KAPTINA XV.
1 Edhe disa vetë qi sdrypnë prei Iudesë, mësojinë vëllazënitë, se ndë mos u rreth- prefshi mbas zakonit Moiseut, s’mundeni me u shpëtuem.
2 Por ata mbassi u hangrën mëjaft, edhe banë kërkime me fjalë me Paulin’ e me Barnabënë, së mbrapëni e këputnë fjalënë me hypunë Pauli edhe Barnaba, edhe disa të tierë prei atyneve te apostujt edhe te pleqt ndë Ierusalem për këte kërkim.
3 Ata pra si u përcuellnë prei kishësë, shkojinë ndëpër Fenikë e ndëpër Samari, tue diftuem të këthyemit’ e kombevet; edhe u epinë gëzim të math gjithë vëllazënavet.
4 Edhe si erthnë ndë Ierusalem, u pritnë prei kishës’ e prei apostujsh e prei pleqsh, edhe diftuenë gjithë sa bani Perëndia me anë t’atyneve.
5 Por u ngritnë disa prei eresisë Farisevet qi kishinë besuem, tue thanë, se: Duhetë me i rreth-premë, e me i porositunë të rueinë ligjën’ e Moiseut.
6 Edhe u mbëlothnë apostujt’ e pleqtë me vum’ ore për këte fjalë.
7 Edhe mbassi u ba shumë kërkim me fjalë , u ngrit Pietri, e u tha atyne: O burra vëllazën, ju e dini se çë ndë ditt të lashta Perëndia sgjodhi ndërmiet nesh, qi të ndëgjojnë kombetë fjalën’ e ungjillit me anë të gojësë s’eme, edhe të besojnë.
8 Edhe zemër-ngjofësi Perëndi deshmoi për ata, kur u dha Shpirtinë Shenjt, sikurse edhe neve.
9 Edhe s’bani ndonji të damë ndërmiet nesh e atyne, por qiroi zemërat’ e atyneve me anë të besësë.
10 Tashti pra përse ngitni Perëndinë, e kërkoni me vumë sgjedhë ndë qafë të dishepujvet, të cillën’ as atënitë t’anë, as na nukë muftëm me e bartunë?
11 Por besojmë se me anë të hirit Zotit Iesu Krisht kemi me u shpëtuem, sikurse edhe ata.
12 Edhe gjithë shumica pushoi, e ndëgjojinë Barnabën’ edhe Paulinë qi diftojinë sa shenje e mërekullia bani Perëndia ndër kombet me anë t’atyneve.
13 Edhe ata si pushuenë, u përgjeq Iakobi, tue thanë: O burra vëllazën, pa më ndëgjoni.
14 Symeoni diftoi si vështroi Perëndia kombetë herën’ e parë, qi të marri prei atyneve nji popull për emënin’ e vet,
15 Edhe fjalët’ e profetënavet janë si nji-nji me këte, sikurse ashtë shkruem:
16 “Mbaskëndai kam me u këthyem, e kam me ndërtuem për-së-ri tendën’ e Davidit qi ashtë rrëzuem; edhe kam me ndërtuem për-së-ri ato qi janë rëmuem prei asai,
17 edhe kam me e ngritunë mbë kambë, qi të kërkojnë Zotinë nierëzit’ e tierë, edhe gjithë kombetë, mbi të cillëtë thërritet’ emëni em, - thotë Zoti, qi ban këto të gjitha”.
18 Punët’ e veta janë ngjofunë te Perëndia çë përpara jetësë.
19 Përandai unë gjukoj me udhë të mos i ngasim’ ata qi këthehenë prei kombevet te Perëndia,
20 por t’u shkrueim’ atyne nji letër, të tërheqinë dorë prei ndynësinavet idhujvet, edhe prei kurvënisë, edhe prei kafshësë mbytëme, edhe prei gjakut.
21 Sepse Moiseu çë prei brezash lashta ka mbë çdo qytet ata qi predikojn’ ate, kur këndohetë ligja ndëpër syngagogat për çdo të shëtunë.
