui pro temet ipso
tunc Paulus extenta manu coepit rationem reddere
2 de omnibus quibus accusor a Iudaeis rex Agrippa
aestimo me beatum apud te cum sim defensurus me hodie
3 maxime te sciente omnia quae apud Iudaeos sunt
consuetudines et quaestiones
propter quod obsecro patienter me audias
4 et quidem vitam meam a iuventute
quae ab initio fuit in gente mea in Hierosolymis
noverunt omnes Iudaei
5 praescientes me ab initio
si velint testimonium perhibere
quoniam secundum certissimam sectam nostrae religionis vixi Pharisaeus
6 et nunc in spe quae ad patres nostros repromissionis facta est a Deo
sto iudicio subiectus
7 in quam duodecim tribus nostrae nocte ac die
deservientes sperant devenire
de qua spe accusor a Iudaeis rex
8 quid incredibile iudicatur apud vos si Deus mortuos suscitat
9 et ego quidem existimaveram
me adversus nomen Iesu Nazareni debere multa
contraria agere
10 quod et feci Hierosolymis
et multos sanctorum ego in carceribus inclusi
a principibus sacerdotum potestate accepta
et cum occiderentur detuli sententiam
11 et per omnes synagogas frequenter puniens eos conpellebam blasphemare
et amplius insaniens in eos
persequebar usque in exteras civitates
12 in quibus dum irem Damascum
cum potestate et permissu principum sacerdotum
13 die media in via vidi rex
de caelo supra splendorem solis circumfulsisse me lumen
et eos qui mecum simul erant
14 omnesque nos cum decidissemus in terram
audivi vocem loquentem mihi hebraica lingua
Saule Saule quid me persequeris
durum est tibi contra stimulum calcitrare
15 ego autem dixi quis es Domine
Dominus autem dixit ego sum Iesus quem tu persequeris
16 sed exsurge et sta super pedes tuos
ad hoc enim apparui tibi
ut constituam te ministrum et testem eorum quae vidisti
et eorum quibus apparebo tibi
17 eripiens te de populo et gentibus
in quas nunc ego mitto te
18 aperire oculos eorum
ut convertantur a tenebris ad lucem et de potestate Satanae ad Deum
ut accipiant remissionem peccatorum
et sortem inter sanctos per fidem quae est in me
19 unde rex Agrippa non fui incredulus caelestis visionis
20 sed his qui sunt Damasci primum et Hierosolymis
et in omnem regionem Iudaeae et gentibus adnuntiabam
ut paenitentiam agerent et converterentur ad Deum
digna paenitentiae opera facientes
21 hac ex causa me Iudaei cum essem in templo
conprehensum temptabant interficere
22 auxilio autem adiutus Dei
usque in hodiernum diem sto testificans minori atque maiori
nihil extra dicens quam ea
quae prophetae sunt locuti futura esse et Moses
23 si passibilis Christus
si primus ex resurrectione mortuorum
lumen adnuntiaturus est populo et gentibus
24 haec loquente eo et rationem reddente Festus magna voce dixit
insanis Paule multae te litterae ad insaniam convertunt
25 at Paulus non insanio inquit
optime Feste
sed veritatis et sobrietatis verba eloquor
26 scit enim de his rex ad quem et constanter loquor
latere enim eum nihil horum arbitror
neque enim in angulo quicquam horum gestum est
27 credis rex Agrippa prophetis scio quia credis
28 Agrippa autem ad Paulum
in modico suades me Christianum fieri
29 et Paulus opto apud Deum et in modico et in magno
non tantum te sed et omnes hos qui audiunt hodie
fieri tales qualis et ego sum exceptis vinculis his
30 et exsurrexit rex et praeses et Bernice et qui adsidebant
eis
31 et cum secessissent loquebantur ad invicem dicentes
quia nihil morte aut vinculorum dignum quid facit homo iste
32 Agrippa autem Festo dixit
dimitti poterat homo hic si non appellasset Caesarem