22 Atëherë u duk mirë apostujvet edhe pleqvet bashkë me gjithë kishënë, të sgjedhinë nierës prei atyneve, edhe të dërgojnë ndë Andiohi bashkë me Paulin’ e me Barnabënë, Iudenë qi quhei përmbi emënë Barsabë, edhe Silënë, nierës të parë ndër vëllazënit;
23 edhe shkruenë me anë të dorës’ atyneve këto: Apostujt’ edhe pleqt’ edhe vëllazënitë, mbë vëllazënit qi janë prei kombesh gjindunë ndëpër Andiohinë e ndëpër Syrinë e ndëpër Kilikinë, u falemi juve me shëndet .
24 Sepse ndëgjuem se erthnë disa vetë prei nesh, e u përzinë juve me fjalë, edhe prishinë shpirtënatë tuei, tue thanë: Të rreth-priteni e të rueni ligjënë; të cillëtë na s’i porositëm për këte ;
25 na u duk mirë neve qi jemi mbëledhunë gjithë bashkë me nji zemërë, të sgjedhimë nierës, e t’i dërgojmë te ju bashkë me të dashunit t’anë Barnabën’ edhe Paulinë,
26 nierës qi kanë dhanë jetat’ e veta për emënin’ e Zotit t’ynë Iesu Krishtit.
27 Dërguem pra Iudën’ edhe Silënë, për me u thanë juve edhe ata me gojë ato qi u kemi shkruem juve .
28 Sepse iu duk mirë Shpirtit Shenjt edhe neve, të mos u vemë juve tietër barrë ma, veç atyne qi janë të nevojëshime:
29 Të tërhiqni dorë prei kurbanevet idhujvet, edhe prei gjakut, edhe prei kafshësë mbytëme, edhe prei kurvënisë, prei të cillavet ndë rueitshi vetëvetëhenë, do të bani mirë. Qofshi me shëndet.
30 Këta pra si u lishuenë, erthnë ndë Andiohi, edhe mbëlothnë shumicënë, e u dhan’ atyne ndër duer letrënë.
31 Edhe ata kur e kënduenë, u gëzuenë për këte ngushullim.
32 Edhe Iuda edhe Sila, qi ishin’ edhe ata profetën, ngushulluenë vëllazënitë me shumë fjalë, e i forcuenë.
33 Edhe si ndejnë atie disa kohë, u dërguenë prap me paqtim prei vëllazënish tek apostujt.
34 Por Silës’ iu duk mirë me mbetun’ aty.
35 Edhe Pauli e Barnaba shkojinë kohënë ndë Andiohi, tue mësuem e tue predikuem fjalën’ e Zotit bashkë me shumë vetë të tierë.
36 Edhe mbas disa ditsh Pauli i tha Barnabësë: Le të këthehemi tashti me pamë vëllazënitë t’anë qytet mbë qytet, qi dham zanin’ e mirë për Zotinë ndër ato, pale si janë.
37 Edhe Barnaba donte me marrë bashkë me vetëhe Gjionninë qi quhei Mark.
38 Por Paulit s’iu duk mirë me marrë bashkë me vetëhe ate qi qe damë prei atyneve kah Pamfylia, edhe nuk’ erdhi bashkë me ata ndë punët.
39 Koditi pra nji qartë ndër ata , kaqi sa u danë njiani prei tietërit; edhe Barnaba muer me vetëhe Markunë, edhe lundroi për Kyprë.
40 Edhe Pauli sgjodhi Silën’, edhe iku, dhanë prei vëllazënish ndë hir të Perëndisë.
41 Edhe shkonte ndëpër Syrinë e ndëpër Kilikinë, tue forcuem kishatë.
1 et quidam descendentes de Iudaea docebant fratres
quia nisi circumcidamini secundum morem Mosi
non potestis salvi fieri
2 facta ergo seditione non minima Paulo et Barnabae adversum illos
statuerunt ut ascenderent Paulus et Barnabas
et quidam alii ex illis
ad apostolos et presbyteros in Hierusalem super hac quaestione
3 illi igitur deducti ab ecclesia
pertransiebant Foenicen et Samariam
narrantes conversionem gentium
et faciebant gaudium magnum omnibus fratribus
4 cum autem venissent Hierosolymam
suscepti sunt ab ecclesia et ab apostolis et senioribus
adnuntiantes quanta Deus fecisset cum illis
5 surrexerunt autem quidam de heresi Pharisaeorum qui crediderant
dicentes quia oportet circumcidi eos
praecipere quoque servare legem Mosi
6 conveneruntque apostoli et seniores videre de verbo hoc
7 cum autem magna conquisitio fieret
surgens Petrus dixit ad eos viri fratres
vos scitis quoniam ab antiquis diebus in nobis elegit Deus
per os meum audire gentes verbum evangelii et credere
8 et qui novit corda Deus testimonium perhibuit
dans illis Spiritum Sanctum sicut et nobis
9 et nihil discrevit inter nos et illos fide purificans corda eorum
10 nunc ergo quid temptatis Deum
inponere iugum super cervicem discipulorum
quod neque patres nostri neque nos portare potuimus
11 sed per gratiam Domini Iesu credimus salvari
quemadmodum et illi
12 tacuit autem omnis multitudo
et audiebant Barnaban et Paulum narrantes
quanta fecisset Deus signa et prodigia in gentibus per eos
13 et postquam tacuerunt
respondit Iacobus dicens viri fratres audite me
14 Simeon narravit quemadmodum primum Deus visitavit
sumere ex gentibus populum nomini suo
15 et huic concordant verba prophetarum sicut scriptum est
16 post haec revertar
et aedificabo tabernaculum David quod
decidit
et diruta eius reaedificabo
et erigam illud
17 ut requirant ceteri hominum Dominum
et omnes gentes super quas invocatum est nomen meum
dicit Dominus faciens haec
18 notum a saeculo est Domino opus suum
19 propter quod ego iudico non inquietari eos
qui ex gentibus convertuntur ad Deum
20 sed scribere ad eos
ut abstineant se a contaminationibus simulacrorum
et fornicatione et suffocatis et sanguine
21 Moses enim a temporibus antiquis habet in singulis civitatibus
qui eum praedicent in synagogis
ubi per omne sabbatum legitur
22 tunc placuit apostolis et senioribus cum omni ecclesia
eligere viros ex eis et mittere Antiochiam cum Paulo et Barnaba
Iudam qui cognominatur Barsabban et Silam
viros primos in fratribus
23 scribentes per manus eorum
apostoli et seniores fratres
his qui sunt Antiochiae et Syriae et Ciliciae fratribus ex gentibus
salutem
24 quoniam audivimus quia quidam ex nobis exeuntes
turbaverunt vos verbis evertentes animas vestras
quibus non mandavimus
25 placuit nobis collectis in unum eligere viros et mittere ad vos
cum carissimis nostris Barnaba et Paulo
26 hominibus qui tradiderunt animas suas
pro nomine Domini nostri Iesu Christi
27 misimus ergo Iudam et Silam
qui et ipsi vobis verbis referent eadem
28 visum est enim Spiritui Sancto et nobis
nihil ultra inponere vobis oneris quam haec necessario
29 ut abstineatis vos ab immolatis simulacrorum
et sanguine suffocato et fornicatione
a quibus custodientes vos bene agetis valete
30 illi igitur dimissi descenderunt Antiochiam
et congregata multitudine tradiderunt epistulam
31 quam cum legissent gavisi sunt super consolatione
32 Iudas autem et Silas et ipsi cum essent prophetae
verbo plurimo consolati sunt fratres et confirmaverunt
33 facto autem ibi tempore
dimissi sunt cum pace a fratribus ad eos qui miserant illos
35 Paulus autem et Barnabas demorabantur Antiochiae
docentes et evangelizantes cum aliis pluribus verbum Domini
36 post aliquot autem dies dixit ad Barnaban Paulus
revertentes visitemus fratres per universas civitates
in quibus praedicavimus verbum Domini
quomodo se habeant
37 Barnabas autem volebat secum adsumere et Iohannem
qui cognominatur Marcus
38 Paulus autem rogabat eum qui
discessisset ab eis a Pamphilia
et non isset cum eis in opus
non debere recipi eum
39 facta est autem dissensio
ita ut discederent ab invicem
et Barnabas adsumpto Marco navigaret Cyprum
40 Paulus vero electo Sila profectus est
traditus gratiae Domini a fratribus
41 perambulabat autem Syriam et Ciliciam confirmans ecclesias